Τα φωτισμένα, με τη χριστιανική έννοια μυαλά, έμπλεα ηθικής συνείδησης και συνειδητοποίησης του χάους στο οποίο βαδίζει η χώρα ευρίσκονται σε αναζήτηση πολιτικής λύσης για την πατρίδα.
Ευχόμαστε αξιοποιώντας το διαδίκτυο να έχουμε επαφή, ανταλλαγή απόψεων και το σπουδαιότερο, συνεργασία στα θεωρητικά και πρακτικά θέματα που αυτή τη στιγμή σχηματίζουν ένα χαώδες σύνολο το οποίο τα υπάρχοντα και αιτούντα την ψήφο μας κόμματα ούτε καν αντιλαμβάνονται, ούτε μπορούν προσδεδεμένα στην επικρατούσα αντίληψη πολιτικής, να επιλύσουν.
Πιο κάτω αναρτούμε άρθρο του κου Σάββα Ιακωβίδη το οποίο εκφράζει την αγωνία του για την ανεύρεση ενός άξιου ηγέτη, διαδόχου θα λέγαμε του Καποδίστρια το οποίο επί δυο αιώνες εξέλειπε. Τα άλλα ιστορικά πρόσωπα από την απελευθέρωση μέχρι σήμερα πόρρω απέχουν στο να του μοιάσουν έστω στο μικρό δάκτυλο του χεριού του… Ο ρόλος τους ήταν πάντοτε στη διαχείριση της εξουσίας συχνά και του πολέμου κατά τις επιταγές και εντολές των Δυτικόφραγκων. Κι αν αποτύγχαναν εκτελούνταν ή καθυβρίζοντο, αν εκτελούσαν με συνέπεια τις οδηγίες των ξένων αφεντικών, θεωρούνταν μεγάλοι, σπου….δαίοι πολιτικοί και συχνά δοξάζονταν.
Ευαγγελάτος Γεώργιος
Το άρθρο:
Συλλαλητήριο για την Μακεδονία 20 Γενάρη του 2019. Οι πολιτικοί κοκορομάχοι το αγνόησαν και το διάλυσαν
-
Πολύ ωραίο το άρθρο και πολύ ωραίο το σχόλιο του Μίκη Ζέζα. Όμως, αναρωτιέμαι μήπως μέχρι να φανεί ο ΕΝΑΣ ΗΓΕΤΗΣ, πολλοι “μικροί ηγέτες” της προχωρημένης εμπροσθοφυλακής του Ελληνισμού, (όπως π.χ. ο αθρογράφος, ο “Μίκης Ζέζας” και πολλοί άλλοι) θα πρέπει “να βγουν στον πηγαιμό” για να συναντήσουν τον Ελληνικό λαό πρόσωπο προς πρόσωπο και να του θυμίσουν ποιος πραγματικα είναι και πώς τον κατάντησαν, ώστε από την σύγκριση αυτή μόνος του να θελήσει να ξαναβρεί τον αληθινό εαυτό του και τις αληθινές ρίζες του;
Ο πατρο-Κοσμάς δεν έγραφε βιβλία ούτε άρθρα. Γύριζε με το Σταυρό και το σκαμνάκι του (όλα τα πλούτη και τα υπάρχοντα του) τη “σκλαβωμένη” Ελλάδα και συναντούσε τον Έλληνα “πρόσωπο προς πρόσωπο”!
Αυτός, ο μέγας Άγιος, είναι λοιπόν το πραγματικό αίτιο της “Επανάστασης”. Αυτός και ο Ρήγας την προετοίμασαν και ήρθε στην ώρα του ένας Κολοκοτρώνης, έναν Καραϊσκάκης, ενα “πολιορκημένο, αλλά ελεύθερο” Μεσολόγγι!
Ιδού ο δρόμος για όσους θέλουν να προετοιμάσουν τον ερχομό του αυριανού μεγάλου ΗΓΕΤΗ. Το πληκτολόγιΟ καλό είναι, αλλά δυστυχώς δεν αρκεί. Χρειάζεται ΣΤΑΥΡΟΣ και σκαμνάκι! Δύναμη Θεού και άκρα ταπεινοφροσύνη, αλλά εν δράσει! -
Αγαπητή Κατερίνα
Ωραία η πρότασή σου αλλά σε χάπατα ψηφοφόρους και χαχόλους καλοπερασάκηδες δεν έχω καμμία δουλειά να πάω με “σκαμνάκι και σταυρό”. Βρέθηκα πολλές φορές στη δυσάρεστη θέση να προσπαθώ να εξηγήσω και να προειδοποιήσω ήδη από το 2009, αρχικά στον περίγυρό μου και έπειτα σε περισσότερους, άγνωστους εις εμέ, γιά το τι επέπρωτο να περάσει η δύσμοιρη πατρίδα τα επόμενα χρόνια από τις επιθέσεις που θα δεχόμασταν με τα μνημόνια αλλά και με τα λοιπά εθνικά θέματα που μας οδηγούν σιγά-σιγά στην ολοκληρωτική καταστροφή. Παρά την επιχειρηματολογία μου, αποτέλεσμα : Ουδέν! Επειδή αναφέρθηκες στον Πατροκοσμά έχω να πω ότι, ο Πατροκοσμάς όταν διέτρεχε την επικράτεια δεν μιλούσε σε χορτάτους ραγιάδες σαπιοκοιλιάδες και κομματόσκυλα ή στους κοτζαμπάσηδες. Αλλά σε φτωχούς χιλιοταλαιπωρημένους ανθρώπους που είχαν χάσει τα παιδιά τους από το παιδομάζωμα και διψούσαν γιά Ελευθερία. Γιαυτό και ο πύρινος λόγος του, μετέδωσε τη φωτιά στα σωθικά τους. Δεν τους ένοιαζε εάν δεν είχαν ψωμί να φάνε. Αυτό απέδειξαν και τα γεγονότα προ της εξόδου στο Μεσολόγγι. ‘Ησαν ταμπουρωμένοι στο κάστρο και λιμοκτονούσαν. Στην σημερινή εποχή έναν Πατροκοσμά θα τον άκουγαν;;; Θα του έδιναν σημασία;;; ‘Οχι, γιατί οι κοιλιές είναι ακόμη χορτάτες και πρησμένες από το πολύ φαγητό. ‘Οταν η κοιλιά είναι γεμάτη τα αυτιά κλείνουν. Αυτό είναι ελληνική πρωτιά. Τ’ αυτιά είναι συνδεδεμένα με το στομάχι. Εδώ έχεις να κάνεις με λαό που καίτοι διέρχεται μιά οικτρή οικονομική κατάσταση, αυτός συνεχίζει να διασκεδάζει σαν να μην συνέβαινε το παραμικρό! Είναι τυφλωμένος και πωρωμένος. Αρνείται πεισματικά να δει την πραγματικότητα. Είναι ένας λαός δειλός και άτολμος. Προτιμά να συνεχίζει να πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ από το να οργανωθεί και να κατέβει στο δρόμο γιά να διεκδικήση τη ζωή που του έκλεψαν οι πολιτικοί αρουραίοι. Κατά κοινή ομολογία ο ελληνικός λαός είναι ένας λαός απαίδευτος, ακαλλιέργητος, αγράμματος, αναίσθητος και μοχθηρός. Βρίσκεται στο ναδίρ, στην απόλυτη κατάπτωση. Η νόσος της επαράτου μεταπολιτεύσεως έχει επιμολύνει τον εγκέφαλό τους. Το μεταπολιτευτικό γράσο που επικάθησε στα μάτια τους τα τελευταία 40 και πλέον χρόνια, τους δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι η ζωή σε τούτη τη δύσμοιρη χώρα θα παραμείνει “εις τους αιώνας” πασοκικώς παραδεισένια. Μιά νιρβάνα ψευτο-δημοκρατίας. Εμείς να περνάμε καλά και στα κομμάτια η πατρίδα. ‘Ενας λαός που ευχαριστιέται με τη σκλαβιά και τη δουλεία του. Αλλιώς δεν μπορώ να το ερμηνεύσω. Δεν του αξίζει η ελευθερία. Συνεπώς, δεν έχω τίποτα να πω σε εκείνους που τ’αυτιά τους είναι κλειστά. Και αυτή είναι η πλειοψηφία.
Τούτοι εδώ δεν έχουν ανάγκη από “Πατροκοσμά“, αλλά από δυναμίτη! Τα μυαλά τους έχουν “πιάσει” πέτρα, όπως στα δόντια! ‘Ενας τέτοιος λαός για να δεχθεί έναν Ηγέτη, θα πρέπει – για το καλό του – πρώτα να συμμαζευτεί. Αυτό θα επιτευχθεί διά της μεθόδου του χταποδιού : “Χτύπημα – μαλάκωμα”. Και όπου τυχόν εξέχουν “ανώμαλες” επιφάνειες : Λείανση. Η πείνα θα βοηθήσει να ξεβουλώσουν τα αυτιά. Σε μια τέτοια διαδικασία – δυστυχώς – μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά! Η μόνη μας ελπίδα είναι μήπως ο Καλός και Ελεήμων Θεός, παρότι Του γυρίσαμε την πλάτη και Τον αγνοήσαμε επιδεικτικώς, δείξει στο τέλος την ευσπλαχνία Του και μετριάσει το κακό…
‘Ερρωσο!
-
-
Μίκη Ζέζα σε ευχαριστώ για την απάντηση. Δεν υπάρχει αμφιβολία -ούτε εγώ έχω τέτοια αμφιβολία- ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως τα πριγράφεις. Ομως το πρακτέο ίσως βρίσκεται στην οδό της ισορροπίας, τη μέση οδό. Και δεν το λέω αυτό για να πουλήσω εξυπνάδα, αλλά γιατί βαθιά το πιστεύω. Δεν είναι όλοι οι Έλληνες “εσκληρυμένοι τη καρδία”. Ευτυχώς και δόξα τω θεώ, υπάρχουν Έλληνες που θα έδιναν και τη ζωή τους υπέρ αυτής της ιερής Πατρίδας. Αλλά είναι διάσπαρτοι, ασυντόνιστοι και χωρίς ΗΓΕΤΗ, προς το παρόν.
Άρα σε αυτή τη φάση ας βρούμε τουλάχιστον τον “άλλο” Έλληνα που σκέπτεται και νιώθει όπως εμείς. Και κατό το “όμοιος ομοίω πελάζει” και άλλους δυο τρείς για να κάνουμε μια ομαδούλα δράσης, μικρής εμβέλειας. Όλα από το κύτταρο ξεκινάνε και αυτή η ζωντανη σχέση 4-5-6 ατόμων αποτελει ένα ζωντανό κοινωνικό κύτταρο. Πολλά ζωντανά κοινωνικά κύτταρα, όταν στείλει ο Θεός τον ΕΛΛΗΝΑ ΗΓΕΤΗ, θα δώσουν και πάλι ζωή στο “μαρμαρωμένο” σώμα της Ελλάδας.
Πάντως, έχεις απόλυτο δίκιο, οι πολλοί σε αυτή τη φάση, που ακόμα δεν έχουν πεινάσει, δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν κανέναν. Επί πλέον δυσπιστούν οι πάντες προς τους πάντες και δεν αναγνωρίζουν κανέναν συνάνθρωπο τους ως άξιο να τους καθοδηγήσει/αφυπνίσει.
Δύναμη θεού και σε σένα! -
Πολύ σημαντικά και το άρθρο και τα σχόλια.Μόνη λύση να βρεθούμε εμείς οι λίγοι και ας μην ξεχνάμε όπου δύο ή τρις συνηγμένοι στο εμόν όνομα και εγώ εν μέσω αυτών. Ευαγγελάτος Γεώργιος
Απάντηση
Τον ΕΝΑΝ, ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ ΗΓΕΤΗΝ, οι ‘Ελληνες τον σκότωσαν το 1831!!! Ο δεύτερος θα εμαφανιστεί – εάν εμφανιστεί – με προϋποθέσεις. Η αρχική προϋπόθεσις είναι να είναι έτοιμος ο ελληνικός λαός. ‘Οταν λέμε έτοιμος, εννοούμε ώριμος, κατασταλαγμένος, να απέχει από πολιτικά πάθη, φανατισμούς και εγωισμούς. Να ξαναποκτήσει την πνευματικότητα την οποία έχει απωλέσει εδώ και πολλές δεκαετίες. Να ξαναποκτήσει το φιλότιμο. Να γίνει κοινωνός της πολιτιστικής του και πολιτισμικής του κληρονομιάς. ‘Εχει καταντήσει ένας σαλτιμπάγκος. ‘Ενας πολύ κακός μιμητής των δυτικών. Θα πρέπει μέσα στον ‘Ελληνα να ξαναγεννηθεί η αγάπη γιά την πατρίδα του. Να ξαναποκτήσει δική του ταυτότητα. Να γνωρίζει ποιός είναι και που στέκεται μέσα στην παγκόσμια κοινότητα και το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος που μπορεί να επιτελέσει. Ο ‘Ελλην είναι ο Φωτιστής του Κόσμου! Τέλος, να εννοήσει το πόση μεγάλη σημασία έχουν γιά την φυσική του ύπαρξη, αυτά τα άγια χώματα που πατεί. ‘Οταν γίνουν όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα, τότε το πλήρωμα του χρόνου θα είναι κατάλληλο γιά την εμαφάνιση του ενός και μοναδικού Ηγέτου που θα οδηγήσει τούτον το λαό προς τη δόξα!
Απάντηση