Ο λόγος Του στο σημερινό κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, μεστός και περιεκτικότατος, αμέσως μετά από την θεραπεία του δαιμονισμένου προς γνώση και συμμόρφωση της γενεάς εκείνης της άπιστης κι ανίερης που την ανέχθηκε και την ανέχεται μέχρι σήμερα.
Κι αυτός ο αποκαλυπτικός Λόγος Του τα περιέχει όλα, την ολοκλήρωση της αποστολής, το παρόν και το μέλλον του καθενός μας αλλά και όλης της ανθρωπότητας: «ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται εις χείρας ανθρώπων, και αποκτενούσιν αυτόν, και αποκτανθείς τη Τρίτη ημέρα αναστήσεται».
Τους προβλέπει τι θα του συμβεί αλλά για όποιον εμβαθύνει και ερευνά τις Γραφές, προφητεύει για όλους εμάς τους κληρονόμους της επαγγελίας το αμετάθετο και αμετάκλητο της θείας βούλησης (Εβραίους, 9, 17) της σωτηρίας μας και της συγκατοίκησης μαζί του, αφού προηγουμένως περάσουμε από το δικό μας Γολγοθά ο καθένας αλλά και ολόκληρος ο Ελληνικός λαός. Την περασμένη Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, το ξεκαθάρισε ποιος είναι ο δρόμος και η αποστολή μας σαν λαός και πρόσωπα που λάμπουν από την ορθόδοξη πίστη και πράξη: «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι» (Μάρκος, 8, 34).
Θέλει εξήγηση αυτός ο μεστός υπεράνω της ανθρώπινης σοφίας και νόησης, συχνά και κατανόησης διαγραφόμενος στόχος και δρόμος χωρίς επιστροφή: «Εκείνος που θέλει να γίνει οπαδός μου και μαθητής μου, ας διακόψει κάθε φιλία και σχέση με τον διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του και να πάρει σταθερή απόφαση να υποστεί για μένα όχι μόνο κάθε θλίψη και δοκιμασία αλλά και σταυρικό θάνατο ακόμη, μιμούμενος το παράδειγμά μου. Διότι δεν γίνεται αλλιώς, όποιος θέλει να σώσει τη ζωούλα του θα χάσει νομοτελειακά την πνευματική, τη μακάρια και αιώνια ζωή». Το εκπληκτικό είναι ότι όποιος έχει νιώσει στο βάθος της ψυχής του τον δρόμο αυτό που ο Ιησούς υποδεικνύει, ελκύεται σαν να πρόκειται για έναν πανίσχυρο μαγνήτη δεν τον εγκαταλείπει, δεν τον ανταλλάσσει με κανένα επίγειο αγαθό.
Όμως δεν είναι λίγες φορές που ο άνθρωπος λυγάει, όμοια και οι Έλληνες πέρασαν πολλές φορές τον Γολγοθά τους και λύγισαν, δεν πήραν ούτε αξιοποίησαν την εμπειρία από τα παθήματά τους. Όπως συμβαίνει και ατομικά πέρασαν γενεές επί γενεών και περνάμε και μείς σήμερα σαν πατρίδα και λαός τον δικό μας Γολγοθά, σ’ ένα γήινο παράδεισο, σε μια λατρεμένη χώρα, την πιο όμορφη στον κόσμο που την διεκδικούσαν και την διεκδικούν όλοι, εχθροί και φίλοι και στην παρούσα χρονική στιγμή μας την μετέτρεψαν, δυστυχώς με τη δική μας συνέργεια, σε Κόλαση.
Δεν δικαιολογούμαστε είτε σαν πρόσωπα, είτε σαν συλλογικότητα για τον στρεβλό δρόμο που έχουμε πάρει ξεκινώντας πρώτα και πάνω απ’ όλα από τις άθεες και υλιστικές κυβερνήσεις που επιλέγουμε εδώ και τώρα διαιωνίζοντας τη συμφορά μας και τον πνευματικό μας κατήφορο. Η φιληδονία, η ευμάρεια, η παχυλή τρυφή που απολαμβάναμε τόσα χρόνια προϊδέαζε για την οκτάχρονη κατολίσθηση που επακολούθησε και τέλος δεν έχει.
Όμως μέσα στο αίμα μας, στην αυθεντική παράδοσή μας, στην κληρονομιά που μας άφησαν οι πατέρες μας, κυκλοφορεί αδιάψευστη η απάντηση, ποια είναι η αποστολή μας σαν Έθνος και λαός· για τον δρόμο του πάθους και της επικείμενης ανάστασης, για τη λύση του γρίφου πώς να ενεργήσουμε προκειμένου να κληρονομήσουμε την βασιλεία Του σαν πρόσωπα αλλά και πως θα απελευθερωθεί και θα μπει σε καινούργιες βάσεις και θεμέλια τούτη η χώρα.
Ευαγγελάτος Γεώργιος
Πρόσφατα Σχόλια