Πρόκειται για τον πιο ύπου7 σχόλια αναμένουν να εγκριθούν.λο καταστροφέα κι εγκληματία των παιδικών ψυχών στην ανθρώπινη Ιστορία.
Ανήμερα της Παναγιάς μας δίδεται η πιο μεγάλη ευκαιρία να ζητήσουμε τη χάρη της πως να αντιμετωπίσουμε το σατανικότερο σχολειό γενιτσάρων που μπορεί να φανταστεί ένας γονιός.
Τα αποτελέσματα του εθισμού από το διαδίκτυο είναι τα πιο κάτω:
1) Χάσιμο απεριόριστου χρόνου που καταναλίσκεται σε ανόητα θεάματα, βλαβερά, ανήθικα και δεστραμμένα που προκαλούν μεγάλο και ασίγαστο ενδιαφέρον.
2)Τα παιδιά είναι περίεργα και κάθε τι που εξάπτει τη φαντασία τους τα ξετρελαίνει και τα οδηγεί να ψάχνουν όλο και πιο ξωφρενικά θεάματα διότι επιβραβεύεται η επιθυμία ντους για το νέα και άγνωστο επαναλαμβάνοντας ατέλειωτα τα θεάματα που τα ικανοποιούν και ψάχνοντας συνεχώς για καινούργιαΝα μην ξεχνάμε το μότο: Ο Θεός έχει άπειρη Δημιουργικότητα και μηδέν Φαντασία. Ο Διάβολος έχει άπειρη Φαντασία και μηδέν Δημιουργικότητα ή μάλλον μόνο Καταστροφικότητα.
3)Αν τα αθώα παιδιά κακοποιούνται ψυχικά από τα αρρωστημένα θεάματα που βλέπουν στο διαδίκτυο ή ακόμη και στην τηλεόραση (διότι το όριο ηλικίας δεν τα προστατεύει εφόσον όλη η οικογένεια παρακολουθεί την ΤV και διδαίτερα σαν “διασκέδαση του φτωχού” τις νύχτες, περιορίζοντας και τις ώρες ύπνου και ανάπαυσης των παιδιών) μπορούμε να εκτιμήσουμε τους χειραφετημένους επαναστάτες έφηβους και έφηβες τι βλάβη ψυχική προκαλούν στον εαυτό τους στο όνομα μιας απείθαρχης ελευθερίας και ανεξαρτησίας από τους γονείς τους,
4)Πόσοι έφηβοι και παιδιά που είναι θύματα των τάμπλετς, των κομπιούτερ και του κινητού έχουν τη διάθεση, τη ζέση, τη θέρμη να προσευχηθούν, ή να ασχοληθούν με θέματα πίστης και ουσιαστικής προσέγγισης ταύτισης με το θείο; Ελάχιστα, επομένως σε αντικατάσταση των παραδόσεων, των αρχών και των πιστεύω του Έθνους μας έχουν μπει όλα τα πιο πάνω διαόλου μέσα που ενισχύουν τη μαζοποίηση και την υποδούλωση των συνειδήσεων.
5)Αν οι γονείς δεν φανούν αυστηροί στην ανεξελεγκτη χρήση του ιντερνετ και του κινητου όπως νθα δούμε παρακάτω, το παιχνίδι για τη νέα γενιά έχει χαθεί.
6)Ουσιαστικά μόνο η ενασχόληση και οι κοινωνικές δραστηριότητες, μέσα σε χριστιανικές κατασκηνώσεις, σε δημιουργικές κοινότητες όπως της ενορίας, στον αθλητισμό, η μύηση στο θέατρο, στη μουσική, μπορούν να βοηθήσουν σε βάθος και σε ουσία στην αντιμετώπιση του εθισμού στο διαδίκτυο, ειδάλλως το παιχνίδι της εξάρτησης είναι χαμένο.
7)Οι γονείς σε παιδιά που έχουν εθιστεί από μικρότερη ηλικία κάτω των 6-7 ετών, λίγα μπορούν να κάμουν από τα 8 και πάνω. προφανώς είχαν δίκιο οι Σπαρτιάτες που έπαιρναν τα παιδιά από τους γονείς τους για να εκπαιδευτούν, να συμμορφωθούν και να ασκηθούν με την αυστηρότητα των κανόνων και των εντολών της πολιτείας από την ηλικία των 7 ετών.
Γ.Ε.
Πως πρέπει να αντιμετωπιστεί ο Εθισμός στο Διαδίκτυο.
Οι πρώτες μελέτες έδειξαν ότι ο εθισμός στο διαδίκτυο αφορά κυρίως εφήβους και νέους άνδρες. Αργότερα έδειξαν κυρίως γυναίκες στη μέση ηλικία που εμφάνισαν εθισμό στη χρήση των υπολογιστών εντός της οικείας. Εν τέλει, όποιος χρησιμοποιεί τον υπολογιστή και το διαδίκτυο θα μπορούσε δυνητικά να εθιστεί, χωρίς να σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε είναι εθισμένος ή ότι σίγουρα θα εθιστεί. Το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει κάποιο επικρατέστερο προφίλ. Όλα τα παιδιά και οι έφηβοι είναι πιθανόν να εθιστούν, όπως συνέβη και με την τηλεόραση. Ωστόσο, υπάρχουν μοτίβα συμπεριφοράς και χρήσης που μπορούν να λειτουργήσουν ως «δείκτες ανησυχίας» για περαιτέρω έρευνα προς την κατεύθυνση του εθισμού στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα η συνεχής ενασχόληση με το διαδίκτυο με αυξανόμενη διάρκεια και η ανάδειξή του σε μόνο μέσο για συναισθηματική ικανοποίηση στη ζωή. Η ελάχιστη επένδυση στην ανθρώπινη επαφή και τις ανθρώπινες σχέσεις με παράλληλη απόσυρση από κοινωνικές εκδηλώσεις, συναντήσεις με φυσική επαφή και βέβαια με την ταυτόχρονη άρνηση του προβλήματος.
Επομένως, το επόμενο ερώτημα που γεννάται είναι το πώς πρέπει ο εθισμός στο Διαδίκτυο να αντιμετωπιστεί.
Πρόληψη.
Στα πλαίσια της πρόληψης αρκετοί παράγοντες είναι εκείνοι που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη αντιμετώπιση του προβλήματος ενημερώνοντας τους νέους.
Πιο συγκεκριμένα:
– Το οικογενειακό περιβάλλον μέσα από το οποίο θα πρέπει να τεθούν τα πρώτα όρια χρήσης του υπολογιστή, όσον αφορά τον χρόνο αλλά και το είδος της χρήσης του.
– Το σχολείο μέσα από το οποίο ενημερωμένοι εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν την πληροφόρηση μαθητών και γονέων σχετικά με τους κινδύνους του διαδικτύου. Προτείνουν μέτρα πρόληψης άλλα και με τη συνδρομή ψυχολόγων αντιμετωπίζουν τις περιπτώσεις εκείνες που χρήζουν άμεσης βοήθειας. Επιπλέον οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να παρακινούν τους μαθητές ώστε να πραγματοποιούν τις σχολικές εργασίες μέσω του υπολογιστή και του διαδικτύου για να γίνουν αντιληπτές και οι θετικές πλευρές της χρήσης τους.
– Το κοινωνικό περιβάλλον οπού θα πρέπει να συζητηθεί εάν χρειάζεται όριο ηλικίας για την είσοδο σε internet cafes αλλά και Φίλτρα και όριο χρόνου χρήσης (π.χ. 3 ώρες σε ημερήσια επίσκεψη). Επιπλέον με ενημέρωση γονέων και παιδιών με σχετικές καταχωρήσεις σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για το φαινόμενο, τις μονάδες ενημέρωσης και αντιμετώπισης, τις συμβουλευτικές τηλεφωνικές γραμμές κ.α. Τέλος με παροχή πληροφορίας για την ασφαλή χρήση διαδικτύου με έντυπο υλικό σε μέρη που συχνάζουν οι έφηβοι (σινεμά, ταχυφαγεία, βίντεο/club), καθώς και μέσα από ιστοσελίδες που επισκέπτονται.
– Οι υπηρεσίες υγείας με ενημέρωση των ιατρών, ειδικευομένων και φοιτητών για την υπερβολική χρήση διαδικτύου. Το θέμα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται σε συνέδρια και ημερίδες, ώστε να ευαισθητοποιηθούν οι ειδικοί υγείας που θα έρθουν αντιμέτωποι με τα προβλήματα (παιδίατροι, παιδοψυχίατροι, ψυχολόγοι κ.α.).
– Το κράτος που θα πρέπει να αναλάβει την ενημέρωση του κοινού (έφηβοι και γονείς) την εφαρμογή των μέτρων για το σχολικό περιβάλλον και την Νομοθεσία για την λειτουργία των internet cafe.
Ιδιαίτερα για τους γονείς προτείνουμε τον ορισμό οικογενειακών κανόνων χρήσης του υπολογιστή και του διαδικτύου, κανόνες που αφορούν και τους ίδιους τους γονείς. Σημαντικές στην ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων είναι η ώθηση σε κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες και η καθιέρωση οικογενειακών δραστηριοτήτων που δεν εμπεριέχουν τη χρήση υπολογιστή και διαδικτύου. Ο υπολογιστής θα πρέπει να τοποθετείται σε δωμάτιο κοινής χρήσης από την οικογένεια και όχι στο δωμάτιο των παιδιών. Μπορείτε να εγκαταστήσετε και να χρησιμοποιήσετε προγράμματα ελέγχου της πρόσβασης σε συγκεκριμένες ιστοσελίδες αλλά και του χρόνου παραμονής στο ιστό. Ωστόσο, επιτρέψτε την πρόσβαση στο ίντερνετ διότι συχνά ο αποκλεισμός οδηγεί στη μυθοποίηση, μας ενδιαφέρει ο σωστός έλεγχος και όχι η απόρριψη του διαδικτύου. Σε κάθε περίπτωση, χωρίς πανικό και ενοχές, μπορείτε να έρθετε σε επαφή με ειδικούς για παροχή βοήθειας και συμβουλές ώστε να προλάβουμε ή να αντιμετωπίσουμε σχετικά προβλήματα.
Θεραπεία
Η θεραπευτική επιλογή που έχουμε στο πρόβλημα της υπερβολικής ενασχόλησης ή εθισμού με το διαδίκτυο είναι η ψυχοθεραπεία ώστε να διερευνηθούν τα αίτια που οδήγησαν τον έφηβο σε αυτή τη στάση, στοχεύοντας στο να ξαναβρεί την εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στη ζωή. Καμιά φορά, αν υποκρύπτεται και άλλη διαταραχή, μπορεί συνοδευτικά με την ψυχοθεραπεία να χρειαστεί και φαρμακευτική υποστήριξη. Να αναφέρουμε ότι στην Ευρώπη υπάρχουν κλινικές απεξάρτησης από το διαδίκτυο (Γερμανία, Ολλανδία). Οι στόχοι τους είναι να αποδείξουν στους έφηβους ότι η αληθινή περιπέτεια είναι πολύ πιο συναρπαστική από την εικονική. Έτσι θα τους βοηθήσουν ώστε να βελτιώσουν την αυτοεκτίμησή τους.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας δε διακόπτεται η χρήση, αλλά ο έφηβος μαθαίνει να θέτει όρια στη χρήση και να αρχίσει και πάλι την ενασχόληση με άλλες δραστηριότητες. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από αυτού του είδους την εξάρτηση και την εκλογικεύουν με τη σκέψη ότι το internet αποτελεί απλά ένα μέσο διασκέδασης και ψυχαγωγίας που το χρησιμοποιούν αρκετοί.
Τι να κάνω, πού να απευθυνθώ;
Αν αισθάνεστε ότι εσείς ή κάποιος δικός σας είναι σε κίνδυνο, είναι καλό να απευθυνθείτε στο πλησιέστερο σε σας, κέντρο πρόληψης. Επιπλέον είναι σημαντικό να γνωρίζετε, ότι στη θεραπεία των εξαρτήσεων γενικότερα και της εξάρτησης από το διαδίκτυο ειδικότερα, η επιτυχία της θεραπείας είναι υψηλότερη σε οργανωμένα πλαίσια, που περιλαμβάνουν και ομαδικες δραστηριότητες. Τα άτομα που κάνουν κατάχρηση, συχνά δεν συνειδητοποιούν το πρόβλημα ή το αρνούνται. Για το λόγο αυτό και επειδή κάθε προσωπικότητα ανταποκρίνεται καλύτερα σε διαφορετική προσέγγιση, είναι καλό να συμβουλευετείτε ειδικό, για να σχεδιάσετε την καταλληλότερη παρέμβαση.
Αν δεν μπορούμε μόνοι μας να αντιμετωπίσουμε όσα μας δυσκολεύουν μπορούμε να ζητήσουμε την βοήθεια ενός κατάλληλα καταρτισμένου ειδικού Ψυχικής υγείας. Το να ζητάμε βοήθεια δε σημαίνει ότι παραδεχόμαστε ότι είμαστε αδύναμοι και ανίκανοι να κάνουμε καλά τον εαυτό μας. Αντίθετα σημαίνει ότι πιστεύουμε στον εαυτό μας και επιθυμούμε πραγματικά να γίνουμε καλά.
Ακόμη και αν έχουμε προσπαθήσει να ζητήσουμε βοήθεια και δεν έχουμε δει γρήγορα αποτελέσματα χρειάζεται να έχουμε υπομονή. Όσο διάστημα έχουμε αφήσει να πονάμε θέλει τον κατάλληλο χρόνο να επουλωθεί.
Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τον κόπο της διαδικασίας και ας συνειδητοποιήσουμε ότι:
ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.
Πηγή: https://psychopedia.gr/pos-prepei-na-antimetopistei-o-ethismos-sto-diadiktyo/
Πρόσφατα Σχόλια