Υπάρχει ελευθερία της Βούλησης; Μέρος 1ο

Αν καταλήξουμε ότι δεν υπάρχει ελευθερία του αποφασίζειν καταργούνται όλες οι δομές της ζωής κάθε ηθικό θεμέλιο πάνω στο οποίο στηρίζεται η κοινωνία μας ένα σαθρό ασφαλώς οικοδόμημα, αλλά αν διαλυθεί κι αυτό τότε θα εκτεθούμε απόλυτα στο νόμο της απόλυτης ζούγκλας όπως ισχύει για την φιλελεύθερη αστική οικονομία την οποία έχει αποδεχθεί η πλανητική κυριαρχία των παγκοσμιοποιητών.

Διαμερισματοποίηση του εγκεφάλου χωρίς δυνατότητα ελεύθερης επιλογής

Χωρίς την αποδοχή της ελευθερίας καταργείται το επικρατούν θρησκευτικό οικοδόμημα, η χριστιανική αντίληψη για την αναγέννηση και πνευματική αναμόρφωση του προσώπου και η μετοχή του στο μυστήριο της Αγίας Χάριτος και η σωτηρία του ως πιστός που σέβεται και μεταμορφώνει τις εντολές του Ιησού σε έργο, πράξη, συχνά σε προσωπικό μαρτύριο. Απορρίπτοντας την ελευθερία της βούλησης όλο το Δίκαιο, οι Νόμοι, ο ποινικός κώδικας, η δικαιοσύνη, καταργούνται. Πως να καταδικαστεί ένας εγκληματίας αφού δεν φταίει ο ίδιος για το έγκλημά του; Κι αν είναι αθώος γιατί το έγκλημα του επιβλήθηκε χωρίς να μπορεί ν’ αντισταθεί. πως ο βλαπτόμενος, το θύμα, είναι δυνατόν ν’ αποζημιωθεί ή να ικανοποιηθεί στο μέτρο που αυτό είναι δυνατό; Πολύ περισσότερο αν ο εγκληματίας του στέρησε το δικαίωμα της ζωής.

Χωρίς να υπάρχει ελευθερία της βούλησης ποιο το νόημα της Παιδείας, της σμίλεψης ηθικών προσωπικοτήτων πέραν της αποθήκευσης γνώσεων;

Το ίδιο ισχύει στον τομέα της Υγείας η οποία καταβαραθρώνεται μεταλλασσόμενη σε μια εμπορική συμφωνία ασθενούς με τον περιθάλποντα γιατρό και τις φαρμακευτικές εταιρείες. Έχεις λεφτά ζεις, δεν έχεις, σε πετάνε στον Καιάδα. Πράγμα που σήμερα στον αστικό κόσμο έχει σχεδόν αξιωματικά επιβληθεί, αλλά όχι γιατί οι αστοί δεν πιστεύουν την ελευθερία της βούλησης, το αντίθετο αυτοί πιστεύουν ακράδαντα και φανατικά στην πρωτοβουλία του ισχυρού να συντρίψει τον αδύναμο και ανίσχυρο κοινωνικά και οικονομικά. Τη θεωρούν δικαίωμα και φυσικό προτέρημα για όποιον τη διαθέτει.

Όμοια διαλύεται και ο θεσμός της πολιτικής εφόσον ό,τι νομοθετούν, στην οποιαδήποτε Βουλή και ό,τι η κάθε κυβέρνηση εκτελεί γίνεται πέρα από τις δυνατότητες των πολιτικών να αποφασίζουν ελεύθερα, αβίαστα και να είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους απέναντι στο λαό.

Καταργείται όμοια η αξία, η απαξία και το νόημα της Ιστορίας, της Τέχνης του πολιτισμού, της κουλτούρας αφού ο Μπαχ, ο Μόζαρτ και ο Μπετόβεν ό,τι μουσικές συνθέσεις εμπνεύστηκαν δεν ήταν υπαγορευμένες από το ταλέντο και την έμπνευσή τους, ήταν μια συντονισμένη, προεπιλεγμένη, πέρα των ιδίων νευρωνικές διεγέρσεις. ήσαν έρμαια των νευρικών ώσεων και των νευροδιαβιβαστών στις συνάψεις του εγκεφάλου τους και του νωτιαίου μυελού τους. Το ίδιο ισχύει και για όλες τις ωραίες τέχνες την αρχιτεκτονική, τη γλυπτική, τη ζωγραφική, την ποίηση, τη λογοτεχνία, το χορό, το θέατρο όλα είναι αποκύημα χημικών αντιδράσεων του σώματος που επιβάλλεται στην πρωτοβουλία, στην απόφαση, στο ταλέντο.

Όμως με τον όρο Τέχνες εννοούμε την ψυχική δραστηριότητα ή δημιουργία που είναι σημαντική εξαιτίας της έλξης που προκαλεί στα ανθρώπινα συναισθήματα, διεγείροντας τον νου και το συναίσθημα. Είναι η δημιουργική έκφραση που μέσα στο έργο αποτυπώνει την ψυχική κατάσταση, τα συναισθήματα, τις ιδέες, την αίσθηση ή τον οραματισμό του καλλιτέχνη. Η τέχνη κάποιες φορές εφαρμόζεται και σε πρακτικά αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως ένα πήλινο βάζο μέσα στο οποίο τοποθετούνται αντικείμενα ή ένας τοίχος που έχει βαφτεί με το προσωπικό σου γούστο. Η τέχνη βασίζεται στην εμπειρία και στο ταλέντο. Πολλοί βέβαια διαφωνούσαν για το τι ακριβώς είναι τέχνη και έτσι ο ακριβής ορισμός της είναι ιδιαίτερα δύσκολος. Άλλοι συγχέουν την τέχνη με την τεχνική. Τώρα με την ανάπτυξη της θεωρίας ότι δεν υπάρχει ελευθερία βούλησης στον άνθρωπο δίνεται η οριστική βολή στο αυτόβουλο, στην αυτονομία και την ελευθερία του προσώπου.

Στην ελληνική γλώσσα, η λέξη τέχνη περιλαμβάνει οποιαδήποτε διαδικασία για την παραγωγή κάποιου προϊόντος. Όροι με κοινή ρίζα όπως τεχνικό, τεχνίτης, καλλιτέχνης αποδίδονται σε ανθρώπινες δημιουργίες, τρόπους έκφρασης και δραστηριότητες αυθαίρετες με τη ροπή του φυσικού κόσμου, οι οποίοι ακολουθούν τους κανόνες του δημιουργού τους και δεν προέρχονται από την φυσική νομοτέλεια, αυτόματα και έξω από την ευθύνη του όποιου δημιουργού. Στην αγγλική γλώσσα υπάρχουν δύο λέξεις, art και craft. Η πρώτη χρησιμοποιείται για να δηλώσει τέχνη που συνδέεται με προϊόντα αισθητικής αξίας, ενώ η δεύτερη για τα υπόλοιπα. Η λέξη art, που χρησιμοποιείται σε γλώσσες της δυτικής Ευρώπης, προέρχεται από το Λατινικό ars, που εν μέρει σημαίνει διακανονίζω, διευθετώ. Κατά προέκταση στα πιο πάνω αναφερθέντα, ο γεωργός που ασχολείται με τη γη, ο γεωπόνος, ο ερευνητής, ο επιστήμονας, είναι αυτόματα, ρομποτοποιημένα όντα για τη δημιουργία και την παραγωγική δραστηριότητα των οποίων μόνο οι ίδιοι δεν αποφασίζουν. Ο ανθρώπινος παράγοντας είναι ανύπαρκτος και η συμμετοχή του αμελητέα. Αλλά ας δούμε τι ισχυρίζεται ο Sam Harris στο βιβλίο του «Free Will», το οποίο σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Σαπαρδάνης στον ερανιστή.

Ευαγγελάτος Γεώργιος

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.