Πλάτωνας κι Αριστοτέλης η αρχή των πάντων
«Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος και αφ’ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.
Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά.»
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ (384-322 π.Χ)
Μέσα σε δυο προτάσεις κρύβεται όλο το σύγχρονο ελληνικό δράμα. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε ότι αυτό ακριβώς είναι το σχέδιο των παγκοσμιοποιητών για να μην μπορεί κανείς λαός να σηκώσει κεφάλι, κανένας πολίτης να αντισταθεί. Δεν πρέπει να έχει καν χρόνο να συλλογιστεί πνιγμένος μέσα στις μέριμνες, τις ευθύνες, τις υποχρεώσεις, τα φορτία τα βαρέα και δυσβάστακτα που θα του φορτώνουν οι τύραννοί του.
Αλλά και ο Πλάτωνας είχε γράψει για τον λαό:
«Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν. Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι. Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους .»
Πλάτωνας 427-347 π.Χ
Θα έλεγε κανείς πως το έγραψε κάποιος σύγχρονος παιδαγωγός για την ελληνική νεολαία η οποία απέχει από την πολιτική απογοητευμένη από τα κόμματα και τις αθλιότητες των πολιτικών. Και γι’ αυτό οι δημοσκοπήσεις σε ένα ποσοστό 40% με 50% καταγράφουν την άρνηση των πολιτών, ιδιαίτερα των νέων, να συμμετάσχουν στις κοινοβουλευτικές εκλογές.
Οι πιο πάνω σκέψεις απευθύνονται σε εκείνους που νομίζουν ότι στο σημερινό ελληνικό κράτος με το κουρελιασμένο από τις παραβιάσεις Σύνταγμα, νομίζουν ότι έχουν δικαιώματα, πως είναι ελεύθεροι και μπορούν να τα διεκδικήσουν όταν χρειαστεί. Πλανώνται οικτρά. Ας προσπαθήσουν να τα απαιτήσουν θα δοκιμάσουν την οδυνηρότερη έκπληξη. Είτε πρόκειται για τα φορολογικά, αστικά και ποινικά δικαστήρια, είτε για την δημόσια Παιδεία, είτε για τη δημόσια Υγεία.
Σας εύχομαι να μην περιμένετε ξαπλωμένος σε ράντσο στα εξωτερικά ιατρεία ενός Κρατικού ή Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό σαν απλός πολίτης που κινδυνεύει η ζωή του. Τότε θα με θυμηθείτε.
Τότε, όταν θα τρέμετε από την αγωνία, τον πόνο και θα ζητάτε έλεος από μια ταλαίπωρη, εξαθλιωμένη νοσοκόμα ή από έναν εκπαιδευόμενο γιατρό που θα βρίσκεται στα όρια της επαγγελματικής κατάρρευσης, θα αντιληφθείτε πόσο υπεύθυνοι είσαστε που δηλώνετε άρνηση να αλλάξετε τη μοίρα σας κι επιτρέψατε σε ανθρώπους κατώτερους των περιστάσεων, των ιδανικών της πατρίδας, της πίστης μας και του Έθνους μας να μας διοικούν και σας και εκείνους που θέλουν, αγωνιούν και αγωνίζονται καθημερινά με κάθε δυνατό τρόπο, να αλλάξουν τη μοίρα του τόπου τούτου.
Ευαγγελάτος Γεώργιος
Κοινοποιείστε το. Γράψετε σχόλια.
Πρόσφατα Σχόλια