Ευτυχία είναι ένας πρωινός καφές, ένα ηλιοβασίλεμα με τα αγαπημένα σου χρώματα…
Για κάποιους ευτυχία είναι να είσαι ευτυχισμένος που ξύπνησες και σήμερα (το θεωρούμε δεδομένο βλέπεις), ενώ ο διπλανός σου ίσως την ίδια ώρα παλεύει για να κρατηθεί στη ζωή.
Συχνά σε πιάνω να σκέφτεσαι πως δεν είσαι ευτυχισμένος και πως θα ήθελες να συμβαίνουν πράγματα στην ζωή σου που θα σου χαρίσουν την ευτυχία. Πάλι χάνεσαι και δε μ’ αρέσει!
Κάνε ένα βήμα πίσω και άκου με.
Η ευτυχία σου είσαι εσύ. Την ευτυχία σου τη φτιάχνεις εσύ με τα ίδια σου τα χέρια.
Έπειτα δες, είναι κάποια τόσο μικρά πράγματα που έχεις και δεν τους δίνεις σημασία.
Ευτυχία είναι ένας πρωινός καφές που μοσχοβολάει, ένα ηλιοβασίλεμα που είδες και είχε τα αγαπημένα σου χρώματα.
Είναι ένα βράδυ που περνούσες όμορφα και χόρεψες σα να μην σε κοιτούσε κανείς.
Ευτυχία θα πω εγώ, είναι το μαλακτικό στα ρούχα, που μυρίζει «μαμά».
Η ψυχή σου βλέπεις έχει ανάγκη από μικρές μα δυνατές τζούρες ευτυχίας.
Χάρισε της απλόχερα ότι χρειάζεται, το αξίζεις!
Γέμισε τις μέρες σου όπως εσύ θέλεις, κάνε πράγματα που αγαπάς.
Φρόντισε οι πράξεις σου κάθε μέρα να σε κάνουν περήφανο.
Χαμόγελα σε έναν άγνωστο, φτιάξ του τη μέρα!
Δώσε νερό και φαγητό στο αδέσποτο της γειτονιάς σου, θα σου το ανταποδώσει με μια τεράστια γλυψιά (είναι το «ευχαριστώ» του).
Κάνε κάτι μικρό μα και μεγάλο ταυτόχρονα.
Είναι όμορφο συναίσθημα το βράδυ που πέφτεις για ύπνο να γυρνάς απ’ την άλλη και να νιώθεις πως σήμερα ήσουν υπέροχος άνθρωπος. Ήσουν νικητής.
Και επιτέλους, σταμάτα να σκέφτεσαι τόσο!
Μην επιβαρύνεις άλλο την ψυχή και το μυαλό σου χωρίς ουσία.
Μάθε να απολαμβάνεις το τώρα και άσε το τι θα συμβεί ή το «τι θα συνέβαινε αν..», δεν μας αφορά!
Για το ξεκαθάρισμα, όλα τα παραπάνω δεν είναι κανένας από αυτούς τους «Οδηγούς Ευτυχίας : 9+1 τρόποι για να γίνεται ευτυχισμένοι.» Όχι.
Ονόμασε το «η σωτηρία της ψυχής» αν θες, και επειδή – όπως τραγουδήθηκε- είναι πολύ μεγάλο πράγμα, βρες τη σωτηρία της ψυχής σου και προχώρα.
Να θυμάσαι, ζήσε την ζωή σου σα να είναι ένα θαύμα. Όντως είναι!
Η συγγραφέας του άρθρου Κατερίνα Λεβαντή
Γεννημένη το 1996. Γνήσιο παιδί της αντίρρησης και της ανησυχίας.
Με σπουδές στις καλές τέχνες κι έπειτα επαγγελματίας Makeup artist και Body painter. Μεγαλωμένη στο Μαρκόπουλο, με καταγωγή απο την Τήνο υπάρχει μέσα της η νησιώτικη τρέλα. Μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά της έχουν τα τραγούδια, η θάλασσα, η Θεσσαλονίκη και τα μικρά παιδιά.
Μοναδικό μότο ζωής: “Μην αφήνεις αυτό που σε τρώει, να χορτάσει.”
http://enallaktikidrasi.com/2018/06/eutuxia-einai-prwinos-kafes-iliovasilema-agapimena-xrwmata/
Όσο για μας…
Ας μας επιτρέψει η αγαπητή Κατερίνα να προσθέσουμε κάτι που το θεωρούμε «εκ των ών ουκ άνευ» για την ευτυχία.
Για μας η ευτυχία εμπεριέχει μια βασική προϋπόθεση η οποία κρύβεται στα πιο κάτω λόγια: «Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός· εάν το μάτι σου είναι υγιές, όλο σου το σώμα θα είναι φωτεινό. Εάν όμως το μάτι σου ασθενεί, τότε όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Εάν το εσωτερικό φως της ψυχής σου είναι σκοτεινό, τότε το σκότος πόσο μεγάλο κι απύθμενο είναι;» Όπως το σώμα φωτίζεται από το μάτι που είναι το αισθητήριο όργανο που μετατρέπει το φως σε φωτεινή αντίληψη κι αναγνωρίζεται όλος ο έξωθεν υλικός κόσμος, έτσι και ο νους είναι το μάτι της ψυχής. Οι Πατέρες που ερμηνεύουν την πιο πάνω περικοπή δεν εννοούν με τη λέξη νους το μυαλό ή τον εγκέφαλο, αλλά το ψυχικό όργανο μέσω του οποίου επιτυγχάνουμε τη θεοπτεία, να βλέπουμε και να νιώθουμε τον Θεό, ότι φωτίζει τη ζωή μας. Η συνθήκη αυτή μόνο αν ο οφθαλμός της ψυχής γίνει σαν του παιδιού το αθώο μάτι μπορεί να βιωθεί[1]. Καθαρό και ξάστερο. Μόνο τότε επιτρέπει το φως του Θεού να περνά και να φωτίζει τα πάντα, τότε όλη η ζωή γίνεται ανάλαφρη, φωτεινή κι ακόμη στις μαύρες ώρες, στα πιο σκοτεινά γεγονότα, ο καθαρός κι αγνός άνθρωπος μπορεί να τα μετατρέψει σ’ ελπίδα φωτός, αισιοδοξίας, σ’ αφορμές ευτυχίας, απλότητας κι αγάπης.
Τι περισσότερο μπορεί να είναι η ευτυχία από απλότητα, ταπείνωση καρδιάς, αγαπητική διάθεση προς όλους μια ευκαιρία να στέλνεις ευχές και ευλογία σ’ όλο το σύμπαν και το Δημιουργό του; Να λατρεύεις κάθε μυρμηγκάκι, κάθε πέτρα και κόκκο άμμου, τα ταπεινά άνθη του αγρού ως τ’ αστέρια τ’ ουρανού και τους πλανήτες;
[1]Φαντάσου ένα παιδάκι να παίζει με τις ώρες με το βαρκάκι του στην ακρογιαλιά, να μην έχει άλλη έγνοια από το παιχνίδι με τη βαρκούλα και να χαίρεται το κυματάκι, την άμμο, τα βότσαλα, τον ήλιο, το κάθε τι. Σαν αυτό το παιδί πρέπει να γίνεις, να ζεις το τώρα χωρίς χτες, χωρίς αύριο, μόνο τη στιγμή…
Γεώργιος Ευαγγελάτος
Πρόσφατα Σχόλια