Ο κατηχητικός του λόγος που διαβάζετε στην αναστάσιμη λειτουργία την Κυριακή του Πάσχα το πρωί τα περιέχει όλα.
Και πολά σώματα των κεκοιμημένων αγίων αναστήθηκαν και εμφανίστηκαν σε πολλούς
Κατηχητικός Λόγος
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Εί τις ευσεβής και φιλόθεος, απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως.
Εί τις ευγνώμων, εισελθέτω χαίρων εις την χαράν του Κυρίου αυτού.
Εί τις έκαμε νηστεύων, απολαυέτω νύν το δηνάριον.
Εί τις από της πρώτης ώρας ειργάσατο, δεχέσθω σήμερον το δίκαιον όφλημα.
Εί τις μετά την τρίτην ήλθεν, ευχαρίστως εορτασάτω.
Εί τις μετά την έκτην έφθασε, μηδέν αμφιβαλλέτω˙ και γάρ ουδέν ζημειούται.
Εί τις υστέρησεν εις την ενάτην, προσελθέτω, μηδέν ενδοιάζων.
Εί τις εις μόνην έφθασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα˙ φιλότιμος γάρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον˙ αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης˙ και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει˙ κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται˙ και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται˙ και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί.
Ουκούν εισέλθετε πάντες εις την χαράν του Κυρίου υμών˙ και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολαύετε. Πλούσιοι και πένητες μετ’ αλλήλων χορεύσατε˙ εγκρατείς και ράθυμοι την ημέραν τιμήσατε˙ νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον. Η τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες.
Ο μόσχος πολύς, μηδείς εξέλθη πεινών. Πάντες απολαύσατε του συμποσίου της πίστεως˙ πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος. Μηδείς θρηνείτω πενίαν˙ εφάνη γάρ η κοινή Βασιλεία. Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα˙ συγνώμη γάρ εκ του τάφου ανέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον˙ ηλευθέρωσε γάρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Έσβεσεν αυτόν, υπ’ αυτού κατεχόμενος.
Εσκύλευσε τον άδην ο κατελθών εις τον άδην. Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού. Και τούτο προλαβών Ησαϊας εβόησεν˙ ο άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω.
Επικράνθη˙ και γάρ ενεπαίχθη.
Επικράνθη˙ και γάρ ενεκρώθη.
Επικράνθη˙ και γάρ καθηρέθη.
Επικράνθη˙ και γάρ εδεσμεύθη.
Έλαβε σώμα και Θεώ περιέτυχεν.
Έλαβε γήν και συνήντησεν ουρανώ.
Έλαβεν όπερ έβλεπε και πέπτωκεν όθεν ουκ έβλεπε.
Πού σου, θάνατε, το κέντρον;
Πού σου, άδη, το νίκος;
Ανέστη Χριστός και σύ καταβέβλησαι.
Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.
Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι.
Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.
Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος.
Χριστός γάρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.
Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Γενικό συμπέρασμα: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ, ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ με το ενεργειακό μας σώμα, το επίσης υλικό αλλά αιώνιο, το οποίο κινείται με την ταχύτητα της σκέψης, συλλογάται όπως τώρα, όταν ζούμε στον τρισδιάστατο κόσμο. Μόνο που ο χωρόχρονος μετά το θάνατο εμπεριέχει άπειρες διαστάσεις και οι οντότητες τις οποίες συναντούμε επικοινωνούν μαζί μας με τη σκέψη και γίνονται απόλυτα κατανοητές από εμάς χωρίς το φράγμα της γλώσσας και τα άλλα υλικά εμπόδια του θνητού και πεπερασμένου. Η απόσταση, η εμμονή στις ντόπιες παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα, που χωρίζουν τους λαούς είναι τελείως ξεπερασμένα.
Μετά τον σωματικό θάνατο, όντας ψυχές με ξεκάθαρη και διαφανή την ουσία μας, αυθεντικές υπάρξεις, αποκαλυπτόμαστε πλήρως τόσο εμείς στους άλλους, όσο και αυτοί σε μας. Οι σκέψεις που κάνουμε αναγνωρίζονται από τους άλλους αν είναι θετικές ή όχι. Αυτό που διακρίνει την κάθε ενεργειακή οντότητα είναι αν στρέφεται προς το φως και τους όμοιους αναζητητές του φωτός ή προς το σκότος. Όσοι ζούσαν μέσα στην υποκρισία, στο σκοτάδι της ντροπής, της ενοχής, κρύβοντας τις ανομίες τους, της απαισιοδοξίας, όσοι βούλιαζαν στην οργή, τον φθόνο, τον ανταγωνισμό, τον εγωισμό και τη μισαλλοδοξία, εξακολουθούν να τα κουβαλούν και τώρα σαν βαρίδια και αυτόματα αναζητούν άλλους που σέρνουν τα ίδια βαρίδια για να επικοινωνήσουν χωρίς αυτό να τους ανακουφίζει, απλώς τους συντηρεί σε ένα αλύτρωτο υποσύνολο που πάσχει μέσα στην αρνητικότητα και τη μιζέρια του.
Το “νεκρός ουδείς επί του μνήματος” εκπλήττει ευχάριστα τις απροετοίμαστε ψυχές, πολύ περισσότερο όταν αντικρίζουν το φωτεινό, χαρούμενο πρόσωπο του άγγελου φύλακά τους.
Δεν συζητούμε για όσους βλέπουν “τας σκοτεινάς όψεις των πονηρών δαιμόνων εν τω καιρώ της εξόδου τους”.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ αδελφοί και αδελφές και καλή απάντηση στην κοινή βασιλεία.
Πρόσφατα Σχόλια