Για έναν Έλληνα πατριώτη αποφασισμένο να επιδιώξει με τους άλλους συναγωνιστές του, την κάθαρση της νεοελληνικής τραγωδίας από εποχής Καποδίστρια μέχρι σήμερα με κάθε θυσία και μέσο, στην παρούσα φάση κάνοντας χρήση του αναίμακτου τρόπου των εκλογών της βίας, της νοθείας, της αμφισβητούμενης από την ιδιωτική εταιρεία Singular Logic τιμιότητας και δημοκρατικής ευσυνειδησίας, ο πιο ανώδυνος τρόπος είναι οι εκλογές. Αυτές οι έστω μη δημοκρατικές, καλπονοθεύτηκες εκλογές. (Σ.γ.: Ας μην ξεχνούμε πως στις προτελευταίες εκλογές το ΕΠΑΜ δεν πήρε ψήφους σε χωριά ενώ συγκεκριμένοι ψηφοφόροι κατήγγειλλαν πως το εψήφισαν αλλά η ψήφος τους δεν βρέθηκε. Ομοίως και το κόμμα της ΕΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ κατήγγειλλε ότι βρέθηκαν ψήφοι υπέρ του σε νομό όπου δεν υπήρχε υποψήφιος του κόμματός).
Από το να γίνει χρήση βίας και να αιματοκυλιστούν για άλλη μια φορά οι Έλληνες και να επιχαίρουν οι “φίλοι σύμμαχοι” και οι εχθροί της Ελλάδας, καλλίτερα η συμμετοχή του ΛΑΕ, της Χριστιανικής Δημοκρατίας, του ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, του ΕΛ.ΛΑ.Σ, της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, των λοιπών κομμάτων της δραχμής στις εκλογές που θα γίνουν όποτε γίνουν, με σκοπό την αλλαγή και ανατροπή του τσιμεντένιου τείχους που ορθώνουν οι στρατευμένοι υπέρ της Ε.Ε., του ευρώ και των μνημονίων, ανθέλληνες πολιτικοί που βεβηλώνουν με τις αποφάσεις τους εν’αντια του λαού και υπέρ των Γερμανών, θέσεις του ελληνικού κοινοβουλίου.
Ο υποφαινόμενος είναι αποφασισμένος να συμμετάσχει και εκτιμά τις καταστάσεις οι οποίες όσο περνά ο καιρός χειροτερεύουν, με την κυβέρνηση αργά η γρήγορα να αναγκαστεί να παραδώσει ο ένας προδότης (Τσίπρας) την σκυτάλη στον άλλο προδότη (Κυριακούλη). Έναν γόνο, από τη φαμίλια του στιγματισμένος με δοσοληψίες με τους Γερμανούς κατακτητές της Κρήτης (το δικαιολογούσε ότι έσωζε κόσμο ασκώντας την δικηγορική και μιλώντας γερμανικά, από τις εκτελέσεις γεγονός που δεν του το αμφισβητούμε, αλλά πόσα οφέλη είχε αποκομίσει, από μια τουλάχιστον κατοχική εφημερίδα τον “ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ” και τον “ΚΗΡΥΚΑ” της οποίας υπήρξε διευθυντής κ.λπ. κ.λπ. κατά τον μακαρίτη Νίκο Κακακουνάκη στο βιβλίο του ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ του ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ), Τον αποστάτη που διέλυσε τα όνειρα μιας ολόκληρης γενεάς το 1964 και συνετέλεσε όσο κανένας άλλος στον ερχομό της χούντας και ας τον συνέλαβαν κι αυτόν. (Ιστορικό θα μείνει όταν αντίκρυσε τον αποσβολωμένο Γέρο της Δημοκρατίας Γ. Παπανδρέου και του ψιθύρισε: “Βλέπετε συλλαμβάνονται και οι αποστάτες κύριε πρόεδρε”). Πάντα ήξερε να επωφελείται των καταστάσεων και των συνθηκών. Όπως κατάφερε να υπερφαλαγγίσει τον Κωστή Στεφανόπουλο στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας ο άρχοντας της διαπλοκής. Μέχρι και μυστική συμφωνία έκλεισε με τον Ανδρέα να μην δικαστεί για το σκάνδαλο Κοσκωτά με αντάλλαγμα να μην περάσει ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης από ειδικό δικαστήριο για το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών που έκανε επί χρόνια στο ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος ο πράκτοράς του το ομολόγησε χρόνια μετά. Καθώς κι ότι από αυτόν ξεκίνησε η δυσφήμηση του Ανδρέα και του ΠΑΣΟΚ για τα μεταφερόμενα 35 εκατομμύρια σε πάμπερς.
Για όλα τα πιο πάνω γεννιέται το ερώτημα. Η τραγωδία που σέρνεται κοντά δύο αιώνες πίσω και ασφαλώς από την κατοχή και τον εμφύλιο με τους χριστοφοράκηδες και τσολάκογλου στον τόπο τούτο θα μείνει χωρίς να αποδοθεί δικαιοσύνη;
Αυτή είναι η αιτία που μας κάνει να κατεβούμε στις επόμενες εκλογές όποτε κι αν γίνουν. Κύριο πρόταγμα, στόχος κι επιδίωξή μας, η απόδοση δικαιοσύνης και η ΗΘΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ και η ΤΙΜΩΡΙΑ των ενόχων πολιτικών, τραπεζιτών, οικονομολόγων και των λοιπόν συνεργών τους πάνω και πέρα από τα συνολικά 5 του ΕΠΑΜ.
Ευαγγελάτος Γεώργιος. μέλος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ
Γι’ αυτό το πιο κάτω άρθρο του φίλου και συναγωνιστή Γ. Αθανασιάδη θεωρούμε πως είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Το παραθέτουμε:
Είναι η τιμωρία των ενόχων βαρβαρότητα;
Έχουν αλυσοδέσει την Ελλάδα και αυτοί είναι ακόμη ελεύθεροι να κοιμούνται ήσυχοι κι ατιμώρητοι.
Του Γιάννη Αθανασιάδη
28/2/2017
Ένα από τα αναγκαία μέτρα για την αποκατάσταση της Εθνικής μας ανεξαρτησίας και της απαλλαγής της πατρίδας μας από τα δεσμά του παράνομου και επαχθούς χρέους, είναι η αποκατάσταση της νομιμότητας, με την τιμωρία όσων αλυσόδεσαν την χώρα με τα δεσμά του χρέους και επέβαλαν καθεστώς δουλοπαροικίας στον Ελληνικό λαό.
Πολλοί θεωρούν ότι η τιμωρία εκ μέρους του λαού, των πολιτικών αλλά και όσων ενεπλάκησαν στην εξαπάτηση του λαού και την προδοτική παράδοση του στα νύχια των τοκογλύφων, είναι μια βάρβαρη αντιμετώπιση με ρεμβασιστικά χαρακτηριστικά. Δεν αντιλαμβάνονται όμως ότι κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο, ως αποτέλεσμα της μη αποδοχής των δανειακών συμβάσεων, των μνημονιακών νόμων και των χρεών που προέκυψαν από την υλοποίηση τους, ως πράξεις παράνομες και καταχρηστικές. Εν τέλει ως εγκληματικές πράξεις εθνικής προδοσίας απέναντι στον λαό και την πατρίδα.
Πως αλλιώς θα στηρίξει ο λαός την καταγγελία του χρέους , των γενοκτόνων μνημονιακών νόμων και της εκποίησης του δημόσιου πλούτου που εκπορεύονται από αυτό, ως παράνομες και αντεθνικές ενέργειες, χωρίς τους ενόχους που τις διέπραξαν;
Πως θα ζητήσουμε την συναίνεση της διεθνούς κοινότητας;* Θα είναι σαν να λέμε ότι έγινε ένα έγκλημα χωρίς εγκληματία. Μια μεταφυσικού χαρακτήρα ενέργεια.
Η εκχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας οριστικά και άνευ όρων**, η εκχώρηση των υποδομών και των στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεων δημόσιου χαρακτήρα στις πολυεθνικές και το ντόπιο ολιγαρχικό κατεστημένο, οι χιλιάδες αυτοκτονίες , οι θάνατοι από ελλιπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η τραγική μοίρα των χιλιάδων αστέγων, τα υποσιτιζόμενα παιδιά μας, οι δυο εκατομμύρια άνεργοι, η ώθηση σε συνθήκες υπερχρέωσης των δυο τρίτων του πληθυσμού, η εκποίηση της ιδιωτικής περιουσίας και το ξεσπίτωμα χιλιάδων οικογενειών, το ξερίζωμα της νεολαίας μας, τα χιλιάδες μικρά και μεγάλα καθημερινά οικογενειακά δράματα, λόγω της ανέχειας, που περνούν κάτω από το φως της επικαιρότητας.
Προκλήθηκαν από την βίαιη*** επιβολή νόμων κατοχικού χαρακτήρα, εκπορευόμενων από ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με την συναίνεση και την συμμετοχή πολιτικών προσώπων που κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτήν την χώρα.
Θεωρείται ρεβανσισμός η τιμωρία τους ή συνταγματικό καθήκον των πολιτών;****
Επιτέλους σε αυτήν τη χώρα κάποτε πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Από την ίδρυση του αυτό το κράτος άφηνε τους πολιτικούς και τους συνεργάτες των κάθε λογής κατακτητών ατιμώρητους. Με αποτέλεσμα οι ίδιοι αλλά και οι επίγονοι τους να βρίσκονται διαρκώς καβάλα στην πλάτη του λαού, αποθρασυνόμενοι από την ατιμωρησία τους.
Για να τελειώνουμε με αυτήν την ιστορία περί «βάρβαρης λογικής» όσων επιζητούν την τιμωρία των ενόχων που οδήγησαν στα «μνημονιακά χρόνια».
Η τιμωρία των ενόχων, δεν είναι μια πράξη βάρβαρης αντεκδίκησης, αλλά μια αναγκαία πράξη απόδοσης δικαιοσύνης που τεκμηριώνει και θεμελιώνει την παράνομη προέλευση του χρέους.
Και όσοι δεν την θέλουν είναι ή συνένοχοι ή ανόητοι.
Σημειώσεις:
* «Η ασυλία ενός κράτους στο διεθνές δίκαιο διασφαλίζει ότι η περιουσία του είναι ακατάσχετη, η ετεροδικία του δεδομένη και το δικαίωμά του να ασκεί κυριαρχία αδιαμφισβήτητο».
** ΣYΜΒΑΣΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ 8 ΜΑΪΟΥ 2010,
Άρθ. 14 ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
παρ. 1. «Η παρούσα Σύμβαση καθώς και κάθε εξωσυμβατική υποχρέωση που τυχόν προκύψει από την παρούσα ή σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο».
παρ. 5. «Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».
Δηλαδή ως εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού αποφάσισαν να ζητήσουν και να πάρουν δανεικά με αντάλλαγμα την εθνική κυριαρχία μας, πράξη η οποία εκτός από ταπεινωτική, άκρως προσβλητική και εξευτελιστική , αποτελεί σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που πηγάζουν από αυτήν. Έσχατη προδοσία δηλαδή.
Και αυτό, επειδή ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε η κυβέρνησή του, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδας που «μας εκπροσώπησαν « σε αυτήν τη συναλλαγή, δεν είχαν σχετική εξουσιοδότηση από εμάς. Από το Λαό δηλαδή .
Και δε θα μπορούσαν ποτέ να την έχουν, όχι μόνο επειδή κανένας Έλληνας δε συμφωνεί με το αίσχος αυτό, αλλά, επειδή μια τέτοια απόφαση χρειάζεται και την άδεια όλων των προγόνων και όλων των απογόνων μας, γιατί και σε αυτούς ανήκει η χώρα και όχι μόνο σε εμάς.
*** ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ: ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ, ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Άρθρο 134
Έσχατη προδοσία
«Με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος, εκτός από την περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου: α) Επιχειρεί με βία ή απειλή βίας ή με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους να καταλύσει ή να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού. β) Επιχειρεί με τα μέσα που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο και με τρόπο πρόσφορο να διαπράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, να αποστερήσει ή να παρακωλύσει τη Βουλή, την Κυβέρνηση ή τον Πρωθυπουργό από την ενάσκηση της εξουσίας που τους παρέχει το Σύνταγμα ή να τους εξαναγκάσει να εκτελέσουν ή να παραλείψουν πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή. γ) Ασκεί ή άσκησε την εξουσία που ο ίδιος ή άλλος κατέλαβε με τους τρόπους και με τα μέσα που προβλέπει το άρθρο αυτό».
Άρθρο 151
Κατάχρηση πληρεξουσιότητας
«Όποιος ως πληρεξούσιος του ελληνικού κράτους, ή συμμάχου του, διεξάγει με κάποια άλλη κυβέρνηση υποθέσεις του εντολέα του με πρόθεση κατά τέτοιο τρόπο που μπορεί να προκύψει βλάβη για τον εντολέα τιμωρείται με κάθειρξη».
**** ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΤΜΗΜΑ Δ’: Ακροτελεύτια διάταξη
Άρθρο 120
«Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε’ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.
Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
http://www.dromosanoixtos.gr/2017/03/blog-post.html
Πρόσφατα Σχόλια