Μπορεί το πρόσωπο να έχει ελευθερία στις επιλογές που κάνει; Αν όχι τότε τι νόημα έχει η δικαιοσύνη; Να αποφασίζει πάνω σ’ ένα ρομποτάκι που άγεται και φέρεται από τα ένστικτά του, από τις καταστροφικές επιδράσεις του περιβάλλοντος και από την κληρονομικότητά του; Η απόλυτη αδικία. Και αν η ανθρώπινη δικαιοσύνη δεν δικαιούται να αποφασίζει πάνω σε ανθρώπους οι οποίοι δεν ευθύνονται το γίνεται με τη θεία δικαιοσύνη; Τι λόγος να ζητηθεί από άβουλα, ανίκανα να αντισταθούν και να δρουν αυτόνομα όντα όταν “θ’ ανοιχθούν τα βιβλία” όπως επαγγέλλεται η Αποκάλυψη;
Ας δούμε τι λέει ένας σοφός και άγιος άνθρωπος:
Γράφει ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιάνινωφ(+1867):
Για να καταλάβουμε ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ο Λόγος του Θεού, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΤΗΡΗΣΟΥΜΕ!
Αυτή είναι η μοναδική απάντηση, σε όσους ψάχνουν να βρουν λογικά σε τί χρειάζονται οι εντολές του Θεού: Και γιατί πρέπει να νηστεύουμε; Και γιατί πρέπει να εγκρατευόμαστε; Ή μήπως οι παπάδες τα έφτιαξαν αυτά- για να μας βασανίζουν;
Και συνεχίζει: Οι εντολές του Ευαγγελίου, λέει ο άγιος του Θεού όταν εμείς αρχίσουμε να τις τηρούμε, αρχίζουν σιγά σιγά να μας μεταμορφώνουν, μας αναδημιουργούν, μας ζωοποιούν, μας μεταβάλλουν τον τρόπο του σκέπτεσθαι, τα συναισθήματα της καρδιάς μας, ακόμη και το σώμα μας
(Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ: Θαύματα και σημεία, εκδ. Ι. Μ. Νικοπόλεως, Πρέβεζα 1994). Σύμφωνα με όσα γράψαμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας, η δράση μας, οι σκέψεις μας αλλά και τα συναισθήματα που τις συνοδεύουν αποθηκεύονται μόνιμα σε ειδικά καθορισμένες περιοχές του εγκεφάλου μας μέσω των συνάψεών μας και ανασύρονται κατά βούληση όταν και όποτε τις χρειαζόμαστε. Αν λοιπόν έχουμε ένα αρνητικό σύμπλεγμα σκέψεων και συναισθημάτων και το ισχυροποιούμε ανασύροντάς το. Π.χ. μισούμε τον ένοικο του πιο κάτω διαμερίσματος στην πολυκατοικία όπου μένουμε. Κάθε μέρα που τον βλέπουμε τον βρίζουμε μέσα από τα μουστάκια μας, τον αγριοκοιτάζουμε και συχνά χειρονομούμε από πίσω του ή και τον βλαστημούμε δυνατά ή από μέσα μας – αδιάφορο – αυτό ισχυροποιεί τον τρόπο του σκέπτεσθαι, τα συναισθήματά μας κι επηρεάζει ακόμη και το σώμα μας, μας προκαλεί ταχυκαρδία, ιδρώτα, τα χέρια μας τρέμουν από οργή, η πίεση μας αυξάνει στις αρτηρίες μας, το στομάχι μας σφίγγεται κ.ο.κ. Αντίθετα ένας αγαπητός φίλος για τον οποίο τρέφεις τα καλλίτερα συναισθήματα, με τον οποίο μοιράζεσαι τις μύχιες σκέψεις σου, του έχεις εμπιστοσύνη και ξέρεις ότι θα σου δώσει την ειλικρινή του συμβουλή, η παρουσία του όχι μόνο σε εμπνέει, σε ανασταίνει. Σου ανεβάζει την ψυχική σου διάθεση κι αν βρίσκεσαι στα τάρταρα, αποτελεί πηγή δύναμης για να σκεφτείς ψυχραιμότερα και ν’ ανταπεξέλθεις στις δύσκολες στιγμές της ζωής. Πολλές φορές, ακόμη κι αν βρίσκεται μακριά σου, ξέρεις ότι η καρδιά του, η αγάπη του είναι συνεχώς δίπλα σου και ηρεμείς, γαληνεύεις. Τον παίρνεις στο κινητό ακόμη και στο Βόρειο Πόλο αν βρίσκεται, για να ακούσεις τη φωνή σου και του πεις πως αισθάνεσαι.Ξέρεις ότι με διακριτικότητα θα παρέμβει στη προσωπική σου ζωή και θα μοιρασθεί το δίλημμά σου. Ξέρεις ότι δεν είναι η σκιά σου ούτε ο υπηρέτης σου αλλά εκείνο που θα σε συμβουλεύσει είναι εγγύηση και έχει βάλει εχέγγυο την ψυχή του για σένα. Το πρόσωπο αυτό μπορεί να είναι όχι μόνο ο ένας φίλος, αλλά ο ίδιος ο Ιησούς ο φύλακας άγγελός σου, η μητέρα Παναγία. Ας πάρουμε τον Όσιο Σεραφείμ του Σαρώφ ο οποίος όταν συναντούσε μια ανθρώπινη ψυχή στην ερημιά του την καλωσόριζε κάπως έτσι: “Χριστός Ανέστη καρδιά μου!” Τι αισθήματα αγιότητας, ευλάβειας, κίνητρα να τον μιμηθείς ν’ αγιάσεις κι εσύ, να μοσχοβολήσεις κάποτε κι εσύ σαν τα άγια λείψανα, δεν αποτελεί και μόνο ένας τέτοιος αγιασμένος λόγος; Φαντάζεται κανείς τι αποθηκεύει μια τέτοια προσωπικότητα στις συνάψεις της;
Τα άφθορα και τα ευωδιάζοντα και θαυματουργούντα επί αιώνες λείψανα των Αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αποτελούν χειροπιαστή απόδειξη.
Αυτή η καλή αλλοίωση- μέσα από την εμπειρία τής μετά ταπεινοφροσύνης ασκήσεως των εντολών του Χριστού- είναι κοινή εμπειρία όλων των Αγίων, αιώνες, πριν οι ειδικοί επιστήμονες, μιλήσουν για το φοβερό σύνδεσμο πνεύματος και σώματος και για τις θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις τους στον ορατό χώρο της ψυχοσωματικής υγείας και της ασθένειας.
Ευλογημένη η θεωρητική προσέγγιση αλλά, αν δεν της επιτρέψουμε εμπόνως να γίνει πράξη, δέρομεν εις αέρα!
Διότι όπως γράφει και ο μέγας Απόστολος Παύλος: Ζων γαρ ο ο Λόγος του Θεού και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον και διικνούμενος άχρι μερισμού ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών και κριτικός ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας και ουκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον αυτού, πάντα δε γυμνά και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς αυτού, προν ον ημίν ο λόγος. (Εβρ.δ 12-13). Δηλαδή: “Ο λόγος του Θεού ο οποίος περιέχει τις υποσχέσεις και τις απειλές Του, δεν είναι νεκρό γράμμα αλλά υψώνεται ζωντανός και κάθετος για κάθε άνθρωπο. Είναι ενεργός, δραστικός και κοφτερότερος από το δίκοπο μαχαίρι και εισχωρεί στην ψυχή ακόμη και σ’ αυτά τα αδιάσπαστα βάθη της (το ασυνείδητο και υποσυνείδητο, όχι απλώς το συνειδητό), του κάθε ανθρώπου. Φθάνει και διεισδύει ακόμη και στα ανώτερα πνευματικά επίπεδα (που εκπροσωπούνται κι εστιάζονται ανατομικά και λειτουργικά από τον ανθρώπινο εγκέφαλο και φτάνει ως τα πιο ακροτελεύτια σημεία του νωτιαίου μυελού τις αρθρώσεις και τις τελικές νευρομυικές συνάψεις ή κινητικές πλάκες του μυικού συστήματος. Γίνεται δε ο λόγος αυτός, ο πιο αυστηρός και δίκαιος κριτής των ενθυμήσεων (της αποθηκευμένης μνήμης στον εγκέφαλό μας) και των αφανών, ενδόμυχων σκέψεων, ιδεών και συλλογισμών της καρδιάς μας. Και δεν υπάρχει κανένα δημιούργημα κτιστό αφανές και αόρατο ενώπιον του Θεού, όλα είναι γυμνά και ξεσκέπαστα στα μάτια Εκείνου στον οποίο θα δώσουμε λογαριασμό και απολογία για τις πράξεις μας”.
Τρομακτική πρόταση κι εντολή ζωής και θανάτου. Θα έγραφε τα λόγια αυτά ο Απόστολος Παύλος αν το Άγιο Πνεύμα δεν του υπαγόρευε την βεβαιότητα ότι ο άνθρωπος είναι αυτόβουλος και κυρίαρχος στις σκέψεις, στα αισθήματα και στην εφαρμογή τους στην πράξη.
Όποιος διαθέτει προσωπική εμπειρία της έμπρακτης εφαρμογής του Λόγου του Θεού, μπορεί να μιλήσει γι’ αυτή του τη δύναμη και είθε πριν απέλθουμε από το βίο αυτό της απάτης και των φαινομένων να βάλουμε ως χριστιανοί Ορθόδοξοι με βαθιά ταπείνωση, αρχή σωτηρίας.
Ευαγγελάτος Γεώργιος με τη συνεργασία της φίλης Σαλογραίας
Πρόσφατα Σχόλια