Οι αιώνες περνούν όμως το ξύλο του Σταυρού, το ακάνθινο στεφάνι, τα καρφιά, η χλαμύδα, η αγία σινδόνη παραμένουν να μας θυμίζουν ότι από εδώ πέρασε ο γιος του Θεού. Μέρος 1ο

Άραγε πόσα τεμάχια από το Τίμιο Ξύλο, υπάρχουν σήμερα στον κόσμο; Αυτή είναι σίγουρα μια ερώτηση που έχει κατά καιρούς περάσει από το μυαλό όλων μας, τη στιγμή που παρουσιάζονται διάφορα τμήματα Τιμίου Σταυρού.

Το ερώτημα για το πόσο Τίμιο Ξύλο υπάρχει, κλήθηκε να απαντήσει το 1961 το πόνημα του Anatole Frolow υπό τον τίτλο: La relique de la Vraie Croix. Recherches sur le développement d’un culte, στα ελληνικά: Το λείψανον του Αληθούς Σταυρού. Έρευνες επί της εξελίξεως μίας λατρείας. Το έργο αυτό για το Τίμιο Ξύλο εκδόθηκε από το Γαλλικό Ινστιτούτο Βυζαντινών Σπουδών στο Παρίσι. Στο βιβλίο του, ο Anatole Frolow έχει καταχωρήσει κάθε παραπομπή σε τεμάχιο Τιμίου Σταυρού, που απαντάται είτε σε πρωτογενείς πηγές, πχ Πατέρες της Εκκλησίας, είτε σε δευτερεύουσες πηγές, όπως μητρώα θησαυρών εκκλησιών, απογραφές κινητών αντικειμένων εκκλησιαστικής τέχνης Μητροπόλεων, Πατριαρχείων, Ιερών Μονών κτλ.

Η εύρεση και η αναγνώριση του Τιμίου Σταυρού, τοιχογραφία, 1452-66, Piero della Francesca, Arezzo. Αριστερά, απεικονίζεται η εύρεση των τριών σταυρών, ενώ δεξιά η αναγνώριση του Τιμίου Σταυρού δια θαύματος. Ο Frolow προσφέρει επίσης σε αυτό το βιβλίο μια εικόνα για την κατανομή των τεμαχίων από το Τίμιο Ξύλο στην Ευρώπη.

Επίσης, προχωρά και σε μια ανάλυση για το πόσο σημαντικός ήταν ο Τίμιος Σταυρός για τη βυζαντινή αυτοκρατορία. Μάλιστα, κατά την ιχνηλάτηση και καταγραφή των αναφορών σε λειψανοθήκες του Τιμίου Σταυρού, ο Frolow βρίσκει μια πολύ ενδιαφέρουσα κατανομή στο χρόνο.

Από τον πέμπτο μέχρι τον έβδομο αιώνα, εντόπισε μόλις πενήντα τέσσερις αναφορές. Μετά το δωδέκατο αιώνα, πιθανότατα εξαιτίας των σταυροφοριών και την επιστροφή των προσκυνητών από τους Αγίους Τόπους, οι αριθμοί αυξάνονται σχεδόν δραματικά.

Στν 12ο αιώνα συναντάμε 162 αναφορές και 260 στο 13ο αιώνα. Κατά την εξέταση αυτών των αναφορών και διευρευνώντας τις σταυροθήκες που επιβιώνουν μέχρι σήμερα, η εκτίμηση του Frolow είναι ότι οι περισσότερες από τις σταυροθήκες αυτές που επιβιώνουν μέχρι σήμερα σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι μεταγενέστερες του δέκατου αιώνα. Ο Anatole Frolow εντόπισε συνολικά 1150 αναφορές σε σταυροθήκες με τεμάχια Τιμίου Σταυρού, αλλά βέβαια μετά το 1961 πιθανότατα κάποιες άλλες σταυροθήκες μπορεί να έχουν έρθει στο φως, ιδιαίτερα στην Ανατολική Ευρώπη, πχ Ρωσία, όπου ο συγγραφέας ίσως δεν είχε τότε πλήρη πρόσβαση στις πηγές.

Ως ένα παράδειγμα μίας τέτοιας αναφοράς του βιβλίου, η σταυροθήκη με τεμάχιο Τιμίου Σταυρού που αποθησαυρίζεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους και χρησιμοποιείται από τη λειψανοθήκη ως φόντο του ιστότοπού της φέρει τον αριθμό 886 με περίπου μία σελίδα περιγραφής.

Σταυροθήκη με τεμάχιο Τιμίου Ξύλου και άλλα λείψανα, η οποία αποθησαυρίζεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.

Το μεγαλύτερο τεμάχιο Τιμίου Ξύλου στον κόσμο

Αυτό θεωρείται το μεγαλύτερο τεμάχιο Τιμίου Ξύλου που σώζεται στον κόσμο. Αποθησαυρίζεται στον Θησαυρό του Καθεδρικού Ναού της πόλης των Βρυξελλών που τιμάται στο όνομα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και της Αγίας Γουδούλης (680-714).  Το Τίμιο Ξύλο που περιέχει έχει ύψος 54,9 εκατοστά και μήκος 27,7 εκατοστά (στον κάθετο βραχίονα). Το Τίμιο Ξύλο συνοδεύεται από μία περίτεχνη σταυροθήκη, στην οποίαν βρισκόταν αρχικά εγκιβωτισμένο. 

Το μεγαλύτερο κομμάτι Τιμίου Σταυρού που υπάρχει σήμερα στον κόσμο,
όπως εκτίθεται σήμερα στον Θησαυρό του Καθεδρικού Ναού των Βρυξελλών.
Διαστάσεις: ύψος 54,9 εκ, πλάτος 27,7 εκ.

Ο Τίμιος Σταυρός των Βρυξελλών είναι, σύμφωνα με την ερευνήτριά του Anne van Ypersele de Strihou, από πεύκο και σχηματίστηκε από συνένωση μικρότερων τεμαχίων Τιμίου Ξύλου. Στην επόμενη φωτογραφία βλέπουμε την μπροστινή πλευρά του Τιμίου Σταυρού. Αρχικά βρισκόταν καλυμμένος από μία χρυσή θήκη με πολύτιμους λίθους που όμως αφαιρέθηκε πιθανότατα από Γάλλους στρατιώτες το 1793, κατά τους πολέμους της Γαλλικής Επανάστασης. Κατά την αφαίρεση της πολύτιμης θήκης, το Τίμιο Ξύλο έπαθε αρκετές ζημιές, αλλά ανακαινίστηκε το 1794, από επιτρόπους του Καθεδρικού Ναού. Κατά την ανακαίνιση τοποθετήθηκε η κόκκινη σφραγίδα αυθεντικότητας και η μικρή επίχρυση πλακέτα με την αναμνηστική επιγραφή: DIREPTA 7MA / MARTII, PUBLICAE / VENERATIONI / RESTITUTA / 29MA 7BRIS 1793.

Η μπροστινή πλευρά του Τιμίου Σταυρού των Βρυξελλών.

Η πίσω πλευρά του Τιμίου Σταυρού των Βρυξελλών είναι καλυμμένη με ασημένιο “πουκάμισο” που φέρει εγχάρακτα τα σύμβολα των τεσσάρων ευαγγελιστών με τον  Αμνό του Θεού (AGNUS DEI) στο κέντρο και κτητορική / αφιερωτική επιγραφή.

Η επιγραφή είναι γραμμένη σε παλαιά αγγλικά: + DRAHMAL ME WORHTE (= ο Drahmal με εποίησε).

H πίσω πλευρά διακοσμημένη με ρόδακες

Η μελέτη της γραφής και της γλώσσας ανάγει την κατασκευή της θήκης στην Βόρεια Αγγλία τον 10ο ή 11ο αιώνα. Μάλιστα η τελευταία επιγραφή Σταυρός είναι το όνομά μου κτλ παρηχεί ένα γνωστό αγγλοσαξωνικό ποίημα, γνωστό σήμερα ως The dream of the Rood, που ανάγεται στη χρυσή εποχή του βασιλείου Northumbrie (700-750).

Η έρευνα για τα ονόματα των τριών αδελφών που αναφέρονται στην επιγραφή απέδωσε τελικά την κατασκευή αυτής της σταυροθήκης στην αγγλοσαξωνική βασιλική οικογένεια των αρχών του 11ου αιώνα. Όσον αφορά το τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού, οι ερευνητές θεωρούν πως πρόκειται για δώρο του Πάπα Μαρίνου Α’ στον βασιλιά Αλφρέδο του Ουέσσεξ, το 883 ή το 885.  Η μακρά όμως ιστορία της σταυροθήκης από το βασίλειο του Ουέσσεξ στις Βρυξέλλες δεν θα καλυφθεί εδώ.

Το 1617-1639 κατασκευάστηκε στην Ολλανδία η παρακάτω βαρύτιμη σταυροθήκη με σκοπό τον εγκιβωτισμό της σταυροθήκης του Drahmal σε αυτήν. Είναι κατασκευασμένη από επίχρυσο ασήμι, σμάλτα και πολύτιμους λίθους και έχει διαστάσεις 82,5 εκ. ύψος και 47 εκ. πλάτος. Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε την μπροστινή πλευρά της βαρύτιμης σταυροθήκης. Στη βάση της σταυροθήκης ενσωματώθηκε και λείψανο Ιεράς Άκανθας από τον Ακάνθινο Στέφανο του Χριστού.

Περίπου 2000 χρόνια μετά, το Ακάνθινο Στεφάνι, το Τίμιο Ξύλο και η Χλαμύδα υπάρχουν ακόμη, για να μας θυμίζουν το Γολγοθά, τον πόνο, την αδικία και κατ’ επέκταση την Ανάσταση, την ελπίδα, τη δύναμη. Την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης η οποία μέχρι σήμερα ΔΕΝ έχει γίνει. Τούτο διότι όπως επανειλημμενα έχουμε γράψει σύμφωνα με τα λόγια του Αγίου Αντωνίου του Μέγα…«ΕΙΔΟΝ ΕΓΩ ΤΑΣ ΠΑΓΙΔΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ HΠΛΩΜΕΝΑΣ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΑΙ ΗΡΩΤΗΘΗΝ : ΑΡΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΕΚΦΥΓΕΙΝ ΤΑΥΤΑΣ; ΚΑΙ ΗΚΟΥΣΑ ΦΩΝΗΝ ΛΕΓΟΥΣΑΝ ΜΟΙ : Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ».

Με βάση τα λόγια του Μεγάλου Αντωνίου, συνάγομεν το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν ακόμη οι ταπεινοί, οι αυθεντικοί και απλοί πολίτες, οι αγνοί και απονήρευτοι, οι ταυτισμένοι με τα αθώα παιδιά σε ικανό αριθμό για να φέρουν την ΑΝΑΤΡΟΠΗ στο εωσφορικό κατεστημένο που εξακολουθεί να οργιάζει και να βυσσοδομεί ενάντια στους λαούς και να οδηγούνται στην απώλεια χιλιάδες άνθρωποι.

Η ανθρωπότητα όντας σφικταγκαλιασμένη στα δίκτυα του Άγγελου Σατάν δεν έχει πάρει ακόμη το μάθημά της παρ’ όλα τα παθήματα, τους πολέμους, τις σφαγές, τα ολοκαυτώματα, με τελευταία τα πυρηνικά ατυχήματα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι το 1945, στο Κιστίμ της Ρωσίας και στο Windscale της Μεγάλης Βρετανίας το 1957, του Three Mile Ιsland το 1979, του Τσέρνομπιλ το Πάσχα του 1986, της Τοκαϊμούρα το 1999 και της Φουκουσίμα το 2011 όπου η ποσότητα του ραδιενεργού καισίου που εκλύθηκε στην ατμόσφαιρα, ήταν ισοδύναμη με 168 πυρηνικές βόμβες σαν της Χιροσίμα.

Κι όμως τα χνάρια του Ιησού Χριστού εκτός από την αυτόματη ανάφλεξη (αφή)του ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ μέσα από το ανακαινισμένο Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου κάθε μεγάλο Σάββατο, παραμένουν εις ανάμνησιν του Πατέρα μας και των όσων έλαβαν χώρα εκείνη τη χρονική στιγμή που δεν εξαλείφεται με τίποτα στην αιωνιότητα.

Παραμένουν για να μας θυμίζουν τα Άχραντα Πάθη του Κυρίου, τμήμα του ακάνθινου στεφάνου, τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, του Σπόγγου και τη Χλαμύδα από το φρικτό μαρτύριο του Ιησού Χριστού. Τα χνάρια αυτά βρίσκονται πλην των άλλων, διάσπαρτα, στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας, και αποτελούν θησαυρό και καύχημα της μονής. Δώρο των Θωμά και Δημήτριου Παλαιολόγων στον κτήτορα της μονής, ανιψιό τους, Όσιο Λεόντιο.

Ο Ηγούμενος της Μονής Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής μας ξεναγεί στην ιερά μονή, μας περιγράφει την ιστορία της και μας μιλάει για θαύματα που γίνονται στους πιστούς κατά την προσκύνηση των Άχραντων Παθών. Το Ακάνθινο Στεφάνι έγινε σύμβολο στην Ορθόδοξη Εικονογραφία. Σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε στο λόφο του Γολγοθά μαζί με τα καρφιά της Σταύρωσης καθώς και τον Τίμιο Σταυρό. Σήμερα, οι πιστοί μπορούν να προσκυνήσουν μέρος του Ακάνθινου Στεφάνου στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας.

Σε διάστημα τριών ετών – δηλαδή το 1775 κτίζεται η σημερινή μορφή της Μονής. Από το σχέδιο του B.G. Barsky, γνωρίζουμε την προγενέστερη μορφή της Μονής. Το καθολικό της είναι Σταυρόσχημο, τετρακίονο, καμαρωτό, με οκταγωνικό τρούλο και μαρμαροσκάλιστα παράθυρα, ενώ στολίζεται με αγιογραφίες των Δ.Κ.Φάνελλη, Α. Μανέλη και Ι. Οικονόμου.

Στην Ιερά Μονή, εκτός από τα Άχραντα πάθη τίθεται προς προσκύνηση η Κάρα Του Οσίου Λεοντίου, Xρυσοκέντητα Άμφια Και Καλύμματα, μια θαυμάσια αρχιερατική στολή του μαρτυρικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, το Ωμοφόριο και επιμάνικα Nεοφύτου, ωμοφόριο Μεθόδου Μητροπολίτη Αγκύρας, επιμάνικα Παλαιών Πατρών, επιτάφιος του κεντητή Αρσενίου, επιτάφιος της κεντήτριας Δέσποινας του 1685, συλλογή σταυρών και ευαγγελίων και πολλά ακόμη.

Τα Άχραντα Πάθη του Χριστού κατά καιρούς μεταφέρονται σε διάφορους ναούς σε όλη την Ελλάδα, για να μπορούν οι πιστοί όλης της χώρας, να προσκυνούν και να παίρνουν δύναμη, για να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της εποχής.

Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής ανέφερε στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» ότι επιτελούνται θαύματα κατά την προσκύνηση των Αχράντων Παθών και που ο ίδιος έχει δει και τα οποία αυτά μας στηρίζουν στη πίστη. Επίσης αναφέρθηκε και στα πολλά λείψανα Αγίων που ανήκουν στην μονή και τίθενται σε προσκύνηση για τους ευλαβείς προσκυνητές. Η σιαγόνα του Αποστόλου Παύλου, ο οφθαλμός του Αγίου Παντελεήμονος, τμήμα της Κάρας της Αγίας Κυριακής, τμήμα της Κάρας του Οσίου Στεφάνου του Νέου είναι μερικά εξ αυτών που τίθενται σε προσκύνημα. Επίσης από κειμήλια υπάρχουν και τα θαυμάσια χρυσοκέντητα πετραχήλια της κεντήστριας Κοκώνας.

Τις ημέρες αυτές τα Άχραντα Πάθη φιλοξενούνται σε αρκετές Μητροπόλεις ανά την Ελλάδα για να τα προσκυνουν χιλιάδες πιστοί χριστιανοί.

του Μάκη Αδαμόπουλου για την εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια με τη συμμετοχή και προσθήκη του Γεώργιου Ευαγγελάτου.

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.