Γανυμήδης και Δίας μεταμορφωμένος σε αετό

Από το σύνολο της παρατιθέμενης βιβλιογραφίας και τη μέχρι εξαντλήσεως παρουσίαση των νεώτερων βιολογικών και ψυχαναλυτικών δεδομένων (κυρίως από τον Κάρολο Σοκαρίδη) που έχουμε συγκεντρώσει για τις σεξουαλικές διαστροφές (παρεκκλίσεις) και ιδιαίτερα για την ομοφυλοφιλία, συμπεραίνουμε ότι: τόσο η ομοφυλοφιλία όσο και κάθε διεστραμμένη σεξουαλική συμπεριφορά σαδομαζοχισμός, παιδεραστία, φετιχισμός, κτηνοβασία, βιασμός, κ.λπ. είναι «παρά φύσιν» ανώμαλες υπερβολές, οφειλόμενες σε βαρύτατες ψυχοπαθολογικές διαταραχές σε προοιδιπόδειο και οιδιπόδειο επίπεδο.

Είναι ολοφάνερο ότι οι προσπάθειες του εγώ να διατηρήσει την ακεραιότητά του όταν βρίσκεται σε συνθήκες ευαλωτότητας και πανικού κάτω από το φόβο της εκμηδένισης, οδηγούν την προσωπικότητα να επιλέξει εκτός από το δρόμο της νεύρωσης, της ψύχωσης ή της διαταραχής της προσωπικότητας την παρά φύση ασέλγεια, τη σεξουαλική διαστροφή και τις παραφιλίες.

Η ομοφυλοφιλία είναι η πιο μελετημένη ανωμαλία του είδους η οποία συνήθως συνυπάρχει με κάποια από τις πιο πάνω αναφερθείσες διαταραχές, κατά την γνώμη μας. Από τη συσσωρευμένη εμπειρία της ψυχαναλυτικής έρευνας, από τις δικές μας προσωπικές περιπτώσεις και από όλες τις υπάρχουσες ενδείξεις, φαίνεται να δικαιώνεται η άποψη ότι η τραυματισμένη υπερηφάνεια σε ευαίσθητη ηλικία 3, 4 έως 9, 10 ετών, γίνεται η αιτία της ομοφυλόφιλης σεξουαλικής διαταραχής σε άνδρες και γυναίκες.

Αλλά και η βιολογική άποψη αν ληφθεί υπόψη, η οποία αποδίδει σε γονιδιακή διαταραχή εκ μητρός το διαταραγμένο προσανατολισμό προς το ίδιο φύλο, δεν αλλάζει τα ψυχαναλυτικά δεδομένα. Όπως δεν αλλάζει το στόχο της ιατρικής η γονιδιακή κληρονομική μεταβίβαση του διαβήτη, που είναι η θεραπεία του. Ο ασθενής δε λέγει «αφήστε με αβοήθητο, είμαι από τη φύση μου καταδικασμένος να πάσχω από διαβήτη». Απαιτεί να κάνει η επιστήμη το καλύτερο ώστε να εξακολουθεί να ζει όσο γίνεται πιο ανθρώπινα και υποφερτά.

Έτσι και στην ομοφυλοφιλία, αλλά και σε κάθε σεξουαλική ανωμαλία, το άτομο οφείλει να αναγνωρίζει την ψυχοσωματική του διαταραχή όπως λέγει ο Χάρολντ Βοθ και ιδίως αν είναι νέος, να ζητήσει από τον ψυχίατρο-ψυχαναλυτή θεραπεία.

Αυτό που βλέπουμε όμως είναι έναν επαναστατικό λόγο, μια αντιδικία, μια πολεμική και επιθετική τακτική των ομοφυλόφιλων ομάδων να θεωρηθεί σαν απόλυτα φυσιολογική κατάσταση η ανωμαλία, η διαστροφή και η παραφύσει συμπεριφορά. Βλέπουμε το ναρκισσισμό αυτών των ατόμων και τη νευρωτική τους υπερηφάνεια να ξεπερνάει τα όρια και να απειλεί όσα πρότυπα και ιδανικά εξακολουθούν να παραμένουν ακόμη αλώβητα στον καταρρέοντα κόσμο μας.

Γι’ αυτό στις ημέρες μας, στρατιές νέων ανθρώπων προβάλλουν με θράσος την ασέλγεια σαν πρότυπο μίμησης και με κάθε δυνατό τρόπο μάχονται εναντίον των θρησκευτικών ηθικών αρχών και ιδιαίτερα της Ορθόδοξης χριστιανικής αντίληψης πραγμάτων, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Κι όμως, εκείνο που εκπλήσσει τον μελετητή είναι η ομοφωνία της παυλιανής αντίληψης περί της ομοφυλοφιλίας και των συσσωρευμένων ψυχαναλυτικών δεδομένων περί της προέλευσης των ασελγειών και δη της ομοφυλοφιλίας, από τον ναρκισσιστή εαυτό μας.

Γράφει ο Απόστολος Παύλος: «Η οργή του Θεού έρχεται από τον ουρανό ενάντια στην ασέβεια και την κακία των ανθρώπων, που με την κακία τους καταπατούνε την αλήθεια. Την αλήθεια του Θεού που την ξέρουνε, γιατί ο ίδιος ο Θεός τους την αποκάλυψε… Γιατί ενώ γνωρίσανε τον Θεό, δεν τον τιμήσανε σαν Θεό, ούτε τον ευχαρίστησαν για τις ευεργεσίες του αλλά με τους ψεύτικους και πλανημένους συλλογισμούς τους αποδείχθηκαν μωροί και σκοτίστηκε η ασύνετη και ανίκανη να καταλάβει και τις απλές αλήθειες, διάνοιά τους. (Σ.γ.: Ο εγωισμός τους και η νευρωτική τους υπερηφάνεια τους έκανε να δοξάζουν την ιδεατή εικόνα του εαυτού τους πάνω από το Θεό). Ενώ νομίζουν ότι είναι σοφοί αποδείχτηκαν μωροί και ανόητοι. Και άλλαξαν το ένδοξο μεγαλείο του άφθαρτου Θεού με υλικά αγαλμάτινα είδωλα, ομοιώματα της φθαρτής μορφής του ανθρώπου, των πουλιών των τετράποδων ζώων και των ερπετών. Γι’ αυτό (σ.γ.:ένεκα του ναρκισσισμού τους) και ο Θεός τους άφησε να παραδοθούν στις αισχρές επιθυμίες της καρδιάς τους να ατιμάζουν στην ακαθαρσία τα σώματά τους μεταξύ τους (σ.γ.:με τις παρά φύση σεξουαλικές δραστηριότητες στις οποίες παραδίνονταν). Μεταβάλλανε την αλήθεια του Θεού σε ψέμμα, σεβάστηκαν και ελάτρεψαν το δημιούργημα αντί τον δημιουργό,… Γι’ αυτό και επέτρεψε ο Θεός να παραδοθούν σε ατιμωτικά πάθη. Οι γυναίκες τους αλλάξανε την φυσική σεξουαλική σχέση και χρήση του σεξ στην παρά φύση (σ.γ.:οδηγήθηκαν στις λεσβιακές σχέσεις), με όμοιο δε ακριβώς τρόπο και οι άνδρες αφήσανε τη φυσική σεξουαλική σχέση και χρήση της συνουσίας με τη γυναίκα πυρακτωμένοι από τη φλόγα της ακράτητης σαρκικής επιθυμίας, διαστράφηκαν σεξουαλικά μεταξύ τους, ώστε να ασελγούν οι άντρες με τους άντρες (σ.γ.:και να επιδίδονται στην ομοφυλοφιλία και τον σοδομισμό) εισπράττοντας έτσι ο ένας απ’ τον άλλο την ανταμοιβή που τους άξιζε. Κι επειδή δε δώσανε σημασία στην πλήρη και αληθινή γνώση του Θεού, τους εγκατέλειψε ο Θεός και παραδόθηκαν σε νου ανίκανο να διακρίνει το αληθινό και το σωστό, και το αποτέλεσμα ήταν να κάνει απρεπή και ανήθικα έργα. Έτσι κυριεύθηκαν και γέμισαν από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία, γέμισαν από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια, μετατράπηκαν σε κουτσομπόληδες, συκοφάντες, μισόθεους, υβριστές, υπερήφανους, φαντασιοκόπους, αλαζόνες, εγωιστές, εφευρέτες σκευωριών, ανυπάκοοι στους γονείς τους, ανόητοι, επιπόλαιοι που καταπατούν το λόγο τους, άστοργοι στον πόνο του πλησίον τους (σ.γ.: η ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητάς τους, τους κάνει να είναι τελείως απαθείς και αμέτοχοι στα συναισθήματα των συνανθρώπων τους, την γνωστή ως lack of empathy), αδιάλλακτοι, σκληροί, χωρίς οίκτο κι ευσπλαχνία. Αυτοί οι άνθρωποι μολονότι γνωρίζουν το νόμο του Θεού, ότι δηλαδή όσοι κάνουν τέτοιες πράξεις τους αξίζει ο θάνατος, όχι μόνο συνεχίζουν να κάνουν οι ίδιοι τέτοια έργα αλλά επιδοκιμάζουν και αυτούς που κάνουν παρόμοιες αισχρότητες (σ.γ.: ο Παύλος προέβλεψε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια τη σύγχρονη τάση των κινημάτων των ομοφυλοφίλων και λεσβιών να απαιτούν εν ονόματι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να γίνει απόλυτα αποδεκτή σαν φυσιολογική και ισότιμη με την ετερόφυλη σεξουαλική σχέση και η ομοφυλόφιλη)». (Ρωμαίους, Α΄, 18-32).

Τα φωτισμένα από το Πνεύμα Θεού λόγια του αποστόλου Παύλου επιβεβαιώνονται σήμερα μέσα από την ψυχανάλυση, πόσο γνήσια αποδίδουν σαν πηγή προέλευσης της ομοφυλοφιλίας τον ναρκισσιστικό πυρήνα του ατόμου. Είναι ένα πραγματικό θαύμα ότι οι Σίγκμουντ Φρόυντ, Κάρεν Χορνάι, Κάρολος Σοκαρίδης κ.α. ψυχαναλυτές, ακολουθώντας την παρατήρηση, την ανάλυση, την εμπειρία, κατέληξαν σε παράλληλα συμπεράσματα.

Ο Παύλος επιμένει κι όποιος θέλει να είναι αντικειμενικός οφείλει να αποδεχτεί, το διαχωρισμό των πράξεων και συμπεριφορών των ανθρώπων σε δύο κατηγορίες· στα έργα της σαρκός και στους καρπούς του Πνεύματος.

Ανάμεσα στα έργα της σαρκός είναι η μοιχεία, η πορνεία, η ακολασία, η ασέλγεια και κάθε ακάθαρτη πράξη που οδηγεί τον άνθρωπο μετά μανίας προς απόλαυση της ηδονής. Επομένως, και οι φόνοι από τις εκτρώσεις (πλην όλων των άλλων πολυάριθμων αιτίων που οδηγούν στην απώλεια ανθρώπινης ζωής) ανήκουν στην ανεξέλεγκτη απόλαυση της σεξουαλικής ηδονής και γι’ αυτό υπάγονται στα έργα της σαρκός. Οι δε «τα τοιαύτα πράσσοντες βασιλείαν του Θεού ου κληρονομήσουσιν». (Προς Γαλάτας Ε΄, 19-21).

Όσο για τους καρπούς του Πνεύματος ανάμεσά τους είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η εγκράτεια, διότι όσοι ανήκουν στο Χριστό «την σάρκα εσταύρωσαν» νέκρωσαν τα πάθη τους και τις χοϊκές επιθυμίες τους, (προς Γαλάτας, Ε΄, 22-24) χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στερήθηκαν τις ηδονές του γάμου και τη φυσιολογική απόλαυση της συνουσίας με τη γυναίκα τους που είναι καθαγιασμένη.[1]

Το ερώτημα που τίθεται μετά από όλα αυτά είναι αν είναι σωστό να υπάρχουν τα κινήματα των οργανωμένων ομοφυλοφίλων και των λεσβιών τα οποία αγωνίζονται να πετύχουν μια θέση στον ήλιο ενάντια στη διάκριση και στην καταπίεση, την κοροϊδία και τον δημόσιο εξευτελισμό που βαραίνει και συνθλίβει αυτούς τους ανθρώπους. Νομίζουμε ότι χρειάζονται να υπάρχουν, να αγωνίζονται και να απαιτούν σεβασμό και αποδοχή. Δε μπορούν όμως να απαιτούν δικαίωση της ομοφυλοφιλίας τους.

Αυτή παραμένει μια παράφυση σεξουαλική συμπεριφορά και ψυχαναλυτικά θεωρούμενη, όπως δια πολλών αναφέραμε, ανωμαλία και διαταραχή του ψυχισμού, μια διαστρέβλωση της σεξουαλικής παρόρμησης και του ορμέμφυτου της διαιώνισης της ζωής. Πρόκειται για μια αρρωστημένη κατάσταση και οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες οφείλουν να κατανοήσουν ότι πάσχουν ψυχικά.

Όμως χρειάζεται ταπείνωση και τόλμη για να το παραδεχθεί κανείς. Ιδίως ο ναρκισσιστής που είναι τυφλός και επιρρεπής στο να βλέπει μόνο τα υπέρ του εαυτού του και να εθελοτυφλεί μπρος στα μειονεκτήματα και τις αδυναμίες του. Πολύ περισσότερο δε δικαιούνται να παρουσιάζουν τη διαστροφή τους σαν ένα ισότιμο μοντέλο μίμησης, ένα πρότυπο φυσιολογικής σεξουαλικής συμπεριφοράς.

Εμείς οι ψυχίατροι οφείλουμε να προστατεύσουμε την κοινωνία και τα παιδιά μας, από την επικράτηση ενός τέτοιου μοντέλου ισοπέδωσης της διαφορετικότητας και προαγωγής του unisex. Χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι παρά μια διαστροφή. (Σ.γ.: Άσχετα αν την αποκαλούμε παρέκκλιση). Να βλέπουμε με συμπάθεια την ψυχοπαθολογική αυτή κατάσταση, να προσπαθούμε μέσα από την λειτουργία της συναισθηματικής μεταβίβασης, με ευαισθησία και κατανόηση, χρησιμοποιώντας τις υπάρχουσες ψυχαναλυτικές και συμπεριφορικές τεχνικές, να αλλάξουμε και να προσανατολίσουμε τον πάσχοντα ομοφυλόφιλο και την πάσχουσα λεσβία προς έναν ετερόφυλο σεξουαλικό σύντροφο∙ απαλύνοντας το άγχος και τον πανικό εκμηδένισης ή τον φόβο καταβρόχθισης από μια αυταρχική και καταστροφικά επιθετική μάνα, αλλά όχι και να δικαιώνουμε τη διαστροφή ή να την θεωρούμε απλή φυσιολογική παραλλαγή! Δεν μπορεί νάνε ασήμαντη ποικιλία μια διαστροφή που αποκλείει τον άνθρωπο από την μετά θάνατο κληρονομιά της βασιλείας του Θεού, αλλά και την τεκνογονία, ούτε μπορεί να αποτελεί κοινωνικό πρότυπο προς μίμηση για τις νεώτερες γενεές!

Όσον αφορά την ελληνοπρεπή και ορθόδοξη αντίληψη που συμφωνεί με το κοινωνικό και ηθικό μοντέλο της δικής μας παράδοσης, θα προσθέταμε ότι η περίφημη ομοφυλοφιλία των αρχαίων ελλήνων δεν είναι παρά μια απλή παιδεραστική διαδικασία που χρησιμοποιείτο για να μυήσει τα παιδιά και τους εφήβους στα σεξουαλικά μυστικά αλλά και στην προσπάθεια για μόρφωση και γνώση από τους παιδαγωγούς και τους παιδοτρίβες της εποχής. (Βλέπε την εικόνα η αρπαγή του Γανυμήδη από τον Δία αετό) Ήταν η ανταμοιβή και το κίνητρο των δασκάλων να διδάσκουν τα νεαρά όμορφα αγόρια πέρα από την όποια χρηματική αμοιβή. Ασφαλώς μετά την εξάπλωση του χριστιανισμού αυτή η σεξουαλικά αδιάκριτη συμπεριφορά εξαφανίστηκε.

Η παιδεραστική και ομοφυλόφιλη βέβαια επιθυμία δεν έπαψε να καίει στα σωθικά των Ελλήνων όπως και όλων των άλλων ανθρώπων που φλέγονται από τα έργα της σαρκός. Γι’ αυτό επιμένουμε πως μόνο η πνευματική αναγέννηση και η προσπάθεια να αποκτήσει κανείς αυτοσυνειδησία και αυτογνωσία, μπορεί να αναδιοργανώσει τον παλαιό άνθρωπο μέσα μας. Η μυστηριακή ζωή και η ψυχαναλυτική διαδικασία μπορούν πολλά να προσφέρουν σε όσους έχουν το κίνητρο και αναγνωρίζουν τη σοβαρότητα και την ευθύνη που έχουν απέναντι στο Θεό και τον εαυτό τους. Αυτά ισχύουν ασφαλώς τόσο για την ομοφυλοφιλία όσο και για κάθε σεξουαλικά διεστραμμένη συμπεριφορά.

Για να βοηθήσουμε στην κατανόηση του μεγαλείου, του απέραντου ωκεανού του ελέους και της ευσπλαχνίας όσο και της αγάπης που κρύβει η ορθόδοξη πίστη και βιωματική από τους αναγνώστες μας, θα τολμούσαμε να παραλλάξουμε ένα ιστορικό γεγονός που αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος στο ευαγγέλιό του κεφάλαιο Η΄, στίχοι 5-13.

«Σαν ήλθε στην Καπερναούμ τον συνάντησε ένας εκατόνταρχος ο οποίος τον παρακάλεσε λέγοντας. Κύριε, ο (παις) δούλος μου είναι κατάκοιτος από παράλυση στο σπίτι και βασανίζεται τρομερά. Και του λέγει ο Ιησούς· θα έλθω εγώ στο σπίτι σου να τον θεραπεύσω. Και ο εκατόνταρχος του αποκρίθηκε· Κύριε δεν είμαι άξιος να μπεις στο σπίτι μου. (Δεν αποκλείεται να είχε ομοφυλόφιλες σχέσεις ο δούλος με τον ρωμαίο αξιωματικό κι αυτός συνειδητοποιώντας την καθαρότητα της θεότητας του Ιησού τρόμαζε με την ακαθαρσία της δικής του ψυχής όσο και του σπιτιού του αναλογιζόμενος τις σεξουαλικές εκτροπές που είχε κάνει μέσα στους χώρους του). Μόνο ειπέ έναν απλό λόγο και θα γιατρευτεί ο δούλος μου. Γιατί κι εγώ σαν άνθρωπος που υπακούω στην εξουσία έχω υπό τη δική μου εξουσία στρατιώτες και όταν δίνω διαταγές σ’ ένα στρατιώτη λέγοντας πήγαινε, αυτός πηγαίνει και στον άλλο έλα, αυτός έρχεται και στο δούλο μου όταν του ειπώ κάνε τούτο, το εκτελεί. Όταν άκουσε ο Ιησούς τα λόγια του, θαύμασε και είπε σε όσους τον ακολουθούσαν. Αληθινά σας λέγω, ούτε ανάμεσα στους Ισραηλίτες δε βρήκα τέτοια πίστη. Σας βεβαιώνω, ότι πολλοί σαν τον εκατόνταρχο θα ‘ρθουν από τα πέρατα του κόσμου, την ανατολή και τη δύση και θα παρακαθίσουν σε ευλογημένο δείπνο με τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, εκεί στη βασιλεία των ουρανών όπου αυτοί συνευφραίνονται. (Σ.γ.:Καμία σχέση δε θα έχει αν ήσαν στην επίγεια ζωή τους ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, σοδομιστές, φετιχιστές, παιδεραστές, βιαστές, σαδομαζοχιστές, επιδειξίες, διασεξουαλικοί, εφαψίες, αυνανιστές, κτηνοβάτες, νεκρόφιλοι και κάθε άλλης μορφής έκφυλοι και διαστροφείς εφόσον μετανόησαν και συμμετείχαν με πολύ ταπείνωση και συντριβή στο κοινό γεύμα όπου προσφερόταν επάνω στην Άγια Τράπεζα το Σώμα Του και το Αίμα Του!). Εκείνοι δε που δεν είναι οι κληρονόμοι της βασιλείας θα ριφθούν στο σκότος το εξώτερον∙ εκεί που θα είναι ο κλαυθμός και ο τριγμός των δοντιών. Και είπε ο Ιησούς στον εκατόνταρχο. Πήγαινε σπίτι σου και όπως πίστευσες θα γίνει, θα θεραπεύσω τον δούλο σου. Και πράγματι θεραπεύθηκε ο δούλος κατά τη στιγμή εκείνη».

Αυτή είναι η ορθόδοξη στάση ζωής∙ κανένας δε μένει ασυγχώρητος, όλοι είναι προσκεκλημένοι στο δείπνο της αιωνιότητας, αρκεί να το ζητήσουν! Η ομοφυλοφιλία, οι διαστροφές και οι παρεκκλίσεις. δεν αποκλείουν κανένα άνθρωπο που έχει τη διάθεση να αλλάξει συμπεριφορά και να μεταβάλλει την ψυχοπαθολογικά διαστρεβλωμένη αντίληψη της ζωής, το χάος στο οποίο βρίσκεται· φτάνει να σπάσει τα δεσμά του ιδεατού εαυτού του. Να μεταμορφωθεί, όπως λέγει η Κάρεν Χορνάι, στον γνήσιο εαυτό του, να αναδυθεί το αυθεντικό και πηγαίο στοιχείο που έχει μέσα του.

[1]Βλέπε μελέτη του ιδίου με τίτλο: «Θρησκείες και Σεξουαλικότητα. Η Δαιμονοποίηση της Γυναίκας και ο Αγώνας για την Καταξίωσή της» Εκδ. Κορφή, Αθήνα 2006, διακίνηση από τις Εκδόσεις ΑΠΑΝΤΑ ΚΟΙΝΑ .