Τα πιο κάτω είναι μετάφραση του κειμένου που αναρτήθηκε από τους δύο αναφερόμενους συγγραφείς στην ιστοσελίδα του Dr David Owen του ψυχίατρου που πρώτος αναφέρθηκε στο Σύνδρομο της Ύβρεως των πολιτικών και ηγετών που ορίζουν τις χώρες τους με την υπεροψία ότι είναι παντοδύναμοι .
Τον Ιούνιο του 2005, κατά τη διάρκεια επίσκεψης επιχειρηματικής αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στην Αγία Πετρούπολη, ο Πρόεδρος Πούτιν παρατήρησε ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι Super Bowl που είχε ο φορούσε Robert Kraft, ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας New England Patriots. Ζήτησε να το δει, το δοκίμασε και είπε: «Θα μπορούσα να σκοτώσω κάποιον με αυτό». Στη συνέχεια, δήθεν, το έβαλε στην τσέπη του και έφυγε απότομα από το δωμάτιο.
Τρεις μήνες αργότερα, κατά την επίσκεψή του στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Guggenheim στη Νέα Υόρκη, οι επιμελητές πήραν ένα εκθεσιακό κομμάτι — ένα γυάλινο αντίγραφο ενός όπλου Καλάσνικοφ γεμάτο με βότκα — από προθήκη. Σύμφωνα με τη βιογράφο του, Masha Gessen,Ο Πούτιν έγνεψε σε έναν από τους φρουρούς του, ο οποίος απλώς άπλωσε το χέρι του και έβαλε το κομμάτι.στην τσέπη του.
Τέτοιες μικρές κλοπές ωχριούν ως ασήμαντες σε σύγκριση με την απειλή να χρήση του ραδιενεργά και χημικά όπλα στο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου και αυτά να προκαλέσουν τόσο επώδυνο θάνατο όσο πιθανό σε αντιληπτούς προδότες όπως ο Alexander Litvinenko και ο Sergei Skripal, για να μην πω ότι εξαπέλυσαν έναν απρόκλητο πόλεμο στην Ευρώπη.
Ο Πούτιν είναι ένας αυτοαποκαλούμενος τραμπούκος που, σύμφωνα με έναν βιογράφο, χάρηκε ιδιαίτερα περιγράφοντας τις οδομαχίες της νιότης του και τονίζοντας την επιθετικότητά του, την μανία εκδίκησης και τη δυσκολία να ελέγχει την ψυχραιμία του. Αυτή η βασική προσωπικότητα βρήκε φιλόξενη στέγη στην KGB τότε που υπηρετούσε την αγαπημένη του σοβιετική αυτοκρατορία.
Η αχαλίνωτη επιρροή του δικτάτορα του έχει δώσει αυταπάτες δικαιοσύνης. Κατά εμάς ο δημοκρατικός κόσμος πρέπει να τον αμφισβητήσει ή να συντριβεί.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Ο Πούτιν κατέστρεψε συστηματικά τους ελέγχους και τις ισορροπίες που υπήρχαν κάποτε στη Ρωσία
Η κατάρρευσή της Σοβιετικής Ένωσης το 1989 ήταν μια έντονα συναισθηματική και οδυνηρή ταπείνωση και ήττα για αυτόν και ο Πούτιν έχει αντικαταστήσει τη συναισθηματική ασφάλεια που είχε η KGB και η Σοβιετική αυτοκρατορία με τη δύναμη που του έδωσε η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το 2016 αποκάλυψε ένα άγαλμα του Αγίου Βλαντιμίρ, ενός ιδρυτή αγίου της Ρωσίας του 10ου αιώνα. Όπως ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιούλιος Καίσαρας έγινε ημίθεος και είχε στήσει αγάλματα του εαυτού του όσο ήταν ακόμα ζωντανός.
Οποιοσδήποτε σε όλο τον κόσμο παρακολουθεί αυτές τις σκηνές θα συμπεράνει ότι με τον Πούτιν δεν υπάρχει συζήτηση, πόσο μάλλον διαφωνία. Είναι τώρα, με οποιαδήποτε χρήση αν κάνουμε της λέξης λογική, ένας δικτάτορας.
Η απόλυτη δύναμη αλλάζει εντελώς τον ανθρώπινο εγκέφαλο, και του δίνει την παραληρηματική βεβαιότητα για την ορθότητα των απόψεών του και η επακόλουθη τύφλωση δημιουργεί τεράστιο κίνδυνο που καθιστά πάρα πολύ επικίνδυνο έναν παγκόσμιο ηγέτη.
Ο μόνος τρόπος περιορισμού τέτοιων επιδράσεων στον εγκέφαλο ενός ηγέτη είναι μέσω των περιορισμών της δημοκρατίας, οι οποίοι επινοήθηκαν μετά από αιώνες οδυνηρών αγώνων να σταματήσουν τους διαστρεβλωμένους ηγέτες από το να οδηγούν τους ανθρώπους τους σε σύγκρουση και χάος.
Ο Πούτιν κατέστρεψε συστηματικά όλους τους ελέγχους και τις ισορροπίες που υπήρχαν στο παρελθόν στη Ρωσία, ακόμη και κάτω από την αγαπημένη του κομμουνιστική εξουσία. Η Συλλογική λήψη αποφάσεων έχει εγκαταλειφθεί. Το Πολιτικό Γραφείο που λειτουργούσε ως συλλογικός σύμβουλος μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953 έχει φύγει. Η Δούμα, ως συλλογικό όργανο ελέγχου της εξουσίας του Πούτιν, καταλύθηκε.
Ο πρόεδρος Li Piao Xi της Κίνας έχει περισσότερους περιορισμούς στην άσκηση προσωπικής εξουσίας από τον Πούτιν. Δεν υπάρχει ουσιαστικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη και μετά βίας σπάνια υφίσταται ελεύθερος τύπος. Αλλά αυτό που του πήρε χρόνο ήταν αργά και συστηματικά να πετύχει να υποβαθμίσει αυτά τα όργανα που στέκονταν εμπόδια στη δύναμή του στον εθισμό του στην διατήρηση της εξουσίας.
Ένας από εμάς (Ο Όουεν) συνάντησε τον Πούτιν κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του το 2003 στο Ηνωμένο Βασίλειο σέ ένα κρατικό συμπόσιο και μετά από αυτό σε μια συνάντηση που διοργάνωσε η BP, η οποία επέκτεινε την επένδυσή της στη Ρωσία με την έγκριση του Πούτιν.
Την εποχή εκείνη ο Όουεν ήταν πρόεδρος της Yukos International, τμήματος της πρώην ρωσικής εταιρείας πετρελαιοειδών Yukos. Ήταν μια εποχή ακόμα μεγάλης ελπίδας για την Ρωσική Ομοσπονδία οικονομικά και πολιτικά και πριν από τον Μιχαήλ Khodorkovsky, ο οποίος ως πρόεδρος της Yukos, συνελήφθη με εντολή του Πούτιν και φυλακίστηκε για δέκα χρόνια.
Ο Πούτιν πήρε το χρόνο του και αρχικά φαινόταν ότι ήταν ανοιχτός σε κριτική και μάλιστα μετά από δύο θητείες που υπαναχώρησε υπέρ του Ντμίτρι Μεντβέντεφ να είναι πρόεδρος, κάτι που θα ήταν αδιανόητο τώρα, με αυτές τις αλλαγές που επήλθαν στον εγκέφαλό του από την υπερβολική δύναμη.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι μια περαιτέρω επιδείνωση του χαρακτήρα και της κρίσης του Πούτιν μετά από δύο χρόνια εξαιρετικής απομόνωσής του που προκλήθηκε από τον φόβο του μην μολυνθεί από τον Covid.
Αυτός ο φόβος μπορεί να είναι αληθινός εάν, για παράδειγμα, η ανοσολογική του απόκριση είναι εξασθενημένη. Τα μεταβαλλόμενα περιγράμματα του προσώπου του Πούτιν μοιάζουν με αυτό ενός άνδρα που λαμβάνει υψηλές δόσεις στεροειδών, που μπορούν να μειώσουν την ανοσία. Ίσως αυτή είναι η καλύτερη εξήγηση από τις πιο συχνές υποθέσεις περί αποτυχημένης πλαστικής χειρουργικής ή ενέσεις μπότοξ.
Αλλά η εξουσία είναι τόσο ισχυρή που να προκαλεί αλλαγή του εγκεφάλου όσο κάθε διεγερτικό ναρκωτικό και ο Πούτιν βρίσκεται σε μια επικίνδυνη ψυχική κατάσταση εξαιτίας αυτού.
Η θρησκευτικότητα και η αίσθηση της πνευματικής αποστολής του, σε συνδυασμό με την αμβλημένη αντίληψη του κινδύνου και την περιφρόνηση για κάθε σύμβουλο που μπορεί να τον αντικρούσει ή να τον προειδοποιήσει, σημαίνει ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί πλήρως λογικός και ορθά σκεπτόμενος ηθοποιός, όπως ο καθένας που παρακολούθησε και μπορούσε να δει την περιπετειώδη και συναισθηματική ομιλία του την περασμένη Δευτέρα.
Αλλά ο Πούτιν έχει τώρα υπό τον απόλυτο έλεγχό του τις ένοπλες δυνάμεις καλύτερα εξοπλισμένες από ότι είχε η Ρωσία στα φθίνοντα χρόνια της διακυβέρνησης του Λεονίντ Μπρέζνιεφ. Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στον νέο εξοπλισμό τους.
Το μόνο αντίδοτο για την περιφρόνηση που δείχνουν είναι η αντίδραση με τη δύναμη που διαθέτει η Δύση και ο δημοκρατικός κόσμος πρέπει να είναι δυνατός ή θα συνθλιβεί.
Υπάρχει όμως μια παρηγοριά που μπορούμε να πάρουμε από την ελληνική μυθολογία. Η ύβρις- ο φλεγόμενος από τα νειάτα και την νεανική ορμή Ίκαρος πέταξε πολύ κοντά στον ήλιο και έπεσε. Και στα ρωμαϊκά χρόνια, έχοντας έγινε ημίθεος, ο Ιούλιος Καίσαρας συνάντησε τον θετό του γιο τον Βρούτο. Ο πρόεδρος Πούτιν μπορεί να είναι γεμάτος θυμό και περιφρόνηση για τον Δυτικό κόσμο— αλλά τον στοιχειώνει ο φόβος.
Οι συγγραφείς του άρθρου είναι:
Ο Ian Robertson ομότιμος καθηγητής ψυχολογίας στο Trinity College του Δουβλίνου και ο συγγραφέας του How Confidence Works: The New Science of Self-Belief (Penguin,2021).
Ο Λόρδος Όουεν νευρολόγος και πρώην υπουργός Εξωτερικών από το 1977-79. Αυτός είναι ο συγγραφέας του Riddle, Mystery, Enigma: Two Hundred Years of British-Russian Relations (2021)
ΠΗΓΗ:https://www.lorddavidowen.co.uk/inside-putins-mind-poor-has-blinded-russias-new-tsar/
Πρόσφατα Σχόλια