Ενώ η συμφωνία των Πρεσπών οδηγεί προς διάλυσιν της Ελλάδος……Τώρα και οι Αμερικάνοι θέλουν την Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των Bαλκανίων.

Αυτα ειναι τα 2 αρθρα που ανοιγουν ματια και που πρεπει να διαβαζετε. Και οχι μονον, διαβαστε τωρα και το συνημμένο να ιδειτε….Ενω η συμφωνια των Πρεσπων οδηγει προς διαλυσιν της Ελλαδος……Τωρα και οι Αμερικανοι θελουν την Θεσσαλονικη προτευουσα των Bαλκανιων.

Το Στρατιωτικό-Βιομηχανικό Καθεστώς Προκαλεί τις… Ρωσία και Κίνα

https://www.strategic-culture.org/images/news/2019/02/26/or-42293.jpg?118628


Oι αλαζονικές προκλήσεις του στρατιωτικό-βιομηχανικού συμπλέγματος της Ουάσιγκτον ποτέ δεν παύουν να προκαλούν απορία στον υπόλοιπο κόσμο, μέγα μέρος του οποίου αναγκάζεται να παραδεχτεί ότι αυτή  η αλαζονεία απλά εκφράζει μιαν εθνική στρατηγική που οδηγεί σε σύγκρουση με την Ρωσία και την Κίνα.

Μια από τις πιο θορυβώδεις φωνές στην συγκρουσιακή χορωδία είναι του Διοικητή Αμερικανικών Ναυτικών Δυνάμεων στην Ευρώπη, Ναυάρχου Φόγκο ΙΙΙ, ο οποίος ξέρει ότι όσο μεγαλύτερο θόρυβο κάνει τόσο περισσότερο χρήμα θα διαθέσει η κυβέρνηση για να αγοραστούν ακόμη ακόμη περισσότερα πολεμικά πλοία. 

Το 2016 είχε γράψει ένα ιδιαίτερα πολεμοκάπηλο άρθρο για το Αμερικανικό Ναυτικό Ινστιτούτο, υπό τον τίτλο «Η Τέταρτη Μάχη του Ατλαντικού», στο οποίο κατηγορούσε την Ρωσία επειδή δεν παραδέχεται τις ΗΠΑ ως υπερδύναμη. Εδήλωνε ότι «η νέα ρωσική εθνική στρατηγική παρουσιάζει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως απειλές  κατά της ρωσικής ασφάλειας και μας κατηγορεί ότι εφαρμόζουμε «πολιτική, οικονομική, στρατιωτική και πληροφοριακή πίεση στην Ρωσία»

Και έχει απόλυτα δίκιο σε ότι αφορά την απειλή ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, αφού δεν έπαψε να ενισχύεται επί είκοσι χρόνια σχεδόν. Μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, τον Μάρτιο του 1991, το ΝΑΤΟ -μολονότι είχε στερηθεί πια κάθε λόγου ύπαρξης-  κατάφερε να  διογκώνεται και το 1999 πρόσθεσε στα 16 μέλη του την Πολωνία, την Τσεχία και την Ουγγαρία. ´Όπως είχε σημειώσει το BBC , αυτές οι χώρες αποτέλεσαν «τα πρώτα κράτη του πρώην σοβιετικού στρατοπέδου που εντάσσονται στο ΝΑΤΟ, επεκτείνοντας τα σύνορα της συμμαχίας κατά 400 μίλια (640 χιλιόμετρα)  πλησιέστερα στην Ρωσία».

Η Ρωσία είχε κάθε λόγο να αναρωτιέται τι μπορούσαν να  μηχανεύονται οι σκοτεινοί εγκέφαλοι των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ.

Οι Τάϊμς της Νέας  Υόρκης σημείωναν ότι η επέκταση  αυτή του ΝΑΤΟ «άνοιγε μιαν νέαν οδό για την στρατιωτική συμμαχία» και εξέφραζε ενθουσιασμό για την τελετή που οργανώθηκε στην πόλη Ιντεπέντενς του Μισούρι, όπου «η συναισθηματική υπουργός των Εξωτερικών Μαντλέν Ωλμπράιτ έβλεπε τους τρείς υπουργούς να υπογράφουν  τα έγγραφα  της ένταξής τους και έπειτα , αφού τα υπέγραψε και η ίδια, τα σήκωσε ψηλά σαν  έπαθλα νίκης.»

Η κ. Ωλμπράιτ είχε γεννηθεί Μαρία  Κορμπελόβα, στην Πράγα, και               « δεν έκρυβε σήμερα την χαρά της που η πατρίδα της και άλλες δυο χώρες εντάσσονταν στην συμμαχία.». Αλλά ούτε αυτή ούτε άλλος κανείς δεν βγήκε να εξηγήσει ποιο «νέο δρόμο» επρόκειτο να πάρει το ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ συνέχισε να επεκτείνεται γύρω από τα σύνορα της Ρωσίας, προσκαλώντας την Βουλγαρία, την Εσθονία, την Λεττονία, την Λιθουανία, την Ρουμανία, την Σλοβακία, και την Σλοβενία να ενταχθούν στην συμμαχία το 2002, όπερ και έκαναν δυο χρόνια αργότερα.

Είναι περίεργο ότι η Ρωσία ανησυχεί για τις προθέσεις του ΝΑΤΟ, όσο βλέπει την επιθετική συμμαχία να ορμάει ολοένα πιο πρόθυμη για σύγκρουση;

Επιπλέον οι ΗΠΑ διαθέτουν εκατοντάδες (800 ως 1000) βάσεις  διάσπαρτες σε όλον γύρω τον κόσμο. Επίσημα το υπουργείο Αμύνης διατηρεί 4.775 «εγκαταστάσεις» σε 50 κράτη, οκτώ σε αμερικανικά εδάφη και 45 σε ξένες χώρες. 

Συνολικά 514 από τις εγκαταστάσεις βρίσκονται στο εξωτερικό, σύμφωνα με τον «Φάκελο Ιδιοκτησίας στο Εξωτερικό» του Πενταγώνου… Αλλά η τελευταία έκδοση αυτού του Φακέλου, που εκδόθηκε στις αρχές του 2018 και είναι γνωστός ως ´Εκθεση Διάρθρωσης Βάσεων, δεν αναφέρει την αλ-Τανφ, ή άλλη αμερικανική βάση στην Συρία, ή στο Ιράκ, ή στο Αφγανιστάν, ή στην Νιγηρία, ή στην Τυνησία, ή στο Καμερούν, ή στην Σομαλία. ´Η σε  όποιον αριθμό χωρών που τέτοιες  αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις είναι γνωστό ότι υπάρχουν και μάλιστα –με την εξαίρεση της Συρίας- να επεκτείνονται.

Και όμως, ο ναύαρχος Φόγκο επιμένει «μια επίμονη  επιδίωξη της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής είναι σήμερα να προκαλεί το ΝΑΤΟ και να ανεβάσει και πάλι την Ρωσία στην ευρωπαϊκή σκηνή.» Μα δεν είναι φυσικό να θέλει η Ρωσία να είναι παρούσα στην ευρωπαϊκή σκηνή και  χρειάζεται να υπομνησθεί ότι η Ρωσία είναι πιο κοντά σε αυτήν την σκηνή από τις ΗΠΑ; Θέλει πράγματι η Ρωσία  να έχει εμπορικές συναλλαγές με την Ευρώπη  -κάτι που εκτιμάται από τις κύριες ευρωπαϊκές δυνάμεις- και θα ήταν παρανοϊκό να παίρνονται μέτρα παρεμπόδισης αυτής της αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας.

Δυστυχώς, η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες – Εσθονία, Λεττονία και Λιθουανία- τείνουν προς την ψύχωση με την  υποτιθέμενη «ρωσική απειλή», μολονότι δεν έχει υπάρξει η παραμικρή ένδειξη ότι η Ρωσία έχει την πρόθεση να τις βλάψει κατά οποιονδήποτε τρόπο. Το εμπόριο γι’ αυτές τις χώρες είναι επίσης σημαντικό, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την παρανοϊκή τετράδα να  ερωτοτροπεί με μιαν εξαιρετικά  δαπανηρή επιχείρηση διακοπής του εφοδιασμού τους με ρωσική ενέργεια, παρά το γεγονός ότι η Ρωσία, από την οποία εξαρτώνται οι Βαλτικές χώρες για τον ενεργειακό εφοδιασμό τους, ουδέποτε  τους διέκοψε τον εφοδιασμό σε ενέργεια ή απείλησε να το κάνει.

Όλα αυτά αποτελούν συμπτώματα της αντιρωσικής ψύχωσης που οξύνεται σε μέγα μέρος της Δύσης και λύνουν τα χέρια κάποιων σαν τον ναύαρχο Φόγκο, οποίος τώρα, κάπου τρεις μήνες μετά το ναυτικό επεισόδιο στα στενά του Κερτς, τον περασμένο Νοέμβριο, αναγγέλλει ότι τον «ενοχλεί ατελείωτα» ότι η Ρωσία συνέλαβε και φυλάκισε 24 Ουκρανούς ναύτες, (που συμμετείχαν στην παράνομη παραβίαση των ρωσικών χωρικών υδάτων  από ουκρανικά πολεμικά, κοντά στην νέα γέφυρα της Κριμαίας). 

Η λύσσα του Φόγκο οφείλεται στο ότι «´Ηταν ένστολοι Ουκρανοί ναύτες, αξιωματικοί και  κυβερνήτες. Δεν ήταν εγκληματίες και ούτε δικάστηκαν με τον ποινικό κώδικα .»

Καμιά πό τις δηλώσεις του δεν έχει λογική βάση, αλλά στις 19 Φεβρουαρίου ο Φόγκο  έστειλε στον Εύξεινο Πόντο το αντιτορπιλικό κατευθυνόμενων πυραύλων Ντόναλντ Κουκ, για να διεξαγάγει  «ναυτικές επιχειρήσεις ασφαλείας και να ενισχύσει την περιφερειακή ναυτική σταθερότητα, συνδυαστική ετοιμότητα και ναυτική ικανότητα με τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ και του εταίρους  μας στην περιοχή.» Η προκλητική αποστολή του αντιτορπιλικού δεν θα επιτύχει τίποτα, εκτός να οξύνει την ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, που, δυστυχώς, είναι και ο πραγματικός σκοπός αυτής της επιχείρησης.

Γεγονός που μας μεταφέρει σε μια άλλη περιοχή, όπου το αμερικανικό ναυτικό χορεύει Φαντάγκο για την ελευθερία, στην Νότια Κινεζική Θάλασσα.

Σε αυτήν την πλευρά του κόσμου, οι ΗΠΑ εκπροσωπούνται στρατιωτικά  από τον ναύαρχο Φίλιπ Ντέϊβιντσον, επικεφαλής  της Διοίκησης Ειρηνικού-Ινδικού,  που αντιπαθεί την Κίνα. Στις 12 Φεβρουαρίου προειδοποίησε την επιτροπή ενόπλων δυνάμεων της Γερουσίας ότι «η πρώτη κινεζική ομάδα συνοδείας αεροπλανοφόρου, με ένα επισκευασμένο αεροπλανοφόρο ρωσικής κατασκευής, έφθασε σε επιχειρησιακή ικανότητα στα μέσα του 2018 και ότι «το πρώτο κινεζικής κατασκευής αεροπλανοφόρο τελείωσε τέσσερεις σειρές δοκιμών το περασμένο Μάιο και θα ενταχτεί προφανώς στον κινεζικό στόλο εντός του 2019.» 

Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά αυτό που δεν λέει είναι ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν 11, σε πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα, ομάδες συνοδείας αεροπλανοφόρων, μία από τις οποίες, υπό το αεροπλανοφόρο John C Stennis βρίσκεται  στην  περιοχή επιχειρήσεων του 7ου Στόλου , «στην Νότια Κινεζική Θάλασσα», όπου θα ανεβάζει την ένταση, πλέοντας σε ύδατα που η Κίνα διεκδικεί ως δικά της.

 Ο Ναύαρχος  Ντέιβιντσον ανακοίνωσε ότι η Κίνα δεν συμμορφώνεται προς την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και φυσικά του διέφυγε η διασκεδαστική λεπτομέρεια ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν επικυρώσει αυτήν την Σύμβαση. Αλλά σε κάθε περίπτωση, στην αντίληψη του στρατιωτικό-βιομηχανικού κράτους της Ουάσιγκτον οι αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών ισχύουν μόνο όταν συμπίπτουν με την αμερικανική πολιτική.

Στις 7 Ιανουαρίου o Αμερικανικός Στόλος του Ειρηνικού ανακοίνωσε ότι το αντιτορπιλικό κατευθυνομένων πυραύλων Μακ Κάμπελ επραγματοποίησε μιαν επιχείρηση «ελεύθερου διάπλου» σε απόσταση 12 ναυτικών μιλίων από τα νησιά Πάρασελ της Κίνας   «σε αμφισβήτηση υπερβολικών ναυτικών διεκδικήσεων». Επανήλθαν και πάλι  στις 11 Φεβρουαρίου, με το CNN  να μεταδίδει ότι δυο αντιτορπιλικά κατευθυνομένων πυραύλων έπλευσαν σε απόσταση 12 μιλίων από τα  νησιά Σπράτλυ» για να αμφισβητήσουν υπερβολικές διεκδικήσεις και να προστατεύσουν την πρόσβαση σε θαλάσσιες οδούς , κατά τις διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου.»

Η Ουάσιγκτον έχει εξυφάνει έναν καμβά στρατιωτικών προστριβών από την Βαλτική και τα Στενά του Κερτς στον Εύξεινο Πόντο μέχρι το Νότιο Σινική Θάλασσα, σε ανταγωνισμό με την Ρωσία και την Κίνα. Μπορεί να λεχθεί ότι προκλητικές ενέργειες στον αέρα, στην θάλασσα και στην  ξηρά, αναλαμβάνονται με σκοπό να αλλάξουν την πολιτική της Ρωσίας και της Κίνας, αλλά η μόνη συνέπεια  αυτών των ανώριμων  παληκαρισμών είναι η αύξηση της δυσφορίας, η όξυνση της έντασης και η εξώθηση στην διέξοδο του πολέμου.


Το μόνο που μπορεί να ελπίσει κανείς είναι ότι ο Τραμπ ίσως δει το φως της συνεργασίας και της ευημερίας, αντι να συνεχίσει στον δρόμο της αντιπαράθεσης. Αλλά φαίνεται να είναι δέσμιος του Στρατιωτικό-βιομηχανικού κράτους. ´Αν αυτό πράγματι συμβαίνει, μόνο μεγάλες συμφορές μπορεί να  αναμένονται.

——————————————————
Ο   Βrian Cloughly, πρώην στρατιωτικός, διετέλεσε υποδιοικητής της στρατιωτικής αποστολής των Ηνωμένων Εθνών στο Κασμίρ και στρατιωτικός ακόλουθος της Αυστραλίας στο Πακιστάν.  
—– Message from Unknown on Unknown —–

Subject:Ο στατηγικός διάλογος ΗΠΑ-Ελλάδας ενισχύει
τις διμερείς σχέσεις

Μ. Πάλμερ, βοηθός ΥΠΕΞ των ΗΠΑ:

Ο στατηγικός διάλογος ΗΠΑ-Ελλάδας ενισχύει τις διμερείς σχέσεις

Μ. Πάλμερ: Ο στατηγικός διάλογος ΗΠΑ-Ελλάδας ενισχύει τις διμερείς σχέσεις

«Ψάχνουμε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να συνεργαστούμε για να προωθήσουμε τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Ελλάδας μαζί και συλλογικά» δήλωσε από την Αθήνα ο βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάθιου Πάλμερ, αρμόδιος για τις ευρωασιατικές σχέσεις.
Σε ενημέρωση Ελλήνων δημοσιογράφων στην Αθήνα, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στη χώρα μας για επαφές εργασίας, ο κ. Πάλμερ χαρακτήρισε τη Συμφωνία των Πρεσπών ως αξιοσημείωτο διπλωματικό επίτευγμα.
«Για ένα διεθνή επενδυτή με πολλά χρήματα που ψάχνει ένα μέρος να επενδύσει τα λεφτά και θέλει να αξιοποιήσει το πλεονέκτημα της βαλκανικής αγοράς, το πιο ελκυστικό μέρος θα είναι η Θεσσαλονίκη» τόνισε χαρακτηριστικά και μιλώντας Ελληνικά χαρακτήρισε τη Θεσσαλονίκη «πρωτεύουσα των Βαλκανίων».
Κλειδί για την ευρωπαϊκή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας η υλοποίηση της Συμφωνίας των Πρεσπών
«Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν ένα αξιοσημείωτο διπλωματικό επίτευγμα. Αναμφισβήτητα ήταν το πιο σημαντικό καθαρά διπλωματικό επίτευγμα στην περιοχή από τη Συμφωνία του Ντέιτον» τόνισε ο Μάθιου Πάλμερ. Αυτό που την έκανε δυνατή ήταν η δημιουργικότητα, η καλή θέληση, οι ισχυρές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που είχαν επιφορτιστεί με τη διαπραγμάτευση της Συμφωνίας, επισήμανε.
Επίσης, έστειλε το μήνυμα στη γείτονα χώρα πως η υλοποίηση της Συμφωνίας είναι το «κλειδί» για την πρόοδο της Βόρειας Μακεδονίας στην πορεία ένταξής της στην ΕΕ.
Σε αυτό το σημείο, τόνισε την ανάγκη οι ηγεσίες στην Αθήνα και τα Σκόπια να εργαστούν από κοινού για να βρουν τρόπους, να αντιμετωπίσουν και να επιλύσουν αποτελεσματικά τα όποια σημεία τριβής μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της Συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά και να είναι επικεντρωμένες στη μεγάλη εικόνα, στην ενίσχυση και την εμβάθυνση των σχέσεων τους και στον ευρωπαϊκό δρόμο της Βόρειας Μακεδονίας.
Αναφερόμενος στον ρόλο της Ρωσίας, είπε πως η Μόσχα εργάζεται εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών και συμπλήρωσε: «Πιστεύουμε ότι το Κρεμλίνο συνεχίζει να δρα με τέτοιο τρόπο ώστε να προσπαθήσει να υπονομεύει την υλοποίηση της Συμφωνίας των Πρεσπών». Συνεχίζοντας στην κατεύθυνση αυτή, σημείωσε πως «οι Ρώσοι επιθυμούν τις προστριβές και τις αναταραχές στην περιοχή αυτή και σε κάποιο βαθμό τη δυσπιστία μεταξύ και ανάμεσα στα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων» και προσέθεσε ότι η Ρωσία εργάζεται ενάντια σε οτιδήποτε ανοίγει δρόμους προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

«Η Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των Βαλκανίων»

Είναι ιδιαίτερα σημαντική η Συμφωνία των Πρεσπών για την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα, τόνισε απαντώντας σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάθιου Πάλμερ. «Δεν υπάρχει τίποτα που να αρέσει περισσότερο στους επιχειρηματίες από την προβλεψιμότητα. Και η Συμφωνία των Πρεσπών θα προσφέρει προβλεψιμότητα και ασφάλεια», διαμήνυσε ο Αμερικανός διπλωμάτης απαντώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Κατέστησε σαφές πως αυτό θα γίνει περισσότερο ορατό όταν η Βόρεια Μακεδονία ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και αρχίσει να εναρμονίζει τις πρακτικές και τα πρότυπα της με αυτά της ΕΕ και τόνισε πως πρέπει να γίνουν μια σειρά από μεταρρυθμίσεις στη Βόρεια Μακεδονία, συμπεριλαμβανομένου του κράτους δικαίου.
Ακόμα απευθύνθηκε στις ελληνικές επιχειρήσεις, λέγοντας πως ανοίγει ευκαιρίες γι’ αυτές και ιδιαίτερα για εκείνους που δραστηριοποιούνται στη Βόρεια Ελλάδα, και κυρίως στη Θεσσαλονίκη, ως σημείο εισόδου στα Δυτικά Βαλκάνια. «Για ένα διεθνή επενδυτή με πολλά χρήματα που ψάχνει ένα μέρος να επενδύσει τα λεφτά και θέλει να αξιοποιήσει το πλεονέκτημα της βαλκανικής αγοράς, το πιο ελκυστικό μέρος θα είναι η Θεσσαλονίκη» υπογράμμισε και μιλώντας Ελληνικά είπε πως είναι «η Θεσσαλονίκη είναι η πρωτεύουσα των Βαλκανίων». Ξεδιπλώνοντας τα πλεονεκτήματα της Θεσσαλονίκης για τους επενδυτές που θέλουν να επενδύσουν στα Βαλκάνια, είπε πως έχει τις υποδομές, τις διασυνδέσεις, εύκολη πρόσβαση και τώρα πολιτικές σχέσεις που καθιστά ευκταία την κεφαλαιοποίηση των ευκαιριών και των επενδύσεων. Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος, εκτίμησε πως θα προσελκύσει διεθνείς επενδυτές.

Ο Στρατηγικός Διάλογος Ελλάδας-ΗΠΑ επαναβεβαιώνει τη δύναμη των σχέσεων τους

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ στη σημασία του Στρατηγικού Διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών, τα εγκαίνια του οποίου έγιναν στην Ουάσιγκτον τον περασμένο Δεκέμβριο από τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο και τον Έλληνα ομόλογό του, Γιώργο Κατρούγκαλο. Κατά την έναρξή του Στρατηγικού Διαλόγου τον Δεκέμβριο στην Ουάσιγκτον οι δύο χώρες επαναβεβαίωσαν τη δύναμη της σχέσης τους και τον βαθμό που οι απόψεις τους για την ευρύτερη περιοχή συμπίπτουν και επικαλύπτονται, αλλά και τους τομείς που μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται περαιτέρω για την εμβάθυνση και την ενδυνάμωση της σχέσης τους, τόνισε ο κ. Πάλμερ.

Εξέφρασε μάλιστα την προσμονή της αμερικανικής πλευράς για την πραγματοποίηση της επόμενης συνάντησης και για τη συνέχιση της συζήτησης μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών, καθώς επίσης και σε χαμηλότερο επίπεδο με εμπειρογνώμονες. «Ψάχνουμε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να συνεργαστούμε για να προωθήσουμε τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Ελλάδας μαζί και συλλογικά» ανέφερε αποτυπώνοντας τη βούληση της αμερικανικής πλευράς.
Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν οι σχέσεις ΗΠΑ-Ελλάδας θα είναι ίδιες με αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα, ο Μάθιου Πάλμερ είπε πως οι σχέσεις είναι μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΠΑ και όχι μεταξύ των κυβερνήσεων. Τόνισε πως οι σχέσεις των δύο χωρών είναι ισχυρές, υγιείς, δυναμικές και θετικές.

Εμβληματική για την πορεία των ελληνοαμερικανικών σχέσεων η περυσινή ΔΕΘ

Ξεκινώντας την εισήγησή του, ο Μάθιου Πάλμερ έκανε ξεχωριστή αναφορά στην περσινή ΔΕΘ κατά την οποία οι ΗΠΑ ήταν τιμώμενη χώρα. «Ήμουν στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο για τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Πραγματικά πιστεύω ότι ήταν εμβληματική για τη θετική πορεία των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Προέκυψε από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ήταν τιμώμενη χώρα της ΔΕΘ και από την τεράστια προσέλευση στο αμερικανικό περίπτερο» επισήμανε ο Αμερικανός διπλωμάτης και χαρακτήρισε συγκινητική τη συμμετοχή του κόσμου και απόδειξη της στενής σχέσης ΗΠΑ-Ελλάδας.


«Συγκρατημένα αισιόδοξος για το Κυπριακό»

Την υποστήριξη των ΗΠΑ για την επίλυση του Κυπριακού υπό τον ΟΗΕ στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, επανέλαβε κατά την ενημέρωσή του στην Αθήνα ο Αμερικανός βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών. Επίσης, εξέφρασε την υποστήριξη των ΗΠΑ στην ειδική απεσταλμένη του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Τζέιν Χολ Λουτ και στις συνομιλίες που διεξάγει και δήλωσε αισιόδοξος ότι θα υπάρξουν ευκαιρίες για τη διεξαγωγή ενός νέου γύρου συνομιλιών στο άμεσο μέλλον. Ειδικότερα, για τη διευθέτηση του Κυπριακού, είπε πως είναι συγκρατημένα αισιόδοξος.
Σε ό,τι αφορά την επανέναρξη των συνομιλιών, ο Αμερικανός διπλωμάτης είπε πως «θέλουμε να δούμε τα αποτελέσματα των συνομιλιών της Τζέιν Χολ Λουτ για να πάρουμε μια αίσθηση πού βρίσκονται τα μέρη, για τις θέσεις των κοινοτήτων και ποιες είναι οι διαφορές».
Ειδική μνεία έκανε ο Μάθιου Πάλμερ για τα ενεργειακά, διατυπώνοντας την ελπίδα ότι η ανακάλυψη των ενεργειακών κοιτασμάτων από την Κύπρο θα προχωρήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να ενθαρρυνθούν όσοι εργάζονται για λύση. Εν τω μεταξύ, προσέθεσε, οι ΗΠΑ ενθαρρύνουν όλους τους εμπλεκόμενους να συμπεριφέρονται συγκρατημένα και υπεύθυνα και να αποφεύγουν οτιδήποτε είναι προκλητικό.

«Οι ΗΠΑ δεν υποστηρίζουν την αλλαγή των συνόρων στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων»

Η ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ της Σερβίας και του Κοσόβου θα αναδιαμορφώσει την περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, εκτίμησε ο Αμερικανός διπλωμάτης. Εξήγησε πως θα ανοίξει τον ευρωπαϊκό δρόμο στη Σερβία και την ευρωπαϊκή προοπτική για το Κόσοβο και συμπλήρωσε πως αίρει την πιο σημαντική πηγή επιρροής της Ρωσίας στη Σερβία και θα ελευθερώσει το Βελιγράδι να επιδιώξει τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες του. Επίσης, ανέφερε πως θα δώσει στους κατοίκους του Κοσόβου ελπίδα ότι υπάρχει ένα μέλλον για αυτούς παραμένοντας στο Κόσοβο.
Περαιτέρω επισήμανε πως οι ΗΠΑ επιθυμούν ιδιαιτέρως να δουν μια συμφωνία για τη συνολική ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ της Σερβίας και του Κοσόβου, τονίζοντας πως το κεντρικό κομμάτι θα πρέπει να είναι η αμοιβαία αναγνώριση μεταξύ Κοσόβου και Σερβίας. Αναγνώρισε παράλληλα πως πολιτικά είναι πολύ δύσκολο για το Βελιγράδι να το κατανοήσει αυτό.
Απευθυνόμενος στην κυβέρνηση του Κοσόβου, είπε πως θα θέλαμε να δούμε να επιστρέφει η διαδικασία διαλόγου.
Την ίδια στιγμή, ξεκαθάρισε πως οι ΗΠΑ δεν υποστηρίζουν την αλλαγή των συνόρων στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, σημειώνοντας παράλληλα: «Δεν λέμε ότι δεν μπορούν να συζητήσουν οριοθέτηση των συνόρων. Εάν αυτό είναι μέρος μιας συνολικής συμφωνίας, θα το εξετάσουμε προσεκτικά».
Τέλος, εξέφρασε την ανησυχία του για την κατάσταση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

BRIAN CLOUGHLEY, Strategic Culture, 26-2-2019  

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.