ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΑΤΑΙΑ ΕΝΑΝ ΗΓΕΤΗ!

Αναζητώντας τον ηγέτη!

Μήπως έχει άδικο;


Συζητώντας με φίλους, σκεπτόμενους και συναγωνιστές με την ορθή έννοια του όρου, συνειδητοποίησα ότι η ήττα που έχουμε υποστεί, είναι πρωτίστως πνευματική και ψυχολογική και δευτερευόντως όλα τα άλλα. Γιατί στον Έλληνα ειδικά, το θυμικό πάντα έπαιζε κυρίαρχο ρόλο. Κι εκεί ακριβώς το χτύπημα ήταν καίριο, καθώς μας στέρησε την αυτοπεποίθηση και την ίδια μας την πίστη για αγώνα. Η κυρίαρχη νοοτροπία του τύπου….’’πρέπει να βρεθεί ένας ηγέτης’’ η ‘’δεν υπάρχουν ηγέτες’’, έχει απλωθεί σαν ομίχλη που θολώνει συναισθήματα και ιδεολογίες, που αναστέλλει την αδρεναλίνη…. Αγωνιστές της ζωής να αναζητούν την ανάθεση…..
Σε μια αστική κοινοβουλευτική Δημοκρατία, όπου τον έλεγχο τον έχουν όλοι οι υπόλοιποι, πλην του ‘’κυρίαρχου’’ λαού, ο κάθε ηγέτης θα πρέπει να περάσει απαραίτητα από κρησάρα υπακοής στους κανόνες της άρχουσας τάξης. Μόνο τότε μπορεί να έχει πρόσβαση στο μιντιακό σύστημα, και δυνητικά την απαραίτητη κοινωνική γείωση. Και όπως έλεγε και η αξέχαστη Μήτση Κωνσταντάρα, «άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους κατεβάζεις». Επομένως, όλοι όσοι έχουν με κάποιο τρόπο αναδειχθεί, με τον α η β τρόπο έχουν εμπλακεί σε αθέμιτες συναλλαγές. Εξαιρέσεις πιθανώς να υπάρχουν, επιβεβαιώνοντας πάντα τον κανόνα.
Στον αιώνα της παρακολούθησης των πάντων, του ελέγχου από μακριά και του στυγνού εκβιασμού, μεμονωμένες προσωπικότητες, όσο καλές προθέσεις και να έχουν, είναι ευάλωτες στα παραπάνω. Μόνο εξωσυστημικά υποκείμενα, με συλλογικές ηγεσίες και εκπροσώπους premium inter pares, θα μπορούσαν ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν ένα τέλεια οργανωμένο σύστημα που και τεχνολογική υπεροχή και επάρκεια πόρων διαθέτει. Γιατί καλώς η κακώς ορισμένα κλισέ είναι ακατάρριπτα, όπως το ΄΄ η ισχύς εν τη ενώσει’’.
Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν να ξαναβρούμε την χαμένη μας αυτοπεποίθηση, το κέφι μας και να κατανοήσουμε επί τέλους ότι ο ηγέτης βρίσκεται πιθανότατα στο διπλανό σπίτι, στην διπλανή πόρτα η μέσα μας.

Σ.γ.: Η πιο πάνω άποψη ήταν του φίλου Περικλή και ταιριάζει για όσους συνειδητοποιημένους πολίτες πηγαίνουν να ψηφίσουν σήμερα 7 Ιούλη του 2019 και δεν πηγαίνουν “για τγα μπάνια του λαού”.

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.