Το Σάββατο 11/1/2020 παρακολουθήσαμε στην κατάμεστη αίθουσα του δικηγορικού Συλλόγου Πάτρας μια εκδήλωση με θέμα τα ελληνοτουρκικά. «ΑΙΓΑΙΟ-ΑΜΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ. Μπροστά στην κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας: Αποτροπή ή κατευνασμός;»
Ο 1ος εκ των ομιλητών Σταύρος Λυγερός, έστειλε την εισήγησή του καθότι απών, την οποία διάβασε ο συντονιστής του Άρδην δυτικής Ελλάδος Σταύρος Πνευματικάκης και περιληπτικά έχει ως εξής: «Το Καστελόριζο είναι απόφυση του Αιγαίου (πολύ περισσότερο για την Τουρκία η οποία αγνοεί ότι έχει υφαλοκρηπίδα. Το 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε μια προσπάθεια υπεράσπισης της Κύπρου παραγγέλλοντας τους SS300 αλλά ο διάδοχός του Κώστας Σημίτης υπέσκαψε τον Ανδρέα αποσύροντάς τους στην Κρήτη. Η Τουρκία όμως βαθμιαία και σταθερά σχεδιάζει την εξωτερική πολιτική της χωρίς να την αλλάζει όσο κι αν αλλάζουν οι κυβερνήσεις. Παραμένουν τα κατακτητικά τους σχέδια. Από το 2008 άρχισε να σχεδιάζει το στρατηγικό σχέδιο «Γαλάζια πατρίδα». Ο κρίσιμος κρίκος στο πιο πάνω σχέδιο ήταν η συμφωνία Λιβύης Τουρκίας. Γράφει δε στα παλαιά της υποδήματα το διεθνές δίκιο το οποίο διευκρινίζει ότι νησιά με οικονομική δραστηριότητα έχουν και υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όμως η Τουρκία φθάνει να υποστηρίζει ότι Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη ανήκουν στην Τουρκία. Αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν προσπαθεί να επεκταθεί στο τρίγωνο Ρόδος-Καστελόριζο-Κρήτη.
Ο 2ος ομιλητής, Μαρίνος Σκανδάμης, δικηγόρος, αποφάνθηκε: Η πολιτική κατευνασμού με χώρες αυταρχικές είναι σκέτη αποτυχία. Στα υπέρ της Ελλάδος είναι ότι πέτυχε να εισέλθει η Κύπρος στην Ε.Ε. και να στρατιωτοκοποιηθούν τα νησιά μας. Όμως η Τουρκία δεν έπαψε ούτε θα πάψει να θέτει ζητήματα. Εξελικτικά η Τουρκία έχει υποστεί τεράστια Ισλαμοποίηση με τη μορφή του Νέο-Οθωμανισμού. Με αυτή τη βάση εκκινούμενη (σ.γ.:ιδεολογία που προάγει τον φανατικό θρησκευτικό επεκτατισμό), η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της μεγάλη περιφερική δύναμη και αν λάβουμε υπόψη τον όρο της «αυτοεκπληρούμενης προφητείας» της Εγκληματολογίας όπου «πες, πες, στο τέλος κάτι θα πάρεις εδαφικά» στο τέλος θα πάρεις κάτι από τα απαιτούμενα. Να μην ξεχνάμε πως ενώ εμείς αντιμετωπίζουμε οικονομική αδυναμία να εξοπλιστούμε ανάλογα η Τουρκία παράγει έξυπνο ηλεκτρονικό και ψηφιακό υλικό, αυτοκίνητα, τεθωρακισμένα.
Τούτο επιβάλει τα νησιά μας να έχουν οπλική αυτοτέλειακαι να λάβουμε αποφάσεις με βάση το άρθρο 47 παράγραφος 7 της Συνθήκης της Λισαβώνας όπου αν κινδυνεύει ένα κράτος δεν μπορεί να επιτρέψει υπερβολικό αριθμό μεταναστών στο έδαφός της.
Αν από μια άλλη πλευρά φύγουμε από την Ε.Ε. θα είχαμε άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε (σ.γ.: δεν ανέφερε ποια).
Καλόν είναι να αντιληφθούμε πως το μέγα οικονομικό πρόβλημα που είχαμε μεταξύ 2010 – 2019 αντικαθίσταται από την ανάγκη να έχουμε ενιαία εθνική πολιτική προς της αθρόας εισόδου μεταναστών.
Ο 3ος ομιλητής Άγγελος Συρίγος δήλωσε: «Το κυπριακό είναι η μήτρα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Πρώτο απ’ όλα είναι αναγκαίο να γίνει οριοθέτηση των νησιών. Π.χ. οι Οινούσσες, με 1000 κατοίκους μπορεί στη Χάγη να αποφασιστεί ότι ανήκει στην Τουρκία και οι Έλληνες αποτελούν μια εθνοτική μειοψηφία στην Τουρκία.
Με την Συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης διατιτρώσκεται, σπάει το οριακό φράγμα Αιγαίου -Κρήτης και αποκόπτεται η Ελλάδα από την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο αγωγός East Med σχεδιάστηκε το 2011 δημοσιεύτηκε το 2012 και την εγκαινιάζουμε τώρα, όμως η Συμφωνία Λιβύης – Τουρκίας είχε προχεδιασθεί το 2010 και εφαρμόζεται τώρα (σ.γ.: έτοιμο αντίμετρο στην Συμφωνία Ισραήλ, Αίγυπτος, Ελλάδα, Κύπρος). Να τονίσουμε ότι οι πιο πάνω συμφωνίες είναι πολιτικές, όχι αμυντικές που να προκαλούν την Τουρκία πολεμικά. Η Τουρκία έχει επεκτατικές τάσεις από χρόνια και κάποια στιγμή θα ερχόταν προς εμάς. Προσπαθούσε επί χρόνια με το δόγμα της Οθωμανοποίησης να χρηματοδοτήσει τους αδελφούς Μουσουλμάνους. Εντούτοις η εξάπλωση των μπυσουλμανικών αδελφοτήτων στην Τυνησία, τη Συρία, Αίγυπτο με την ενίσχυση του Μόρσι ο οποίος κατέρρευσε από τον Σίσι, έτσι πολλά από τα σχέδιά της απέτυχαν.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Α)Να κερδίζουμε χρόνο (σ.γ.:βλακώδης αντιμετώπιση πρόταση πολιτικάντηδων της ηγετικής Ελίτ).
Β)Οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στη Χάγη. (Σ.γ.: Το απόλυτο λάθος κι εκεί είναι σίγουρο ότι θα βγούμε ζημιωμένοι. Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν με τις αποφάσεις του δικαστηρίου της Χάγης, Μάλτα-Λιβύη και Φιλιππίνες-Κίνα, οι αποφάσεις των δικαστών είναι σύμφωνες με τις παρεμβάσεις των ισχυρών κρατών οι οποίες επιβάλλουν το δικό τους δίκιο).
Γ)Ποιος θέλει πόλεμο; Ο πόλεμος είναι καταστροφή. (Σ.γ.:Η αναφορά αυτή δημιούργησε πλήθος αντιδράσεων στους ακροατές ιδίως κατά τη συζήτηση).{1}
Δ) Βάθεμα των συμμαχιών και των σχέσεων με το Ισραήλ, Αίγυπτο, Ιορδανία, Κύπρο. Και τελείωσε με το παράπονο, την επιθυμία και ευχή· μην ξεχνάμε ότι από το 1981 μας καλεί να ορίσουμε τις αλιευτικές μας ζώνες και δεν το κάνουμε…».
Ο 4ος ομιλητής ήταν ο γνωστός συγγραφέας Καραμπελιάς Γεώργιος που ανακύκλωσε για μια ακόμη φορά τα πολυμασημένα που είπανε οι προηγούμενοι ομιλητές αλλά και πολλοί άλλοι.
Είπε: «Η ελληνική κοινωνία ξυπνάει…
Με είπανε αρχικά επειδή δήλωνα αριστερός αναρχικό και τρομοκράτη. Τώρα με όσα λέγω με αποκαλούν εθνικιστή και σήμερα η λέξη εθνικισμός κατάντησε να είναι φοβερότερο πράγμα από την τρομοκρατία και τον αναρχισμό.
Η μεταπολίτευση η οποία έγινε λόγω αδυναμίας της χούντας να ανταποκριθεί και να υπερασπίσει την Κύπρο κατά την εισβολή της Τουρκίας στο νησί το1974, μας ανάγκασε να στηριχθούμε στην Ε.Ε. ταυτόχρονα με τον εκδημοκρατισμό. (Σ.γ.: Ας πούμε Εκδημοκρατισμό!!! Με τρία θαυμαστικά). Όμως σε αυτή την περίοδο της ευωχίας που επακολούθησε από το 1975 έως το 2009 όλοι οι πολιτικοί υποβάθμισαν τον τουρκικό κίνδυνο. Από τη δεκαετία του 90 εξαφανίζεται η πατριωτική συνιστώσα και κυριαρχεί η ευφορία της ελληνοτουρκικής φιλίας. Με τέτοια νοοτροπία ανατράφηκαν δυο γενιές Ελλήνων. Πίστευαν ότι το «Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του» με τα ΜΜΕ να παίζουν σημαντικό ρόλο στον εφησυχασμό των Ελλήνων. Όταν το 1955 οι Τούρκοι έδιωξαν κακήν κακώς 100.000 Έλληνες από την Κωνσταντινούπολη εμείς μιλήσαμε, απαιτήσαμε να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα των Ελλήνων στην Ίμβρο, στην Τένεδο και στην Κωνσταντινούπολη; Όχι, κι αυτό εις βάρος μας.
Μέχρι το 1923 ο Σουλτάνος θεωρούνταν ο ηγέτης όλων των Μουσουλμάνων του πλανήτη και τώρα ο Ερντογάν φιλοδοξεί να γίνει ο ηγέτης του ενός δισεκατομμυρίου 300 εκατομμυρίων Μουσουλμάνων του κόσμου.
Με τον εφησυχασμό μας εμείς ζούσαμε σε μια κατάσταση ευτυχίας και καταστρέψαμε την αμυντική βιομηχανία και παραγωγή. Την ίδια στιγμή η Τουρκία ανέπτυσσε αυτοκινητοβιομηχανία και πολεμική βιομηχανία. Η Ελίτ του London School of Economics και η μεγαλωμένη στο Παρίσι ακαδημαϊκή και ιδεολογική αριστερά, ήρθαν στην Ελλάδα να διαχειριστούν προβλήματα και κρίσεις στην Βαλκανική χερσόνησο για την οποία ήταν ανίδεοι.
Για να γίνει η Τουρκία περιφερειακή δύναμη, σχεδιάζει να κατασκευάσει πυρηνικά από τη Ρωσία και είναι ταυτόχρονα σύμμαχος πυρηνικού κράτους όπως το Πακιστάν και ταυτόχρονα απέναντι στο Ισραήλ. Το 1922 χάσαμε οριστικά την μεγάλη ιδέα. Τώρα τίθεται το πρόβλημα αν θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν αυτοτελής χώρα ή θα σβήσουμε από το χάρτη.
Το κυριότερο όπλο της Τουρκίας η συστηματική μεταναστευτική της πολιτική. Ακολουθεί το μότο του Οζάλ για την κατάληψη της Ελλάδας. Ο Μουτζούρης, περιφερειάρχης Αιγαίου προχθές είπε: «Μας έχετε παραδώσει σε ξένη χώρα!»
Θα έλεγα ότι απαιτείται να αλλάξουν οι Έλληνες την νοοτροπία του εφησυχασμού και να το θέσουμε συγκεκριμένα να διώξουμε τα καράβια τους ή ακόμη και να τα βυθίσουμε. Να στρατευθούν οι άνδρες και οι γυναίκες. Να ενισχυθεί η Εθνική Πολιτοφυλακή και να προσαρμοστούμε στην βαλκανική πραγματικότητα.
Να υπάρξουν μορφές πατριωτικές, συσπειρώσεις πολιτών ώστε οι πολιτικοί να προσαρμοστούν στη Νέα Εποχή όπου ο ελληνισμός παίζει τα ρέστα του. Εδώ πρέπει να πω ότι υπάρχουν άτομα, Έλληνες, που υποστηρίζουν πως δεν πειράζει αν χαθούν οι Έλληνες θα αντικατασταθούν από τους μετανάστες!»
Είναι η ώρα να σταματήσουμε να χάνουμε πατρίδες και μια λύση βλέπω· η Παγκοσμιοποίηση και ο διεθνισμός να παραδώσουν τη θέση τους στον Εθνικισμό και τον πατριωτισμό!»
Συμπέρασμα μια μετριότατη εκδήλωση όπου δεν ελέχθη τίποτα το διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Πέρασαν αντιφατικά, διπλά και διφορούμενα μηνύματα στους ακροατές οι οποίοι ξέσπασαν στο τέλος δείχνοντας αρκετό θυμό και αγανάκτηση προς τους ομιλητές οι οποίοι προσπάθησαν να καθησυχάσουν το ακροατήριο χωρίς τελικά να το πετύχουν… και ισχυριζόμενοι πως πρέπει να παραδώσουν την αίθουσα και δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για άλλες ερωτήσεις…
Τις σημειώσεις των διαλεγομένων κράτησε ο Ευαγγελάτος Γεώργιος
[1] Ο Καθηγητής Άγγελος (Ευάγγελος) Συρίγος είναι νομικός, καθηγητής του διεθνούς δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, διεθνολόγος και σήμερα βουλευτής της Ν.Δ.
Πρόσφατα Σχόλια