Μια άλλη εκδοχή των συνεχώς αυξανόμενων κρουσμάτων βίας και φόνων. Μέρος 3ον

Είναι δυνατόν να ξεσπάσεις επί αθώων που δεν σου έφταιξαν, έστω κι αν σε προκάλεσαν λέγοντας “τι ανακατεύεσε με την νοικάρισσά μας;”

Στα χέρια της αστυνομίας είναι από σήμερα το πρωί ο 50χρονος που πυροβόλησε και σκότωσε έναν 80χρονο άντρα, τραυματίζοντας και την ηλικιωμένη σύζυγό του, στο βράδυ της Τετάρτης στις Μοίρες. Μεγάλες δυνάμεις της αστυνομίας είχαν περικυκλώσει σήμερα τις πρωινές ώρες το σπίτι του στα Καπαριανά με αποτέλεσμα να συλληφθεί και η υπόθεση πλέον να πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης, όπως μεταδίδει η σελίδα Δια-SOS-τε τη Μεσαρά .

Το φονικό σημειώθηκε όταν ο 50χρονος κατέφτασε στο σπίτι της πρώην συζύγου του (που έμενε στον πρώτο όροφο) και άρχισε να φωνάζει.

Από τις φωνές βγήκε να δει τι έγινε ο 80χρονος σπιτονοικοκύρης της πολυκατοικίας (έμενε στο ισόγειο) και ο 50χρονος, που ήταν μεθυσμένος, τον πυροβόλησε.

Τα σκάγια πήραν και την 65χρονη σύζυγο του θύματος που ακολούθησε νωρίτερα τον άτυχο άνδρα της και η οποία, αρχικά, μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας Μοιρών και στη συνέχεια στο ΠΑΓΝΗ.

Φονικό και ένας τραυματισμός για ασήμαντη αφορμή στις Μοίρες!

Ανάστατη είναι η τοπική κοινωνία των Μοιρών από το φονικό που έγινε πριν από λίγο για μια ουσιαστικά ασήμαντη αφορμή.

Ο δράστης που ήταν γνωστός στα περίχωρα των Μοιρών παρουσιάστηκε έξαλλος στο σπίτι όπου διέμενε ή γυναίκα . Στο ισόγειο που έμενε ο ιδιοκτήτης άκουσε τις φωνές και βγήκε να δει τι συμβαίνει . Τότε ο δράστης που σύμφωνα με πληροφορίες ήταν υπό την επήρεια αλκοόλ , ζήτησε το λόγο από τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος

Η ασήμαντη αφορμή

Ρώτησε λοιπόν πόσο νοικιάζει το σπίτι στη γυναίκα του. Αυτός (πάντα με αυτόπτες μάρτυρες) του απάντησε ότι δεν τον αφορά με αποτέλεσμα ο δράστης να βγάλει το όπλο και να τον πυροβολήσει όπως επίσης και τη γυναίκα του θύματος που βγήκε κι αυτή να δει τι συμβαίνει.

Γιος θύματος: ” παρά λίγο να ήμουν εγώ στη θέση του πατέρα μου”

Εν τω μεταξύ δεν μπορεί να πιστέψει ακόμα αυτό που συμβαίνει ο γιος του θύματος που διατηρεί γραφείο ταξιδιών και έκδοσης εισιτηρίων στις Μοίρες . Ο Γ.Χ δεν μπορεί να συνέλθει ακόμα από το σοκ καθώς πιστεύει ότι θα μπορούσε να ήταν αυτός στη θέση του πατέρα του αφού ο δολοφόνος ρωτούσε τους γείτονες που είναι το σπίτι του “τουρ” …” Ευτυχώς που δεν βγήκα εγώ γιατί θα σκότωνε εμένα….” δήλωσε συγκλονισμένος.
Ο δράστης αναζητείται ενώ η σωρός του άτυχου άνδρα ήταν μέχρι πριν από λίγο ακόμα στο σπίτι καθώς αναμενόταν ιατροδικαστής, ενώ η γυναίκα του μεταφέρθηκε στο εφημερεύον νοσοκομείο Ηρακλείου.

Πηγή:candiadoc

Ας ακούσουμε την πιο κάτω ερμηνεία του εργδημεργ. Σίγουρα έχει κάποια βάση αν και θυμίζει λίγο συνωμοσιολογία:

Είχα ήδη υποψιαστεί πως κάποια ακτινοβολία ευθύνεται, που το μυαλό αυτών των γυναικών ξαφνικά έκανε «ώπα!» καί τις ώθησε στο μοιραίο σαλτάρισμα. Αλλά, δυστυχώς, δεν το έψαξα ακόμη λίγο. Δεν έκανα το επόμενο λογικό βήμα – καί κακώς. Κάκιστα! (Έχω μεν δικαιολογία, ότι η ζωή μου εκτός πληκτρολογίου δεν είναι καθόλου αραχτή και άνετη – αλλά δεν τη χρησιμοποιώ. Θεωρώ πως δεν επιτρέπεται.) Ενώ είναι παραπάνω από φανερό, πώς -στις αυτοκτονίες αυτών των γυναικών- έχουμε να κάνουμε με φαινόμενα νοητικού προγραμματισμού.

Έ, λοιπόν, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες τεχνικές νοητικού προγραμματισμού προς τούτο. Η εν λόγωι τεχνική είναι αρκετά παλιά (κι αρκετά αποτελεσματική), χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950 (τουλάχιστον), καί ονομάζεται «υποσυνείδητα μηνύματα» (ή ερεθίσματα). Συγκεκριμένα, στους κινηματογράφους της εποχής (στις HΠA – πού αλλού; ), και λίγο πριν έρθει το διάλειμμα, οι λεβέντες παρενέβαλαν μέσα στο κυρίως φίλμ μερικά «καρρέ», τα οποία προέτρεπαν τους θεατές να φάνε πόπ-κόρν καί να πιούν το γνωστό χρωματιστό ζαχαρόζουμο με μόρια κόκας. (Εννοείται, και να ξοδευτούν – διότι αυτού του είδους τα τρόφιμα κάθε άλλο παρά τζάμπα ήταν.)

Ο άνθρωπος βλέπει συνεχή κίνηση στην εικόνα, αν οι εικόνες μπαίνουν στο μάτι του με ρυθμό άνω των δέκα ανά δευτερόλεπτο. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «μεταίσθημα» ή «μετείκασμα», οπότε ο κινηματογράφος (γιά κίνηση) οφείλει να δείχνει εικόνες με ρυθμό 10 ανά δευτερόλεπτο, ή πιο γρήγορα.

Παλιά, ήταν τόσο ακριβώς (10/sec), γι’ αυτό και στις μη περασμένες από τεχνική προσαρμογή (σημερινών προδιαγραφών) ταινίες των αρχών του 20ου αιώνα οι εικονιζόμενοι φαίνονται να κάνουν γρήγορες κινήσεις. (Κι ο καπνός απ’ τα τσιγάρα τους ανεβαίνει επάνω με ταχύτητα πολεμικού αεροπλάνου!) Σήμερα, η ψηφιακή τηλεόραση, αλλά και οι οθόνες των υπολογιστών (οι δύο τεχνολογίες έχουν αρχίσει να συγκλίνουν από το 1987, αν και δεν έχουν ακόμη καταλήξει σε απόλυτη ταύτιση προδιαγραφών), δείχνουν 30 οθόνες («καρέ») το δευτερόλεπτο.

Τί σημαίνουν αυτά τα τεχνικά; Απλούστατα, ότι: εάν έχουμε μονάχα ένα «καρρέ» το δευτερόλεπτο, αυτό ενδεχομένως να μη γίνεται αντιληπτό από το μάτι του μέσου ανθρώπου. Αλλά γίνεται αντιληπτό μια χαρά από το υποσυνείδητό του! Φυσικά, αν κάποιοι άνθρωποι είναι αετομάτηδες, και αντιληφθούν τι τους πασσάρεται στο ένα δέκατο του δευτερολέπτου, μετά από κάποιο όριο ταχύτητας δεν θα μπορούν ούτ’ αυτοί να το δουν. (Να το δουν με το συνειδητό τους μέρος, εννοώ.) Αλλά και πάλι θα το πιάσει το υποσυνείδητό τους!

Εννοείται, τώρα, ότι όσο ανεβαίνει η ποιότητα της τηλεοπτικής εκπομπής (αριθμός κουκκίδων πίξελς οριζοντίων και καθέτων – συν αριθμός εφικτών χρωμάτων), τόσο ανεβαίνουν και οι απαραίτητες για την εκπομπή συχνότητες. Κι όσο ανεβαίνουν οι συχνότητες, τόσο περισσότερα υποσυνείδητα μηνύματα χωράνε. Είτε σε εικόνα, είτε σε ήχο. Είτε και στα δύο.

Πράγμα που συνεπάγεται κατ’ ευθείαν το εξής:

Αν θες να κάνεις τον πληθυσμό (έστω, ένα μέρος του) ν’ αυτοκτονεί μαζικά, δεν χρειάζονται τίποτε ακριβές εγκαταστάσεις με HAARP και τέτοια. Αρκεί να παρεμβάλλει υποσυνείδητα μηνύματα σε μια τηλεοπτική εκπομπή!!! (Και δεν ξοδεύεσαι κιόλας. Η τηλεοπτική υποδομή είναι ήδη έτοιμη.) Οπότε, αν δούμε ποιες εκπομπές έπαιζαν τότε και σε ποια κανάλια, ίσως και να καταλάβουμε από πού προήλθε η ζημιά…

…με την προϋπόθεση ότι τα υποσυνείδητα μηνύματα ήταν από πριν γραμμένα στον σκληρό δίσκο με το περιεχόμενο της εκπομπής. (Διότι μπορεί και όχι.)

Θα μου πεις, αν ένας εισαγγελέας ζητήσει τις καταγεγραμμένες εκπομπές (διότι σήμερα -ως ψηφιακές- όλες καταγράφονται σ’ έναν σκληρό δίσκο, και σχεδόν όλες εκπέμπονται έτοιμες από πριν από έναν άλλον – λίγες είναι οι πραγματικά «live»), και τις παραπέμψει σ’ ένα ηλεκτρονικό εργαστήριο, δεν θα βρούμε καί τα υποσυνείδητα μηνύματα; Δυστυχώς, αυτό δεν είναι σίγουρο. Διότι αρκεί ένας πονηρός μ’ ένα πομπουδάκι να παρέμβει στιγμιαία στο «φέρον κύμα» του σταθμού (προσθέτοντας το υποσυνείδητο μήνυμα), κι αυτό δεν καταγράφεται. Βλέπετε, οι υψηλές συχνότητες από τη φύση τους δεν χρειάζονται τρομερή ισχύ (αντιθέτως, χρειάζονται ανεμπόδιστη οπτική επαφή πομπού-δέκτη), άρα -θεωρητικά- μπορούν ν’ αλλοιωθούν ακόμη καί μ’ έναν φορητό πομπό χεριού (δηλ. μικρής ισχύος).

(Αν δεν κάνω λάθος, νομίζω πως δεν υφίσταται ούτε εγχώρια νομοθεσία κατά των υποσυνειδήτων μηνυμάτων. Άρα, και να τα βρούμε, δεν θα τιμωρηθεί κανείς. Αντιθέτως -κι απ’ όσα γνωρίζω-, στις ΗΠΑ απαγορεύονται.)

Μερικές ακόμη πληροφορίες – της λεπτομέρειας, αλλά σημαντικές.

(α) Τα υποσυνείδητα μηνύματα της εικόνας με τ’ αντίστοιχα του ήχου είναι σαν το αεροπλάνο με το ελικόπτερο. Με το αεροπλάνο, αν κάτι δεν πάει καλά, περιμένεις ότι θα κατεβεί όσο γίνεται ομαλά και θα προσγειωθεί όσο γίνεται ομαλά. Αντιθέτως, αν κάτι δεν πάει καλά στο ελικόπτερο, εξ αρχής γνωρίζεις πως δεν έχεις καμμία ελπίδα – διότι θα πέσει απότομα και θα σκάσει κάτω σαν καρπούζι. Θέλω να πω ότι τα ηχητικά υποσυνείδητα μηνύματα είναι πολύ πιο επικίνδυνα (και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό μη ελέγξιμα) από τα αντίστοιχα μηνύματα εικόνας. Διότι το αυτί είναι κάπως σαν «η πίσω πόρτα της κουζίνας» για τον εγκέφαλο (ενώ το μάτι η επίσημη από μπροστά) – και γνωρίζω άριστα το τι σας λέω!

(β) Η τεχνική των υποσυνειδήτων μηνυμάτων δεν είναι τωρινή. Είναι γνωστή τουλάχιστον από τον καιρό της Ατλαντίδας! (Και πάλι γνωρίζω άριστα το τί σας λέω.) Και να ‘ταν μόνο τα στιγμιαία μηνύματα… υπάρχουν και τα μόνιμα «εμφυτεύματα»! (Εκ τρίτου, γνωρίζω άριστα το τί σας λέω.) Οπότε, ως πρώτο (αντί)μέτρο… κρατηθείτε μακριά από ύπνωση και υπνωτιστές!!!

(γ) Η ίδια ιστορία θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει με μέσον τόσο το ψηφιακό ραδιόφωνο, όσο καί τα κινητά τηλέφωνα – διότι κι αυτά πλέον είναι ψηφιακά και λειτουργούν με υψηλές συχνότητες. Εδώ φημολογούνταν έντονα πως έγινε με αναλογικά τηλέφωνα (της …παλιάς σχολής) προ τριακονταετίας!… (πράγμα που οδήγησε στον θάνατο από καρδιακό επεισόδιο κάποιον λαμόγιο πολητικό της εποχής εκείνης, που απαντούσε στο τηλέφωνο και εισέπραττε υπέρηχους) …δεν θα γίνεται σήμερα με την ψηφιακή τηλεφωνία; Μόνο που το ράδιο μάλλον αποκλείεται, ως μή τόσο δημοφιλές μέσον σήμερα (συγκριτικά με υπολογιστές στο Διαδίκτυο, τηλεόραση, κινητά).

(δ) Δεν χρειάζεται να καταγράφονται διαρκώς τα ουρλιαχτά παιδιών που θυσιάζονται σε ανθρωποθυσίες και να εκπέμπονται διαφορετικά ουρλιαχτά κάθε φορά. Αρκεί ένα – ο δε ψηφιακός ήχος διατηρεί την ποιότητα μαγνητοφωνήσεως υψηλή και αμετάβλητη, όσες φορές και να εκπεμφθεί αυτή. (Αυτή η τεχνική ονομάζεται «σαμπλάρισμα».) Ειρήσθω ότι τα ουρλιαχτά παιδιών όντως είναι ένας ήχος, που «μιλάει» (από τη φύση της γυναίκας) περισσότερο στη γυναικεία ψυχή, παρά στην αντρική – άρα ενισχύει την υποψία οργανωμένου δολοφονικού σχεδίου εναντίον των Ελληνίδων.

Συμπεράσματα, λοιπόν… διότι δεν μιλάμε απλά γιά να περνάει η ώρα.

Ως φαίνεται, υπάρχει οργανωμένο σχέδιο εξοντώσεως του γηγενούς πληθυσμού, διότι τηρούνται αυστηρά κάποιες προδιαγραφές «σοβαρότητας» σ’ όλα τα παρόμοια περιστατικά. Τί εννοώ; Γνωρίζω αυτοκτονία (πάλι από μπαλκόνι) αρκετό καιρό προ του προσφάτως επαναλαμβανομένου «χορού του Ζαλόγγου» των γυναικών, όπου το θύμα ήταν άντρας (και σεβαστό μέλος της κοινωνίας)· και πάλι χωρίς φανερό ψυχιατρικό ιστορικό, κτλ. Με τη διαφορά ότι ετούτος ήταν γυμνός, όταν σάλταρε. (και πάλι χωρίς -έστω, φανερό- λόγο.)

Τί σημαίνει αυτό; Εάν συνέβαινε το ίδιο με τις γυναίκες που αυτοκτόνησαν (δηλ. αν ήταν κι αυτές γυμνές), τότε όλοι θα καταλάβαιναν αμέσως ότι «κάποιος» υπάρχει πίσω απ’ όλες αυτές τις ιστορίες, που πατάει κάποιο κουμπί και το διασκεδάζει. Ενώ τώρα όλοι το ρίχνουν στην εξήγηση περί τρέλας (ή στο: «- Δέν ξέρουμε!»), και όλοι εφησυχάζουν.

Επίσης ως φαίνεται, γι’ ακόμη μία φορά η Ελλάδα γίνεται τόπος δολοφονικών πειραμάτων. Όπως ακριβώς «ανοίξαμε περπατησιά» στις διάφορες «πορτοκαλί επαναστάσεις» με το Πολυτεχνείο του 1973, έτσι …πρωτοπορούμε και τώρα στο λούσιμό μας με υποσυνείδητα αυτοκτονικά μηνύματα.

Αναγνωρίζω, βέβαια, πως δεν είμαστε …προνομιούχοι στον τομέα: «αυτοί» δεν διστάζουν να δολοφονήσουν μέχρι και δικούς τους υπηκόους, αν θελήσουν να πειραματιστούν με οπλικές τεχνολογίες. (Όπως έκαναν πχ με την συνταξιούχο κυρία Ρήζερ, όταν -τη δεκαετία του 1950- ανακάλυψαν τα μικροκύματα, καί δοκίμαζαν αν αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όπλο.) Αλλά στην Ελλαδίτσα συνδυάζουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου… και πειραματίζονται, και σκοτώνουν «ενοχλητικές» υπάρξεις…

…χωρίς, μάλιστα, να «λερώνουν» τα χέρια τους. (Διότι έχουν και …τύψεις συνειδήσεως, οι λεβέντες! Αμέ! Δε μου λέτε, τώρα, γιατί γελάτε;  🙂  )

Το ότι πρόκειται για πειραματισμό σε νέα μέθοδο φόνων εξ αποστάσεως, είναι παραπάνω από βέβαιο. Βλέπετε, μία γνωστή μου κυρία μου είπε ότι της εμφανίστηκε σε όραμα ο …Ακατονόμαστος, και τη «διέταξε» να σαλτάρει κάτω!!! (Μόνο που η συγκεκριμένη δεν είναι από τα παιδάκια που μασάνε.) Αυτή την ιστορία την ήξερα από τότε, που έγραφα ότι δεχόμαστε πανεθνικώς επίθεση «δαιμονικού συνεχούς», αλλά δεν την ανέφερα δημοσίως· επειδή από την πρώτη στιγμή μου έκανε εντύπωση, καί την κράτησα γιά περαιτέρω μελέτη. Τώρα φαίνεται ξεκάθαρα ότι επρόκειτο για συνδυασμένη εκπομπή οπτικών και ηχητικών υποσυνειδήτων μηνυμάτων.

Τούτων ειπωθέντων, μένει ακόμη ένα να πούμε – κι ακούστε όλοι κι όλες:

Κλείστε την οριστικά, τη ρημάδα την τηλεόραση!!!

(Διότι δεν κινδυνεύετε μονάχα από τους εκπεμπόμενους ωκεανούς βλακείας και ψεύδους.)

Είναι το ελάχιστο της άμυνας, που μπορείτε να προτάξετε.

Υγ 1: Ο Ηλίας Πετρόπουλος, στο περίφημο «Εγχειρίδιο του καλού κλέφτη», περιγράφει την τεχνική των υποσυνειδήτων μηνυμάτων σε χρήση απ’ τους …φυλακισμένους! Όταν, λέει, οι κρατούμενοι θέλουν να κάνουν πλάκα σ’ έναν άλλον κρατούμενο που κοιμάται, ρίχνουν νερό από ένα ποτήρι ψηλά μέσα σ’ ένα άλλο· ενώι ταυτόχρονα ένας κρατούμενος ψιθυρίζει στο αυτί του κοιμισμένου τη φράση: «- Κατούρα να φύγουμε!»

Πιστεύω, μαντεύετε το αποτέλεσμα!  🙂

Αλλά, αν οι αγράμματοι κρατούμενοι έχουν ανακαλύψει τέτοια πράγματα, οι «υπηρεσίες» με τους επιστήμονές τους καί τα ηλεκτρονικά τους, πού έχουν φτάσει;

Κλείστε την τη ρημάδα, λέμε!!!

Υγ 2: Σαν μνημόσυνο όλων αυτών των γυναικών, που δεν πρόλαβαν να χορτάσουν τη ζωή και να βγάλουν άσπρα μαλλιά.

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Για να σωθείτε και σεις και τα παιδιά σας κλείστε τις τηλεοράσεις!

ΠΗΓΗ: https://ergdhmerg.wordpress.com/2019/04/24

/%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BF%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/