Προ ενός μηνός είχαμε εκπλαγεί από την σοβαρή αρρώστια του Ευγένιου Γκέραρντ. Φαινόταν στο γήπεδο Γεντί Κουλέ, όπως καθόταν πάνω στο αναπηρικό του αμαξάκι τόσο αδύνατος, τόσο εξαντλημένος, ότι πλησίαζε το τέλος…
Είχαμε τονίσει τότε ότι το ποδόσφαιρο είναι αντίγραφο της κοινωνίας και της νοοτροπίας κάθε λαού. Ο Γκέραρντ είναι το μοναδικό φαινόμενο ποδοσφαιριστού που έμεινε 15 χρόνια (1985-2000) στον πάγκο ποδοσφαιρικής ομάδας και δεν τον έδιωξαν ή δεν έφυγε νύχτα με τις βλαστήμιες και τις αποδοκιμασίες των φιλάθλων. Αντίθετα, τόσο ο παράγοντες όσο και ο φίλαθλος κρητικός κόσμος τον αγάπησαν μέχρι τη στιγμή της παραίτησής του. Συγκεκριμένα στις 23 Νοέμβρη του 2017,[1] είχαμε γράψει:
Προ τριών ημερών η τηλεόραση αναφέρθηκε στις ειδήσεις σε μια εκδήλωση που έγινε εκ μέρους του αθλητικού Συλλόγου του ΟΦΗ Ηρακλείου. Θέλησαν να ευχαριστήσουν τον παλιό Ολλανδό προπονητή τους τον Ευγένιο Γκέραρντ. Τον άνθρωπο που πέτυχε το αδύνατο, σε μια Ελλάδα που τίποτα δεν μένει σταθερό, ανάλλαχτο, στηριζόμενο σε βαθιές ρίζες και σε ακλόνητα θεμέλια. Μια Ελλάδα που μοιάζει με βάρκα έτοιμη να ανατραπεί ανά πάσα στιγμή, να ναυαγήσει κι όμως τα καταφέρνει όχι χωρίς να κλάψουμε θύματα, να επιβιώσει. Μόνο να επιβιώσει, όχι να ζήσει ο λαός της αξιοπρεπώς, με αισιοδοξία και ειρήνη, αλλά πάντα με την ανασφάλεια, με την αγωνία ότι κάτι θα συμβεί και φτου θα γίνει ο χαμός και θα βρεθούμε σε μια νέα μπόρα, σε μια νέα Κατοχή, χωρίς να έχουμε προβλέψει την απροσδόκητη συμφορά, τη καινούργια καταστροφή. Και τότε αρχίζουμε όλοι μαζί το μοιρολόϊ…
Ο Ευγένιος Γκέραρντ τις ημέρες της δόξης
…Όμως ο Ευγένιος Γκέραρντ είναι πραγματικά παράδειγμα και πρότυπο μίμησης, γιατί έχει παρουσιάσει αποδείξεις που αποδεικνύουν ότι καταξιώθηκε από τα έργα του. Ας διαβάσουμε τι έγραψε ο τύπος και βλέποντας τις φωτογραφίες του Ευγένιου καταγράψτε τις συναισθηματικές σας αντιδράσεις και φιλοσοφείστε την έννοια και τη ουσία της ζωής.
Ο Ευγένιος Γκέραρντ υπήρξε ένας από τους πιο αγαπητούς προπονητές του ελληνικού ποδοσφαίρου από τη δεκαετία του ’80, ο οποίος συνέδεσε την καριέρα του με την ομάδα του ΟΦΗ. Σήμερα είναι 77 ετών και ζει στο χωριό Ελιά της Κρήτης μαζί με τη σύζυγό του.
Όταν τον είδα χθες το βράδυ στις αθλητικές ειδήσεις, έχασα τη μιλιά μου κι ένα μουγκό κλάμα με συνεπήρε.
«Αυτός ήταν ο κάποτε αγέρωχος Ευγένιος Γκέραρντ, ο προπονητής του ΟΦΗ; Αδυνατώ να το πιστέψω αδέλφια.
Χιλιάδες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό. Αξίζει να ζεις τόσο και να βασανίζεσαι; Καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι να περιμένεις τι; Να καλυτερέψει τι, η αναπηρία σου; Η ανεπανόρθωτη βλάβη στη σπονδυλική σου στήλη μετά από ένα βαρύ ατύχημα; Ή να είσαι χρόνια ανίκανος να κουνήσεις μισή ίντσα τα δάκτυλά σου λόγω κάποιας βαρείας μυοπάθειας ή λόγω της πλαγίας αμυοτροφικής σκλήρυνσης του από την οποία πάσχει ο κοσμολόγος, μαθηματικός και φυσικός Στήβεν Χώκινγκ.
Ο Ολλανδός, που υπήρξε ο μακροβιότερος προπονητής στον πάγκο μιας ελληνικής ομάδας, πήρε την ελληνική ιθαγένεια, αφού μετακόμισε στην Ελλάδα το 1985 προκειμένου να αναλάβει την ομάδα του ΟΦΗ, με την οποία, μάλιστα, κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1987. Στο Ηράκλειο της Κρήτης παρέμεινε μέχρι και το 2000. Στη συνέχεια, εργάστηκε στην ΑΕΚ, στον ΑΠΟΕΛ, στον Ηρακλή και πιο πρόσφατα στην Παναχαϊκή.
Σε συνέντευξή του από το 2014 μίλησε για την Κρήτη και τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, «Είναι πολύ ωραία στο χωριό. Έχει καλό κλίμα εδώ, καλό φαγητό, όπως και σε όλο το νησί, και καλούς ανθρώπους. Αυτά τα τρία πράγματα μετράνε πάρα πολύ για εμένα. Αν και βλέπω πολλούς, όπως πολιτικούς, να φεύγουν στο εξωτερικό, πραγματικά εμένα δεν μου περνάει με τίποτα από το μυαλό να γυρίσω στην Ολλανδία. Θα μείνω εδώ για πάντα. Η ζωή μου τώρα είναι λίγο δύσκολη, γιατί δεν μπορώ να οδηγώ αυτοκίνητο όπως παλιά. Από τη μέση μου ξεκινάει όλο το κακό. Έχω κάνει δύο εγχειρήσεις: μία πριν από το τροχαίο ατύχημα που είχα το καλοκαίρι του 2010 (σ.σ.: πηγαίνοντας στη Βιάννο για να παρακολουθήσει τον φιλικό του ΟΦΗ κόντρα στον Πατούχα) και μία μετά. Επίσης, αντιμετωπίζω πρόβλημα με την ισορροπία μου. Δυστυχώς, δεν μπορώ να πηγαίνω και να βοηθάω στο γυμναστήριο που ανοίξαμε πριν από πέντε χρόνια. Εκεί όμως δουλεύει η γυναίκα μου και ο ένας από τους δύο της γιους, ο Μηνάς».
Σε άλλη συνέντευξη εξήγησε πως βρέθηκε στην Κρήτη και ανέλαβε τον ΟΦΗ, «Ήμουν για διακοπές στην Ρουμανία και Βουλγαρία, όταν τηλεφώνησε ο Καζανάκης στον μάνατζερ μου και ζήτησε να έρθω στην Ελλάδα. Θυμάμαι είχα ένα μικρό αυτοκίνητο το οποίο πήρα και με αυτό έφτασα στην Κρήτη όπου δεν ήξερα κανένα και δεν με ήξερε κανείς. Το ενδιαφέρον υπήρχε από την μέση της προηγούμενης σεζόν. Μου είχαν τηλεφωνήσει και τότε αλλά δεν είχε προχωρήσει η υπόθεση. Τους είχε μιλήσει για μένα ο Τσινός. Ήμουν βοηθός προπονητή στην Ρόντα και ήθελα πολύ να ανοίξω ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα μου».
«Όταν πήγα να δω το προπονητικό κέντρο στο Λίντο είδα ένα γήπεδο γεμάτο με χόρτα και πέτρες. Είπα ότι δεν γίνεται να κάνουν προπόνηση οι παίκτες σε αυτό. Εκεί γεννήθηκε η ιδέα να αποκτήσει ο ΟΦΗ ένα σύγχρονο αθλητικό κέντρο. Πήγαμε στην Ελιά να δούμε μια έκταση αλλά τελικά αυτή η υπόθεση δεν προχώρησε. Αργότερα προέκυψε η περιοχή του Σκαφιδαρά που ήταν γεμάτη σκουπίδια και τελικά εκεί έγινε το ΒΑΚ».
Και συνεχίζαμε:
Αυτό που συνέβη στον ΟΦΗ με τον Ολλανδό προπονητή Ευγένιο Γκέραρντ δεν έχει προηγούμενο, αλλά και ούτε… επόμενο στο εγχώριο ποδόσφαιρο. Αυτό που υποτίθεται επιδιώκει κάθε ομάδα, το απόλυτα ιδεώδες, συνετελέσθη σε μια επαρχιακή ΠΑΕ.
Περισσότερο από 15 χρόνια έμεινε στον ΟΦΗ ο Ολλανδός. Ρεκόρ παραμονής που θα το ζήλευαν και στην Αγγλία, (ένα μοναδικό παράδειγμα έστω κι αν δεν απέφερε πρωταθλήματα είναι ο Αρσέν Βεγκέρ προπονητής της Άρσεναλ) όπου τον παλιό καλό ρομαντικό καιρό ήταν έκπληξη προπονητής και ομάδα να χώριζαν τον πρώτο ή, τον τρίτο χρόνο. (Σ.γ: Για την Ελλάδα η βραχύχρονη διάρκεια συνεργασίας μιας ομάδας με τον προπονητής της είναι ρουτίνα. Τι σημαίνει αυτό; Χάρις στον ευμετάβολο, επιπόλαιο αν θέλετε και ιδιοτελή τρόπο που σκέφτονται οι παράγοντες, και κοντά σε αυτούς οι φίλαθλοι και κατ’ επέκταση συγχωρέστε μου, και ολόκληρος ο ελληνικός λαός, είθισται να μην ξεπερνάει τα 2 με 3 χρόνια όπως βραχύχρονοι είναι και η διάρκεια ζωής και εφαρμογής, σε όλους τους νόμους και τα νομοθετήματα, τα Συντάγματα που αναθεωρούνται κάθε τρεις και λίγο και η διάρκειά τους είναι όσο μας συμφέρει).
Με τυφλά τα μάτια είχε εμπιστοσύνη στην αξία του Γκέραρντ ο “εξωδιοικητικός” παράγων του και χορηγός του ΟΦΗ Θόδωρος Βαρδινογιάννης, ο Κρητικός μεγαλοεπιχειρηματίας, της γνωστής οικογενείας, που στήριζε οικονομικά τον ΟΦΗ. Ό, τι πει ο Γκέραρντ, ήταν ο μακαρίτης Θόδωρος, κλασικός ανοιχτοχέρης.
Ο Γκέραρντ είχε πολύχρονο δεσμό με την ιδιαιτέρα του Θόδωρου Βαρδινογιάννη. Τελικά, αφού παντρεύτηκε μια άλλη κοπέλα έγινε… Κρητικός, μόνιμος κάτοικος του νησιού και οινοπαραγωγός.
Πέθανε ο Ευγένιος Γκέραρντ
Έφυγε ο “θρύλος” του κρητικού ποδοσφαίρου και του ΟΦΗ
Ιανουαρίου 02 2018 15:20
Πένθος για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Ευγένιος Γκέραρντ, μία από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του, “έφυγε” από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών. Ο Ολλανδός τεχνικός αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια και η κατάστασή του είχε γενικά επιδεινωθεί, όπως φάνηκε και στο φιλικό που πραγματοποιήθηκε προς τιμήν του πριν από 1,5 μήνα στο “Γεντί Κουλέ”.
Ο Γκέραρντ βρέθηκε στην τεχνική ηγεσία του ΟΦΗ από το 1985 μέχρι το 2000 και συνέδεσε το όνομά του με τις πιο “χρυσές σελίδες” στην ιστορία του κρητικού συλλόγου. Δημιούργησε ένα ανταγωνιστικό σύνολο που διεκδικούσε υψηλές θέσεις στη βαθμολογία και τίτλους, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας το 1987, επικρατώντας στα πέναλτι με 3-1 του Ηρακλή του Βασίλη Χατζηπαναγή.
Τη σεζόν 1985-1986, στη δεύτερη χρονιά του στην ομάδα, ο ΟΦΗ τερμάτισε στη 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα της Α’ Εθνικής, μόλις πέντε πόντους πίσω από πρωταθλητή Ελλάδας Παναθηναϊκό. Την επόμενη σεζόν τερμάτισε 3ος, πίσω από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.
Το 1986-1987, ο Γκέραρντ κάθισε στον πάγκο του πρώτου ευρωπαϊκού αγώνα στην ιστορία του ΟΦΗ, στη νίκη με 1-0 επί της Χάιντουκ Σπλιτ στο Κύπελλο UEFA. Στη ρεβάνς, οι Κρητικοί ηττήθηκαν με 1-4 και αποκλείστηκαν.
Το 1993 έγραψε ιστορία, οδηγώντας τους Κρητικούς στην πρόκριση στη φάση των 16 του Κυπέλλου Κυπελλούχων, μετά από νίκη 2-0 στο Ηράκλειο, με την οποία ανέτρεψε την ήττα 0-1 του “Βιθέντε Καλδερόν”.
“Πήγα για λίγους μήνες. Τελικά έμεινα 15 χρόνια”, είχε δηλώσει τον Φεβρουάριο του 2016 στο Sport24.gr και τον Δημήτρη Σαμόλη, σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του.
Στην ίδια συζήτηση, είχε εξηγήσει τους λόγους που αποχώρησε από τον σύλλογο, υπογραμμίζοντας ότι ουσιαστικά εκδιώχθηκε: “Θέλω να πω ότι δεν έφυγα από τον ΟΦΗ. Με έδιωξαν. Ήθελα να σταματήσω από τη θέση του προπονητή, γιατί σε μια συνάντηση που είχα με τον κ. Βαρδή Βαρδινογιάννη, ο οποίος έκανε το κουμάντο μετά τον θάνατο του Θοδωρή Βαρδινογιάννη, μου είχε πει ότι θα έδινε την ομάδα στον γιο του, τον Τζίγκερ. Εγώ δεν ήμουν σύμφωνος με αυτή την απόφαση, διότι πίστευα ότι ο Τζίγκερ δεν αγαπούσε την ομάδα. Τότε πήρα την απόφαση να σταματήσω να δουλεύω ως προπονητής και να αναλάβω άλλη θέση. Δεν ήθελα ποτέ να φύγω από τον ΟΦΗ, γιατί ήταν η ομάδα μου. Η ζωή μου ήταν στο Ηράκλειο”.
Ο Γκέραρντ λατρεύτηκε σαν θεός από τους φίλους του ΟΦΗ, ενώ μπορεί να έφυγε από τον σύλλογο το 2000, δεν έφυγε και από την Ελλάδα.
Ανέλαβε τεχνικός σύμβουλος στην ΑΕΚ το 2000, ενώ το 2001 πήγε στην Κύπρο για λογαριασμό του ΑΠΟΕΛ. Τον επόμενο χρόνο κάθισε στον πάγκο του Ηρακλή, όπου είχε μία σύντομη θητεία και η τελευταία παρουσία του σε πάγκους ήταν το 2010 στην Παναχαϊκή, που διήρκεσε μόλις δύο μήνες, ενώ ενδιάμεσα διετέλεσε τεχνικός σύμβουλος και σκάουτ της ΑΕΚ.
http://news247.gr/eidiseis/koinonia/pethane-o-eygenios-gkerarnt.5011316.html
Ο Ευγένιος δεν δίδαξε μόνο προπονητική, δεν αγάπησε μόνο τον κρητικό λαό και τον ΟΦΗ, αγάπησε την Κρήτη, την Ελλάδα και πάνω από όλα ΔΙΔΑΞΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ότι μόνο με την επιμονή, την υπομονή, την πειθαρχία στους θεσμούς, στους νόμους του κράτους, στο Σύνταγμα πάνω από όλα, αν όλοι μαζί, ενωμένοι, γίνουμε ένας λαός που σέβεται και θυσιάζεται για τη χώρα του και μετατραπούμε σε μερμήγκια που εκτελεί το καθένα την αποστολή του σωστά γιατί την αγαπάει, πιστεύει σ’ αυτήν και τη σέβεται σαν το ύψιστο καθήκον, είναι δυνατό να ανασυγκροτηθεί και να ευημερήσει ο τόπος ετούτος. Ειδάλλως η μοίρα του τοι έχει να είναι αποικία των ισχυρών και να εξουσιάζεται από χουντικά ουσιαστικά κόμματα που το παίζουν δημοκρατικά ενώ είναι υποταγμένα στη θέληση του αρχηγού τους δικτάτορα. «Εγώ σας έκανα βουλευτές κουμάσια και οφείλετε να με ακούτε ειδάλλως σας έφαγαν οι λύκοι έξω από το μαντρί». Είναι αυτό που το λένε «κομματική πειθαρχία» επί το ευγενικότερο.
Έτσι όμως θα μείνουμε στα απόνερα και τα λασπόνερα της ιστορίας σαν ένας λαός που ο Θεός να μην το δώσει, πλησιάζει στο λυκόφως του!
Ο Ευγένιος ήπιε και πολλά πικρά ποτήρια, όπως κάθε συνεπής και τίμιος άνθρωπος που ξέρει να λέει την αλήθεια και δεν κρύβει ένα μέρος της, όπως συνήθως κάνουν οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΕΣΟΥΝ ΣΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ.
Θα μπορούσε να είχε κάνει τον ΟΦΗ πρωταθλητή Ελλάδας και να έπαιρνε κάθε χρονιά όχι μόνο το πρωτάθλημα αλλά και το κύπελο Ελλάδας, όπως κάνει ο Ολυμπιακός στηριζόμενος συνήθως στα λεφτά του προέδρου του. Τούτο γιατί έχει φτιάξει τις βασικές προϋποθέσεις για να έχει καταπληκτικούς παίχτες στο ράστερ του, αλλά οι παράγοντες ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑΝ. Τους πουλούσαν σε άλλες ομάδες που είχαν λεφτά και τους έχανε από την ομάδα. Έτσι έφτιαχνε και ξαναέφτιαχνε τον σκελετό του ΟΦΗ και οι κοντόθωροι παράγοντες του διέλυαν την ομάδα παρά τις διαμαρτυρίες του. Σαν μικρό σωματείο ο ΟΦΗ οι παράγοντες (πάλι) έλεγαν πως χρειάζονταν χρήματα και δεν έβλεπαν μακρόχρονα μέσα στο μέλλον, δεν επένδυαν στο μέλλον αλλά μόνο στο σήμερα. Δεν έβλεπαν ότι τα λεφτά θα έρχονταν μέσα από τον πρωταθλητισμό και τους αγώνες του Champions league ή του Euroleague. Ούτε πίστευαν ότι ο ΟΦΗ θα πετύχαινε το θαύμα που οι ομάδες της Αθήνας με το τετραπλάσιο budjet ούτε να το φανταστούν δεν τολμούσαν, πόσο μάλλον τώρα στις μέρες τις οικονομικής κατάρρευσης!
Ελπίζουμε ότι οι αναγνώστες αυτής της σελίδας θα κατανοήσουν τη σοβαρότητα και τη σημασία της συνέπειας, της ευθυκρισίας, της ειλικρίνειας, της αγάπης, της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης και πάνω από όλα της σταθερότητας και της πειθαρχίας που επέδειξε ο Ευγένιος Γκεραρντάκης όπως του κρητικοποίησαν το όνομα οι Ηρακλειώτες φίλαθλοι, για να αλλάξουμε τον τόπο τούτο και να πετάξουμε αυτό το επάρατο κατεστημένο που μολύνει σαν τη λέπρα στο δέρμα, το λαό μας.
Όσο για μας δεν μ΅ας μένει παρά να φωνάξουμε μαζί με όλους τους σοβαρούς και σωστούς Έλληνες φιλάθλους και πολίτες της χώρας τούτης αυτό που λίγο πριν τελειώσει η γιορτή στο Γεντί Κουλέ προς τιμήν του εξαντλημένου Ευγένιου όλος ο αθλητικός κόσμος, οι φίλαθλοι και οι παράγοντες του ΟΦΗ στεντόρεια φώναξαν:
«ΟΛΕ, ΟΛΕ, ΟΛΕ δεν σε ξεχνά ποτέ
Ο ΟΦΗ Ολλανδέ!»
Άξιος και πανάξιος μακάρι να σε μιμηθούμε ολόκληρος ο Ελληνικός λαός Ελληνολλανδέ πατριώτη!
Αιωνία σου η μνήμη!
[1]Δες την ανάρτηση τις 23ης Νοέμβρη 2017 με τον τίτλο, «Αδυνατώ να το πιστέψω». Μέρος 1ο και 2ο
Πρόσφατα Σχόλια