Ο Ψυχολόγος -ψυχαναλυτής, Έρικ Έρικσον στο Βιβλίο του Παιδική Ηλικία & Κοινωνία[1] στο κεφάλαιο “Οι οκτώ ηλικίες του Ανθρώπου” γράφει για την όγδοη και τελευταία ηλικία όπου θα περάσει είτε το θέλει, είτε όχι, ο άνθρωπος έχει μια από τις δύο προσφερόμενες δυνατότητες να ακολουθήσει.
Η μια δυνατότητα είναι να ζήσει απαρνούμενος την τραγικότητα της αλήθειας την οποία απωθεί στα κατάβαθα του συνειδήτου του, ότιδηλαδή θα πεθάνει, και να ζήσει το υπόλοιπο που του μένει βυθισμένος στην απελπισία και στην αναμονή του τραγικού του τέλους. Ακολουθώντας αυτό τον δρόμο θα ζήσει μια ζωή βάσανο, κυριολεκτικό μαρτύριο, μέσα στην πίκρα, την γκρίνια, τον σαδομαζοχιστικό τρόπο επιβίωσης με κέντρο την απαισιοδοξία και το αδιέξοδο που συχνά οδηγεί σε αρρώστιες, κακοήθειες, αυτοάνοσα, στο έμφραγμα ή το εγκεφαλικό αρκετές φορές μάλιστα στην αυτοκτονία.
Η άλλη δυνατότητα είναι η αξιοποίηση των εμπειριών μιας ζωής που είναι καταξιωμένη από το δημιουργικό έργο που αφήνει κανείς πίσω του για να φτάσει στην απαρτίωση και ολοκλήρωση του Εγώ που προαπαιτεί ωριμότητα και σοφία, τις βάσεις για να επλίζει κανείς ότι θα συνεχίσει να ζει δίνοντας τα πάντα για τους άλλους, τα παιδιά και τα εγγόνια του, για τον πλησίον κι αν χρειαστεί να λάβει μια ηρωϊκή και γενναία αποφαση που μπορεί να του στοιχίσει διώξεις και κυνηγητό από το άθλιο Κατεστημένο. Όπως συνέβη στους 12 Αποστόλους και στον Παύλο, στο Jordano Bruno, στον Σαβοναρόλα, στον Θωμά Μωρ και άλλους καταξιωμένους γέροντες. Όπως βλέπουμε οι περισσότεροι είχαν έντονη θρησκευτική πίστη και πίστευαν στη μεταθανάτιο ζωή. Προφανώς η θρησκεία δίνει αισιοδοξία κι ελπίδα, υπομονή και διάθεση γι’ αγώνα και δημιουργία.
Στο παρακάτω παράδειγμα έχουμε απόδειξη ενός ανθρώπου που δεν εξελίχθηκε πέρα από μια σχέση αλληλοεξάρτησης, στοργής και αγάπης με την σύντροφό του με την οποία έζησαν καλά και αν θέλετε ευτυχισμένα επί 70 χρόνια αλλά δεν έφτιαξε άρτιο και ολοκληρωμένο εγώ με στοχασμό και σοφία κι όταν ήρθαν τα δύσκολα κατέληξε στην διάλυση της σχέσης, στην αυτοεκμηδένιση και στον μαρασμό!
Συνταξιούχος έπνιξε τη σύζυγό του γιατί δεν μπορούσε να τη φροντίζει άλλο
Ακόμα και ο δικαστής τον λυπήθηκε κι εξέφρασε τη συμπαράστασή του στο οικογενειακό δράμα του 88χρονου.
Απελπισμένος και γέρος, ουσιαστικά μια βόμβα βραδείας ανάφλεξης που κάποια στιγμή θα οδηγήσει σε φονική έκρηξη
Ένας 88χρονος που περνούσε τον καιρό του δίπλα στην εδώ και 70 χρόνια σύζυγό του τη σκότωσε τελικά, την επομένη μάλιστα που είχε αρνηθεί για άλλη μια φορά τη βοήθεια των κοινωνικών υπηρεσιών της Αγγλίας.
Ο Douglas Addison καταδικάστηκε για τον φόνο της επίσης 88χρονης συζύγου του Avis σε αυτό που ο δικαστής χαρακτήρισε ως «μια πολύ θλιβερή υπόθεση».
Το δικαστήριο άκουσε πως ήταν παντρεμένοι για 70 κοντά χρόνια και όλοι τους χαίρονταν όταν έκαναν αυτούς τους μεγάλους περιπάτους τους σε χωριό της Κορνουάλης πιασμένοι πάντα χέρι-χέρι. Η σύζυγος έπασχε από άνοια και ο άντρας της, παρά και τη δική του εύθραυστη υγεία, είχε αφιερωθεί στο προσκέφαλό της.
Η Avis βρέθηκε όμως νεκρή από ασφυξία στο κρεβάτι της τον Φεβρουάριο του 2017 και έφερε σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι, πιθανότατα από το μπαστουνάκι του Douglas. Ένας γιατρός και μια υπάλληλος των κοινωνικών υπηρεσιών επισκέφτηκαν το ηλικιωμένο ζευγάρι την επομένη του φόνου, όπως είχαν κάνει και την προηγούμενη ημέρα της ανθρωποκτονίας, και βρήκαν τον άντρα στο παράθυρο και τη σύζυγο νεκρή στο κρεβάτι.
Ο Douglas καταδικάστηκε ερήμην για τον φόνο της συζύγου του και θα περάσει τα χρόνια που του απομένουν σε ειδική πτέρυγα ψυχιατρείου. Η εισαγγελέας Anna Vigers είπε στο δικαστήριο: «Ο κύριος Addison δεν είναι εδώ επειδή δεν είναι καλά. Δυστυχώς, υποφέρει και αυτός από άνοια. Η υπόθεση είναι τραγική». Ο σύζυγος είχε αρνηθεί επανειλημμένως τη βοήθεια των κρατικών υπηρεσιών, λέγοντας πως μπορεί να βοηθά αυτός τη σύζυγό του και την εύθραυστη ψυχική της υγεία, καθώς αμφότεροι «ξεθώριαζαν», όπως είπε ο δικηγόρος του.
«Όλα έγιναν από απλά που ήσαν, πολύπλοκα και σύνθετα », δήλωσε η εισαγγελέας για την τραγική κατάληξη μιας μεγάλης αγάπης που φαινόταν να αντέχει στον χρόνο και σε πείσμα των γηρατειών…
[1]Εrik H. Erikson, “Shildhoog and Society”, W.W.NORTON & COMPANY, NEW YORK, 1963.
1 σχόλιο
Θα κάνω τωρα ενα σχολιο ασχετο μ’αυτο το αρθρο!!! Καταραμένοι ευχομαι να ειναι εις τους αιωνας των αιωνων ολοι οι αλητες-προδοτες και ξενοδουλοι πολιτικοι που υπερψηφισαν τα εθνοκτονα μηνμονια κι εξοντωσαν ολοκληρο λαο μεσω βαρειας απελπισιας και καταθλιψης, οικονομικης εξαθλιωσης και αυτοκτονιων!!!! Ευχομαι συμφορες τεραστιες και ανεπανορθωτες να χτυπησουν ανελεητα ολα τα πολιτικα σιχαματα αυτου του εθνοκτονου συστηματος, μαζι και τις βρωμοοικογενειες τους!!!! Ευχομαι επισης συντομα να γινει εδω στο ελλαντα μεγαλος ξεσηκωμος παρομοιος με αυτον της γαλλικης επαναντασης, οπου επεφταν κεφαλια τοσο του βασιλια και των ευγενων, οσο και των απογονων τους!!!!! Να μη μεινει ορθιο κανενα πολιτικο υπανθρωπο σιχαμα που ψηφισε τετοια εθνοκτονα μηνμονια κι οδηγησε ολοκληρο λαο σε αφανισμο!!!! Να πανε στο διαολο μια για παντα τα πολιτικα σιχαματα των εθνοκτονων μνημονιων μαζι με τις καταραμενες βρωμοοικογενειες τους!!!!!