Η χρήση μαγνητικών πεδίων στη θεραπεία ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας
Jolanta Zwolińska , 1, 2 Monika Gąsior , 2 Elżbieta Śnieżek , 1 και Andrzej Kwolek 1
Πληροφορίες συντάκτη Σημειώσεις άρθρου Σημειώσεις πνευματικών δικαιωμάτων και πληροφοριών άδειας Αποποίηση ευθύνης
Αυτό το άρθρο έχει αναφερθεί από άλλα άρθρα στο PMC.
Αφηρημένη
Εισαγωγή
Μαζί με την επιστημονική και τεχνική πρόοδο και την τεχνολογική ανάπτυξη, η φυσική ιατρική προσφέρει νέες θεραπευτικές επιλογές [ 1 ]. Η θεραπεία με χρήση φυσικών παραγόντων απαιτεί υψηλά πρότυπα ασφάλειας και εμπειρίας παραπέμποντος γιατρού και θεραπευτή. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να είναι μια σημαντική θεραπευτική μέθοδος που συμπληρώνει τη φαρμακευτική αγωγή ή την αποκατάσταση [ 1 , 2 ].
Η χρήση της θεραπείας με μαγνητικό πεδίο (MF) σχετίζεται με την εντατική ανάπτυξη της γνώσης σχετικά με την επίδραση αυτού του πεδίου σε έναν ζωντανό οργανισμό σε επίπεδο κυττάρων και ιστών [ 3 ]. Ωστόσο, η σύγχρονη γνώση του μηχανισμού της επίδρασης του MF στους ζωντανούς οργανισμούς εξακολουθεί να αφήνει πολλές αβεβαιότητες [ 4 ]. Ο μηχανισμός των θεραπευτικών επιδράσεων του MF στο σύστημα δεν είναι πλήρως κατανοητός [ 5 ]. Απαιτείται μια διεξοδική ανάλυση της φυσικής φύσης του MF καθώς και η πραγματοποίηση αντικειμενικών κλινικών δοκιμών για την αξιολόγηση της επίδρασης του πεδίου στο σύστημα για τη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων της μαγνητικής θεραπείας [ 1 , 4]. Η ανάγκη επικύρωσης της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας της μαγνητοθεραπείας στην πορεία διαφόρων ασθενειών και συνδρόμων πηγάζει από τις κατευθυντήριες γραμμές της ιατρικής που βασίζεται σε στοιχεία (EBM) και αποτελεί πρόκληση για τους σημερινούς ερευνητές.
Το μαγνητικό πεδίο και η επίδρασή του στον οργανισμό
Η μαγνητική ενέργεια υπάρχει παντού στον κόσμο [ 6 ]. Σύμφωνα με τον Heisenberg, είναι στοιχειώδης ενέργεια, από την οποία εξαρτάται η ζωή του οργανισμού [ 7 ]. Το μαγνητικό πεδίο της Γης δείχνει την ένταση στην περιοχή των 30-70 μT, η οποία είναι ένας φυσικός διεγέρτης των φυσιολογικών διεργασιών σε έναν ζωντανό οργανισμό [ 8 ]. Το φαινόμενο της αυξημένης επίπτωσης διαφόρων ασθενειών του ανθρώπινου οργανισμού εξηγείται από τη συνεχή μείωση της ισχύος του μαγνητικού πεδίου της Γης [ 5 , 9 ]. Παρατηρήσεις ανθρώπων που μένουν στο διάστημα για μεγάλο χρονικό διάστημα δείχνουν ότι η έλλειψη φυσικού μαγνητικού πεδίου προκαλεί αϋπνία, κόπωση και κατάθλιψη και αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης [ 10 ].
Το MF προκαλεί κίνηση των ιόντων εντός του κυττάρου, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την υπερπόλωση της κυτταρικής μεμβράνης. Αυτό επηρεάζει την επιτάχυνση του μεταβολισμού, ιδίως διεγείροντας τις ενεργειακές διεργασίες και αυξάνοντας τη χρήση οξυγόνου από το κύτταρο [ 6 , 10 , 11 ]. Τέτοιες αλλαγές είναι διεγερτικά για τις διαδικασίες πολλαπλασιασμού ή απόπτωσης [ 12 ]. Το MF έχει ευεργετική επίδραση στους αναγεννητικούς μηχανισμούς που εμφανίζονται στον ιστό και διεγείρει τη χυμική και ανοσοποιητική δραστηριότητα σε ολόκληρο τον οργανισμό [ 6 , 11]. Ενισχύει τις ορμονικές και ενζυμικές αντιδράσεις. Το MF δρα επίσης στα οστά και στον συνδετικό ιστό. Τα ηλεκτρικά ρεύματα που προκαλούνται στους ιστούς μπορεί να επηρεάσουν τις πιεζοηλεκτρικές ιδιότητες των υλικών, προκαλώντας μηχανική παραμόρφωση, η οποία διεγείρει το σχηματισμό τύλου σε περίπτωση απόφραξης στην επούλωση των οστών [ 10 ]. Η εφαρμογή του MF για θεραπευτικούς σκοπούς βασίζεται σε μελέτες που επιβεβαίωσαν την αντιφλεγμονώδη, αντιοιδηματική, αγγειοδιασταλτική και αγγειογενετική δράση [ 6 , 13 ]. Μαγνητοθεραπεία έχει επίσης ένα αναλγητικό αποτέλεσμα, επηρεάζει την ένταση των μυών, και διεγείρει την αναγέννηση των ιστών [ 10 , 14 – 16]. Έχει μια κατευναστική επίδραση, επηρεάζει την ευεξία και έχει κατά προτίμηση επιρροές στην ανθρώπινη ψυχή [ 9 , 17 ].
Η αποτελεσματική εφαρμογή της μαγνητοθεραπείας απαιτεί εφαρμογή των συνιστώμενων παραμέτρων πεδίου και τήρηση των οδηγιών της μεθοδολογίας θεραπείας [ 4 , 18 ]. Οι θεραπείες μαγνητοθεραπείας απαιτούν διαφορετικούς τύπους γεννητριών πεδίου, την ένταση και την πορεία του πεδίου καθώς και διαφορετικούς τρόπους εφαρμογής [ 8 , 10 , 19 ]. Αυτές οι τιμές επιλέγονται μεμονωμένα ανάλογα με τη γενική κατάσταση του ασθενούς και το στάδιο της νόσου [ 8 ]. Το μαγνητικό πεδίο επιτρέπει τη βαθιά διείσδυση του ιστού λόγω της διεισδυτικής ισχύος των διαφόρων δομών, συμπεριλαμβανομένων των γύψινων εκμαγείων [ 11 , 16 ].
Η μαγνητοθεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί με ασφάλεια για μεγαλύτερες σειρές (10–15 θεραπείες ή περισσότερες). Η αρχική θεραπεία πραγματοποιείται καθημερινά, στη συνέχεια κάθε δεύτερη μέρα και η τελευταία θεραπεία έως 2 φορές την εβδομάδα [ 10 ]. Το αναλγητικό αποτέλεσμα της μαγνητοθεραπείας αυξάνεται με τον αριθμό των διαδικασιών που εκτελούνται [ 20 ]. Οι θεραπείες διάρκειας δεκαπέντε λεπτών μπορούν μερικές φορές να παραταθούν σε 60 λεπτά, ενώ δεν συνιστάται η χρήση θεραπειών που διαρκούν λιγότερο από 5 λεπτά [ 10 ]. Οι περισσότερες συνιστώμενες θεραπείες διαρκούν 30 λεπτά [ 21 ]. Δεν συνιστώνται θεραπείες αργά το βράδυ [ 10]. Η θεραπεία με ένα παλλόμενο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο (PEMF) συχνά συνδυάζεται με άλλες φυσικές και λουτροθεραπευτικές διαδικασίες, οι οποίες χρησιμοποιούνται μαζί βελτιώνουν το θεραπευτικό αποτέλεσμα [ 5 , 9 , 10 ]. Η ουσιαστική προετοιμασία των φυσιοθεραπευτών για την εκτέλεση διαδικασιών καθώς και η συμβατότητα των τιμών που δηλώνονται από έναν κατασκευαστή με την πραγματική κατάσταση είναι παράγοντες που καθορίζουν τα θεραπευτικά αποτελέσματα [ 8 ].
Οι θεραπείες που χρησιμοποιούν μόνιμους μαγνήτες όπου το μαγνητικό πεδίο δημιουργείται από έναν μαγνήτη που συνδέεται με ρούχα, μαξιλάρια, κοσμήματα, παπούτσια κ.λπ. χρησιμοποιούνται επίσης στη μαγνητοθεραπεία [ 22 ]. Οι μόνιμοι μαγνήτες είναι εύκολοι στη χρήση, φθηνοί και ευρέως διαθέσιμοι. Η χρήση τέτοιων μαγνητών είναι μια μορφή θεραπείας του χρόνιου πόνου που σχετίζεται με δυσλειτουργία του μυοσκελετικού συστήματος και φλεγμονώδεις διαταραχές συμπεριλαμβανομένης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας (RA) [ 19 ]. Η τρέχουσα κατάσταση γνώσης δεν επαρκεί για να επιβεβαιώσει ξεκάθαρα τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα των στατικών μαγνητικών πεδίων [ 23]. Δεν χαρακτηρίζονται όλες οι κλινικές δοκιμές για τη δράση των μόνιμων μαγνητών που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα από υψηλή μεθοδολογική ποιότητα και τα αποτελέσματα αυτών των δοκιμών δεν μπορούν να παρέχουν επιστημονικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας θεραπείας σε όλες τις περιπτώσεις [ 19 ].
Ασφάλεια μαγνητοθεραπείας
Το μαγνητικό πεδίο δεν προκαλεί θερμική επίδραση στον ιστό και δεν γίνεται άμεσα αντιληπτό από το ανθρώπινο σώμα [ 10 , 14 , 24 ]. Η μεγαλύτερη ένταση αυτού του πεδίου αναφέρεται από τα άτομα ως διάφορα είδη συναισθημάτων, όπως μυρμήγκιασμα και δόνηση [ 17 ]. Δεν σημειώθηκαν σημαντικές παρενέργειες κατά τη χρήση τέτοιων πεδίων [ 14 ]. Στην περίπτωση υπερευαισθησίας, είναι πιθανά νευρασθενικά και φυτικά συμπτώματα, δερματολογικά συμπτώματα (ερυθρότητα, μυρμήγκιασμα, κάψιμο), θολή όραση, αυξημένη ευαισθησία σε χημικά ερεθίσματα και άλλα συμπτώματα [ 17]. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο ταξινόμησε τα μαγνητικά πεδία EMF-LF χαμηλής συχνότητας (ηλεκτρομαγνητικά πεδία χαμηλής συχνότητας) ως πιθανό καρκινογόνο παράγοντα [ 18 ]. Τα στατικά μαγνητικά πεδία θεωρούνται ασφαλή ακόμη και για πολύ υψηλή μαγνητική επαγωγή, ενώ οι επιβλαβείς επιπτώσεις των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στο ανθρώπινο σώμα με μακροχρόνια έκθεση σε αυτά έχουν αποδειχθεί [ 8 , 12 , 25 ]. Είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι πιθανοί κίνδυνοι και η συμμόρφωση με τους ισχύοντες κανόνες για τις διαδικασίες [ 8 ].
Ρευματοειδής αρθρίτιδα – επιπτώσεις στην αποτελεσματικότητα και την ποιότητα ζωής
Η συχνότητα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας στον κόσμο κυμαίνεται από 0,3 έως 1,5% του πληθυσμού, ενώ στην Ευρώπη επηρεάζει το 0,8% του ενήλικου πληθυσμού [ 26 ]. Υπολογίζεται ότι στην Πολωνία, περίπου 400.000 άνθρωποι πάσχουν από φλεγμονώδεις ασθένειες των αρθρώσεων, συμπεριλαμβανομένων 135.000–157.000 που πάσχουν από ΡΑ. Παρατηρείται συνεχής αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων [ 27 ]. Η ΡΑ συνήθως επηρεάζει άτομα ηλικίας 30-50 ετών. Οι γυναίκες υποφέρουν 2-3 φορές πιο συχνά. Σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, οι ασθενείς με ΡΑ ζουν 7-10 χρόνια μικρότερη ζωή [ 26 , 28 ]. Το οικονομικό κόστος που προκύπτει από αυτή την ασθένεια σχετίζεται κυρίως με την απώλεια της ικανότητας για εργασία και την ανάγκη παροχής φροντίδας σε περίπτωση απώλειας της αποτελεσματικότητας [ 27].
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια και προοδευτική πάθηση. Η συνεχιζόμενη φλεγμονώδης διαδικασία οδηγεί σε παραμόρφωση των αρθρώσεων, εξασθένηση της λειτουργίας τους, επιπλοκές στα εσωτερικά όργανα και ψυχικές αλλαγές. Η ασθένεια οδηγεί σε σημαντική μείωση της ποιότητας ζωής, αναπηρία και πρόωρο θάνατο [ 29 ]. Τα συμπτώματα της κατάθλιψης εμφανίζονται στο 13-25% των ασθενών με ΡΑ, όταν ο ασθενής συνειδητοποιεί τη δυσμενή πρόγνωση σε αυτή τη νόσο [ 26 ]. Τα χαρακτηριστικά κλινικά χαρακτηριστικά της ΡΑ περιλαμβάνουν πόνο – συχνά χρόνιο – οίδημα, περιορισμό της κίνησης, δυσκαμψία και φλεγμονή που εμφανίζεται σε πολλαπλές αρθρώσεις [ 9 , 29 , 30]. Ο πόνος είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που καθορίζει το επίπεδο αναπηρίας του ασθενούς [ 31 ]. Ο πόνος στις αρθρώσεις προκαλεί το αντανακλαστικό τάσης των μυών, το οποίο προκαλεί συμπίεση των κατεστραμμένων αρθρώσεων και επιδεινώνει τον πόνο. Δημιουργείται ο μηχανισμός του λεγόμενου φαύλου κύκλου του πόνου [ 14 , 32 ]. Η σωματική δραστηριότητα του ασθενούς είναι περιορισμένη, παρατηρείται σταδιακή απώλεια μυϊκού και οστικού ιστού, διαταραχές ύπνου και γενική κόπωση. Ο ασθενής εξαρτάται περισσότερο από το περιβάλλον [ 15 , 26 , 29 ].
Η θεραπεία ασθενών με ΡΑ είναι πολλαπλής δράσης, που περιλαμβάνει φαρμακολογικές, χειρουργικές και αποκαταστατικές προσεγγίσεις. Το εύρος της θεραπείας και της αποκατάστασης εξαρτάται από τη λειτουργική κατάσταση του ασθενούς, την ηλικία, τη διάρκεια της νόσου και την έκταση της βλάβης στο μυοσκελετικό σύστημα [ 15 , 33 , 34 ]. Η αποκατάσταση σε κάθε στάδιο επιβραδύνει την εξέλιξη της διαδικασίας της νόσου και βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών με ΡΑ [ 30 , 35 , 36 ]. Οι εργαστηριακές εξετάσεις καθιστούν δυνατή την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας και την πιθανή τροποποίησή της [ 29 , 37]. Η αποκατάσταση των ασθενών με ΡΑ είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που διεξάγεται από τη στιγμή της διάγνωσης έως το τέλος της ζωής [ 30 ].
Ως μέρος της ολοκληρωμένης αποκατάστασης, εφαρμόζονται φυσικοί παράγοντες που έχουν αναλγητική δράση, μειώνουν την πρωινή δυσκαμψία, βελτιώνουν τη λειτουργική κατάσταση του ασθενούς και περιορίζουν τη χρήση αναλγητικών φαρμάκων [ 14 , 38 , 39 ]. Τα πρώτα αισθητά αποτελέσματα εμφανίζονται μετά από μια σειρά θεραπειών. Η ποιότητα των αποτελεσμάτων επηρεάζεται θετικά από τη συνέχιση των θεραπειών στο spa ( lat sanus per aqua ), όπου υπάρχει η δυνατότητα εμπλουτισμού της ολοκληρωμένης φυσικοθεραπείας για λουτροθεραπεία. Μια τέτοια προσέγγιση αυξάνει το αναλγητικό αποτέλεσμα και επεκτείνει την απόκριση [ 40 ]. Η θεραπεία τόσο με μόνιμο όσο και με εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας MF (ELF MF) εφαρμόζεται με επιτυχία μεταξύ των μεθόδων φυσικής θεραπείας.
Εφαρμογή μαγνητικού πεδίου σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα
Το μαγνητικό πεδίο χαμηλής συχνότητας (LF-EMF) χρησιμοποιείται συνήθως στη θεραπεία ασθενών με ασθένειες του οστεοαρθρικού συστήματος συμπεριλαμβανομένης της ΡΑ [ 16 , 21 ]. Χρησιμοποιούνται τόσο θεραπείες μαγνητοθεραπείας (επαγωγή πάνω από 0,1 mT) όσο και μαγνητική διέγερση (επαγωγή κάτω από 0,1 mT) [ 6 ]. Η θεραπεία μειώνει την αντιδραστικότητα του ανοσοποιητικού συστήματος σε περίπτωση φλεγμονωδών και εκφυλιστικών αλλαγών στις αρθρώσεις [ 10 ]. Δίνει επίσης αναλγητικό και αντιοιδηματικό αποτέλεσμα [ 3 , 40 ]. Σύμφωνα με την Cieślińska-Świder [ 14], μαγνητική ένταση 2 mT και συχνότητα 12 Hz χρησιμοποιούνται στην αρθρίτιδα. Ο συνιστώμενος χρόνος θεραπείας είναι από 15 έως 30 λεπτά και οι θεραπείες εκτελούνται 1-2 φορές την ημέρα για αρκετές εβδομάδες [ 14 ].
Ο στόχος της έρευνας που πραγματοποιήθηκε από τους Kumar et al. [ 41 ] επρόκειτο να αξιολογήσει την επίδραση των παλμικών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων (PEMF) στην πειραματικά επαγόμενη φλεγμονή σε αρουραίους. Εφαρμόστηκε ένα ημιτονοειδές μονοπολικό μαγνητικό πεδίο με διαφορετικές παραμέτρους. Αξιολογήθηκε η δραστηριότητα των λυσοσωμικών ενζύμων, η διήθηση των φλεγμονωδών κυττάρων καθώς και η διόγκωση. Οι βέλτιστες παράμετροι πεδίου ήταν 4 mT, 5 Hz και χρόνος έκθεσης 90 λεπτά σε εκείνη την περίπτωση [ 41 ]. Σε μελέτες από Dortch και Johnson [ 42 ] αρουραίοι με πειραματικά επαγόμενη ρευματοειδή αρθρίτιδα υποβλήθηκαν καθημερινά σε μαγνητικό πεδίο AC με τις παραμέτρους 10 mT και 5-50 Hz. Έχει αποδειχθεί ότι το PEMF μπορεί να είναι ένας χρήσιμος θεραπευτικός παράγοντας στη θεραπεία χρόνιων φλεγμονωδών ασθενειών όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα [ 42].
Shupak et al. [ 43 ] διεξήγαγε μια διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη δοκιμή με μια ομάδα ελέγχου που περιελάμβανε ασθενείς με ΡΑ και ινομυαλγία. Οι ομάδες μελέτης υποβλήθηκαν σε μαγνητοθεραπεία με δύο διαφορετικές τιμές της μέγιστης επαγωγής 200 μT και 400 μT. Οι μελέτες έδειξαν μια ελαφρά μείωση του επιπέδου του πόνου μετά τη χρήση της μαγνητοθεραπείας, αν και η αλλαγή δεν ήταν στατιστικά σημαντική. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μαγνητική θεραπεία παρουσιάζει μικρή αναλγητική δράση σε ασθενείς με ΡΑ [ 43 ]. Οι μελέτες των Krawczyk-Wasielewska et al. [ 28] διερεύνησε 50 ασθενείς με ΡΑ που υποβλήθηκαν σε διάφορους τύπους φυσιοθεραπείας (κρυοθεραπεία, υπερηχοθεραπεία, μαγνητικό πεδίο, θεραπεία με λέιζερ, διαδυναμική, μέθοδος TENS). Το πρήξιμο, το επίπεδο πόνου και η διάρκεια της πρωινής δυσκαμψίας αξιολογήθηκαν πριν και μετά τη θεραπεία. Δεν υπήρχαν συμπτώματα από το ουροποιητικό μετά την εφαρμογή οποιουδήποτε φυσικοθεραπευτικού παράγοντα. Οι συγγραφείς έδειξαν ότι το μαγνητικό πεδίο είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του πόνου στο 82% των ερωτηθέντων, ενώ το μέγεθος του αναλγητικού αποτελέσματος αξιολογήθηκε από τους συγγραφείς ως μέτριο. Παρατηρήθηκε μείωση του οιδήματος και μείωση της διάρκειας της πρωινής δυσκαμψίας. Η κρυοθεραπεία, η θεραπεία με λέιζερ, το TENS και η υπερηχοθεραπεία θεωρήθηκαν τα πιο αποτελεσματικά από τους συγγραφείς [ 28 ].
Οι Greaves και Harlow [ 44 ] αξιολόγησαν τη χρησιμότητα της εφαρμογής αδύναμων μαγνητών στην παρατήρηση των επιδράσεων εικονικού φαρμάκου στις μελέτες για τη μαγνητοθεραπεία. Χρησιμοποίησαν μαγνήτες των 180 mT ως ενεργούς μαγνήτες και μαγνήτες των 50 mT ως εικονικό φάρμακο. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι μαγνήτες των 50 mT μπορεί να μην εφαρμοστούν σε μια δοκιμή εικονικού φαρμάκου, καθώς στην υποκειμενική αξιολόγηση των ασθενών έχουν θεραπευτικό αποτέλεσμα [ 44 ]. Οι μελέτες των Krawczyk-Wasielewska et al. [ 33 ] έδειξε ότι η χρήση φυσικών παραγόντων σε άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα (θερμοθεραπεία, υπερηχοθεραπεία, φωτοθεραπεία, ηλεκτροθεραπεία και μαγνητοθεραπεία) κατά τη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο δύο εβδομάδων μείωσε τον πόνο και βελτίωσε τη λειτουργική κατάσταση και το επίπεδο συνολικής αποτελεσματικότητας σε όλους τους ασθενείς. [ 33]. Kalmus et al. [ 39 ] έδειξε ότι η χρήση μαγνητικών στρωμάτων που παράγουν ισχυρό μαγνητικό πεδίο με μέγιστη επαγωγή 64 mT μείωσε την κινητική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του ύπνου, γεγονός που συνέβαλε στη βελτίωση της ποιότητάς του. Υπήρξε μια στατιστικά σημαντική μείωση στο επίπεδο του πόνου καθώς και μια στατιστικά σημαντική μείωση στη δοσολογία των ΜΣΑΦ στην ομάδα που έλαβε θεραπεία με μαγνητοθεραπεία [ 39 ].
Skalska-Izdebska et al. [ 45 ] επιβεβαίωσε την αναλγητική και αντιοιδηματική δράση της μαγνητοθεραπείας σε ασθενείς με ΡΑ. Και τα 20 άτομα που υποβλήθηκαν σε μαγνητοθεραπεία ανέφεραν μείωση του περιαρθρικού οιδήματος και το 70% πέτυχε αναλγητικό αποτέλεσμα [ 45 ]. Οι μελέτες των Walasik et al. [ 46] αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα ορισμένων σετ φυσικοθεραπείας που εκτελούνται στα χέρια ασθενών με ΡΑ σε εξωτερική βάση. Συγκρίθηκε η αποτελεσματικότητα δύο σετ φυσικοθεραπείας που χρησιμοποιούνται στην ομάδα Α (ηχοθεραπεία, θεραπεία με λέιζερ) και στην ομάδα Β (μαγνητική θεραπεία, κρυοθεραπεία). Και στις δύο ομάδες χρησιμοποιήθηκε το ίδιο κινησιοθεραπευτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει χειροκίνητες ασκήσεις χεριών. Διαπιστώθηκε ότι η εφαρμογή φυσικών διαδικασιών σε συνδυασμό με κινησιοθεραπεία περιορίζει αποτελεσματικά τον αριθμό των ευαίσθητων και διογκωμένων αρθρώσεων και μειώνει τον πόνο. Αποδείχθηκε ότι ένα σετ που αποτελείται από μαγνητοθεραπεία και κρυοθεραπεία είναι πιο αποτελεσματικό [ 46 ]. Οι Chwieśko-Minarowska et al. [ 47] συνέκρινε την επίδραση της διέγερσης με λέιζερ και του μαγνητικού πεδίου χαμηλής συχνότητας στη λειτουργία του χεριού και στην ποιότητα ζωής των ασθενών με ΡΑ. Χρησιμοποιήθηκε ένταση μαγνητικού πεδίου από 3 mT και συχνότητα 5 Hz, αυξάνοντας σταδιακά τις παραμέτρους στα 7,5 mT και 23 Hz. Στην ομάδα που υποβλήθηκε σε θεραπεία με διέγερση με λέιζερ, υπήρξε μείωση του πόνου σε αντίθεση με τη θεραπεία με το μαγνητικό πεδίο. Μείωση του αριθμού των διογκωμένων αρθρώσεων και βελτιωμένη ποιότητα ζωής αναφέρθηκε και στις δύο ομάδες. Καλύτερα αποτελέσματα λήφθηκαν μετά τη θεραπεία με λέιζερ [ 47 ]. Οι μελέτες των Leśniewicz et al. [ 21] αξιολόγησε την επίδραση των θεραπειών στη σωματική κινητικότητα των γυναικών με ΡΑ. Επιτεύχθηκε μείωση του πόνου μετά τη χρήση ιοντοφόρησης, μαγνητοθεραπείας καθώς και κοινή εφαρμογή αυτών των θεραπειών. Τα αποτελέσματα δεν έδειξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των αποτελεσμάτων των θεραπειών ιοντοφόρησης και των αποτελεσμάτων των θεραπειών ιοντοφόρησης που συμπληρώνονται με μαγνητοθεραπεία [ 21 ].
Η ανασκόπηση του Eccles [ 48 ] περιελάμβανε 21 μελέτες και αξιολόγησε το επίπεδο μεθοδολογικής ποιότητάς τους. Έντεκα μελέτες υψηλής μεθοδολογικής ποιότητας επιβεβαίωσαν τη θετική αναλγητική δράση των μόνιμων μαγνητών στον μυοσκελετικό, νευροπαθητικό, φλεγμονώδη και ρευματικό πόνο. Ο συγγραφέας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι δημοσιευμένες ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές επιβεβαίωσαν την αναλγητική δράση των μόνιμων μαγνητών [ 48 ].
Η κριτική των Macfarlane et al. [ 22] περιελάμβανε μια μελέτη που διεξήχθη σε 64 ασθενείς με ΡΑ, χωρισμένους σε δύο ομάδες. Συγκρίθηκε το στατικό μαγνητικό πεδίο των 190 mT και 72 mT. Παρατηρήθηκε μείωση του πόνου και στις δύο ομάδες. Στην ομάδα που έλαβε θεραπεία με υψηλότερη τιμή επαγωγής, παρατηρήθηκε σημαντικά μεγαλύτερη μείωση της δραστηριότητας της νόσου και σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά την υποκειμενική εκτίμηση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων του ασθενούς. Οι συγγραφείς συνέκριναν επίσης την αποτελεσματικότητα διαφορετικών θεραπειών (βελονισμός, διαλογισμός, αυτογενής προπόνηση, θεραπεία προοδευτικής μυϊκής χαλάρωσης, στατικό μαγνητικό πεδίο και τάι τσι) στη θεραπεία ασθενών με ΡΑ. Η αναλγητική αποτελεσματικότητα καμίας από τις αναφερόμενες θεραπείες δεν επιβεβαιώθηκε ρητά. Ωστόσο, η συνολική αξιολόγηση της υγείας που πραγματοποιήθηκε σε διαφορετικά χρονικά σημεία μετά την εφαρμογή της μαγνητοθεραπείας βελτιώθηκε.22 ].
Συνοπτικά, το μαγνητικό πεδίο είναι ένας χρήσιμος φυσικός παράγοντας που χρησιμοποιείται στη σύγχρονη και ολοκληρωμένη αποκατάσταση που εφαρμόζεται σε πολυάριθμες δυσλειτουργίες και συμπτωματικά σύνδρομα. Τα μαγνητικά πεδία και η μαγνητική διέγερση είναι αποτελεσματικά στην προώθηση της θεραπείας φλεγμονωδών ασθενειών και μυοσκελετικών κακώσεων, ασθενειών του νευρικού συστήματος, διαταραχών του μυϊκού τόνου και ασθενειών του πεπτικού και του ουρογεννητικού συστήματος [ 10 ].
Η αποκατάσταση ατόμων με ρευματικές παθήσεις μειώνει τον πόνο και βελτιώνει τις λειτουργίες του μυοσκελετικού συστήματος, ενώ η μείωση του στρες έχει θετική επίδραση στην ψυχή του ασθενούς και βελτιώνει την ποιότητα ζωής [ 36 , 49 ]. Ο γιατρός καθορίζει τον τύπο και τον τρόπο διεξαγωγής της θεραπείας. Θα πρέπει να επιλέξουν μια διαδικασία που είναι η πιο αποτελεσματική και ασφαλής όσον αφορά τις ενδείξεις και τις αντενδείξεις στην πρόσφατη βιβλιογραφία του θέματος [ 1 , 14 , 29 ]. Είναι σημαντικό να διεξάγετε μια διεξοδική συνέντευξη με τον ασθενή, ο οποίος μπορεί να υποβαθμίσει την κατάστασή του ή να κρύψει εν γνώσει του τα ενοχλητικά συμπτώματα [ 50]. Οι αντιδράσεις στη φυσιοθεραπεία μπορεί να προκύψουν από τη φύση της νόσου, το στάδιο της νόσου, την κινητική απόδοση, τη συναισθηματική κατάσταση του ασθενούς και τον βαθμό συμμετοχής στη διαδικασία θεραπείας [ 40 ].
Το μαγνητικό πεδίο είναι μια φυσική μέθοδος θεραπείας και θεωρείται ως ένας αποτελεσματικός φυσικός παράγοντας που χρησιμοποιείται σε ασθενείς με ΡΑ [ 19 , 28 , 51 ]. Τα φάρμακα συχνά έχουν παρενέργειες και μπορεί να προκαλέσουν εθισμό, και επομένως η μακροχρόνια χρήση μπορεί να μην είναι καλά ανεκτή από τον οργανισμό και μερικές φορές ενέχει σημαντικό κίνδυνο [ 11 , 19 ]. Το αναλγητικό αποτέλεσμα της μαγνητοθεραπείας μπορεί να μειώσει τη φαρμακοθεραπεία [ 3 , 20 ]. Ο Samborski [ 9 ] τονίζει ότι η λύση είναι να συμπληρωθούν οι φαρμακολογικές θεραπείες με κινησιοθεραπεία και φυσικές θεραπείες. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι λάθος η διακοπή της φαρμακοθεραπείας και η αντικατάστασή της με φυσικοθεραπεία [9 ].
Η αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας με μαγνητικό πεδίο, σε ασθενείς με ΡΑ εγείρει αμφιβολίες σε ορισμένους συγγραφείς [ 17 , 52 ]. Ζητήματα που σχετίζονται με την επίδραση του LF-EMF στο ανθρώπινο σώμα είναι άλυτα στον κόσμο της επιστήμης και απαιτούν περαιτέρω έρευνα [ 17 ]. Απαιτείται ακόμη έρευνα σχετικά με περιορισμούς στη χρήση του μαγνητικού πεδίου, προφυλάξεις και πιθανές παρενέργειες, καθώς οι αντενδείξεις για τη χρήση ενός δεδομένου φυσικού ερεθίσματος συχνά βασίζονται σε υποθέσεις σχετικά με την πιθανότητα ανεπιθύμητων ενεργειών και όχι στα στοιχεία που αποκτήθηκαν για βάση μελετών των βιολογικών ιδιοτήτων τους [ 53]. Η έρευνα της υψηλότερης μεθοδολογικής ποιότητας απαιτεί μια ομάδα ελέγχου με θεραπεία εικονικού φαρμάκου. Η έλλειψη αισθήσεων κατά τη διάρκεια της θεραπείας με μαγνητοθεραπεία καθιστά δυνατές τέτοιες κλινικές δοκιμές. Σύμφωνα με τον Richmond, η δυσκολία στη διεξαγωγή έρευνας υψηλότερης μεθοδολογικής ποιότητας με τη συμμετοχή ατόμων με ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι ότι χρησιμοποιείται σε άτομα στα οποία χορηγείται μακροχρόνια φαρμακοθεραπεία και η εγκατάλειψή της κατά τη διάρκεια των ερευνητικών προγραμμάτων αποτελεί πρόβλημα. ηθικής φύσης [ 19 ]. Ορισμένα ερευνητικά έργα δεν λαμβάνουν υπόψη τη μακροπρόθεσμη παρακολούθηση και, ως εκ τούτου, η διάρκεια των αποτελεσμάτων της θεραπείας δεν μπορεί να εκτιμηθεί καθώς και η παρατήρηση των πιθανών παραγόντων που επηρεάζουν το αποτέλεσμα κατά τη βραχυπρόθεσμη παρακολούθηση.
Περίληψη
Η συνέχιση των μελετών για τις επιδράσεις των μαγνητικών πεδίων στα βιολογικά συστήματα, τις επιδράσεις της θεραπείας στις παραμέτρους του μαγνητικού πεδίου και τη δυνατότητα λήψης θεραπευτικών αποτελεσμάτων από απόσταση είναι απαραίτητη. Η μεθοδολογία των κλινικών δοκιμών που έχουν πραγματοποιηθεί προηγουμένως θα πρέπει να αναλυθεί προσεκτικά αλλά και κριτικά λόγω του γεγονότος ότι οι παράμετροι που αναφέρονται στην εργασία και οι ενότητες στις οποίες εκφράζονται μερικές φορές εγείρουν αμφιβολίες. Τα αποτελέσματα της μεγαλύτερης παρακολούθησης είναι ιδιαίτερα σημαντικά σε μελέτες που χρησιμοποιούν ερωτηματολόγια αναπηρίας καθώς και κλίμακες ποιότητας ζωής. Επιπλέον, η συμπερίληψη μιας όσο το δυνατόν μεγαλύτερης και ομοιογενούς ομάδας ασθενών στην έρευνα θα παράσχει σαφή στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της μαγνητοθεραπείας στη θεραπεία ασθενών με ΡΑ.
Οι συγγραφείς δηλώνουν ότι δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων.
Το αγγλικό κείμενο όπως δημοσιεύτηκε στην
The use of magnetic fields in treatment of patients with rheumatoid arthritis. Review of the literature
1,2 Abstract
Magnetic fields are commonly used in therapies designed for subjects with rheumatic diseases, yet the effects of magnetotherapy are not entirely clear in these disorders.
This study is designed to examine the literature investigating applications of magnetotherapy in the treatment of rheumatoid arthritis (RA).
The review focused on publications related to administering magnetotherapy in patients with RA. The databases Science Direct, SpringerLink, Medline, PubMed, and Polska Bibliografia Lekarska were searched for reports published since 2005.
Despite the numerous reports showing an impact of magnetic field in subjects with RA, the effectiveness of magnetotherapy has not been explicitly confirmed. Given the above, further research appears to be necessary to clarify the impact of magnetic fields on biological systems, and the relationship between magnetic field intensity and the obtained results as well as their durability. The majority of clinical trials have failed to identify any undesirable outcomes or side effects of this physical therapeutic factor.
Introduction
Along with the scientific and technical progress and technological development, physical medicine offers new treatment options [1]. Therapy using physical factors requires high standards of safety and experience of a referring doctor and a therapist. Physical therapy may be an important treatment method supplementing medication or rehabilitation [1, 2].
The use of magnetic field (MF) therapy is associated with intensive development of knowledge about the impact of this field on a living organism at the level of cells and tissues [3]. However, contemporary knowledge of the mechanism of the MF impact on living organisms still leaves many uncertainties [4]. The mechanism of therapeutic effects of MF on the system is not fully understood [5]. A thorough analysis of the physical nature of the MF as well as performing objective clinical trials to assess the impact of the field on the system are required to optimize the effects of magnetic therapy [1, 4]. The need to validate the safety and efficacy of magnetotherapy in the course of various diseases and syndromes stems from the guidelines of evidence-based medicine (EBM) and is a challenge for today’s researchers.
Magnetic field and its impact on the organism
Magnetic energy is everywhere in the world [6]. According to Heisenberg, it is elementary energy, on which the organism’s life is dependent [7]. The Earth’s magnetic field shows the intensity in the range of 30–70 µT, which is a natural stimulator of physiological processes in a living organism [8]. The phenomenon of increased incidence of various diseases of the human organism is explained by the constant decrease in the strength of the Earth’s magnetic field [5, 9]. Observations of people staying in space for a long time indicate that lack of a natural magnetic field causes insomnia, fatigue, and depression, and increases the risk of osteoporosis [10].
The MF causes movement of the ions within the cell, which results in hyperpolarization of the cell membrane. This affects the acceleration of metabolism, especially stimulating the energy processes and increasing the use of oxygen by the cell [6, 10, 11]. Such changes are a stimulant to proliferation or apoptosis processes [12]. The MF has a beneficial effect on the regenerative mechanisms occurring in the tissue and stimulates humoral and immune activity in the whole organism [6, 11]. It enhances hormonal and enzymatic reactions. The MF also acts on bone and connective tissue. Electric currents induced in tissues may affect the piezoelectric properties of materials, causing mechanical deformation, which stimulates the formation of callus in the case of obstruction in bone healing [10]. The application of MF for therapeutic purposes is based on studies which confirmed the anti-inflammatory, antiedematous, vasodilatory and angiogenic action [6, 13]. Magnetotherapy also has an analgesic effect, affects muscle tension, and stimulates the regeneration of tissues [10, 14–16]. It has a calming effect, affects well-being and has preferable influences on the human psyche [9, 17].
Effective application of magnetotherapy requires application of recommended field parameters and adhering to the guidelines of the treatment methodology [4, 18]. The magnetotherapy treatments require different types of field generators, intensity and course of the field as well as different ways of application [8, 10, 19]. These values are selected individually depending on the patient’s general condition and the stage of the disease [8]. The magnetic field allows deep penetration of the tissue due to the penetrating power of the various structures including plaster casts [11, 16].
Magnetotherapy can be applied safely for longer series (10–15 treatments or more). Initial treatment is carried out daily, then every other day and the last treatment up to 2 times per week [10]. The analgesic effect of magnetotherapy increases with the number of procedures performed [20]. Fifteen-minute treatments can sometimes be extended to 60 minutes, whereas it is not advisable to use treatments lasting less than 5 minutes [10]. Most treatments recommended last 30 minutes [21]. Treatments in the late evening hours are not recommended [10]. Treatment with a pulsating electromagnetic field (PEMF) is often combined with other physical and balneotherapeutic procedures, which used together improve the therapeutic effect [5, 9, 10]. Substantive preparation of physical therapists to perform procedures as well as compatibility of values declared by a manufacturer with the actual state are factors that determine the therapeutic effects [8].
Treatments using permanent magnets where the magnetic field is generated by a magnet attached to clothing, pillows, jewelry, shoes, etc. are also used within magnetotherapy [22]. Permanent magnets are easy to use, inexpensive and widely available. The use of such magnets is a form of treatment of chronic pain associated with dysfunction of the musculoskeletal system and inflammatory disorders including rheumatoid arthritis (RA) [19]. The current state of knowledge is not sufficient to unambiguously confirm the therapeutic efficacy of static magnetic fields [23]. Not all clinical trials on the action of permanent magnets carried out so far are characterized by high methodological quality, and the results of these tests cannot provide scientific evidence for the effectiveness of such therapy in all cases [19].
Safety of magnetotherapy
The magnetic field does not cause a thermal effect in the tissue and is not directly sensed by the human body [10, 14, 24]. Greater intensity of this field is reported by the subjects as various kinds of feelings including tingling and vibration [17]. No significant side-effects when using such fields were noted [14]. In the case of hypersensitivity, neurasthenic and vegetative symptoms, dermatological symptoms (redness, tingling, burning), blurred vision, increased sensitivity to chemical stimuli and other symptoms are possible [17]. The International Agency for Research on Cancer classified magnetic fields of low-frequency EMF-LF (low-frequency electromagnetic fields) as a possible carcinogenic factor [18]. Static magnetic fields are considered safe even for very high magnetic induction, whereas the harmful effects of electromagnetic fields on the human body with long-term exposure to them have been proven [8, 12, 25]. It is important to consider the possible risks and compliance with applicable rules for the procedures [8].
Rheumatoid arthritis – impact on efficacy and quality of life
The incidence of rheumatoid arthritis in the world ranges from 0.3 to 1.5% of the population, while in Europe it affects 0.8% of the adult population [26]. It is estimated that in Poland, about 400,000 people suffer from inflammatory diseases of the joints, including 135,000–157,000 suffering from RA. There has been a continuous increase in the number of cases [27]. RA usually affects people aged 30–50 years. Women suffer 2–3 times more often. Compared with the general population, patients with RA live 7–10 years shorter lives [26, 28]. The economic costs which result from this disease are primarily associated with the loss of ability to work and the need to provide care in the event of loss of efficiency [27].
Rheumatoid arthritis is a chronic and progressive condition. The ongoing inflammatory process leads to distortion of the joints, impairment of their function, complications in the internal organs and mental changes. The disease leads to a significant reduction in the quality of life, disability and premature death [29]. Symptoms of depression occur in 13–25% of patients with RA when the patient realizes the unfavorable prognosis in this disease [26]. The characteristic clinical features of RA include pain – often chronic – swelling, limitation of movement, stiffness and inflammation occurring in multiple joints [9, 29, 30]. Pain is the most important factor determining the level of disability of the patient [31]. Joint pain causes the muscle tension reflex, which causes compression of the damaged joint structures, and aggravates pain. The mechanism of the so-called vicious circle of pain is formed [14, 32]. The physical activity of the patient is limited, a gradual loss of muscle and bone tissue, disorders of sleep and general fatigue are observed. The patient becomes more dependent on the environment [15, 26, 29].
Treatment of patients with RA is multi-action, involving pharmacological, surgical and rehabilitative approaches. The range of treatment and rehabilitation is dependent on the functional status of the patient, age, disease duration and the extent of damage to the musculoskeletal system [15, 33, 34]. Rehabilitation at each stage slows the progression of the disease process and improves the quality of life of the patients with RA [30, 35, 36]. Laboratory tests make it possible to assess the effectiveness of therapy and its possible modification [29, 37]. Rehabilitation of the patients with RA is a complex process conducted from the time of diagnosis to the end of life [30].
As a part of comprehensive rehabilitation, physical factors are applied which have an analgesic effect, reduce morning stiffness, improve the functional status of the patient and limit the use of analgesic medication [14, 38, 39]. The first noticeable effects appear after a series of treatments. The quality of the effects is positively affected by the continuation of treatments in the spa (lat sanus per aqua), where there is a possibility to enrich the comprehensive physiotherapy for balneotherapy. Such an approach increases the analgesic effect and extends the response [40]. The therapy with both permanent and extremely low-frequency MF (ELF MF) is successfully applied among the physical treatment methods.
Application of magnetic field in patients with rheumatoid arthritis
The magnetic field of low frequency (LF-EMF) is commonly used in the treatment of patients with diseases of the osteoarticular system including RA [16, 21]. Both magnetotherapy treatments (induction above 0.1 mT) and magnetic stimulation (induction below 0.1 mT) are used [6]. Therapy reduces the reactivity of the immune system in case of inflammatory and degenerative changes in the joints [10]. It also gives an analgesic and antiedematous effect [3, 40]. According Cieślińska-Świder [14], magnetic intensity of 2 mT and frequency of 12 Hz are used in arthritis. The recommended treatment time is from 15 to 30 minutes, and the treatments are performed 1–2 times per day for several weeks [14].
The aim of the research carried out by Kumar et al. [41] was to evaluate the effect of pulsed electromagnetic fields (PEMF) on experimentally induced inflammation in rats. A sinusoidal unipolar magnetic field was applied with different parameters. The activity of lysosomal enzymes, inflammatory cell infiltration as well as swelling were assessed. Optimal field parameters were 4 mT, 5 Hz and exposure time of 90 min in that case [41]. In studies by Dortch and Johnson [42] rats with experimentally induced rheumatoid arthritis were subjected daily to AC magnetic field with the parameters 10 mT and 5–50 Hz. It has been shown that PEMF may be a useful therapeutic agent in the treatment of chronic inflammatory diseases such as rheumatoid arthritis [42].
Shupak et al. [43] conducted a double-blind, randomized trial with a control group including patients with RA and fibromyalgia. The study groups were subjected to magnetotherapy with two different values of the maximum induction of 200 μT and 400 μT. The studies showed a slight decrease in the level of pain after using magnetotherapy, although the change was not statistically significant. The authors concluded that magnetic therapy shows little analgesic effect in patients with RA [43]. The studies by Krawczyk-Wasielewska et al. [28] investigated 50 patients with RA subjected to various types of physiotherapy treatments (cryotherapy, sonotherapy, magnetic field, laser therapy, diadynamic, TENS method). Swelling, pain level and duration of morning stiffness were assessed before and after treatment. There were no urinary symptoms after applying any physicotherapeutic factor. The authors showed that the magnetic field resulted in the reduction of pain in 82% of the respondents, while the magnitude of the analgesic effect was evaluated by the authors as moderate. There was a decrease in swelling and reduction in the duration of morning stiffness. Cryotherapy, laser therapy, TENS and sonotherapy were considered the most effective by the authors [28].
Greaves and Harlow [44] evaluated the usefulness of the application of weak magnets in the observation of placebo effects in the studies on magnetotherapy. They used magnets of 180 mT as active magnets and magnets of 50 mT as a placebo. The authors concluded that the magnets of 50 mT may not be applied in a placebo trial, as in the subjective evaluation of the patients they have a therapeutic effect [44]. The studies by Krawczyk-Wasielewska et al. [33] showed that the use of physical factors in people with rheumatoid arthritis (thermotherapy, sonotherapy, phototherapy, electrotherapy and magnetic therapy) during a two-week hospital stay reduced pain and improved the functional status and the level of overall efficiency in all patients [33]. Kalmus et al. [39] showed that using magnetic mattresses generating strong magnetic field with a maximum induction of 64 mT decreased motor activity during sleep, which contributed to the improvement of its quality. There was a statistically significant reduction in the level of pain as well as a statistically significant reduction in the dosage of NSAIDs in the group treated with magnetotherapy [39].
Skalska-Izdebska et al. [45] confirmed the analgesic and antiedematous effect of magnetotherapy in patients with RA. All 20 subjects who underwent magnetotherapy reported a reduction in periarticular edema and 70% achieved an analgesic effect [45]. The studies of Walasik et al. [46] evaluated the effectiveness of some sets of physical therapy performed on RA patients’ hands on an outpatient basis. The effectiveness of two sets of physiotherapy treatments used in group A (sonotherapy, laser therapy) and group B (magnetic therapy, cryotherapy) was compared. The same kinesiotherapeutic program including manual hand exercises was used in both groups. It was found that applying physical procedures in combination with kinesiotherapy effectively limits the number of tender and swollen joints and reduces pain. It was shown that a set consisting of magnetotherapy and cryotherapy is more effective [46]. Chwieśko-Minarowska et al. [47] compared the effect of laser stimulation and low-frequency magnetic field on the function of the hand and the quality of life of patients with RA. Magnetic field intensity from 3 mT and a frequency of 5 Hz were used, gradually increasing parameters to 7.5 mT and 23 Hz. In the group treated with laser stimulation, there was a reduction of pain in contrast to treatment with the magnetic field. A reduction in the number of swollen joints and improved quality of life were reported in both groups. Better results were obtained after laser therapy [47]. The studies by Leśniewicz et al. [21] evaluated the effect of treatments on the physical mobility of women with RA. Reduction of pain after using iontophoresis, magnetotherapy as well as joint application of those treatments was obtained. The results showed no significant differences between the effects of iontophoresis treatments and the effects of iontophoresis treatments supplemented with magnetotherapy [21].
The review by Eccles [48] included 21 studies and assessed their level of methodological quality. Eleven studies of high methodological quality confirmed the positive analgesic effect of permanent magnets on musculoskeletal, neuropathic, inflammatory and rheumatic pain. The author concluded that published controlled clinical trials confirmed the analgesic effect of permanent magnets [48].
The review by Macfarlane et al. [22] included a study conducted on 64 patients with RA divided into two groups. The static magnetic field of 190 mT and 72 mT was compared. A decrease in pain was observed in both groups. In the group treated with a higher value of induction, a significantly greater reduction in disease activity and significantly better results in terms of subjective assessment of the patient of the symptoms’ severity was observed. The authors also compared the efficacy of different therapies (acupuncture, meditation, autogenic training, progressive muscle relaxation therapy, static magnetic field and tai chi) in the treatment of patients with RA. The analgesic effectiveness of none of the listed therapies was explicitly confirmed; however, the overall health assessment performed at different time points after application of magnetotherapy improved. No adverse events or side effects were observed in the course of therapy [22].
In summary, the magnetic field is a useful physical factor used in modern and comprehensive rehabilitation implemented in numerous dysfunctions and symptomatic syndromes. Magnetic fields and magnetic stimulation are effective in promoting the treatment of inflammatory diseases and musculoskeletal injuries, diseases of the nervous system, muscle tone disorders, and diseases of the digestive and urogenital system [10].
Rehabilitation of people with rheumatic diseases reduces pain and improves the functions of the musculoskeletal system, while reduction of stress has a positive effect on the psyche of the patient and improves quality of life [36, 49]. A doctor determines the type and way of conducting the therapy. They should choose a procedure which is the most effective and safe with regard to indications and contraindications in the recent literature of the subject [1, 14, 29]. It is important to conduct a thorough interview with the patient, who may downplay their status or knowingly conceal disturbing symptoms [50]. Reactions to physiotherapy may arise from the nature of the disease, the stage of the disease, locomotor performance, the emotional condition of the patient and the degree of involvement in the treatment process [40].
The magnetic field is a natural method of treatment and is considered as an effective physical factor used in patients with RA [19, 28, 51]. Medications often have side effects and can cause addiction, and therefore long-term use may not be well tolerated by the body and sometimes poses a significant risk [11, 19]. The analgesic effect of magnetotherapy can reduce pharmacotherapy [3, 20]. Samborski [9] stresses that the solution is to complement pharmacological treatments with kinesiotherapy and physical treatments. According to the author, it is a mistake to discontinue pharmacotherapy and replace it with physical therapy [9].
Efficacy of physical therapy, including magnetic field therapy, in patients with RA raises doubts in some authors [17, 52]. Issues related to the influence of LF-EMF on the human body are unresolved in the world of science and require further research [17]. Research on restrictions on the use of the magnetic field, precautions and possible side effects are still needed, as contraindications to the use of a given physical stimulus are often based on assumptions about the possibility of adverse effects, and not on the evidence obtained on the basis of studies of their biological properties [53]. Research of the highest methodological quality requires a control group with a placebo therapy. The lack of sensations during magnetotherapy treatment makes such clinical trials possible. According to Richmond, the difficulty in conducting research of the highest methodological quality with the participation of people with RA is that it is used in subjects who are administered long-term pharmacotherapy and the abandonment of it for the duration of the research projects is a problem of an ethical nature [19]. Some research projects do not take into account the long-term follow-up, and therefore the durability of treatment effects cannot be assessed as well as observation of the possible factors affecting the outcome during short-term follow-up.
Summary
The continuation of studies on the effects of magnetic fields on biological systems, the effects of therapy on the parameters of the magnetic field and the possibility of obtaining remote therapeutic effects is necessary. The methodology of previously conducted clinical trials should be carefully but also critically analyzed due to the fact that the parameters quoted in the work and the units in which they are expressed sometimes raise doubts. The effects of longer follow-up are particularly important in studies that use questionnaires of disability as well as scales of quality of life. In addition, the inclusion of a group of patients as large and homogeneous as possible in the research will provide clear evidence of the effectiveness of magnetotherapy in the treatment of patients with RA. This requires careful development and dissemination of methodological guidelines concerning the application of the magnetic field, which will provide optimal effects of such therapy.
The authors declare no conflict of interest.
Πρόσφατα Σχόλια