Η οιδιπόδεια μορφή σεξουαλικής διαστροφής οφείλεται στην ανεπάρκεια του ατόμου να επιλύσει το οιδιπόδειο σύμπλεγμα και τους φόβους ευνουχισμού με αποτέλεσμα να οδηγείται στην αρνητική οιδιπόδεια θέση[1] και σε επί μέρους παλινδρόμηση που εκδηλώνεται με πρωκτικές και στοματικές συγκρούσεις. Έτσι εξηγούνται οι περιπτώσεις ζευγαριών τα οποία, όπως είδαμε σε προηγούμενα κεφάλαια που αναφέραμε, αρέσκονται κατά τη διάρκεια του ερωτικού παιχνιδιού να συμμετέχουν απαραιτήτως σε σκηνές κοπρολαγνείας, ουρολαγνείας, κοπροφαγίας, πόσης ούρων από το στόμα και άλλα όμοια αηδιαστικά ερωτικά παιχνίδια. Ασφαλώς όσοι λαμβάνουν μέρος στα παιχνίδια αυτά δεν είναι διεστραμμένοι, όμως μεταξύ αυτών υπάρχουν ψυχικά ασθενείς οι οποίοι αν δεν επιβάλλουν το βίτσιο τους στο σύντροφό τους όχι μόνο δεν ευχαριστιούνται το σεξ, αλλά καθίστανται ανίκανοι να ολοκληρώσουν τη συνουσία.
Ένα παράδειγμα τέτοιο αποτελεί ο οιδιπόδειος τραβεστί ο οποίος παίρνει την πρωτοβουλία να υποδυθεί το ρόλο της γυναίκας φορώντας γυναικεία εσώρουχα, κάλτσες κ.λπ. Μεταμορφώνει δηλαδή – έστω προσωρινά – τον εαυτό του σε γυναίκα (χωρίς να επιδιώκει αλλαγή του φύλου, όπως κάνει ο διασεξουαλικός). Υποδύεται το ρόλο της μάνας γεγονός που απαλύνει το άγχος, το φόβο, την αγωνία και δεν παραλύει τη διάθεσή του για σεξ, αλλά αντίθετα τον διεγείρει ερωτικά και τον κάνει ικανό να επιστρέψει στη γυναίκα του και να ολοκληρώσει τη συνουσία.
Αν οι διεστραμμένοι δεν εφεύρουν τρόπους να μειώσουν το άγχος ευνουχισμού και το σύμπλεγμα κατωτερότητας, αδυναμίας, ανασφάλειας και ανεπάρκειας που τους διακατέχει εξ αιτίας οδυνηρών εμπειριών που τους συνέβησαν κατά την οιδιπόδεια ηλικία, 5-12,13 ετών, πλημμυρίζουν από τρόμο και αδυνατούν να αναπτύξουν στύση, πολύ περισσότερο δυσκολεύονται να απολαύσουν την κανονική συνουσία. Αυτά ας τα κατανοήσουν ορισμένοι γονείς οι οποίοι όταν αναγνωρίσουν – συχνά πολύ αργά – κάποια διαστροφή στο παιδί τους, τότε απευθύνονται στους ειδικούς για τη θεραπεία του. Αλλά το κακό έχει ήδη γίνει, ενώ αντίθετα έχουν χάσει πολύτιμο χρόνο για να το προλάβουν λόγω της αγνοίας και της απειρίας τους, μαζί με την ευθύνη που συχνά – πυκνά φέρνουν για την προέλευσή της.
Όσον αφορά τώρα τον ομοφυλόφιλο άνδρα, ο ατυχής αυτός διεστραμμένος παραλύει από το φόβο και το άγχος όταν πρόκειται να απομιμηθεί τον πατέρα μέσω του ανδρικού ρόλου, έτσι παίρνει ασυνείδητα το ρόλο της γυναίκας (μάνας) και ο άλλος άνδρας (ο εραστής του) μετατρέπεται σε πατέρα, πράγμα που τον κάνει να ανεχθεί με λιγότερο άγχος και φόβο την ανδρική φιγούρα σαν ερωτικό σύντροφο. Αποφεύγει με αυτό το μηχανισμό να ταυτισθεί με τον πατέρα, το μισητό αυτό ον που απεχθάνεται από την εποχή που ήταν υιός.

Όλα ξεκινούν από αυτό το κλασικό τρίο
Kατά τον ίδιο τρόπο, μια γυναίκα που απεχθάνεται το πρότυπο της μητέρας της, άρα μισεί τον γυναικείο ρόλο που καλείται να παίξει στη διάρκεια του σεξ, αποδέχεται ευχαρίστως τον ανδρικό ρόλο, αποφασίζει δηλαδή να μετατραπεί σε άνδρα και αναθέτει το ρόλο της μάνας στην άλλη γυναίκα.[2]
Στη διαστροφή οιδιπόδειου τύπου, οι διεστραμμένες επιθυμίες είναι τρομακτικές, απωθούνται από τον ασθενή και σείουν τα νήματα της σεξουαλικής εκτροπής από το ασυνείδητο. Το να καταγίνεται ο πάσχων με διεστραμμένες πρακτικές δεν είναι υποχρεωτικό, όπως στις προοιδιπόδειες μορφές που είναι πιο αρχέγονες, πρωτόγονες και δυσκολοπειθάρχητες. Το πρότυπο σεξουαλικής συμπεριφοράς όμως είναι ευκολομετάβλητο. Έτσι ενώ η συνειδητή επιλογή συντρόφου είναι προς το αντίθετο φύλο, παρεμβαίνουν συχνά ενδοψυχικοί λόγοι για τους οποίους αυτή προσωρινά αλλάζει. Ένας π.χ. παντρεμένος άνδρας με αρκετά καλή προσαρμογή στη σεξουαλική του ζωή, κάτω από μια ψυχική παρόρμηση της στιγμής, χάνει την αίσθηση του ελέγχου και ευρισκόμενος σε μια ειδική συνθήκη, μηχανικός σε συγκρουόμενα αυτοκίνητα του λούνα-Παρκ, παρασύρει ένα ανήλικο κορίτσι που έρχεται να διασκεδάσει σε ώρα που δεν υπάρχει κόσμος τριγύρω και την αποπλανά φτάνοντας μέχρι και τη συνουσία. Με παρόμοιο τρόπο, νεαρός στρατιώτης ετερόφυλος και μεγάλος κυνηγός του ποδόγυρου, έχοντας καταπιεστεί σεξουαλικά σε μια απομακρυσμένη μονάδα στον Έβρο, επιδιώκει και επιτυγχάνει να έχει ομοφυλόφιλη επαφή με συνάδελφό του στρατιώτη.
Συχνά, στην οιδιπόδεια μορφή διαστροφής, έχουμε διαταραχές στην ταύτιση του εαυτού που καθορίζεται από το φύλο. Το φυσιολογικό είναι να ταυτιστεί το αγόρι και το κορίτσι με τον γονέα του ίδιου φύλου, δηλαδή με τον πατέρα του και τη μάνα της. Εδώ όμως η ταύτιση αντιστρέφεται. Στον άνδρα η ανωμαλία αυτή οφείλεται σε μια δευτερογενή ταύτιση με τον γονέα του αντίθετου φύλου, και στη γυναίκα έχουμε ελλειμματική σεξουαλική ταύτιση με το γυναικείο φύλο, τη μητέρα.
Ο άνδρας αναπτύσσει άγχος που πηγάζει από φόβους διείσδυσης και εκμηδένισης από την πανίσχυρη ανδρική (πατρική) φιγούρα. Η γυναίκα φοβάται απόρριψη από την πανίσχυρη μάνα. Κοινά και στους δύο είναι η συνειδητή και ασυνείδητη ντροπή και ενοχή που ξεκινά από το υπερεγώ. Παρατηρούμε εδώ ότι επιβεβαιώνεται η άποψή μας ότι στη λανθάνουσα ηλικία αναπτύσσεται συγχρόνως η πρωτοβουλία και η εργατικότητα ενάντια στην ενοχή, την ντροπή και την κατωτερότητα κατά Έρικσον [3]. Οι δε διαστροφές της οιδιπόδειας προέλευσης είναι (διαστρεβλωμένες) προσπάθειες να εξασφαλιστεί η εξάρτηση και να αποκτηθεί δύναμη με το δελεασμό του ισχυρότερου συντρόφου και την παρακίνησή του στην ομοφυλοφιλία. Στην παιδεραστία ο τρόπος που λειτουργεί μπορεί να είναι να πετύχει ο παιδεραστής να ξαναγίνει αν είναι άνδρας το «αγαπημένο» παιδί και ταυτόχρονα η «αγαπημένη» μάνα χωρίς να χάσει ο παιδεραστής το πέος του.
Στον διασεξουαλικό, το κίνητρο είναι μια λαχτάρα για τη θηλυκότητα και μετά από μια εγχείρηση αλλαγής φύλου, έχει και την ανατομική επιβεβαίωση ότι επιτέλους «είναι» το αντίθετο φύλο που επιθυμούσε και ανατομικά βεβαιωμένο, μαζί με την επιθυμία να αντικαταστήσει τη μητέρα με τον πατέρα. Παρόμοια κίνητρα υπάρχουν σε όλες τις οιδιπόδειες μορφές σεξουαλικής διαστροφής.[4]
Η σεξουαλική διαστροφή στους περισσότερους ανώμαλους είναι ολότελα αποξενωμένη από το εγώ, χαμένη στο ασυνείδητο. Μόνο όταν ξεσπά στο συνειδητό και εκδηλώνεται ξεπερνώντας τις αναστολές, φέρνει άγχος, θλίψη, ενοχή, ντροπή, τραυματισμένη αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια.
Οι σεξουαλικές διαστροφές διευκολύνονται να εκδηλωθούν σε καταστάσεις έκφρασης επιθετικότητας της ομάδας, όπου το υπερεγώ προβάλλεται πάνω στον αρχηγό της ομάδας και αυτός κάνοντας χρήση του συλλογικού υπερεγώ δίνει την εντολή και χωρίς πλέον ενοχή, τα μέλη της ομάδας μπορούν ελεύθερα να διαπράξουν τις πιο χυδαίες διαστροφές. Τέτοια παραδείγματα έχουμε κατά τους ομαδικούς βιασμούς του άμαχου πληθυσμού, εν καιρώ πολέμου, από εχθρικούς εισβολείς, ή πιο συχνά με τις συμμορίες (gangs) νεαρών που βιάζoυν επανειλημμένα περαστικές γυναίκες, αθώα θύματα, που είχαν την ατυχία να βαδίζουν νύχτα σε ένα σκοτεινό κι απόμακρο δρόμο μιας μεγαλούπολης.[5] Κλασσικό παράδειγμα τέτοιας ομαδικής εκδήλωσης βίας παραμένει ο Σικελικός Εσπερινός.
[1]Αρνητική οιδιπόδεια θέση είναι η ταύτιση του γιου με τη μάνα αντί του πατέρα και η έλξη του προς άλλους άνδρες που τους μετατρέπει σε αντικείμενα έρωτος και σεξουαλικής επιθυμίας, μετριάζοντας έτσι το φόβο που έχει για τον πατέρα του. Με τον ίδιο τρόπο και η γυναίκα απορρίπτει το μητρικό πρότυπο ταύτισης και ταυτιζόμενη με το ανδρικό φύλο συμπεριφέρεται σαν άνδρας στρεφόμενη ερωτικά προς κατάκτηση των γυναικών, επιδιώκοντας σαφείς λεσβιακές σχέσεις.
[2] Socarides, W. C.: “The Preoedipal Origin and Psychoanalytic Therapy of Sexual Perversions”, International University Press. Inc., 1988, page, 79.
[3]ERIK H. ERIKSON: Childhood and Society, Chapter 8, Eight Ages of Man.Norton Press N.Y., 2nd Edition, 1963, pages 255-261.
[4] Socarides, W. C.: “The Preoedipal Origin and Psychoanalytic Therapy of Sexual Perversions”, International University Press. Inc., 1988, pages, 80-81.
[5] As above, page, 80, look also Sperling, O: “Psychodynamics of group perversions”, Psychoanalytic Quart., 1956, 25:56-65.
Πρόσφατα Σχόλια