Το Σύστημα δεν αλλάζει είτε μας εξουσιάζουν αριστεροί, είτε δεξιοί. Όλοι τους είναι ρομποτάκια παράγωγα του Συστήματος. Το σύστημα ανατρέπεται μόνο από το λαό. Μέρος 2ο

Ο ύπνος της κυβέρνησης και τα χημικά του Τσίπρα

του Γιώργου Μαλούχου

Βλάκες που πάτε με τα ξύλα ρε; Οι άλλοι είναι υπέρτεροι θα σας τσακίσουν στα σίγουρα και με το νόμο υπέρ τους.

Μπορεί τα χημικά και το ξύλο του Τσίπρα στους (κατά τον νυν πρωθυπουργό πάλαι ποτέ περήφανους αγωνιστές) συνταξιούχους να έπνιξαν χθες το κέντρο της Αθήνας, όμως, είναι προ-φανές ότι στην κυβέρνηση δεν χάνουν (ακόμα) τον ύπνο τους για τέτοια… μικροπράγματα. Αλίμονο: «αριστεροί» είναι οι άνθρωποι…

Τολμάτε σκουλήκια να τα βάλετε με τις δυνάμεις καταστολής του Συστήματος; Θα σας λιώσουμε!

Θα έπρεπε άλλωστε να τον χάσει ήδη νωρίτερα, μετά από την προ ημερών δημοσιοποίηση των νέων στοιχείων για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας: η πτώση εξακολουθεί και η χώρα καταλαμβάνει πλέον την 86η θέση ανάμεσα στις 138 που μετρήθηκαν. Αλλά υπάρχουν και χειρότερα: κι αυτό ακόμα δεν απεικονίζει την πραγματική κατάσταση, καθώς ουσιαστικά δεν συνυπολογίζει παραμέτρους όπως, μεταξύ άλλων, την μαζική οικονομική μετανάστευση ή τη δραματική πορεία του δημοσίου χρέους.

Όμως ο ύπνος είναι βαθύς και δεν διαταράσσεται όχι με όλα αυτά, αλλά ούτε καν με τις δηλώσεις Ερντογάν για τη Συνθήκη της Λωζάννης, οι οποίες θα έπρεπε να είχαν προκαλέσει ήδη, αμέσως, γενικό συναγερμό στην Ελλάδα καθώς και το εμπρηστικό περιεχόμενό τους και η στιγμή που…. γίνονται κάθε άλλο παρά τυχαία ή επιπόλαια δείγματα για τις προθέσεις της Τουρκίας είναι.

Ειδικά πάντως ως προς το χρέος, τις λίγες φορές που «ξυπνά» η κυβέρνηση είναι για να δημαγωγήσει και αμέσως μετά ξαναπέφτει στην παρατεταμένη νάρκη της. Την ίδια στιγμή που ψελλίζει τα γνωστά παραμύθια για το πόσο δήθεν είμαστε κοντά σε ρύθμιση του χρέους, το Βερολίνο ξεκόβει άγρια κάθε συζήτηση, με τον υπουργό Σόιμλπε να σπάει όλα τα ρεκόρ του κυνισμού δηλώνοντας ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος της. Από μίαν άποψη πάντως δεν έχει και άδικο: το μέγα πρόβλημα της χώρας, που την οδηγεί ακριβώς σε αυτή τη συνεχή απώλεια ανταγωνιστικότητας, είναι οι φόροι που το πρόγραμμα του Σόιμπλε την έχει αναγκάσει να θεσπίσει στερώντας της κάθε ελπίδα να βγει από τον φαύλο κύκλο ο οποίος έχει πλέον καταστεί άρρωστη «κανονικότητα».

Επίθεση με πλήρη εξάρτηση έτσι λύνεται ο φαύλος κύκλος με βία και συλλήψεις για να φοβηθεί το πόπολο!

Φυσικά, παρά τα γνωστά παραμύθια του παρελθόντος, ούτε ο Σόιμπλε ούτε κανείς άλλος στο Βερολίνο έχει το παραμικρό ενδιαφέρον το πώς θα σπάσει αυτός ο κύκλος – τώρα, το κατανοούν πλέον άπαντες. Αντιθέτως, με την πορεία που έχουν πάρει τα πράγματα στο εσωτερικό της Γερμανίας η θέση της Ελλάδας επιδεινώνεται όχι μόνον επειδή παρεμποδίζεται αποφασιστικά κάθε τέτοια συζήτηση που όλοι οι άλλοι αναγνωρίζουν πια ως ζωτικής σημασίας, αλλά και επειδή στα ήδη τεράστια βάρη προστίθεται και η σκλήρυνση της Γερμανίας εις βάρος της χώρας μας στο προσφυγικό.

Αυτό θα είναι το τέλος σας όσο κι αν αντισταθείτε λούμπεν συνομοταξία.μηδενικών που τα βάζετε με την ιερή άρχουσα τάξη των φεουδαρχών

Τι κι αν ακόμα και τα πιο σοβαρά γερμανικά μέσα ενημέρωσης αναλύουν το τι γίνεται εις βάρος της Ελλάδας, όπως έκανε η Die Welt γράφοντας για το πώς οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. μας σπρώχνουν σε απελπιστική, όπως τη χαρακτήρισε η γερμανική εφημερίδα, θέση; Η καγκελάριος Μέρκελ είναι τώρα σφόδρα ενοχλημένη γιατί, λέει, δεν κάνουμε καλή δουλειά…

Σιγά μην σ’ αφήσει το Σύστημα να γίνεις ηρωίδα, ξεχασμένο βαρίδι του Συστήματος είσαι. Ό,τι θέλει σε κάνει και δεν δίνει λόγο. Κι αν ποτέ φτάσει η κατάχρηση βίας στο δικαστήριο οι συνάδελφοί του θα τον αθωώσουν με γελοίες δικαιολογίες που όμως λαμβάνονται σχεδόν πάντα υπόψη. Δικαστές του Συστήματος, Δυνάμεις καταστολής του Συστήματος, Κράτος, Υπουργοί, Δημόσιο όλο το Σύστημα της απανθρωπιάς και του κέρδους επάνω από τον άνθρωπο είναι εναντίον σου.

Ο κοινός τόπος όλων αυτών, όταν μάλιστα προσθέσει κανείς την αυτοκτόνο, εξόφθαλμη καταστροφή που συντελείται με αποκλειστική πλέον ευθύνη της κυβέρνησης στην πολιτική ατμόσφαιρα της χώρας, είναι ένας: μια Ελλάδα που συνεχώς φθίνει χωρίς ελπίδα. Και που, κάθε μέρα που περνάει, βρίσκεται πια σε πολύ χειρότερη μοίρα από ότι την προηγούμενη…

από το «Liberal»

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2016/10/blog-post_32.html#more