Παροργίσαμε τον Θεό Πατέρα με τις  αθλιότητές μας γι’ αυτό και θα  διαλυθούμε σαν κράτος αν δεν  μετανοήσουμε μαζικώς  και ατομικώς για τα ανομήματά μας. Μέρος Δ΄

Όμως αν τα πιο πάνω ισχύουν στον μακρόσκομα, στο μικρόκομσό μας, στις σχέσεις μεταξύ μας στη γενικότερη κοινωνική ζωή, επίσης ισχύουν τα ίδια. Ο καθένας μας, αν δεν ανακαλέσουμε και δεν παραδεχτούμε τα λάθη μας – είναι υπεύθυνος για τα πιο κάτω σφάλματα, αμαρτίες, παραβιάσεις του Ηθικού Νόμου και της συνείδησής μας.

Γράφει ο Απόστολος Παύλος: «Δεν ντρέπομαι να κηρύττω το ευαγγέλιον του Χριστού διότι είναι δύναμις Θεού προς σωτηρία καθενός που πιστεύει από τον Ιουδαίο κατά πρώτο λόγο και τον κάθε Έλληνα ειδωλολάτρη ύστερα. Είναι δε τέτοια δύναμη το ευαγγέλιο διότι δι’ αυτού φανερώνεται η δικαίωση την οποία ο Θεός παρέχει σε κάθε πιστεύοντα  τον οποίο τον μεταβάλλει σε δίκαιο. Η δικαίωση δε αυτή και σωτηρία προέρχεται όχι από έργα, αλλ’ εκ πίστεως και παρέχεται στον καθένα που έχει πίστη σύμφωνα με εκείνο που έχει γραφτεί από τον προφήτη Αββακούμ, “ο δίκαιος που τηρεί τον νόμον θα σωθεί από την πίστη του”. Και ήταν αναγκαία η δικαίωση δια της πίστεως, διότι έτσι φανερώνεται η οργή Θεού εκ του ουρανού εναντίον κάθε ασεβούς προσβολής του θείου μεγαλείου και εναντίον κάθε παραβάσεως του Ηθικού Νόμου Του, την οποία διαπράττουν άνθρωποι, οι οποίοι καταπατούν και αδικούν την αλήθεια δια της ειδωλολατρείας  και του αισχρού αναίσχυντου βίου τους. Αδικούν δε και καταπιέζουν την αλήθειαν, διότι η αληθής περί του Θεού γνώση, όση δύναται να αποκτήσει ο πεπερασμένος νους του ανθρώπου, είναι φανερά στη διάνοιά τους, επειδή ο Θεός την έχει σαφώς φανερώσει σε αυτούς. Την φανέρωσε δε σαφώς και ξεκάθαρα, διότι οι μη ορατές με τα αισθητά μάτια άπειρες τελειότητες του Θεού, αφ’ ότου κτίσθηκε ο κόσμος, βλέπονται καθαρά δια μέσου των δημιουργημάτων με τα μάτια της διάνοιας, τόσον η δύναμή του, που δεν έχει αρχή και τέλος αλλ’ είναι αιώνια, όσο και κάθε τελειότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι και να μην μπορούν να προβάλουν καμία δικαιολογία. Είναι δε αδικαιολόγητοι, διότι ενώ δια των θαυμασίων της δημιουργίας γνώρισαν τον Θεό, ο οποίος με πάσαν σοφία και δύναμη τα δημιούργησε, δεν τον δόξασαν δια τις άπειρες τελειότητές του ή δεν τον ευχαρίστησαν  δια τις τόσες ευεργεσίας του, όπως αρμόζει σ’ αυτόν, αλλά με τους ψευδείς και πλανημένους συλλογισμούς τους αποδείχθηκαν μωροί και σκοτίστηκε η άφρον και ανίκανη να καταλάβει τα αληθή και τα πρέποντα διάνοιά τους. Και ενώ ισχυρίζονται, ότι είναι σοφοί βλέπε Νίτσε, Χαράρε, αποδείχθηκαν μωροί και ανόητοι. Και αντάλλαξαν το ένδοξο μεγαλείο του Θεού, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση προς την φθορά, με υλικά αγάλματα, που έχουν την εικόνα φθαρτού ανθρώπου  και πετεινών και τετραπόδων ζώων και ερπετών. Κι επειδή έκαμαν την ασεβή αυτή ανταλλαγή, δι’ αυτό ο Θεός πήρε από αυτούς την χάριν του  και τους άφησε να παραδοθούν με τις αισχρές επιθυμίες των καρδιών τους σε ακαθαρσία, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους από αυτούς τους ίδιους. Εγωιστές και αλαζόνες, αντικατέστησαν τον αληθινόν Θεόν με τους ψεύτικους θεούς των ειδώλων και απέδωσαν  το σεβασμό της καρδιάς τους και την εξωτερική λατρεία τους στην κτίση, αντί να σέβονται και να λατρεύουν τον Κτίσαντα που την δημιούργησε, ο οποίος πρέπει να ευλογείται και να δοξάζεται στους αιώνες. Αμήν.

Για όλα αυτά επειδή λάτρευσαν την κτίση, τα υλικά δημιουργήματα  αντί του Κτίστη, γι’ αυτό επέτρεψε ο Θεός  να παραδοθούν οι άνθρωποι και οι λαοί σε ατιμωτικά πάθη. Οι γυναίκες των ανθρώπων άλλαξαν τη φυσική, νομοτελειακή σεξουαλική σχέση και χρήση σε παρά φύση χρήση και εξευτελίστηκαν με ακατανόμαστες ασελγείες. Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο οι αρσενικοί άφησαν τη φυσική σεξουαλική σχέση και χρήση της γυναίκας και φλογίστηκαν από φλόγα ακράτητης επιθυμίας μεταξύ τους, κάνοντας αρσενικοί με αρσενικούς άσχημες και άτιμες πράξεις και παίρνοντας τον μισθό που τους άξιζε δια την πλάνη της ειδωλολατρίας τους από τον ίδιο τον εαυτό τους.

Και όπως ακριβώς δεν έκριναν καλό και δεν θέλησαν να κατέχουν την πλήρη και αληθινή γνώση του Θεού, τους εγκατέλειψε ο Θεός και παραδόθηκαν σε νου ανίκανο να διακρίνει το αληθινό και το ορθό με αποτέλεσμα να πράττουν απρεπή και ανήθικα έργα. Κι έτσι κυριεύτηκαν και γέμισαν από κάθε είδους  αμαρτία, από πορνεία, πονηριά, πλεονεξία, κακία, γέμισαν από φθόνο, φόνο (θυμηθείτε τις 300.000 ετήσιες εκτρώσεις των Ελληνίδων από μαιευτήρες σφαγείς που παραβαίνουν τον Ιπποκράτειο όρκο τους), φιλονικία, δόλο και κακοήθεια. Και κακολογούν με ψίθυρους, κατακρίνουν φανερά, μισούν τον Θεό, βρίζουν, είναι φαντασμένοι, υπερόπτες, Και βλέπουν με περιφρόνηση ο ένας τον άλλο, είναι  μεγάλαυχοι, καυχησιάρηδες στα λόγια τους, επινοούν και εφευρίσκουν κακά, είναι απείθαρχοι στους γονείς τους. (Σ.γ.: Τα ελληνικά σήριαλ πλην του Παϊσίου, με τα οποία τρέφεται ο λαός μας και εκπαιδεύονται τα παιδιά μας, είναι γεμάτα με όλα τα παραπάνω. Και τι είναι τα σήριαλ; Αντανάκλαση της ανηθικότητας της ελληνικής ζωής, καμία έμπνευση που να σε ανεβάζει πνευματικά). Οι άνθρωποι γενικά (σ.γ.: Κι εδώ μας ενδιαφέρουν οι Έλληνες) δεν έχουν σύνεση, καταπατούν το λόγο τους και τις συμφωνίες που έκαναν με τους άλλους, άπειρα τα παραδείγματα. Νοικιάζουν σπίτια και μαγαζιά και δεν πληρώνουν το νοίκι για μήνες αφήνοντας έκθετο φορολογικά και οικονομικά τον σπιτονοικοκύρη, δεν διαθέτουν ούτε αυτή τη φυσική στοργή που είναι έμφυτη ακόμη και σ’ αυτά τα ζώα, είναι σκληροί και αδιάλλακτοι και ξένοι προς τον οίκτο και την ευσπλαχνία. Τα δικαστήρια και οι δικηγόροι πλουτίζουν και τα δικαστήρια ασφυκτιούν από τις άπειρες υποθέσεις αστικού δικαίου.

Σε όλες τις εκδηλώσεις του ελληνικού βίου δέσποτας, κυρίαρχος και εξουσιαστής που κατέχει τις εξουσίας του κόσμου τούτου, είναι ο αόρατος Εωσφόρος και μείς αρνούμαστε να τον καταγγείλουμε και αναθεματίσουμε!

Όλοι αυτοί , ενώ γνώρισαν καλά εκείνο που ο Θεός τους πρόσταξε ως δίκαιο, ότι δηλαδή όσοι Έλληνες και Ελληνίδες κάνουν τέτοια έργα είναι άξιοι θανάτου, (σ.γ.: θυμηθείτε την πρόσφατη περίπτωση Μίχου με την κακοποίηση13άχρονης στην οποία εμπλέκονται περί τους 200 πολιτικούς και εξέχοντα πρόσωπα της αθηναϊκής ζωής η οποία θα βρίσκεται για χρόνια σε δικαστική-εισαγγελική διερεύνηση μέχρι να κουκουλωθεί), αυτοί όλοι όχι μόνο τα κάνουν, αλλά επιχαίρουν και επιδοκιμάζουν εκείνους που τα κάνουν· και δείχνουν έτσι ότι τρέχουν προς το κακό όχι από αδυναμία αλλά από βαθιά διαφθορά της ψυχής τους.  (Προς Ρωμαίους Επιστολή κεφ. Α΄ στίχοι 16-32).

Βλέπετε την ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα την τάξη των πλουσίων και τη μεσαία αστική τάξη, να έχει κάποια ηθικά όρια, κάποιες ηθικές δεσμεύσεις, ενοχές και τάση μετάνοιας. Ο Θεός αδελφοί δεν σώζει με θαύματα αλλά με την συνειδητή και ελεύθερηυπακοή στον λόγο Του όπως εκφράστηκε στον Μωσαϊκό νόμο, στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Βλέπετε τους Έλληνες να προσεύχονται; Βλέπετε πλην της τυπικής Κυριακάτικης συμμετοχής στη Θεία Λειτουργία να συμμετέχουν σε κοινές εκκλησιαστικές, ενοριακές εκδηλώσεις; Βλέπετε να υπάρχει η εκκλησιαστική κοινότητα εκτός από το φιλάνθρωπο κάποιων κυριών για τους φτωχούς;  Έχουν οι ελληνικές ενορίες πνεύμα Θεού; Τότε πως γίνεται να εκλέγουν οι χριστιανοί για πρωθυπουργό τους έναν αφορισμένο; Τρεις μήνες έχουν περάσει από τα Τέμπη και η εισαγγελική έρευνα βαδίζει με βήμα χελώνας. Όμως από τη τρίτη ημέρα ρίξανε στο χώρο της καταστροφής, του ολοκαυτώματος, τσιμέντο και πίσσα για να καλύψουν τα εγκληματικά ίχνη. Τι απέγινε με τη φωτιά στο Μάτι και τους 100 νεκρούς; Οι πιθανοί ένοχοι προήχθησαν αντί να δικαστούν ως εγκληματίες που δεν έδρασαν εγκαίρως. Με τις πλημμύρες στην Μάνδρα Αττικής; Με τις φωτιές στην Εύβοια ρο 2022 και στην δυτική Πελοπόννησο το 2007 όπου κόντεψε να καεί και το Μουσείο της Ολυμπίας; Ακόμη και τα λεφτά που μαζεύτηκαν για τους πυροπαθείς τα έφαγαν κάποιοι άγνωστοι γνωστοί.

Περιμένετε αδελφοί να περάσουν όλα αυτά χωρίς συνέπειες; Ο Θεός αργεί αλλά δεν λησμονεί. Η λαόμαζα που μαζεύεται κάθε Κυριακή και Τετάρτη στα μαγαζιά μαζί με τους χιλιάδες φιλάθλους των γηπέδων, έτοιμη να ουρλιάξει για ένα γκολ αλλά αδιαφορεί για τον συνάνθρωπο, για τον πόνο και το πένθος του γείτονα με τον οποίο είναι σκοτωμένος και δεν μιλιέται 20 χρόνια, θα περάσει και θα ξεχασθεί από τον Πατέρα μας και Θεό μας;

Επομένως μόνο μια ομαδική μετάνοια, ομαδικό γονάτισμα μπρος στο ιερό των εκκλησιών, με τις λιτανείες και τους ιερείς κι επισκόπους να προΐστανται και να ζητούμε σαν τους Νινευίτες έλεος από το Θεό μας σώζει, για να μη διαλυθούμε μέσα στο απατηλό, θολό νέφος του εγωισμού μας. Να ταπεινωθούμε, να πέσουμε  ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, να αλληλοσυγχωρεθούμε, να γράψουμε στα παλιά μας υποδήματα τις εκλογές και τα κόμματα και αποκόμματα που μας χωρίζουν. Να φτιάξουμε εκκλησίες του Δήμου, Δημογεροντίες που θα αποφασίζουν από κοινού με ένα Εθνικό Συμβούλιο που θα αποτελείται από τους καλλίτερους Έλληνες για Κυβερνείο. Που θα είναι ελέγξιμο και προσωρινό ανά 3-4 χρόνια και θα απολογείται ξεκάθαρα στο λαό μέσω μιας έντιμης τηλεόρασης, στα σοβαρά δε θέματα θα παίρνει αποφάσεις μέσω δημοψηφισμάτων ύστερα από τηλεοπτικές συζητήσεις και συμμετοχή όλων που έχουν διαφορετικές απόψεις ώστε να διαφωτίζεται ο λαός και να έχει πλήρη γνώση του σοβαρού εθνικού προβλήματος.[3]

Βιβλιογραφία στο Γ΄και Δ΄Μέρος

[1] «το ανταπόδομα». Ο νόμος των αντιποίνων, λέγει ο ερμηνευτής, πατήρ Ιωήλ Γιαννακόπουλος, στηρίζεται επί δικαιοσύνης θείας και ανθρωπίνης. Αν υπάρχει ηθική τάξις εν τω κόσμω, ας μη μείνει η απανθρωπία ατιμώρητος. Ψαλμός 136, σελ. 593.

[2] «μακάριος ος… εδαφιεί τα νήπιά σου…» Η δικαιοσύνη απαιτεί μέχρι λεπτομερειών την εφαρμογήν των αντιποίνων. Η κτηνώδης απανθρωπία των νικητών Βαβυλωνίων να σπάζουν τα κεφάλια των μικρών παιδιών των Ιουδαίων εις τους βράχους θέλει να πληρωθή δια του ιδίου τρόπου. Τούτο ήτο σύνηθες κατά τους πολέμους της εποχής εκείνης. Ψαλμός 136, ως ανωτέρω, σελ. 593.

[3]Γεώργιος Παύλος: «Γεωπολιτική της Ρωμανίας και Πολιτειολογία της Ρωμιοσύνης, υπότιτλος: Διεθνείς Σχέσεις, Πολιτική Θεωρία, Ψυχανάλυση, Φιλοσοφία, Θεολογία, Παγκοσμιοποίηση. Ελληνική και ορθόδοξη Πρόταση για την Άμεση Δημοκρατία», Εκδόσεις Λόγιος, Αθήνα 2020.