Παναγιά Γαλακτοτροφούσα ελέησον ημάς τους πενομένους ψυχή τε και σώματι, εν απολύτω ενδεία πνευματική και υλική ευρισκομένους!

Παναγία Ελεούσα ελέησον εμάς τους αναξίους και πανάθλιους δούλους Σου που δεν κάμπτουμε οι εγωισταράδες το γόνυ επικαλούμενοι το έλεός Σου Υπεραγία.

Ελεούσα, Ωδή των Σεραφείμ, ελέησον ημάς τους διωκομένους και ανάξιους στην αμαρτωλότητά μας Έλληνες με ένα μικρό κομμάτι από το Τίμιο Σώμα του Υιου σου και ένα κοχλιάριο του τιμίου Του αίματος και δεν μας νοιάζει μήνες να μείνουμε νηστικοί από την εκούσια πείνα στη  οποία η αντίδικη Νέα Τάξη πραγμάτων μας υποβάλλει.

Ούτε θα μας λείψει κι η κατάσχεση του ρημαδιού που έχουμε σαν στέγη πάνω από το κεφάλι μας από τους banksters και το νερώνειον άγος των μειοδοτών υλιστών που κυβερνούν την πάντα άτυχη και πάντοτε μισούμενη για την πνευματική κληρονομιά της ελληνίδα πατρίδα μας.

Την πιο όμορφη πατρίδα του κόσμου, την πατρίδα που κάθε ένα από τα ορφανά, μεταναστευμένα από ανάγκη παιδιά της θέλει να κλείσει τα μάτια του κάτω από τον έναστρο ουρανό της. 

Ελεούσα και Παραμυθία μας, Επακούουσα και Δεομένη συγχώρα μας για το ατέλειωτο μήκος, πλάτος και βάθος της ανομίας μας, δεν υπάρχει πονηριά και πνευματική αταξία στην οποία να μην πέφτουμε καθημερινά.

Ακόμη και σήμερα στην άχραντο κηδεία σου οι πιστοί γελούσαν κι ευφραίνονταν εν αγνοία της διείσδυσης στο ακήρατο μυστήριο του θανάτου σου, του γεγονότος ότι οι Απόστολοι εκ περάτων μεταφέρθηκαν αστραπιαίως, τη συνδρομή των αγγέλων Γεθσημανή το χωρίω ινα κηδεύσουν το σώμα. Χαρμολύπη ίσως; Η προσδοκία της τριημέρου μετάστασή σου ίσως;

Μάλλον από ανθρώπινη αδυναμία να κατανοήσουν τον θάνατο και την ολόσωμη μετάστασή σου Γλυκοφιλούσα την Οικουμένη σύμπασα.

Για τούτες τις ατέλειωτες ατέλειές μας το μόνο που μπορούμε να κάνουμε Βρεφοκρατούσα, είναι να αφήσουμε το παιδί μέσα μας να σου μιλήσει, βαθειά, εσωτερικά για τους πόνους και τους πόθους, τα όνειρα και τις ελπίδες μας που συνεχώς ο μισόκαλος και τα όργανά του μας τα κουρεύουν και τα συντρίβουν για να επικρατήσει όχι η βασιλεία και το θέλημα του Υιου σου επί γης αλλά του αντχρίστου.

Σαν παιδάκια αιτούμαστε την γλυκήτητα, την αγάπη τη στοργή σου και τη γαλήνη των ματιών σου, ώστε να μην φοβηθούμε κι αν το σώμα μας απωλεσθεί από τον αντίδικο που σθεναρά απαιτεί την ψυχή μας, παρασύροντας την ελευθερία της βούλησής μας ώστε να επιτελέσουμε το δικό του διαστροφικό έργο κι όχι του Σωτήρα και Υιού σου που στην αγνή αγκαλιά σου κράτησες σαν βρέφος γαλακτοτροφούμενο.

Γονυπετείς, ζητούμε ταπεινά συγνώμη Προστάτιδα και Σώτειρα της πατρίδας μας και αναγνωρίζουμε πως οι κυβερνώντες που εμείς μέσα στη θςόλωση και την πνευματική μας αλλοφροσύνη ψηφίζουμε από την ημέρα που τούτη η χώρα ελευθερώθηκε από τον Σουλτάνο για να γίνει προτεκτοράτο των αιρετικών Δυτικών, είναι οι άρχοντες που μας αξίζουν για να τυραννιόμαστε μέχρι να γίνει κουρέλια ο εγωισμός μας και το απίθανο ναρκισσιστικό μας Υπερεγώ.

Καλά παθαίναμε και στα τετρατόσια χρόνια τούρκικης δουλείας και στα 195 χρόνια φράγκικης δουλείας που περνάμε τώρα. Μας πρέπει και είναι το καλλίτερό μας μάθημα έως ότου δακρυρροούντες ζητήσουμε γονατιστά έλεος από εσένα Παναγία μας και από τον Σωτήρα και Υιο σου να μας δώσει την γνήσια και αυθεντική πνευματική και υλική ελευθερία.

Παναγιά Ελευθερώτρια σώσε μας από τους ευρωπαίους και ντόπιους δυνάστες μας

Ζητούμε και αέναα θα ζητούμε, με συντριβή καρδίας και δάκρυα μετανοίας, γονυπετείς, συγγνώμη από σε Κοσμοσώτειρα, για τα ατοπήματά μας, για την λήθη εκ μέρους μας, την γενική αμνησία των σφαλμάτων μας που υστερικά απωθούμε, την έλλειψη σεμνότητας και αγιότητας τόσο στην προσωπική μας ζωή όσο και στην κοινωνική και πολιτική μας δράστηριότητα που μόνο  ιδιοτέλεια και βρώμικο, στενοκέφαλο, προσωπικό συμφέρον είχε σαν κίνητρο.

Γι’ αυτό μας αξίζει να πεινάσουμε Παντάνασσα, μας αξίζει να κοιμόμαστε στα παγκάκια εν βροχή, κρύο και ζέστη, εν βαβυλωνιακή εξορία μετανάστες ευρισκόμενοι, αιτούμενη την Φοβερά Προστασία σου, να ξαναδούμε την πανακήρατη μορφή σου στα τείχη της Κωνσταντινούπολης “τη Υπερμάχω στρατηγώ αναμέλποντες” και στα αλβανικά σύνορα να ξαναδούμε τη θεία μορφή σου να μας οδηγεί προεστώσα, Στρατηγός και Υπέρμαχος της Ορθοδόξου Ελλάδας.

Η ιστορία της χώρας μας το μαρτυρεί, η παράδοση το επικυροί, η αιματοποτισμένη ελληνική γη το βεβαιώνει και τα γαλανόλευκα πέλαγά μας  το επισφραγίζουν. 

Γνωρίζοντας και αναγνωρίζοντας ότι ο Κύριός μας και Υιος σου εποίησε πολλαπλασιασμόν των πέντε άρτων και των δυο ιχθύων ικανών να θρέψουν πέντε χιλιάδες άνδρες χώρια τα γυναικόπαιδα και να περισσέψουν δώδεκα κοφίνια, δεν μας νοιάζουν οι χαλεποί οικονομικοί καιροί, η οριστική και μόνιμη εγκατάσταση της φτώχιας στη χώρα μας, η ανεργία, η οικονομική ανασφάλεια που τρελένει όσους δεν πιστεύουν στον τριαδικό Θεό, μας νοιάζει η προτροπή του ψαλμωδού: “επίρριψον επί Κύριον την μέριμνά σου, και αυτός διαθρέψει σε” (Ψαλμός 54, 23).

Είμαστε βέβαιοι ότι όπως νοιάζεται ο Υιος σου Παμμακάριστε για τα σπουργίτια να βρουν τροφή, έτσι θα βρει και για μας τα λίγα ψίχουλα από το τραπέζι για τα κυνάρια και για μας που είμαστε χειιρότεροι κι από τα αθώα σκυλάκια, είμαστε λέοντες αιμοβόροι και χαμαιλέοντες πολύμορφοι και πολυδαίδαλοι στην πιο μισερή εκδοχή τους. Πραγματική παλινδρομούσα, συνεχώς ταλαντευόμενη και αδιευκρίνιστη στα όριά μας μισγάγκεια απερινόητη ο καθένας μας και όλοι μαζί.

Δεν φοβούμαστε ότι η των πάντων των θλιβομένων  χαρά και των αδικουμένων η προστάτης και των πενομένων η τροφή, των ξένων η παράκληση, η βακτηρία των τυφλών και των ασθενούντων η επίσκεψη, των καταπονουμένων η σκέπη και η αντίληψη, των ορφανών η βοηθός, δεν θα μας φροντίσεις Μακαρία Λυτρώτρια, αλλά τον εαυτο μας φοβούμαστε και την επί των πάντων αστάθεια και ευκαμψία μας στις παγίδες του Εωσφόρου.

Όμως Μήτερ του Θεού του Υψίστου, Συ υπάρχεις. Άχραντε, σπεύσον, δυσωπούμε, ρύσασθαι ημάς τους αναξίους δούλους σου.   

ΑΜΗΝ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ!