Στρατευμένος στην έπαλξη του χριστιανικού τρόπου ζωής και πράξης, ο ιδεολογικός προσανατολισμός του δεν μπορούσε να μην επηρεάσει την επιστημονική του υποδομή και τον τρόπο με τον οποίο ασκεί την Ψυχιατρική ενηλίκων, παίδων και την Ψυχανάλυση. Γίνεται ο εισηγητής της Ορθόδοξης Ψυχοθεραπείας εμβαθύνοντας, εμπλουτίζοντας και προεκτείνοντας τις απόψεις και θέσεις του Σίγκμουντ Φρόυντ, του Κάρλ Γκούσταβ Γιούνγκ, της Κάρεν Χορνάι, του Caruso, του επισκόπου Ιερόθεου Βλάχου κ.λπ.
Η ψυχαναλυτική του τεχνική φιλτράρεται από το φως της ορθόδοξης αποκάλυψης, της παράδοσης και της διδασκαλίας των Πατέρων της Εκκλησίας και την εφαρμόζει στην πράξη είτε σαν Ατομική Ψυχανάλυση και Ψυχοθεραπεία είτε σαν Ομαδική Ψυχοθεραπεία. Ο τρόπος που προσεγγίζει τον ασθενή και τον βοηθάει να συνειδητοποιήσει τη νεύρωσή του, εκφράζεται σε βάθος στα βιβλία του: ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ, υπότιτλος Η ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ & Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ, ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ:ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ Ή ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, Η ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΏΝ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ, αλλά και σε πολλές εργασίες του γύρω από την πρώιμη παιδική ηλικία, τη λανθάνουσα ηλικία και την εφηβική ηλικία, τις διαταραχές των παιδιών και των εφήβων, τον παιδικό αυτισμό και την αντιμετώπισή του κ.λπ. Στο μέλλον έχει κατά νουν να τις εκδώσει σε τόμους.
Κυρίαρχο μέρος της ψυχαναλυτικής και ψυχοθεραπευτικής του παρέμβασης είναι η βαθιά πνευματική του προσέγγιση που εκπηγάζει από τα προσωπικά του βιώματα. Αποδέχεται τη θεωρία των ενστίκτων του Φρόυντ, του ατομικού και συλλογικού ασυνειδήτου (κατά τον Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ), αλλά κεντρική σημασία στην ψυχαναλυτική διαδικασία δίνει στη λατρεία του ΕΓΩ, (τον Ιδεατό Εαυτό κατά την Κάρεν Χορνάι) και στη νευρωτική υπερηφάνεια αλλά και τις τρεις λύσεις που ο σύγχρονος άνθρωπος της εποχής μας επιλέγει για να επικοινωνήσει με τον συνάνθρωπό του: Την Αλαζονική επιθετική λύση, την αυτοαφανιστική και τη λύση της απόσυρσης και αυτοαποχώρησης, μακριά από τους ανθρώπους και τον κόσμο. Στην μελέτη του και την έρευνα όσον αφορά τον ψυχαναλυτικό τομέα, τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα πως αλλάζει η συμπεριφορά και η προσωπικότητα κάτω από τις διάφορες προτεινόμενες ψυχοθεραπευτικές τεχνικές είτε πρόκειται για την γνωσιακού τύπου ψυχοθεραπεία, την Ψυχοδυναμικού-Ψυχαναλυτικού τύπου Ψυχοθεραπεία, είτε την θεραπεία της Συμπεριφοράς. Η συμβολή του στο σημείο αυτό είναι η ανάπτυξη της θεωρίας της συναισθηματικής αφομοίωσης. Κατ’ αυτή τη άποψη, μόνο αν το διαταραγμένο νευρωσικό πρόσωπο συνειδητοποιήσει συναισθηματικά το βάθος της σύγκρουσής του, συγκλονιστεί από την επαναβίωση – υπενθύμιση του τραύματος που υπέστη, ή αναγνωρίσει σταδιακά και βαθμιαία το κεντρικό τραυματικό γεγονός ή γεγονότα που τον οδήγησαν στη διαταραγμένη σκέψη, στο αρνητικό συναίσθημα και την πάσχουσα συμπεριφορά, είναι δυνατόν να καθαρθεί, να συνέρθει και να ξεπεράσει τη νεύρωσή του αλλάζοντας τρόπο σκέψης και συναισθηματικής αντίληψης, γεγονός που οδηγεί σε αντίστοιχη αλλαγή της συμπεριφοράς και των δομών του υπαρξιακού γίγνεσθαι και της προσωπικότητας. Η μεταστροφή του Σαούλ από διώκτη σε απόστολο της νέας θρησκείας, αποτελεί αιώνιο παράδειγμα μιας τέτοιας αλλαγής.
Με πρωτοβουλία του αξιοποιεί το site αυτό δημιουργώντας ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με ερωτήσεις επί ψυχολογικών θεμάτων των αναγνωστών της ιστοσελίδας αυτής, στις οποίες απαντά ελεύθερα χωρίς οικονομική επιβάρυνση.
Πρόσφατα Σχόλια