Συνοδεύεται από διαταραχές της διάθεσης κυρίως κατάθλιψη πλην όμως στα παιδιά και ιδιαίτερα στους εφήβους μπορεί να υπάρχει διεγερτικού τύπου κατάθλιψη εκδηλούμενη με σπασίματα, φιλονικίες με τους γονείς, αιφνίδιες εκρήξεις θυμού και απειλές για αυτοκτονία “Δεν θα ξανακάνω ένεση. Θέλω να πεθάνω”. Η Ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, η δημιουργία μιας θετικής, φιλικής σχέσης με έναν ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή εκτός φυσικά της οικογένειας, δυνατόν να έχει πολύ θετικά αποτελέσματα στην αποδοχή της νόσου και στην κατανόηση από το παιδί κυρίως από τον νέο διαβητικό, και στην κατανόηση πως υπάρχουν άπειρα πράγματα κι ευκαιρίες να χαίρεται κανείς τη ζωή έστω και με αυτό το σωματικό μειονέκτημα την εφόρου ζωής λήψη ινσουλίνης.
Στο ενήλικα ο διαβήτης είναι επίσης μια σοκαριστική είδηση όταν το πρωτομαθαίνει. “Δηλαδή από δω και στο εξής θα τρυπιέμαι γιατρέ;” Σιγά-σιγά όμως απορροφάει το σοκ και αναγνωρίζει πως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς αλλά να μπει σ’ έναν πειθαρχημένο τρόπο ζωής και διατροφής.
Εκείνο που πρέπει να προσέχει ο ασθενής, η οικογένεια και περισσότερο από όλους ο θεράπων ιατρός, είναι σε μεγάλη ηλικία άνω των 65 να εμφανιστεί οργανικό ψυχοσύνδρομο οφειλόμενο σε κρίσεις υπογλυκαιμίας ή διαβητικό κώμα ή εξ αιτίας της αθηροσκλήρωσης που προκαλεί ο διαβήτης με συμπτώματα στις γνωσιακές λειτουργίες, (μνήμη, συγκέντρωση, προσοχή, κατανόηση οδηγιών, εντολών, χάσιμο του προσανατολισμού κ.λπ.), ή εγκεφαλικό επεισόδιο, με κατάληξη την αγγειακή άνοια
Η κατάθλιψη αποτελεί παράγοντα επικινδυνότητας για την ανάπτυξη διαβήτη τύπου Β λόγω μειωμένης σωματικής δραστηριότητας, παχυσαρκίας κ.λπ.
Σοβαρή, παρατεταμένη υπογλυκαιμία σε νεανικό διαβήτη τύπου Α οδηγεί επίσης σε γνωσιακά ελλείμματα και νευρολογικές διαταραχές •Ένας αριθμός ψυχιατρικών φαρμάκων συμπεριλαμβανομένων όλων των αντιψυχωτικών συνδέονται με αυξημένη επίπτωση στον διαβήτη τύπου Β όπως η ολανζαπίνη.
Πρέπει ομοίως να έχει ο ιατρός αλλά και ο ασθενής και η οικογένεια το νου τους και να είναι προειδοποιημένοι για την εμφάνιση Μεταβολικής Εγκεφαλοπάθειας. Αποτελεί κοινή αιτία εγκεφαλικής δυσλειτουργίας, κι εκδηλώνεται με:
Απότομες μεταβολές στη συμπεριφορά, τη σκέψη, τη συνείδηση, τον προσανατολισμό, με έκπτωση της πρόσφατης μνήμης
Ανησυχία, άγχος, υπερκινητικότητα, απόσυρση, αδράνεια.
Η συμπτωματολογία μπορεί να εξελιχθεί σε νοητική σύγχυση, ντελίριο, μειωμένη ανταπόκριση σε ερεθίσματα του περιβάλλοντος και τελικά να οδηγήσει σε κώμα. Άλλη περίπτωση που χρειάζεται ο ιατρός, η οικογένεια και ο ασθενής να είναι ενημερωμένος και να έχει τις κεραίες του τεντωμένες είναι η Υπογλυκαιμική Εγκεφαλοπάθεια. Προέρχεται είτε από εσωτερική, υπερβολική έκκριση ενδογενούς ινσουλίνης ή υπερβολική δόση λόγω λάθους και κακής εκτίμησης, εξωγενούς, ενέσιμης ινσουλίνης.
Αυτή εκδηλώνεται με πρόδρομα συμπτώματα: ναυτία, εφίδρωση, ταχυκαρδία, υπερένταση και ανησυχία. Με τη παράταση της υπογλυκαιμίας επιπροστίθεται η έντονη διέγερση και επιθετικότητα άνευ λόγου κι αφορμής, ο αποπροσανατολισμός, η σύγχυση, οι ψευδαισθήσεις, οι σπασμοί, η εμβροντησία και τελικά το κώμα.
Τέλος λόγω παραμέλησης της αγωγής, ιδιαίτερα στα παιδιά και τους εφήβους πάσχοντες από διαβήτη τύπου Α, λόω μη συμμόρφωσης, μπορεί να έχουμε εκδήλωση Διαβητικής Κετοξέωσης. Αύξηση των κετονικών σωμάτων στο αίμα.
Η διαβητική κετοξέωση (DKA) είναι μία δυνητικά απειλητική για τη ζωή επιπλοκή σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε άτομα με τύπου Α διαβήτη, αλλά μπορεί να συμβεί σε άτομα με διαβήτη τύπου Β, υπό ορισμένες συνθήκες.
Πού οφείλεται η νόσος – Αίτια – Παράγοντες που την πυροδοτούν
Τα αίτια της εμφάνισης της διαβητικής κετοξέωσης είναι:
η χαμηλή τιμή ινσουλίνης στο αίμα, η καρδιακή προσβολή, το εγκεφαλικό επεισόδιο, το τραύμα, το άγχος, η χειρουργική επέμβαση, η απειθαρχία των εφήβων διαβητικών
Επιδημιολογικά στοιχεία
Διαβητική κετοξέωση εμφανίζεται συνήθως σε άτομα ηλικίας κάτω των 19, αλλά μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία.
Πως εκδηλώνεται η νόσος – Συμπτώματα :
Υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα (>240 mg/dL [> 13,3 mmol/L]).Κετόνες στα ούρα.Πολυδιψία και πολυουρία.Μειωμένη όρεξη Από πλευράς συμπτωμάτων έχουμε
Ταχύπνοια, ναυτία, εμετοί και / ή στομαχόπονος. Αλλαγές ή δυσκολία στην αναπνοή.Όξινη μυρωδιά ή μυρωδιά φρούτων στην αναπνοή. Εξάψεις, αφυδάτωση, λιποθυμία, κόπωση. Σε μεγαλύτερη ηλικία χρόνια άνοια και γενικευμένη αρτηριοσκλήρυνση.
Διάγνωση της νόσου – Εξετάσεις
Εξετάσεις αίματος.Εξέταση ούρων (για παρουσία κετονικών σωμάτων)
Ποιες είναι οι επιπλοκές
Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου
Οίδημα εγκεφάλου
Νεφρική ανεπάρκεια
Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης
Ο στόχος της θεραπείας είναι να διορθώσει τις αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, δίνοντας επιπλέον ινσουλίνη, και για την αντικατάσταση υγρών χάνονται μέσα από υπερβολική ούρηση και έμετο. Βασική αρχή είναι η πρόληψη της διαβητικής κετοξέωσης η πειθαρχημένη δίαιτα.
Η Εξαφάνιση των κετονικών σωμάτων από τον ορό και τα ούρα και η διόρθωση των παραγόντων που ευθύνονταν για την οξέωση
Πώς να προφυλαχτείτε από τη νόσο – Πρόγνωση
Για να προλάβετε την εμφάνισή της πρέπει να :
Παίρνετε πάντα την ινσουλίνη σας, ακόμα και όταν δεν μπορείτε να φάτε.Ελέγχετε το σάκχαρο στο αίμα σας τουλάχιστον μία (1) φορά την ημέρα, κατά προτίμηση περισσότερες από μία (1) φορές. Καταγράφετε τις χρονικές στιγμές των μετρήσεων και τα επίπεδα γλυκόζης.Ελέγχετε τα ούρα σας για κετόνες όποτε το σάκχαρο στο αίμα σας είναι υψηλότερο από 240 mg dL (13,3 mmol/L) ή αισθάνεστε αδιάθετοι.Καλέστε το γιατρό σας όταν έχετε κετόνες και αυξημένο σάκχαρο στο αίμα. Η διαβητική κετοξέωση μπορεί να επέλθει ταχύτατα, αλλά είναι αναστρέψιμη. Στους γονείς των διαβητικών παιδιών όμως πέφτει ένα αρκετά μεγάλο βάρος και ευθύνη.
Ευαγγελάτος Γεώργιος Νευρολόγος Ψυχίατρος Ψυχαναλυτής
Υ/Γ: Μια ιδιαίτερη αφιέρωση στον Αντρέα και το Γιώργο
2 σχόλια
Εγω αν ημουν τωρα μητερα, και το παιδι μου επασχε απο σοβαρο διαβητη και δεν ηθελε να κανει τις απαραιτητες ενεσεις για τη ζωη του και για την υγεια του, κι απειλουσε ν’αυτοκτονησει μπροστα στα ματια μου, ξερετε τι θα εκανα εγω προσωπικα σαν μανα??? Καταρχας, θα το επαιρνα στην αγκαλια μου και καθε μερα, θα το αγκάλιαζα και θα του χαιδευα τρυφερα τα μαλλια του. Δευτερον, θα του ελεγα την αληθεια, (αυτο δηλαδη το οποιο πιστευω κι εγω προσωπικα κι ακραδαντα), ότι σιγουρα καποια στιγμη στο μελλον του, μετα απο μερικα χρονια, οταν θα μεγαλωσει και θα γινει αντρας ή γυναικα, οτι σιγουρα θα χει βελτιωθει σημαντικα η κατασταση του κι οτι δεν θα χρειαζεται πλεον να κανει αυτες τις ενεσεις καθε μερα κι ότι θα καλυπτεται η κατασταση του μονο με απλα χαπια απο το στομα του. Τριτον, θα του ελεγα να μην πιστευει καθολου τις αρνητικες προφητικες δηλωσεις που του εκαναν οι γιατροι, (οτι δηλαδη θα πρεπει να τρυπιεται καθημερινα μ’ενεσεις εφ’ορου ζωης), κι επιπλεον θα του ελεγα ότι ακομα και οι ιδιοι οι γιατροι ειναι βαθεια νυχτωμενοι κι οτι δεν εχουν την παραμικρη ιδεα για εναλλακτικες θεραπειες, πολυ πιο αποτελεσματικες και πολυ πιο βολικες για εναν ασθενη, που απο την παιδικη του ηλικια πασχει απο σοβαρο διαβητη. Τελος, θα του ελεγα του παιδιου μου ότι η ιατρικη και η φαρμακολογια συνεχως εξελισσονται, κι ότι συνεχως βγαινουν ολοενα και πολυ πιο καινουργια, πιο εξελιγμενα φαρμακα καθως επισης και καινουργιες, εναλλακτικες, εξελιγμενες και περισσοτερο βολικες θεραπειες κατα του διαβητη. Δεν υπηρχε ουδεμια περιπτωση εγω να πηγαινα το παιδι μου σε ψυχιατρο ή σε ψυχολογο, Θα του εδινα απο μονη μου μεγαλο θαρρος και κουραγιο, αυτοπεποιηθηση, αισιοδοξια κι ελπιδες για ενα καλυτερο και λαμπροτερο μελλον. Και τα γλυκα δεν θα του τα εκοβα τελειως, θα του εδινα μια με δυο μονο φορες το μηνα κατι λιγο σε γλυκο να φαει, αλλα θα το συμβουλευα οπωσδηποτε να το τρωει αργα-αργα, λιγο-λιγο και σε πολυ μικρες μπουκιες, ετσι ωστε οχι μονο να μην ανεβει το ζαχαρο του, αλλα να μπορει επισης το παιδι μου να το απολαμβανει το γλυκο του με περισσοτερη απολαυση κι ευχαριστηση. Γονεις που στελνουν τα παιδια τους (για μια τετοια περιπτωση) σε ψυχολογο ή σε ψυχιατρο, εχουν οι ιδιοι προβλημα και χρειαζονται οι ιδιοι ψυχιατρο ή ψυχολογο για ψυχολογικη στηριξη, κατα τη γνωμη μου. Τελος, θα του ελεγα του παιδιου μου, να κανει υπομονη για μερικα μονο χρονια μεχρι να γινει ενηλικας, κι απο κει κι επειτα αν δεν υπηρχε πλεον η παραμικρη ελπιδα για να σταματησει τις καθημερινες του ενεσεις κι εξακολουθουσε το παιδι μου να ηθελε ν’αυτοκτονησει, θα του ελεγα εγω η ιδια ότι στο μελλον θα προσευχηθουμε μαζι απο κοινου, για να σε αναπαυσει ο Θεος, αρκει να βρισκεσαι σε ηρεμη ψυχικη κατασταση, γιατι αν νιωθεις τοση μεγαλη στεναχωρια και τοση απελπισια και τοση απογνωση ο Θεος δεν θα σε παρει επ’ουδενι λογω μαζι Του στον Παραδεισο, αλλα θα σε στειλει κατευθειαν στην αιωνια κολαση, να ταλαιπωρεισαι επιπλεον γι’αρκετα χρονια.
Συντάκτης
Τα βλαστοκύτταρα προφανώς θα αποκαταστήσουν τα κύτταρα Β του παγκρέατος και θα είναι δυνατόν το πάγκρεας να λειτουργεί παράγοντας ξανά την πρέπουσα ποσότητα ινσουλίνης. Υπάρχει λοιπόν ελπίδα, μένει να εφαρμοστεί.