Έχετε αναρωτηθεί γιατί στις ώρες πένθους και οδύνης οι ραδιοφωνικοί σταθμοί μεταδίδουν κλασσική μουσική κυρίως ορατόρια και ρέκβιεμ (θρησκευτική λειτουργία για τους νεκρούς);

Πως γίνεται και σ’ ένα κράτος τραλαλά, όπου υπερπερισσεύουν τα λαϊκά, φτωχές και άχρωμες χωρίς έμπνευση μουσικές συνθέσεις, απόδειξη του επιφανειακού και ρηχού χαρακτήρα της κοινωνίας, οι κυβερνήσεις επιβάλουν μια μουσική που δεν την αντέχει, ούτε έχει εκπαιδευθεί να την κατανοεί και να συνειδητοποιεί το βάθος της ο Έλληνας και η Ελληνίδα;

Σε πρόσφατη ανάρτησή μας, πριν να συμβεί ο εθνικός θρήνος, είχαμε υποδείξει την κλασική μουσική, την βυζατινή και τα ορατόρια σαν έναν από τους συνεπέστερους και μοναδικούς τρόπους για να αποκτήσει ενσυναίσθηση, αυτοσυνειδησία και συναισθηματική αφομοίωση, ένα πρόσωπο. να αγαπηθεί με τους συνανθρώπους του. Πράγματα άγνωστα για έναν λαό ανώριμο, κακοεκπαιδευμένο και πρωτόγονο που ένα πράγμα ξέρει καλά και το ποιεί, από τον πρόεδρο της κυβέρνησης μέχρι τον τελευταίο πολίτη: ΝΑ ΠΙΘΗΚΙΖΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ.

Έτσι οι υποκριτές πολιτικοί, χείριστοι μιμητές  και ουραγοί του δυτικού καπιταλισμού, μας έδειξαν ότι δήθεν συμπάσχουν με τους 26 νεκρούς Έλληνες που αγκαλιάστηκαν στο άδενδρο εκείνο σημείο στο Μάτι και ασφυκτιώντες, τυφλωμένοι από τον καπνό, με θολωμένο το μυαλό από την έλλειψη οξυγόνου, αγκαλιάστηκαν και γίναν στάκτη, σαν τον μοιραίο Πασχάλη την ώρα που εισέβαλλαν οι Τούρκοι και ανατινάχτηκαν. Έτσι ζούμε ξανά μετά το καλοκαίρι του 2007, όταν κινδύνεψε να καεί η Ολυμπία ως και το Μουσείο, ζούμε μια ακόμη εκατόμβη από τις πολλές που έχει ζήσει τούτη η πατρίδα. Ένα νέο ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ένα νέο ΣΑΜΙΝΑ, με νεκρούς τους ανήμπορους πανικόβλητους υπερήλικες, τα μικρά απανθρακωμένα παιδιά, τα αγγελάκια, τα  πάναγνα χερουβείμ, που χάθηκαν αν κι ελπίζουμε ο Θεός και μόνο αυτός να τα προστάτευσε.

Δεν περιμένουμε τίποτα από τις δυσκίνητες, χωρίς αστραπιαία δυνατότητα συνεργασίας, υπηρεσίες πολιτικής προστασίας, υπό το πρόταγμα του ενός να συντονίζει και να διαχειρίζεται ολόκληρη την επιχείρηση διάσωσης. 

Εγκλωβίστηκαν και κάηκαν στα αυτοκίνητά τους

Όλα αυτές οι εικόνες πανικού με τους δρόμους γεμάτους από καμμένα αυτοκίνητα, μέσα στα οποία πολλοί δεν πρόλαβαν ούτε να βγουν, κάηκαν μαζί με το φλεγόμενο αμάξι τους,  μας θυμίζουν τις εικόνες πανικού που αντικρίσαμε στις 20 του Ιούλη του 1974 στη λεωφόρο Αθηνών Κορίνθου την ημέρα που η κρυμμένη κάτω από τα στρώματα διορισμένη κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου, κήρυξε τη χώρα σε επιστράτευση. Ο μοναδικός δρόμος που συνέδεε την Πελοπόννησο με την Αθήνα μπλοκαρίστηκε από τα αυτοκίνητα τα οποία έκλεισαν και τα δυο ρεύματα κυκλοφορίας.  Εικόνα ολοκληρωτικού πανικού, ακινητοποιηθήκαμε στο μέσον της Αθηνών -Κορίνθου χωρίς να μποορούμε βνα πάμε μπρος ή πίσω. φανταστείτε αν οι Τούρκοι έστελναν δέκα βομβαρδιστικά να ρίξουν τις βόμβες τους στο δρόμο με τις χιλιάδες στακαρισμένους οδηγούς, οικογένειες ακόμη και στρατιωτικούς. Θα είχαμε ή όχι χιλιάδες θύματα;

Οι ίδιες σκηνές απείρου κάλλους επαναλήφθηκαν τη Δευτέρα το απόγευμα στις 23 Ιούλη του 2018. Μας λέγουν ότι σε χώρες της Ευρώπης οι Υπηρεσίες Προστασίας του Πολίτη, σε περιπτώσεις μαζικής καταστροφής, όπως ένα τσουνάμι, μια έκρηξη, ένας κατακλυσμός, στέλνουν στα κινητά όλων των πολιτών ένα SMS με οδηγίες που και προς ποία διεύθυνση να κατευθυνθούν για να αποφύγουν τραγικές για τις ζωή τους και τις οικογενειές τους καταστάσεις. Σε μας μπλοκαρίστηκε η λεωφόρος Μαραθώνος και οι οδηγοί και οι συνεπιβάτες άρχισαν να καίγονται και τυφλωμένοι έχασαν τον προσανατολισμό τους, δεν ήξεραν που πέφτει η θάλασσα. Στη Ραφήνα υπήρχαν επί της λεωφόρου δύο όργανα της τροχαίας που ρύθμιζαν την κίνηση από Μαραθώνα προς Αθήνα και από Αθήνα προς Μάτι, Άγιο Ανδρέα κ.λπ. Ε, λοιπόν άρχισαν να φιλονικούν μεταξύ τους γιατί δεν τους δόθηκαν οδηγίες να κατευθύνουν όλα τα αυτοκίνητα προς Αθήνα αντί να τα στέλνουν στο Μάτι να καούν. Καμία πρόβλεψη, καμία ανάληψη πρωτοβουλίας. Να μην αναφέρουμε τα 10 κασκαντέρ που λόγω βλάβης, κόπωσης των πιλότων κ.λπ. κατέληξαν ν’ αποσυρθούν τα εννέα και να σβήνει τις φωτιές μόνο ένα! Την ίδια στιγμή λόγω του τρελού ανέμου η φωτιά από το Νταού Πεντέλης σε 10 λεπτά, με απίστευτη ταχύτητα, κατέβηκε στο Μάτι και άρχισε να καίει ό,τι έβρισκε στο πέρασμά της.

“Μάτι σαν την Αρχαία Πομπηία”, γράφει η Ρεπούμπλικα. “Εξαφανίστηκε από το χάρτη”.

«Το Μάτι δεν υπάρχει πια. Σε πολλούς ο αφανισμός του μικρού αυτού οικισμού από τις φλόγες θύμισε το τέλος της Πομπηίας από τον Βεζούβιο» γράφει η ιταλική La Repubblica.

«Μητέρες με τα παιδιά τους αγκαλιά. Απανθρακωμένοι» προσθέτει η ιταλική εφημερίδα. «Το Μάτι δεν υπάρχει πια: απανθρακωμένα πτώματα, άνθρωποι να πέφτουν στη θάλασσα για να σωθούν από την πύρινη λαίλαπα, καμένα σπίτια και αυτοκίνητα, μεγάλες δασικές εκτάσεις έγινα στάχτη» προσθέτει η Il Messaggero.

Όλος ο κόσμος ακόμη και ο Ερντογάν (πολύ καλά έκανε) μας συλλυπήθηκαν και πρόσφεραν αεροπορική βοήθεια.

Και οι  “δικοί μας” τι έκαναν; Τα τυπικά, κάποιες ελαφρύνσεις φορολογικές του τύπου “οι πλειστηριασμοί και ο ΕΝΦΙΑ αναβάλλονται μέχρι το τέλος του 18” για τους πυρποληθέντες. Και φυσικά άφθονοι κλασική μουσική από το τρίτο πρόγραμμα.

Ερωτώ έτσι κλαίς τους νερκούς, έτσι πενθείς; Αυτό λέει η παράδοσή μας, ακόμη και η προχριστιανική; Θέλεις να δείξεις ότι συμπάσχεις; Ότι θλίβεσαι πραγματικά.

Πρώτο βήμα η ενσυναίσθηση: Αγκαλιάζεις τους συγγενείς και κλαις μαζί τους, Δεν τους χαιρετάς μόνο βουβά. Τους αγκαλιάζεις και νιώθεις την απώλεια των αγαπημένων τους σαν δικιά σου.

Δεύτερο βήμα έμπρακτος θρήνος και κοπετός: Πηγαίνεις εσύ, ο υπηρέτης του λαού πολιτικός, με τον Αρχιεπίσκοπο και γονατίζεις στον τόπο της συμφοράς σε κάθε σημείο όπου κάηκαν ή πνίγηκαν άνθρωποι πέφτοντας από γκρεμούς στη θάλασσα για να σωθούν. Σε κάθε σημείο όπου υποδεικνύεται ότι έχουν καεί άνθρωποι γίνεται δέηση και εκτελείται τρισάγιο με τους πολιτικούς και το ποίμνιο γονατιστό.

Τρίτο βήμα, λιτανείες και παράκληση-πρόσκληση για  συμπροσευχή. Οι καμπάνες των εκκλησιών κτυπούν πένθιμα και καλούν τους πολίτες να συμμετάσχουν σε κοινή προσευχή στις εκκλησίες σε όλη τη χώρα και με πρωτοστάτη τον επίσκοπο γίνονται λιτανείες υπέρ αναπαύσεως των νεκρών, συγχωρέσεως νεκρών και ζωντανών με προοπτική να βιώσουμε την ανάγκη όχι απλώς να παρακαλέσουμε τον Θεό να μας συγχωρέσει αλλά να ζητήσουμε με ταπείνωση και ειλικρινή μετάνοια να μας ελεήσει γιατί έχουμε προ πολλού αποστεί της Χάριτός Του.

Φανταστείτε ένας ξένος ποδοσφαιριστής και δη καθολικός, ο Σιμόες, δείχνει το δρόμο,

Σιμόες: «Προσευχηθείτε για τη χώρα μας, την Ελλάδα»

Τρίτη, 24 Ιουλίου 2018, 16:24

Το δικό του μήνυμα στήριξης προς τους πληγέντες από τις φονικές πυρκαγιές που έπληξαν την Αττική έστειλε ο Αντρέ Σιμόες μέσω instagram.

«Προσευχηθείτε για την Ελλάδα. Προσευχηθείτε για την χώρα μας. Να είστε γενναίοι και να βοηθάτε ο ένας τον άλλο», έγραψε ο Πορτογάλος αρχηγός της Ένωσης στον προσωπικό του λογαριασμό.

Είναι καταπληκτικό ποιοι υποδεικνύουν το δρόμο…

Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 24 Ιουλίου 2018, 16:38