Στις 12 και 14 Μάρτη του 2016 είχαμε δημοσιεύσει σε δύο συνέχειες την εργασία “η Ψυχολογία του Φόβου και η αντιμετώπισή του”. Πάνω στο θέμα αυτό η ψυχολόγος ψυχοθεραπεύτρια Ρεγκίνα Τσίρκα πρόσθεσε την καταστροφολογία και το συνεδύασε αρμονικά με την μελέτη μας για το φόβο. πιθστεύουμε ότι αξίζει να αναδημοσιεύσουμε την ανάπτυξή της και την όλη αναφορά που κάνει στο θέμα:

Ένας στους δύο Ελβετούς σήμερα οπλοφορεί γι΄αυτό οι αξιόποινες πράξεις και τα εγκλήματα είναι μηδενικά. Η οργάνωση τύπου Πολιτοφυλακής, είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης του φόβου και της καταστροφολογίας.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ

Η καταστροφολογία είναι μια από τις γνωστικές διαστρεβλώσεις (οι οποίες μελετήθηκαν εκτενώς από τον ψυχιάτρους και θεμελιωτές της γνωστικής συμπεριφορικής θεραπείας  AaronT. Beck και David. D. Berns). Το χαρακτηριστικό της καταστροφολογικής σκέψης είναι η τάση να προβλέπουμε και να περιμένουμε πάντα την χειρότερη δυνατή εξέλιξη. Τα άτομα, στην σκέψη των οποίων κυριαρχεί αυτό το μοτίβο, θεωρούν περισσότερο πιθανή μια αρνητική έκβαση των καταστάσεων παρά μια θετική, με αποτέλεσμα να κατακλύζονται διαρκώς από αρνητικά συναισθήματα και άγχος.

Με την κινδυνολογία, διαιωνίζουν την ανασφάλεια και τον φόβο τους.
Έτσι ο φόβος δεν παύει, δε δαμάζεται, διαιωνίζεται, γιατί λίγοι μόνο μπορούν να εξειδικευτούν, να ασχοληθούν σε βάθος με την οικονομία ή ακόμη να γνωρίσουν την απάτη, τις ατιμίες, τη διαπλοκή που κρύβεται πίσω από τα οικονομικά σχέδια των κυβερνήσεων, των τραπεζιτών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Οι πολλοί θα εξακολουθούν έτσι να βρίσκονται ανασφαλείς, μετέωροι και φοβισμένοι.   

Στα κοινωνικά φαινόμενα τώρα κάπως έτσι επιδρούν οι συγκεχυμένες εντολές που δίνουν οι κυβερνώντες στον λαό. Τον αναστατώνουν, αν δεν τον τρελαίνουν με τα αμφίθυμα, μπερδεμένα μηνύματα που του στέλνουν στους λόγους τους, στα πάνελ της τηλεόρασης κ.λπ. Τρομοκρατούν τους πολίτες ότι έξω από τα μνημόνια και τις δανειακού τύπου συμβάσεις, την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας κ.λπ. δεν υπάρχει άλλη λύση για να σωθεί ο λαός και να υπάρξει ανάπτυξη. Πλην όμως για να σωθούν θα πρέπει να κάνουν θυσίες, να χάσουν τις δουλειές τους, να μείνουν άνεργοι, να μειωθούν κι άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις τους, να πληρώνουν ποσοστό συμμετοχής στα φάρμακα και στις εξετάσεις, είτε να προσφύγουν, έχουν δεν έχουν χρήματα, σε ιδιωτικές ασφάλειες. Να πληρώσουν χαράτσια στη ΔΕΗ, εισφορές υπέρ τρίτων, τέλη πολυτελείας με το αυτοκίνητο, ασφάλεια και φόρους για κάθε σπίτι ή μαγαζί που έχουν. Με λίγα λόγια και στη μια περίπτωση αν φύγεις από το ευρώ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση πεθαίνεις ή αν μείνεις πρέπει να θυσιάσεις το μισθό σου, τη σύνταξή σου, την περίθαλψή σου και όλα τα δικαιώματα που έχεις, άρα πάλι πεθαίνεις

Αυτή είναι η θεωρία και η εφαρμογή του ΔΙΠΛΟΥ ΔΕΣΜΟΥ.  (Η Θεωρία του Διπλού Δεσμού (Double Bind Theory) του Gregory Bateson 1956. Πρόκειται για σχιζοειδικό τρόπο του σκέπτεσθαι. H μητέρα ενός σχιζοφρενούς που στέλνει με τη συμπεριφορά της δύο μηνύματα ταυτόχρονα στο παιδί της∙ ένα εχθρικό ή αδιάφορο και ψυχρό μήνυμα όταν την πλησιάζει το παιδί της και ένα άλλο μήνυμα που δείχνει μια υποτιθέμενη, καθόλου γνήσια και αυθόρμητη συμπεριφορά προσέγγισης και αγάπης, όταν το παιδί της ανταποκρίνεται αρνητικά στην εχθρική και αποσυρμένη συμπεριφορά της σαν δικαιολογία για την εχθρότητα και την απόσυρση που του έδειξε.

Ο λαός κάτω από αυτή τη σχιζοφρενικού τύπου διαπίστωση, κατάλληλα σερβιρισμένη από τους κυβερνήτες του «μπαίνεις στο ΔΝΤ πεθαίνεις από τις περικοπές, δεν μπαίνεις πάλι πεθαίνεις γιατί είσαι σε ύφεση» παθαίνει πανικό, δεν μπορεί να δεχτεί ούτε το ένα ούτε το άλλο, δε βλέπει άλλη λύση, αφού του τη στερούν, μπερδεύεται, τρομοκρατείται, φοβάται, κατεβάζει το κεφάλι, υποκύπτει και παραλύει, χωρίς να καταλήγει πουθενά.  Είναι πλέον ανίκανος να αντιδράσει και η πολιτική ηγεσία τον κάνει ό,τι θέλει. Του επιβάλλει όλο και σκληρότερους φορομπηχτικούς νόμους, όλο και καταπιεστικότερες συνθήκες διαβίωσης,  Με αυτούς τους τρόπους καταλήγει ο λαός στο φαύλο κύκλο της κατάθλιψης ή του θυμού, της υποταγής και της μεγαλύτερης κατάθλιψης ή της εξέγερσης λόγω θυμού και αγανάκτησης.

«Οι αήθεις ελίτ των μάνατζερ της νέας εποχής, εντός κι εκτός κυβέρνησης, είναι σίγουρες ότι μια φοβισμένη παγκόσμια κοινωνία, μπορεί να οδηγηθεί μέσω σοκ στη συμμόρφωση, μόνο εάν η κριτική σκέψη δεν αναμιχθεί στις προσχεδιασμένες σκευωρίες. Και ελάχιστοι άνθρωποι θέτουν ερωτήματα σε μια ατμόσφαιρα κρίσης. Τελικώς, όλες οι κρίσεις -είτε πρόκειται για χρηματοπιστωτικές ληστείες υψηλής τεχνολογίας, είτε για τυφώνες, τσουνάμι ή πολέμους- μπορούν να μετατραπούν σε ευκαιρίες, συνήθως για εκείνους που τις προεκάλεσαν». (Ν. Σταύρου, «Η αποδόμηση των εθνών» Ελευθεροτυπία 18/7/09).

Μόνο έτσι θα επιζήσουμε της οικονομικής πανούκλας ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ! Δεξιές, Αριστερές, Σοσιαλιστικές και Κομμουνιστικές γαρνιτούρες είναι ξεπερασμένα, ξεφτισμένα τσόλια.

Στην περίπτωση του φόβου που σκόπιμα προέρχεται από την προπαγάνδα των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τις κυβερνητικές αναγγελίες, τις τρομολάγνες ειδήσεις, όπως, «επίκεινται κατασχέσεις», «η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή θα τιμωρείται αμείλικτα», «για χρέη των 3000 Ευρώ θα πηγαίνετε φυλακή» ο τρόπος άμυνας είναι ένας∙ η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, η σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ των εξαθλιωμένων ατόμων και οικογενειών. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ κτυπά και καταργεί το φόβο, το μοίρασμα του φόβου με τον διπλανό, όπως στους στρατιώτες την ώρα της μάχης μειώνει τον φόβο και οδηγεί στην  τόλμη και την υπέρβαση το άτομο και την ομάδα στην οποία ανήκει. Ένας τολμηρός που σηκώνει ανάστημα βοηθά και τους άλλους να σηκώσουν κεφάλι.                 

Όταν νιώθεις πως όλα γύρω σου χάνονται άρα βουλιάζεις και συ, μια ομάδα που φαντάζει δυνατή, ενωμένη σε μια γροθιά, σε ελκύει να ενταχθείς για να επιβιώσεις. Το ίδιο συμβαίνει μετά από μια φυσική καταστροφή, ή εθνική συμφορά, Γερμανική Κατοχή του 1941, (τα αντιστασιακά κινήματα) με την εισβολή στην Κύπρο, ο φόβος και η ηττοπαθείς διάθεση αντικαταστάθηκε από την ευφορία της πολιτειακής αλλαγής, την πτώση της χούντας και την έξαρση του συναισθήματος της ελευθερίας και το βάθεμα του δημοκρατικού ήθους και πνεύματος.

Αλλά για να σκεφτεί κάποιος κριτικά πρέπει να είναι ψύχραιμος, να ακούσει όλες τις αντίθετες απόψεις, να μην φοβάται και να μην ενεργεί υπό το κράτος του φόβου, της καταστροφής και του πανικού.

Οι πιο δειλοί και συγκρατημένοι χρειάζεται να εκπαιδεύονται από αυτούς που έχουν το θάρρος και δείχνουν τόλμη κι αγωνιστικότητα. Συμμετέχοντας στον κοινό αγώνα δίπλα-δίπλα οι φοβισμένοι με τους θαρραλέους, θα ξεπεράσουν το ταμπού της προσέγγισης του λαού, του άγνωστου πλησίον, ακόμη και του γνωστού, του γείτονα. Με αυτό τον τρόπο θα προχωρήσουν στο έργο της διαφώτισης και της δράσης, που τυχόν διστάζουν να το κάμουν. Βασικό επομένως και θεμελιώδες συμπέρασμα που προκύπτει και από την ίδια την ψυχολογία είναι, πως ο φόβος δεν ξεπερνιέται αν δεν τον αντιμετωπίσει κανείς στα ίσα, πρόσωπο με πρόσωπο. Στην προκειμένη κατάσταση θα λέγαμε όταν πρόκειται για τη κρατική τρομοκρατία και τη  τρομοκρατία των ΜΜΕ, ένας τρόπος υπάρχει για τον αφυπνισμένο λαό να τους νικήσει και να τους συντρίψει∙ ΝΑ ΔΡΑΣΕΙ ΕΝΩΜΕΝΟΣ οριζόντια, και εκ των κάτω, χωρίς κομματικές ή ιδεολογικοθεωρητικές ταμπέλες.

Πηγή : http://www.evaggelatos.com/
Γ. Ευαγγελάτος Ψυχίατρος – Ψυχαναλυτής
http://www.evaggelatos.com/%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B7/