Για ποιον λόγο κάποια ελληνικά κόμματα κλαίνε μαζί με τους Γερμαναράδες;

Μαύρες πλερέζες ναι, αλλά γιατί;

Από τον

Γιώργο Χαρβαλιά

Ικανοποιημένοι, αλλά και δικαιωμένοι πρέπει να αισθάνονται οι αναγνώστες της «δημοκρατίας» μετά τις χθεσινές εξελίξεις στις ΗΠΑ. Οχι μόνο από το αποτέλεσμα της προεδρικής κούρσας, που κατέληξε στη βαριά ήττα της πιο διαπλεκόμενης, διεφθαρμένης και ανήθικης υποψηφιότητας που ανέδειξε τα τελευταία χρόνια η Αμερική, αλλά και από την «έγκαιρη προειδοποίηση» της εφημερίδας μας για το τι μέλλει γενέσθαι.

Σας είχαμε προϊδεάσει, λοιπόν, ότι το… ματσάκι γυρίζει. Οι εξαιρετικές αναλύσεις του συνεργάτη μας στη Νέα Υόρκη Νικ Σταματάκη σάς εξήγησαν το πώς και το γιατί. Ετσι, λοιπόν, βρεθήκαμε να μιλάμε για πιθανή έκπληξη Τραμπ, κυριολεκτικά σαν την… καλαμιά στον κάμπο, μέσα σε έναν ορυμαγδό προβλέψεων «βέβαιης επικράτησης» της Χίλαρι, που μόστραραν καθημερινά, στη συντριπτική πλειονότητά τους, τα στρατευμένα ευρωπαϊκά αλλά και ελληνικά μέσα ενημέρωσης.

Η διαφορά στην καθαρή ματιά μας έγκειται στο γεγονός ότι δεν είχαμε λόγο να… ξορκίζουμε το κακό με χαλκευμένες ειδήσεις και στημένες ανταποκρίσεις. Δεν κάναμε προβλέψεις με βάση… ευσεβείς πόθους. Γιατί απλούστατα δεν θεωρούσαμε ότι η εκλογή Τραμπ θα φέρει τη συντέλεια του κόσμου, όπως βλακωδώς… τιτίβισε, πρωί πρωί χθες, ο εκπρόσωπος της (κεντροδεξιάς, παρακαλώ) αξιωματικής αντιπολίτευσης!

Κλαίνε οι γερμανοτσολιάδες μαζί με τη Μέρκελ και τον Σόϊμπλε…

Αντιλαμβανόμαστε, βέβαια, γιατί κάποιοι έχουν κατεβάσει πλερέζες και κλαίνε με μαύρο δάκρυ. Με πρώτους πρώτους τους Γερμαναράδες, τα συστημικά μέσα των οποίων, ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης, καθύβριζαν καθημερινά τον Ντόναλντ Τραμπ ελπίζοντας να τον αποδομήσουν.

Κατανοώ επίσης τη θλίψη της… Μεγάλης Χορηγού, (σ.γ.: μήπως ακούει στο όνομα Γιάννα Αγγελοπούλου;) κάτι άλλων πονηρών «επενδυτών» και διάφορων «μαϊντανών» της ομογένειας που έχασαν το photo opportunity στον Λευκό Οίκο (γιατί -πιστέψτε με- κάτι περισσότερο δεν επρόκειτο να πάρουν…).

Συναισθάνομαι, τέλος, το «μούδιασμα» στην κυβέρνηση, που βλέπει να γκρεμίζεται το σόου με τον Ομπάμα και να «καίγεται» το ποντάρισμα στον νέο υπουργό Ανάπτυξης με τις υψηλές διασυνδέσεις στο Soros Foundation.

Αυτό που ειλικρινά δυσκολεύομαι να αντιληφθώ είναι η εικόνα… αποπληξίας που εμφανίζουν άλλα ελληνικά κόμματα και οι παραθαλάσσιοι επικοινωνιακοί βραχίονές τους, λες και τους κάηκε το σπίτι. Από αυτόν τον ανεκδιήγητο νεοταξίτη της ΔΗΜ.ΑΡ. μέχρι τον «αρχηγό Σταύρο», αλλά και τα ηγετικά κλιμάκια της Ν.Δ., που πρωτοστάτησαν σε αμηχανία με παρατεταμένη μουγκαμάρα…

Σιγά, παιδιά, μην κάνετε έτσι! Να κλαίει και να οδύρεται ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, να το καταλάβουμε. Να σκίζει τα ρούχα του ο υπάλληλος της Καγκελαρίας Φέρχοφστατ, επίσης αναμενόμενο. Εσείς, όμως, γιατί πλερέζες; Σας είχε τάξει κάτι η κυρία; Ή, απλά, συμπάσχετε με το Βερολίνο;

http://www.dimokratianews.gr/content/68680/plerezes-nai-alla-giati