Η λειτουργία του οργασμού μέσο κυριαρχίας και υποταγής. Μέρος 5ο

Ο αοράτως παρών Διάβολος με τις λεγεώνες του συνεχίζει αέναα τις ραδιουργίες του από δημιουργίας κόσμου ως τα σήμερα

Η επίπτωση και οι συνέπειες που έχει η λαγνεία, η σαρκική επιθυμία, η ηδονή του οργασμού, δεν μπορεί να μην συνδεθεί με την παρουσία και δραστηριοποίηση του Σατανά και των λεγεώνων του επί της γης και επί των ανθρώπων.

Ο θνητός ανθρωπάκος μαχόμενος με τον δράκοντα, τον όφι τον μέγα, τον αρχαίο, τον αποκαλούμενο διάβολο και σατανά ο οποίος παραπλανά την οικουμένη όλη

Ο όφις είναι η αρχική επίβουλη και  ολέθρια δύναμη η οποία εξαπάτησε την Εύα. Μία δύναμη η οποία σκέπτεται, ομιλεί και δρα με συγκεκριμένο σχέδιο. Σύμφωνα με τη Γένεση Γ΄, 1 δεν πρόκειται για κτηνώδη και άλογο ύπαρξη σαν το κοινό φίδι αλλά μια έμπειρη, πανούργα ύπαρξη η οποία παραπλανεί τον άπειρο, αμάθητο στις μεθοδίες του κακού άνθρωπο. Άλλωστε η κατάρα που του δίνει ο Θεός «με την κοιλιά θα σέρνεσαι, (θα έρπεις και κυλιέσαι πάνω στη γη και δεν θα μπορείς να σηκώσεις το βλέμμα σου προς τον ουρανό) και χώμα θα τρως σ’ όλη σου τη ζωή και αιώνια εχθρότητα και σύγκρουση θα υπάρχει ανάμεσα σ’ εσένα και στη γυναίκα, ανάμεσα στους διαδόχους σου και τους διαδόχους της, ώσπου να γεννηθεί Εκείνος  που θα σου λιώσει το κεφάλι (ο Χριστός) και εσύ θα τον πληγώσεις στη φτέρνα (σταυρώνοντάς τον με τους κακόβουλους ανθρώπους-πιόνια σου». (Γεν. Γ΄, 14-15). Άρα το φίδι εκείνο δεν ήταν ένα απλό φιδάκι που δεν σκεπτόταν, δεν ενεργούσε και είχε το ακαταλόγιστο. Απλά μεταμορφώθηκε ενώ πίσω από την αθώα εμφάνισή του κρυβόταν αυτός που στην Αποκάλυψη αναφέρεται ως «ο δράκων, ο όφις ο μέγας  ο αρχαίος, ο καλούμενος διάβολος και ο σατανάς που παραπλανά όλη την οικουμένη και ρίχτηκε κάτω στη γη μαζί με τους αγγέλους του (αφού έχασε τη μάχη με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ και τους αγγέλους του στον ουρανό)». (Αποκάλυψη, ΙΒ΄, 9 και Κ΄, 2).

Από την παράβαση των πρωτοπλάστων αρχίζει ο οργιώδης χορός του σατανά και των λεγεώνων του στο να κατευθύνει τους ανθρώπους στην αμαρτία. Η αδελφοκτονία του Κάϊν χαρακτηρίζεται «ως εκ του πονηρού», οι πληγές του Ιώβ από πειρασμική επίδραση του Διαβόλου προήλθαν για να τον αναγκάσει να βλαστημήσει το όνομα του Θεού. Η προδοσία του Ιούδα σε αυτόν αποδίδεται όπως και η ακάματη προσπάθειά του με τις πονηρές σκέψεις και νοήματα να ματαιώσει το έργο της σωτηρίας των πιστών μετά μανίας και λύσσας μαχόμενος εναντίον τους κρυπτόμενος από την αορασία του (δεν εμφανίζεται στους κοινούς θνητούς ώστε να μην δέχονται την παρουσία του και να υποπίπτουν εύκολα στις κάθε είδους παραβάσεις) σαν λιοντάρι δε αφρισμένο περιπατεί ωρυόμενος και ζητώντας ποιον να καταπιεί.

Όπως όμως ο δίκαιος  Θεός δεν λυπήθηκε τους αγγέλους του αλλά τους έριξε στα Τάρταρα, έτσι δεν λυπήθηκε έναν κόσμο που ήταν ασεβής επί Νώε και τους κατάστρεψε με κατακλυσμό, κι έκανε στάχτη τα Σόδομα και τα Γόμορρα και τις γειτονικές τους πόλεις που είχαν παραδοθεί κατά παρόμοιο τρόπο στην πορνεία και στις αφύσικες ηδονές. (Πέτρου Επιστολή Β΄, Κεφ Β΄, 4-6, Επιστολή Ιούδα, 7)). Εν κατακλείδι ο Ιωάννης στην (Επιστολή του Α΄, 19) γράφει: «Ξέρουμε πως είμαστε παιδιά του Θεού και πως όλος ο κόσμος βρίσκεται κάτω από την εξουσία του διαβόλου».

Το Σαραντάριο όρος όπου και η αντίστοιχη Μονή

 

Τούτο επιβεβαιώνεται και στους πειρασμούς του Ιησού και στα συμβάντα στο Σαραντάριο όρος[1] όπου νήστευσε επί 40 ημέρες ο Ιησούς εκεί ακριβώς όπου και η ομώνυμη Μονή. Εκεί επισυμβαίνουν γεγονότα και μας δίνονται πληροφορίες που έχουν αιώνια ισχύ κι επιβεβαιώνονται ως τα σήμερα και εις τους αιώνες των αιώνων.

Στον 1ο πειρασμό ο διάβολος τον προτρέπει να κάνει υλικά θαύματα να μετατρέψει κάθε τι που δεν αποδίδει παραγωγικά και δεν έχει χρηστική αξία, σε εξαγοράσιμη ύλη που θα πουλιέται και θα αγοράζεται όσο πιο ακριβά και ιδιοτελώς γίνεται. Να μετασχηματίσει τις άχρηστες και χωρίς αξία πέτρες σε ψωμιά δήθεν για να θρέψει τους πεινασμένους και τους αξιολύπητους φτωχούς που βγάζουν δεν βγάζουν την ημέρα τους. Δήθεν ότι λυπόταν τους δυστυχισμένους και εξαθλιωμένους! Η απάντηση που πήρε ο ενστικτώδης δαίμονας ήταν « ότι ο άνθρωπος δεν έχει μόνο ανάγκες υλικές αλλά και πνευματικές πιο πολύτιμες από την ικανοποίηση του ενστίκτου της επιβίωσης».

Το βαθύτερο όμως νόημα του πειρασμού παραμένει· ο Ιησούς ως Θεός ασφαλώς μπορούσε να κάνει τις πέτρες ψωμιά με τον ίδιο τρόπο που με δυο ψάρια και πέντε ψωμιά χόρτασε πάνω από πέντε χιλιάδες ψυχές. Όμως δεν υπέκυψε στον πειρασμό να υπακούσει στο θέλημα του σατανικού εντολέα.  

Στον 2ο πειρασμό ο διάβολος τον ανεβάζει πάνω στο ψηλότερο μέρος του Ναού του Σολομώντα και του προτείνει πέσει κάτω γιατί ξέρει ότι η Γραφή λέει «ο Θεός θα δώσει για σένα εντολή στους αγγέλους να σε σηκώσει στα χέρια για να μη σκοντάψει καν το πόδι σου σε πέτρα».

«Έτσι δηλαδή με αυτό τον θεαματικότατο τρόπο, θα κάνεις τη φιγούρα σου δίνοντας τροφή στην υπερηφάνεια και τον εγωϊσμό σου διότι οι άνθρωποι θα σε λατρέψουν βλέποντας τις απεριόριστες δυνατότητες που έχεις και θα υποταχθούν στην παντοδυναμία σου. Με λίγα λόγια θα έχεις δικαιώματα απεριόριστα επάνω τους και να τους κάνεις ό,τι θέλεις, να τους κάνεις αντικείμενα ηδονής, θύματα της αδυναμίας τους, να τους κακοποιείς και να ασελγείς επάνω τους όπως κάνω κι εγώ από την πτώση των πρωτοπλάστων και την δολοφονία του Άβελ από τον Κάϊν».

Κι εδώ δεν υποκύπτει σε κάτι που μπορεί να κάνει με τη μέγιστη ευκολία, όπως απέδειξε άλλοτε  εξαφανιζόμενος από τα έξαλλα πλήθη όταν πήγαν να τον λυντσάρουν δια λιθοβολισμού όταν τους είπε «Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ένα» (Ιωάννης Ι΄, στ. 30 και 40) και άλλοτε εμφανιζόμενος από το πουθενά στους μαθητές του μετά την Ανάστασή του. Το ύψος του Ναού θα τον φόβιζε;.

Στον 3ο πειρασμό εξαπολύει την μεγαλύτερη επίθεση που θα μπορούσε το δαιμονικό πνεύμα. «Αν με προσκυνήσεις θα σου δώσω την εξουσία που έχω πάνω σε όλα τα βασίλεια της οικουμένης διότι σε μένα έχουν παραδοθεί και σε όποιον θέλω την δίνω». (Λουκάς, Δ΄, 6 και 7). [2] Η αλαζονεία και ο ναρκισσισμός στο αποκορύφωμά της. Και η απάντηση που πήρε ήταν «Φύγε από μπροστά μου άθλια ύπαρξη μόνο τον κύριο το Θεό σου θα προσκυνάς και θα λατρεύεις».

Με αυτή την έσχατη απόρριψη επαναφέρεται το θέμα της υποταγής στον Ηθικό Νόμο και της αυστηρής εντολής του Θεού «την ίδια μέρα που θα φας από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού θα πεθάνεις γιατί εκείνο που έχει σημασία πάνω από όλα είναι «κανένα είδωλο δεν θα προσκυνάς και θα λατρεύεις παρά μόνο το Θεός σου». (Ματθαίος και Ιωάννης Κεφάλαιο 4 και στους δυο Ευαγγελιστές). Και πάλι δεν υποκύπτει στα κελεύσματα του Εωσφόρου Αυτός στον οποίο «ανήκει η γη και το πλήρωμα αυτής» (Α΄, Κορινθίους Ι΄, 26). Πατά τον διάβολο στο κεφάλι και δεν υπακούει στον μεγαλύτερο πειρασμό, την απόλυτη παγκόσμια κυριαρχία.  

Τι έκαναν όμως από δημιουργίας κόσμου ακόμη και μετά την πνευματική επανάσταση που έφερε στον κόσμο η θυσία, η σταύρωση και ο θάνατος του Ιησού και πάνω από όλα η μοναδική του προσφορά· η Ανάσταση; Για τους πολλούς τίποτα. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να ποθούν και να λατρεύουν τη σάρκα, την ύλη και την δύναμη της πολιτικής εξουσίας[3] στην πλειοψηφία τους.

Εμείς θα περιοριστούμε στην περιγραφή της ανταρσίας του ανθρώπου στο θέλημα του Θεού σε μια από τις πλέον επικίνδυνες έξεις στις οποίες εκούσια υποδουλώνεται και με ελαφρά καρδιά αφήνεται μην λαμβάνοντας υπόψη τις τραγικές και καταστροφικές επιπτώσεις που αυτές έχουν· εννοούμε την ηδονή του οργασμού και τον τρόπο εκδήλωσής της στη σεξουαλική συμπεριφορά  του ανθρώπου.

Φυσικά όπως λέγει και ο Άγιος Αθανάσιος, ο σατανάς δεν καταρρίφθηκε στα Τάρταρα από τον ουρανό λόγω μοιχείας ή κλοπής, αλλά για την υπερηφάνεια αυτού γιατί είπε «αναβήσομαι και θήσομαι τον θρόνον μου ενώπιον του Θεού και έσομαι όμοιος τω Υψίστω» (Μεγας Αθανάσιος «Περί παρθενίας παραγφ. 5, Μ. 28, 257.). Αιτία της πτώσης του Διαβόλου  η ΕΠΑΡΣΗ, η Υπερηφάνεια, ο Ναρκισσισμός και αυτού και των αγγελικών δυνάμεων που αποστάτησαν από τη θεία τάξη και τον προορισμό τους κι έγιναν δημιουργοί της κακίας και όλη αυτή την εγωιστική μανία για υπεροχή τη  μετέδωσαν στους θολωμένους από την αμαρτία, και πάσχοντες από πνευματική  ανωριμότητα ανθρώπους.

Στα πιο κάτω κεφάλαια θα αναφερθούμε με περισσότερες λεπτομέρειες στο θέμα.

[1] Σύμφωνα με τη διήγηση του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου ( Κεφ. Δ΄ 1-11), ο Κύριος μετά τη βάπτισή του στον παρακείμενο ποταμό Ιορδάνη από τον Ιωάννη, «ἀνήχθη εἰς τήν ἔρημον πειρασθῆναι ὑπό τοῦ διαβόλου»  (Ματθ. Δ΄ 8). Το όρος εκείνο ονομάσθηκε Σαραντάριο όπου και έχει κτιστεί η Μονή Σαρανταρίου και ο αντίστοιχος ναός.

Σαραντάρι, η είσοδος στο Μοναστήρι

Στα δεξιά του κυρίως Ναού υπάρχει σκάλα με δεκατρία σκαλιά, η οποία οδηγεί στο μικρό παρεκκλήσιο του πειρασμού. Περιλαμβάνει το χώρο όπου ο Κύριος νήστευσε και επειράσθη από τον πονηρό. Μόλις ανέβει κανείς στα δεξιά και κάτω από την αγία Τράπεζα, υπάρχει ο ιερός λίθος στο οποίο σώζονται τα αποτυπώματα των γονάτων του Κυρίου, που προσευχόταν στο Θεό Πατέρα Του κατά τον πειρασμό από τον πονηρό. Το ύψος του λίθου είναι πενήντα επτά εκατοστά. Στην αψίδα του ιερού αυτού χώρου υπάρχει εικόνα που παριστάνει τον Κύριο μεταξύ των αγγέλων και η επιγραφή «Καὶ ἦν ἐκεῖ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἡμέρας τεσσαράκοντα πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ σατανᾶ καὶ ἦν μετὰ τῶν θηρίων καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ» (Μαρκ. Α΄ 13). Το παρεκκλήσιο επιστεγάζεται  με μικρό τρούλο, ο οποίος έχει τέσσερα παράθυρα. Τα τρία είναι ανοικτά και το τέταρτο κλειστό, διότι ανοίγει στο βράχο.

Σαραντάρι ο ιερός λίθος. Εδώ προσευχόταν ο Ιησούς και δέχτηκε τις πειρασμικές οχλήσεις του σατανά

[2]Στο σημείο αυτό γεννιέται ένα αγωνιώδες ερώτημα: Από ποιον παραδόθηκαν οι εξουσίες των εθνών στον πλανήτη, στον διάβολο; Η απάντηση είναι ότι ο Θεός Δημιουργός παραχώρησε τη χρήση του κόσμου και των εξουσιών στον άνθρωπο. Με την αποστασία μετά τη διάπραξη του προπατορικού αμαρτήματος ο άνθρωπος παρέδωσε τη χρήση του κόσμου και των εξουσιών την οποία είχε στα χέρια του, στο διάβολο στον οποίο υποτάχθηκε κι έγινε όργανό του.

Και οι εξουσίες επιστράφηκαν στους δαιμονοκρατούμενους ανθρώπους οι οποίοι αυτοαποκλήθηκαν πολιτικοί και έκτοτε τυραννούν την ανθρωπότητα και χάνονται άνθρωποι

[3]Να ξεκαθαρίσουμε ότι η λατρεία της δύναμης που χαρίζει η πολιτική εξουσία είναι μια ψευδαίσθηση γιατί κανείς δεν ορίζει την εξουσία σαν ιδιοκτήτης. Μόνο σαν προσωρινός χρήστης. Αργά ή γρήγορα κάποιος θα αντικαταστήσει τον βασιλέα και ηγέτη, πρόεδρο, πρωθυπουργό ή ό,τι άλλο, ο μόνιμος όμως κάτοχος είναι ο διάβολος που την παραδίδει σε όποιον τον προσκυνάει και γίνεται όμοιός του ή και χειρότερος.

Ευαγγελάτος Γεώργιος

Οι ευεργετικές ιδιότητες των αυγών στον ανθρώπινο οργανισμό έναντι του φόβου της υπεχοληστερολαιμίας

 

Το δίλλημα δεν είναι να τρώμε αυγά ή όχι, αλλά να τρώμε και τον κρόκο ή μόνο το ασπράδι;;

Τα αυγά είναι ίσως το φτηνότερο και το ευκολότερο φαγητό για την πρόσληψη της πρωτεΐνης.

Επιπλέον έχει πολύ λίγες θερμίδες – ένα αυγό έχει περίπου 85 θερμίδες – και ενισχύει την καλή υγεία του σώματος. Αν ακόμα δεν έχετε πειστεί, εδώ είναι 10 απίστευτα οφέλη των αυγών.

Ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα

Αν δεν σας αρέσει το κοτόπουλο, μάθετε ότι το αυγό είναι εξαιρετική πηγή σεληνίου, ένα θρεπτικό συστατικό πους συμβάλει στη στήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος και ρυθμίζει τις ορμόνες του θυρεοειδούς. Τα παιδιά πρέπει να τρώνε μπόλικα αυγά γιατί αν δεν παίρνουν αρκετό σελήνιο επηρεάζονται αρνητικά οι λειτουργίες της καρδιάς, των οστών και των αρθρώσεων.

Η χοληστερίνη δεν επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό

Υπάρχουν τρία πράγματα για τη χοληστερίνη που σχεδόν όλοι γνωρίζουμε: α) η υψηλή χοληστερίνη είναι κακό πράγμα, β) υπάρχει καλή HDL και κακή LDL χοληστερίνη, γ) τα αυγά ανεβάζουν τη χοληστερίνη. Συγκεκριμένα ένα μεγάλο αυγό περιέχει 212 mg χοληστερίνη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα αυγά θα αυξήσουν την «κακή» στο αίμα σας. Το σώμα παράγει συνεχώς χοληστερόλη από μόνη του. Είναι σημαντικό λοιπόν να διευκρινιστεί ότι ο ανθρώπινος οργανισμός παίρνει μόλις το 20% της χοληστερόλης που χρειάζεται από τις τροφές, ενώ το υπόλοιπο 80% το συνθέτει μόνος του, έτσι η χοληστερίνη του αυγού την επηρεάζει σε πολύ μικρό βαθμό. Σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση British Medical Journal, τα αυγά δεν κρύβουν κανένα διατροφικό κίνδυνο. Ο κρόκος τους ναι μεν περιέχει περίπου 213 mg καθαρής χοληστερίνης, είναι όμως τόσο λίγη σε συνολική ποσότητα ώστε, σύμφωνα με την έρευνα, είναι απίθανο να επηρεάσει τα ολικά επίπεδα της χοληστερόλης στο ανθρώπινο αίμα. Στην έρευνα βρέθηκε ότι η κατανάλωση 2 αυγών ημερησίως επί χρονικό διάστημα 12 εβδομάδων, σε συνδυασμό με υγιεινή διατροφή, όχι μόνο δεν αύξησε αλλά μείωσε την κακή χοληστερίνη καθώς και το βάρος των συμμετεχόντων.

Μειώνεται ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής

Έρευνα του University of Eastern Finland έδειξε ότι η κατανάλωση ενός αυγού ημερησίως δεν συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου. Τα ευρήματα μάλιστα υποδεικνύουν ότι η συχνή κατανάλωση αυγών δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, ακόμα και σε ανθρώπους που έχουν γενετική προδιάθεση να επηρεαστούν περισσότερο λόγω υψηλής χοληστερίνης.

Δίνουν ενέργεια

Ένα καλά βρασμένο αυγό, περιέχει πολλές πρωτεΐνες και μπορεί να συγκρατήσει την όρεξή για ώρες. Ένα πρωινό για παράδειγμα πλούσιο σε πρωτεΐνες και χαμηλό σε υδατάνθρακες έχει αποδειχτεί πως μπορεί να διατηρήσει τα επίπεδα κορεσμού ακόμη και για τρεις και τέσσερις ώρες αργότερα. Αυτό συμβαίνει γιατί η πρωτεΐνη χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να χωνευτεί σε σχέση με τους υδατάνθρακες και για αυτό παρέχει αίσθηση κορεσμού και υψηλά επίπεδα ενέργειας.

Τα μαλλιά και το δέρμα έχουν μια ιδιαίτερη λάμψη

Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β είναι απαραίτητα για υγιές δέρμα και μαλλιά, τα μάτια και το συκώτι (εκτός από τη βιταμίνη B2, τα αυγά είναι επίσης πλούσια σε Β5 και Β12). Μπορεί επίσης να εξασφαλιστεί η σωστή λειτουργία του νευρικού συστήματος.

Τα αυγά «ασπίδα» ενάντια στο Αλτσχάιμερ

Όπως αναφέρουν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, τα αβγά αλλά και τροφές όπως το κοτόπουλο, τα φασόλια και τα ψάρια που περιέχουν το θρεπτικό συστατικό χολίνη μπορούν να βοηθήσουν στο να παραμείνει νέος ο εγκέφαλός μας.  Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι άτομα που λάμβαναν στο πλαίσιο της διατροφής τους πολύ χολίνη, η οποία ανήκει στην οικογένεια των βιταμινών Β, είχαν καλύτερες επιδόσεις σε τεστ μνήμης ενώ αντιμετώπιζαν και λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν στον εγκέφαλο αλλαγές που συνδέονται με άνοια.

Μειώνεται η πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Φινλανδίας διαπίστωσαν ότι η συστηματική κατανάλωση αυγών μπορεί να μειώσει τουλάχιστον κατά 30% τις πιθανότητες εκδήλωσης τύπου 2 διαβήτη, ο οποίος σχετίζεται κατά κανόνα με την παχυσαρκία.

Πιο γρήγορα αντανακλαστικά

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα πρόσφατης έρευνας η τυροσίνη, ένα αμινοξύ που βρίσκεται στα αυγά, βοηθά πολύ σε περιπτώσεις που χρειάζονται άμεσες αντιδράσεις, όπως η οδήγηση ή η λήψη γρήγορων αποφάσεων!

Λιγότερο στρες και άγχος

Τα αυγά είναι γεμάτα με θρεπτικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεΐνης, του ασβεστίου, των βιταμινών Α και D, της θειαμίνης και της ριβοφλαβίνης. Όλες αυτές οι ουσίες έχει αποδειχτεί ότι μειώνουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Λιγότερο βάρος

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε πρόσφατα στη Μ. Βρετανία, οι άνθρωποι των οποίων η διατροφή βασίζεται κατά κύριο λόγο στην πρωτεΐνη, καίνε περίπου 70 θερμίδες περισσότερες την ημέρα (αριθμός που αντιστοιχεί σε απώλεια 3,5 κιλών σε ένα χρόνο).

Όσο για σένα που διστάζεις. Άσε καλύτερα, μην πάθουμε και καμιά χοληστερίνη στα καλά καθούμενα. 
Η κατανάλωση του αυγού έχει διχάσει πολλούς από εμάς, ιδίως τους στεφανιαίους ασθενούς κι όσους έχουν υποβληθεί σε επάμβαση bypass. Έκανε το αυγό την κότα ή η κότα το αυγό; Και γιατί όσοι γυμνάζονται εντατικά καταναλώνουν πολλά ασπράδια αυγού; Μήπως ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε;

Ναι, ξέρουν ότι: 
– Το ασπράδι αποτελείται από 45% πρωτεϊνες που περιέχουν τα απαραίτητα για τον οργανισμό αμινοξέα!
– Το αυγό έχει ελάχιστα λιπαρά.
– Χαρίζει δύναμη και ενέργεια. 
– Είναι πλούσιο σε ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, νάτριο, κάλιο. 
– Έχει μόλις 70 θερμίδες.
– Σε γεμίζει με 13 βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, χοληστερόλη, ακόρεστες λιπαρές ουσίες και αντιοξειδωτικές ενώσεις.  

Επίσης, τα αυγά:
– Έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες καθώς περιέχουν ισχυρά αντιοξειδωτικά, τα οποία μας προστατεύουν από τις καρδιακές παθήσεις και τον καρκίνο.
– Συντελούν στην απώλεια βάρους. Τα αυγά περιέχουν λευκίνη, ένα αμινοξύ που βοηθά στο χάσιμο κιλών καθώς ρυθμίζει το μεταβολισμό. Επίσης τρώγοντάς τα μειώνεις την αίσθηση της πείνας. 
– Βελτιώνουν τα αντανακλαστικά μας. Η τυροσίνη που έχουν είναι ένα άλλο αμινοξύ το οποίο μάς βοηθά να αντιδρούμε άμεσα, πχ. στο δρόμο όταν οδηγούμε ή όταν πρέπει να πάρουμε μια απόφαση.
– Οξύνουν τη μνήμη. Η χολίνη που έχουν τα αυγά παίζει σημαντικό ρόλο στις εγκεφαλικές λειτουργίες.  

Ναι, αλλά πόσα αυγά είναι αρκετά;
Έρευνες έδειξαν ότι αν τρως 2 αυγά την ημέρα κάνοντας παράλληλα υγιεινή διατροφή όχι μόνο δεν αυξάνει την κακή χοληστερίνη αλλά τη μειώνει κιόλας! 

Και τα μικρά παιδιά; 
Μπορούν να τρώνε άφοβα ένα αυγό την ημέρα.  
Η χοληστερόλη που περιέχουν είναι ελάχιστη και δεν μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα. Μπορείς βέβαια να τρως μόνο το ασπράδι και να αποφεύγεις τον κρόκο, που δεν έχει ούτε χοληστερίνη ούτε λίπος. 

Όμως, πες όχι  στα τηγανητά και προτίμησε τα βραστά ή ποσέ! 

 

Η Ελλήνων Ιστορία επαναλαμβάνεται ή παρακολουθούμε την εξόδιο ακολουθία μας σαν λαός;

Ένα κείμενο ιστορικό για το σκοτεινό μας παρόν! Η ιστορία είναι πάντα πολύ χρήσιμος οδηγός για να αναλύσεις το παρόν και ίσως να προβλέψεις και όσα έρχονται στο άμεσο έστω μέλλον. Γι΄ αυτό ίσως γίνεται μεγάλη προσπάθεια να μας πείσουν ότι και δεν πρέπει να την μαθαίνουμε και όσοι την γνωρίζουν θα πρέπει γρήγορα να την αφήσουν πίσω.

Αξιωματικός των Ενόπλων Δυνάμεων εντόπισε και μας έστειλε το κείμενο που ακολουθεί με την υπογραφή της Αθηνάς Κατσαφάδου, δικηγόρου, τ. πρόεδρος Δ.Σ. Πειραιά.

Έχει ενδιαφέρον κι όχι μόνο ιστορικό. Καταλήγει στο ερώτημα: «Είμαστε οι τελευταίοι Έλληνες»;

«…Έτσι πήραμε τον δρόμο προς τη Δύση για να απαλλαγούμε από τον Τούρκο κι ενώ πετύχαμε πλέον να «ανήκομεν εις την Δύσιν» -καθώς τα έχουμε δώσει όλα- βρίσκουμε πάλι τον Τούρκο μπροστά μας… Ήμασταν ενήλικες και για να συγχρονιστούμε με τα ανθρωπολογικά βρέφη της ιστορίας μάθαμε να μπουσουλάμε πίσω τους. Και συνεχίσαμε. Ξεχνώντας ότι υπάρχει και το όρθιο βάδισμα…»

Για να αντιληφθούμε σε βάθος αυτό που συμβαίνει σήμερα στη δύστυχη χώρα μας πρέπει να ξαναθυμηθούμε τα γεγονότα της ιστορίας μας, τα αίτια και τις αφορμές της Δ’ Σταυροφορίας και τον διαμελισμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που επιμελώς αποκρύπτονται, αποσιωπούνται και δεν διδάσκονται στα σχολεία μας. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό έχει να κάνει με τη γεωπολιτική προσήλωση της πολιτικο-οικονομικής ελίτ της χώρας στο δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν», δηλαδή σε Ευρωπαϊκή Ένωση (για να ακριβολογούμε, γερμανική Ευρώπη) και ΗΠΑ.

Τα σύνορά μας, παρά την ένταξή μας στην Ε.Ε., ουδέποτε αναγνωρίστηκαν ως σύνορα της Ευρώπης. Η γεωργία και η κτηνοτροφία μας σχεδόν κατεστράφησαν και η βιομηχανία και η ανθούσα βιοτεχνία μας εξαφανίζονται. Το νόμισμά μας, η παλαιότατη δραχμή, αντικαταστάθηκε από το πανάκριβο γερμανικό ευρώ. Έχουμε μεταβληθεί σε λαό καταναλωτών των δυτικών προϊόντων και κυρίως των πολιτιστικών σκουπιδιών τους. Αυτή είναι η επιδίωξη της Δύσης. Να μην παράγουμε τίποτε και να είμαστε απλώς μεταπράτες.

Εμείς, εις πείσμα των καιρών, θα αναπλεύσουμε το ρεύμα της αιμάσσουσας ιστορίας μας προκειμένου να αναδειχθεί και να κατανοηθεί αρκούντος ότι υπήρξαμε η πρώτη αποικία των Δυτικών τριακόσια χρόνια πριν στραφούν προς την αποικιοποίηση των Δυτικών Ινδιών, Αντιλλών, Κούβας κ.λ.π. Σήμερα μέσω των Μνημονίων έχουμε πάλι μεταβληθεί απροκάλυπτα σε αποικία της Δύσης με νέους τρόπους επίθεσης και επιβολής της Νέας Τάκης, καθόλου πιο ήπιους από τους παλαιότερους.

Θα προσπαθήσουμε όσο είναι δυνατόν να καταγράψουμε τα αίτια και τις συνέπειες που είχαν και συνεχίζουν να έχουν για τη χώρα η Φραγκοκρατία και η Άλωση. Η αποικιοκρατική πρακτική των Δυτικών είχε αρχίσει να τίθεται σε εφαρμογή πριν από την Άλωση. Το Βυζάντιο αποτελούσε ήδη ημιαποικία. Δεν υπολειπόταν παρά η τελευταία πράξη του δράματος…

Η πτώση του Βυζαντίου

Η ήττα του Βυζαντινού στρατού το 1071 στη μάχη του Ματζικέρτ, υπό τον γενναίο και τραγικό ταυτόχρονα αυτοκράτορα Ρωμανό Δ’ τον Διογένη έπειτα από προδοσία της παλατινής γραφειοκρατίας, αποτελεί ορόσημο στη Βυζαντινή ιστορία, καθώς οι Σελτούκοι Τούρκοι εγκαθίστανται πλέον οριστικώς στην Μικρά Ασία.

Το 1081 ανεβαίνει στον θρόνο ο Αλέξιος Κομνηνός (1081 – 1118), ο οποίος αναρέπει την προϊούσα παρακμή της αυτοκρατορίας. Αντιμετώπισε τους Νορμανδούς του Ροβέρτου Γυισκάρδου, τους Πετσενέγους (Σκύθες, κατά την Άννα Κομνηνή), τους Κουμάνους και τους Τούρκους της Μικράς Ασίας. Τότε εμφανίζονται για πρώτη φορά στην περιοχή οι Σταυροφόροι που ξεκινούσαν να απελευθερώσουν τους Αγίους Τόπους από τους Άραβες και τους Τούρκους. Ο Αλέξιος αντελήφθη πολύ νωρίς τους κινδύνους που εγκυμονούσε για το Βυζάντιο η άφιξη των Σταυροφόρων, που δύσκολα μπορούσαν να κρύψουν κάτω από τον μανδύα του «Ιερού Πολέμου» τις βλέψεις τους στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Μικράς Ασίας, δηλαδή στην περιοχή καθαυτό του Βυζαντίου.

Ο Αλέξιος, σε αντάλλαγμα της βοήθειας που του παρείχαν με τον στόλο τους οι Ενετοί εναντίον του Ροβέρτου Γυισκάρδου και των Νορμανδών (τον οποίο νίκησε κατά κράτος), τους παραχωρεί μεγάλα προνόμια. Τους απάλλαξε από τους φόρους σε όλες τις χώρες που τελούσαν υπό την κυριαρχία των Ρωμαίων, χωρίς να πληρώνουν ούτε έναν οβολό ως τελωνειακό δασμό. Εξαιρέθηκαν έτσι από κάθε ρωμαϊκό έλεγχο.

Περιγράφοντας την Α’ Σταυροφορία (1097 – 1104) καταγράφει στην Αλεξιάδα η Άννα Κομνηνή την άποψη του πατέρα της για τους Σταυροφόρους Λατίνους: «Προέβλεπε επίσης την αστάθεια και την αναξιοπιστία των ανθρώπων εκείνων που αλλάζουν κατεύθυνση σαν τον Εύριπο και ήταν διατεθειμένοι να πουλήσουν για έναν οβολό ακόμα και τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Τόσο φιλοχρήματοι ήσαν». Άρχιζε ήδη η οικονομική αιμορραγία του Βυζαντίου…

Ο Μανουήλ Κομνηνός (1143 – 1180), εγγονός του Αλεξίου, για να αντιμετωπίσει τους Νορμανδούς, τους Σελτζούκους του Ικονίου και τους Σταυροφόρους, θα επιτρέψει κι αυτός υπερμέτρως την διείσδυση των Λατίνων όχι μόνον στην οικονομία, αλλά και στον στρατό. Έτσι εξέλιπε η οικονομική ευρωστία του Βυζαντίου, αφού ο άλλοτε κραταιός βυζαντινός στόλος δεν είχε πλέον τον έλεγχο των θαλασσών. Το 1145 είχε αρχίσει η Β’ Σταυροφορία. Ο Μανουήλ στο τέλος της ζωής του προσπαθεί να περιορίσει τους Λατίνους εμπόρους και να ενισχύσει τους στρατιώτες – ιδιοκτήτες γης.

Ο διάδοχός του (1182 – 1185), Ανδρόνικος Κομνηνός, προσπαθεί με ένα πάθος απελπισμένο να ανορθώσει την παραπαίουσα Αυτοκρατορία. Έχει κατανοήσει τον φοβερό κίνδυνο των Λατίνων – Φράγκων από τη μία και των Σελτζούκων από την άλλη. Καταλαβαίνει πως εάν δεν επανέλθουν τα λιμάνια, οι εμπορικοί δρόμοι, η ναυτιλία και το εμπόριο, γενικότερα εάν δεν επανακυριαρχήσουν οι βυζαντινοί στην οικονομία τους, την οποία ελέγχουν κατά μέγιστο ποσοστό οι ξένοι (το ίδιο δεν συμβαίνει και σήμερα;) σωτηρία δεν υπάρχει. Ξεκινά αμέσως βαθιά κοινωνική και οικονομική μεταρρύθμιση με νόμους αυστηρούς κατά των γαιοκτημόνων και φοροεισπρακτόρων (εμείς τους απαλλάσσουμε με τροπολογίες ντροπής για τους βουλευτές που τις ψηφίζουν).

Ενδεικτικό του κλίματος κατά των Λατίνων είναι το ακόλουθο γεγονός:

Τον Μάιο του 1182 ξεσηκώνεται ο λαός της Κωνσταντινούπολης και προβαίνει σε εκτεταμένη λεηλασία και σφαγή των Λατίνων. Οι Νορμανδοί στις 15 Αυγούστου θα πολιορκήσουν την Θεσσαλονίκη και μετά από ηρωική αντίσταση δέκα ημερών θα την καταλάβουν και θα την λεηλατήσουν. Οι «δυνατοί», δηλαδή οι μεγαλογαιοκτήμονες της Θεσσαλονίκης, είχαν συμμαχήσει με τους Νορμανδούς. Αντίθετα, οι λαϊκές τάξεις, οι καλόγεροι και η φρουρά στάθηκαν γενναίοι υπερασπιστές της Θεσσαλονίκης, γράφει ο Γ. Κορδάτος.

Η συμμαχία των δυνατών με τους Νορμανδούς είναι δεδομένη και όλοι μαζί βαδίζουν κατά της Κωνσταντινούπολης. Οι «δυνατοί» οργανώνουν πραξικόπημα κατά του Ανδρόνικου. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1185 ένα μέρος του λαού, παραπλανημένο και από το φόβο της επέλασης των Νορμανδών, θα συνταχθεί με τους πραξικοπηματίες. Συλλαμβάνουν τον Ανδρόνικο, τον οποίο κατακρεουργεί κατά απόλυτα απεχθή τρόπο ο όχλος.

Στα επόμενα 19 χρόνια, μέχρι το 1204, η εσωτερική υπονόμευση επιδεινώνεται αδιαλείπτως. Ο δόγης Ερρίκος Δάνδολο συναποφασίζει με τον Πάπα Ινοκέντιο τον Γ’ την Δ’ Σταυροφορία, η οποία δίνει την ευκαιρία στους Δυτικούς να βάλλουν κατά του Βυζαντίου υπό το πρόσχημα της αποκατάστασης στον θρόνο του έκπτωτου αυτοκράτορα Αλέξιου Δ’ Άγγελου.

Ο Νικήτας Χωνιάτης, βυζαντινός λόγιος και χρονικογράφος της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, που κατάφερε και ξέφυγε από την αιχμαλωσία, ξεσπά σε θρήνο: «Ω Πόλη, βασίλισσα των πόλεων, ποιος μας χωρίζει από εσένα, σαν την μητέρα από τα αγαπημένα της παιδιά; Τι θα απογίνουμε; Που θα πάμε; Ποια παρηγοριά θα βρούμε, ξεριζωμένοι από τον κόρφο σου; Θα γίνουμε τραγούδι και θρύλος στο στόμα των εθνών, σύντροφοι των πουλιών, εξασφαλίζοντας την τροφή μας όπως τύχει και πίνοντας αντί για νερό χολή;»…

Ο μεγάλος Βυζαντινολόγος Στίβεν Ράνσιμαν γράφει: «Η λεηλασία της Κωνσταντινούπολης δεν έχει αντίστοιχό της στην Ιστορία (…) Ξεχύθηκε ένας ωρυόμενος όχλος στους δρόμους και τα σπίτια, αρπάζοντας οτιδήποτε γυάλιζε και καταστρέφοντας οτιδήποτε δεν μπορούσαν να κουβαλήσουν, σταματώντας μόνο για να σκοτώσουν και να βιάσουν ή για να ανοίξουν τα κελάρια και να πιούν. Στην ίδια την Αγια-Σοφιά έβλεπε κανείς μεθυσμένους στρατιώτες να σχίζουν τις μεταξωτές κουρτίνες και να γκρεμίζουν ή να κομματιάζουν τα μεγάλα ασημένια εικονοστάσια, ενώ ποδοπατούσαν ασεβέστατα άγιες εικόνες και ιερά βιβλία. Επί τρεις ημέρες εξακολουθούσαν οι φρικιαστικές σκηνές της λεηλασίας κα της αιματοχυσίας, ώσπου η τεράστια και ωραία πόλη έγινε ένα ερείπιο».

Καταλαμβάνοντας την Κωνσταντινούπολη, οι Λατίνοι εγκαθιστούν Λατίνο αυτοκράτορα, τον Βαλδουίνο της Φλάνδρας, και Λατίνο Πατριάρχη, τον Βενετό Θωμά Μοριζίνι. Τα εδάφη της ηττημένης Αυτοκρατορίας διενεμήθησαν στους νικητές με την Partitio Romanie, τη συνθήκη διαμελισμού της Ρωμανίας. Βάσει της Partitio Romanie, οι Ενετοί έλαβαν τα 3/8 της επικράτειας, συμπεριλαμβανομένης της Κρήτης, η οποία θα μείνει στα χέρια τους πάνω από τέσσερις αιώνες (1204 – 1669), της Κύπρου, την οποία κατέχουν σχεδόν τέσσερις αιώνες (1204 – 1571), και των Ιονίων Νήσων, στα οποία κυριαρχούν σχεδόν επτά αιώνες (1204 – 1861).

Μετά την πτώση της Πόλης, οι δυτικοί σπεύδουν να απομυζήσουν κάθε πόρο. Στη Χίο, για παράδειγμα, εγκαθιδρύθη κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας των Γενουατών (1345 – 1566) ένα πρωτότυπο αποικιακό καθεστώς, μία μονοπωλιακή μετοχική εταιρεία, η πρώτη μετοχική εταιρεία της Ιστορίας, η οποία κατείχε το μονοπώλιο της εκμετάλλευσης της μαστίχας. Οι καλλιεργητές είχαν εκπέσει σε δουλοπάροικους και αργότερα σε δούλους. Κάτι παρόμοιο έγινε και στην Κύπρο, με την παραγωγή ζάχαρης. Οι Δυτικοί, εκτός από την ληστρικότητα στο οικονομικό πεδίο, διεξήγαν και απηνείς διωγμούς κατά των υποδούλων «αλλοθρήσκων». Η μισαλλοδοξία τους κατά των Ελλήνων Ορθοδόξων είναι τέτοιας έκτασης που στην Κύπρο το 1211 οι Λατίνοι επίσκοποι έκαψαν 12 Έλληνες μοναχούς και τον ηγούμενο. Η Ιερά Εξέτασή τους συνέχισε τις καταδίκες των ορθοδόξων μέχρι και τον 16ο αιώνα. Στην Κρήτη πεντακόσιοι ορθόδοξοι κληρικοί εξορίστηκαν, ενώ εβδομήντα τέσσερις βρήκαν οικτρό θάνατο με στραγγαλισμό και απαγχονισμό στη Ρώμη.

Είμαστε οι τελευταίοι Έλληνες;

Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα απετέλεσε κυριολεκτικά την πρώτη σπουδή αποικιοκρατίας των Δυτικών τριακόσια χρόνια πριν από την επίθεση της Δύσης στο Νέο Κόσμο και την Αφρική. Επάνω στη χώρα μας απέκτησαν τεχνογνωσία αποικιοκράτη! Η Άλωση, ωστόσο, για τους Δυτικούς σημαίνει κάτι παραπάνω από γεωγραφική επέκταση και οικονομική άνθηση. Με την πτώση της Πόλης, αρχίζει η «Αναγέννηση» της Δύσης. Τα Πανεπιστήμια, οι Τέχνες, οι καθεδρικοί ναοί, η Επιστήμη και οι Έρευνες, η χρηματοδότηση των εξερευνήσεων κ.α., όλα αυτά πάτησαν πάνω στα συσσωρευμένα πνευματικά και υλικά λάφυρα και στους χιλιάδες τόνους χρυσού (ρωσικά αρχεία) που άρπαξαν από την καθημαγμένη «καθ’ ημάς Ανατολή». Η Αναγέννηση της Δύσης βασίζεται στο βιαίως σφαγιασθέν πτώμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μας από τους ομοθρήσκους της.

Σήμερα η χώρα μας λιώνει. Η πνευματική, οικονομική και κοινωνική παρακμή είναι προϊούσα και ελπίδα με προοπτικές δεν διαφαίνεται. Το δημογραφικό έχει ξεπεράσει την «κόκκινη γραμμή». Τα εθνικά μας θέματα είναι εκτεθειμένα σε χέρια πολιτικών που δεν πιστεύουν στην ανεξαρτησία και στο συμφέρον της χώρας μας.

Απευθύνομαι στην ιερή τρέλα των Ελλήνων, έξω από ιδεολογίες και κομματικούς σχηματισμούς, την οποία επικαλούμαι. Αυτή η ιερή τρέλα έχει συμπυκνωμένα όλα τα «συμφωνημένα υπονοούμενα» της φυλής. Είναι κρυμμένη μέσα στο παμπάλαιο σεντούκι της ιστορίας μας και εμφανίζεται πάντα όταν έχουμε φτάσει στην τελευταία γραμμή άμυνας. Έχω εμπιστοσύνη.

tideon.org

ΔΙΧΟΝΟΙΑ ο μεγαλύτερος πειρασμός και η αλάστωρ θεότητα που διαλύει το ελληνικό έθνος

Η προδοσία του Ρωμανού του Δ΄ του Διογένους από τους γραφειοκράτες παλατινούς στο Ματζικέρτ ήταν η αρχή του τέλους

Διαβάστε τους τελευταίους στίχους του Εθνικού μας Ύμνου και βγάλετε τα συμπεράσματά σας.

Φαίνεται ότι κληρονομικώ δικαιώματι  τρέχει στις φλέβες μας, στο DNA των Ελλήνων το σαράκι της ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ.

Ο εθνικός ποιητής με τη διαίσθηση και τη γνώση που είχε από την Ιστορία, πιθανώς κάνοντας ασύνειδητη ερμηνεία της ιστορικής του μνήμης τα λέει όλα για το δηλητήριο που μαραζώνει για αιώνες τον ελληνισμό.

Πότε θα αντιληφθούμε ότι αν δεν αγαπηθούμε μεταξύ μας αλλά επιτρέπουμε στον εγωισμό μας να μας οδηγεί στα άκρα δεν έχουμε μέλλον, με το δημογραφικό πρόβλημα σαν τη μεγαλύτερη απειλή (κι αυτό αποτέλεσμα της της φιληδονίας μας και της αγάπης του εαυτούμας σαν κέντρο του κόσμου), χανόμαστε. Φτάσαμε να μισούμε όχι μόνο το γείτονά μας αλλά και τις μελλοντικές γενιές που δεν θα γεννηθούν προς καλοπέρασή μας. Έτσι η ΔΙΧΟΝΟΙΑ διαιωνίζεται ακόμη και στο σπέρματικό υλικό το οποίο με κάθε τρόπο εμποδίζεται να ευδοκιμήσει να παραγάγει απογόνους μέσα από χίλιες δυο δικαιολογίες και λογικά επιχειρήματα.

“Ευρισκόμαστε σε δύσκολους καιρούς”, “ἡ οικονομική κρίση”, (λες και δεν βρισκόταν η Ελλάδα ποτε σε κρίση), και άλλες δικαιολογίες του κωλ…).

Αλλά διαβάστε τους 6 τελευταίους στίχους του Σολωμού και πράξτε αναλόγως

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΥΜΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ

144

»Ἡ Διχόνια, ποὺ βαστάει
ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
καθενὸς χαμογελάει,
πάρ᾿ το, λέγοντας, κι ἐσύ.

145

»Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει,
ἔχει ἀλήθεια ὡραῖα θωριά
·μὴν τὸ πιᾶστε, γιατὶ ρίχνει
εἰσὲ δάκρυα θλιβερά.

146

»Ἀπὸ στόμα ὅπου φθονάει,
παλικάρια, ἂς μὴν ῾πωθῇ,
πῶς τὸ χέρι σας κτυπάει
τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.

147

»Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους,
δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά»

.148

»Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα
·ὅλο τὸ αἷμα ὁποὺ χυθῇ
γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα,
ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.

149

»Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε,
γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλιασθῆτε
σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.

150

»Πόσον λείπει, στοχασθῆτε,
πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ
πάντα ἡ νίκη, ἂν ἑνωθῆτε,
πάντα ἐσᾶς θ᾿ ἀκολουθῇ.

Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ

Μήπως μας τα δίδαξαν αυτά ποτέ στο σςχολείο;Γιατί άραγε;

Καταλαβένουμε άραγε τώρα, γιατί ΔΕΝ έχουμε σηκώσει κεφάλι, απο τότε που απελευθερωθήκαμε έως σήμερα;…

Η λειτουργία του οργασμού μέσο κυριαρχίας και υποταγής. Μέρος 4ο

Ραθυμίας και ακηδίας το ανάγνωσμα. Η καλλίτερη συνταγή για την υποταγή στη σαρκική επιθυμία και το δοξασμό του σεξουαλικού ενστίκτου

Αντιτάχθηκε στο Γολιάθ σαν αγνό παιδί αλλά ηττήθηκε οικτρά από τη λαγνεία και το ένστικτό του σε ώριμη ηλικία. Η συνεχής εγρήγορση του πνεύματος η μόνη λύση στην πρόκληση της σαρκικής επιθυμίας

Από τα άφθονα ιστορικά γεγονότα τα οποία παραθέτει η Γραφή, για να διαισθανθούμε τι σημαίνει σαρκική επιθυμία και πόσο ισχυρή είναι επιλέγουμε την απόλυτη μοιχεία μετά φόνου την οποία επιτέλεσε ένας από τους πιο ευσεβείς και δοξασμένους στην παράδοση του Εβραϊκού έθνους, βασιλείς,· του Δαβίδ.

«Ήταν απόγευμα και ο Δαβίδ μη έχοντας τι να κάνει είχε στείλει τον στρατηγό Ιωάβ να πολεμήσει τους Αμμωνίτες κι αυτός καθόταν τεμπέλικα και ξεκουραζόταν στο βασιλικό κρεβάτι. Έκανε ζέστη και βγήκε στην ταράτσα του παλατιού να δροσιστεί κι εκεί είδε μια πανέμορφη γυναίκα να λούζεται στην ταράτσα   του σπιτιού της.  Αμέσως του ήρθε η ερωτική επιθυμία να συνευρευθεί μαζί της. Έμαθε από πληροφορίες ότι η γυναίκα λεγόταν Βηρσαβεέ και ήταν παντρεμένη με τον Χετταίο στρατιώτη Ουρία ο οποίος είχε ασπασθεί την εβραϊκή θρησκεία και λογιζόταν από τους πιο έμπιστους υπηκόους του. Κάτω από την ορμή που του προκάλεσε το πάθος και ο πόθος, η όψη της τον τρέλανε (δεν είχε κόρες στα μάτια αλλά πόρνες. Τόσο κακό του προκάλεσε η ορμή της ματιάς του και του δημιούργησε την αχαλίνωτη ανάγκη να έρθει σε σαρκική μείξη μαζί της, λέει ο  Ιωάννης ο Χρυσσόστομος). Απέστειλε αγγελιοφόρους οι οποίοι την οδήγησαν στα βασιλικά διαμερίσματα. Ο Δαβίδ ήλθε σε συνουσία μαζί της  και η Βηρσαβεέ έμεινε έγκυος. Η ίδια του έστειλε άνθρωπο που τον ειδοποίησε πως είναι έγκυος». Β΄ Βασιλειών 11, 2-5).

Από κει και πέρα αρχίζει Γολγοθάς για τον Δαβίδ, το σπιράλ του φαύλου κύκλου του κακού όπου η κάθε προσπάθεια για να συγκαλύψει το ένα λάθος τον οδηγούσε σε ένα ακόμη σοβαρότερο. Πρώτα δίνει εντολή στον Ιωάβ  να δώσει άδεια στον Ουρία να έρθει  και να ξεκουραστεί στο σπίτι του που είχε τόσο καιρό να απολαύσει. Πίσω από το δήθεν ενδιαφέρον του κρυβόταν η πανούργα σκέψη να συνουσιαστεί με τη γυναίκα του ύστερα από τόσες βδομάδες απουσίας κι έτσι να δικαιολογήσει χάρις στο σμίξιμο της Βηρσαβεέ με τον Ουρία την εγκυμοσύνη της. Όμως ο Ουρίας δεν πήγε σπίτι του και την επομένη εξήγησε στον βασιλιά ότι όταν όλος ο λαός είναι στα αναμμένα κάρβουνα εξ αιτίας του πολέμου με τους Αμμωνίτες ακόμη και η ιερή κιβωτός είναι στην ύπαιθρο μαζί με τους στρατιώτες που έχουν στρατοπεδεύσει κι ένιωθε άβολα. «Πως βασιλιά μου εγώ να πάω στο σπίτι μου να φάγω και να πιώ και να κοιμηθώ με τη γυναίκα μου;»

Τότε έκανε δεύτερη απόπειρα, τον κάλεσε να φάγουν στο παλάτι με το βασιλιά και τον μέθυσε με την ελπίδα ότι μεθυσμένος όπως είναι θα καμφθεί και θα πάει στο σπίτι του το βράδυ. Αλλά ο Ουρίας και πάλι κοιμήθηκε μαζί με τους φρουρούς του βασιλιά και δεν πήγε σπίτι του. Έξαλλος που δεν κατόρθωνε να εφαρμόσει το πονηρό σχέδιό του έκανε κάτι ακόμη χειρότερο· δίνει μια σφραγισμένη επιστολή στον Ουρία για να τη δώσει στο διοικητή του τον Ιωάβ. Η επιστολή δεν ήταν τίποτα άλλο από εντολή να οδηγήσει τον Ουρία στο πιο επικίνδυνο μέρος του πεδίου της μάχης και στη συνέχεια να αποσύρει τις δυνάμεις του αφήνοντάς τον Ουρία εκτεθειμένο στους εχθρούς ώστε να φονευθεί. Έτσι κι έγινε. (Βασιλειών Β΄ 11, 6-27).

Μετά το θάνατο του Ουρία με τη δικαιολογία ότι «τι να κάνουμε Ιωάβ; Στον πόλεμο και στις μάχες η μάχαιρα πότε φονεύει τον ένα και πότε τον άλλο, μην θεωρήσεις τον θάνατο τόσων Ισραηλιτών και πολύ μεγάλο κακό» προσπάθησε να κρατήσει τα προσχήματα και να παραπλανήσει στρατιώτες και λαό για τον θάνατο του Ουρία και τη θυσία τόσων Εβραίων που τους έστειλε να φονευθούν κι ανάμεσά τους το μισητό άνδρα τον οποίο δεν μπορούσε να ξεφορτωθεί αλλιώς. Τελικά τη γυναίκα του Ουρία  την έκανε σύζυγό του και απέκτησε τον πολυπόθητο γιο.

Τον απέκτησε; Ασφαλώς και όχι, αντίθετα το έχασε βρέφος μαζί και άλλους τρεις γιούς τον Αμνών, τον Αβεσσαλώμ και τον Αδωνία σαν τιμωρία από το Θεό. Ο προφήτης Νάθαν του το ξεκαθάρισε ότι ο Θεός ο οποίος από βοσκόπουλο τον ανέβασε στο  θρόνο του Ισραήλ θα τον τιμωρήσει αμείλικτα. Έτσι κι έγινε. Η λαγνεία και η ηδονή του οργασμού που κατέλαβε τον ηδονοβλεψία Δαβίδ τον βασιλέα τιμωρήθηκε χωρίς έλεος σαν βαρύτατη παράβαση του Ηθικού Νόμου. (Βασιλειών Β΄ κεφάλαιο 12ο).

 

 

 

Ο Steve Rosemberg και μεταξύ των συνεργατών του ο Έλληνας Νικόλαος Ζαχαράκης, θεραπεύουν καρκινικούς όγκους ισχυροποιώντας την ανοσοποιητική άμυνα του οργανισμού

Τι ακριβώς κάνουν; λαμβάνουν τα Τ λεμφοκύτταρα του αίματος του ασθενούς και τα τροποποιούν γενετικά ώστε να επιτίθενται πολύ πιο αποτελεσματικά στα καρκινικά κύτταρα και τα εξοντώνουν. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγεται η ακτινοβολία και η χημειοθεραπεία. Συχνά όταν η ακτινοβολία και η χημειοθεραπευτική αγωγή αποτυγχάνει προσέρχονται στον Dr Rosemberg απελπισμένοι σαν την έσχατη λύση.

Η θεραπεία όπως κι ο ίδιος ο γιατρός επιβεβαιώνει δρα σε ασθενείς που πάσχουν από διάφορα είδη λεμφωμάτων και λιγότερο στους συμπαγείς όγκους.

Όμως πρόσφατα θεράπευσαν γυναίκα που έπασχε από καρκίνο του μαστού και βρισκόταν σε τελικό στάδιο. Διαβάστε την πιο κάτω ελπιδοφόρα είδηση:

Έλληνας ερευνητής και η ομάδα του κατάφεραν να «σκοτώσουν» τον καρκίνο του μαστού – Έσωσαν γυναίκα στο τελικό στάδιο! 

Οι ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον δρα Στίβ Ρόζενμπεργκ και τη συμμετοχή του Έλληνα Νικόλαου Ζαχαράκη ανακάλυψαν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα έχει την δυνατότητα να πολεμήσει και να εξαλείψει τον καρκίνο του μαστού σε προχωρημένο στάδιο με πολλαπλές μεταστάσεις.

Η νέα θεραπεία κατάφερε να εξαφανίσει τελείως τον καρκίνο του μαστού σε μια γυναίκα που βρισκόταν στο τελικό στάδιο της ασθένειας και προετοιμαζόταν για το θάνατό της, καθώς της είχαν δοθεί μόνο τρεις μήνες ζωής.

ΤΙL cells attacking tumor to death

Δύο χρόνια αργότερα, όπως έγινε γνωστό, δεν υπάρχει πλέον κανένα ίχνος καρκίνου στο σώμα της.

Με τη θεραπεία αυτή απομόνωσαν κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος από το εσωτερικό του όγκου, τον οποίο αφαίρεσαν από την ασθενή.

Τα κύτταρα αυτά εξετάστηκαν στο εργαστήριο και αυτά που φάνηκαν να αναγνωρίζουν μεταλλάξεις τα πολλαπλασίασαν και τα έδωσαν πίσω στην ασθενή, με σκοπό να πολεμήσουν τα «κακά» κύτταρα.

Αυτή η ασθενής είχε δεχθεί πολλές θεραπείες αλλά καμία δεν είχε διάρκεια. Με τη νέα θεραπεία, όλες οι μεταστάσεις εξαφανίστηκαν μέσα σε λίγες εβδομάδες και πλέον μετά από σχεδόν δύο χρόνια παραμένει χωρίς ίχνος καρκίνου στο σώμα της.

Είναι η πρώτη φορά που έχει γίνει κάτι τέτοιο, γι’ αυτό χαιρετίστηκε ως αξιοθαύμαστο επίτευγμα, αν και προς το παρόν η θεραπεία έχει δοκιμασθεί με απόλυτη επιτυχία σε μία μόνο ασθενή. Πρόκειται λοιπόν για μια πειραματική θεραπεία, αλλά μπορεί μελλοντικά να φέρει επανάσταση στη θεραπεία όλων των καρκίνων, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

«Ξέρουμε τον εχθρό και προσπαθούμε να βρούμε την καλύτερη τακτική για να νικήσουμε τον καρκίνο» δήλωσε μεταξύ άλλων στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 ο Νικόλαος Ζαχαράκης.

Οι ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον δρα Στίβεν Ρόζενμπεργκ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό “Nature Medicine“, σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική «Γκάρντιαν».

Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχε και ο ελληνικής καταγωγής Νικόλαος Ζαχαράκης.

Η 49χρονη ασθενής Τζούντι Πέρκινς που ζει στη Φλόριντα, είχε μεταστατικό καρκίνο του μαστού που δεν ήταν δυνατό να αντιμετωπισθεί με τις συνήθειες θεραπείες.

Είχε φθάσει στο σημείο να έχει στο ήπαρ της όγκους σε μέγεθος μπάλας τένις, καθώς και άλλους όγκους σε άλλα σημεία του σώματός της. Δύο περίπου εβδομάδες μετά την πειραματική θεραπεία, οι όγκοι εξαφανίσθηκαν τελείως και δεν έχουν έκτοτε εμφανισθεί ξανά.

Η θεραπεία βασίζεται σε ένα «ζωντανό φάρμακο» που φτιάχνεται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς. Όπως είπε ο Ρόζενμπεργκ, «μιλάμε για την πιο προχωρημένη εξατομικευμένη θεραπεία που υπάρχει».

Μετά τη γενετική ανάλυση των όγκων της ασθενούς για να εντοπισθούν οι συγκεκριμένες καρκινικές μεταλλάξεις, ελήφθησαν επιλεγμένα λεμφοκύτταρα (TIL) από το αίμα της, καλλιεργήθηκαν σε μεγάλες ποσότητες στο εργαστήριο (περίπου 90 δισεκατομμύρια) και μετά εισήχθησαν ξανά στο σώμα της, μαζί με ένα φάρμακο (pembrolizumab) που βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτίθεται στα καρκινικά κύτταρα.

Πηγή Pronews 08/6/16 http://www.pronews.gr/ygeia/fysiki-katastasi/691780_ellinas-ereynitis-kai-i-omada-toy-kataferan-na-skotosoyn-ton-karkino

Τα αρχικά σχόλια έγιναν από τον Γεώργιο Ευαγγελάτο

Δίκταμνος: το «γιατρικό» της Κρήτης

Γνωστός από τη Μινωϊκή εποχή, ο δίκταμνος  χρησιμοποιούνταν ευρέως για την παρασκευή αρωμάτων, οίνων και φαρμακευτικών αλοιφών. Το όνομά του φανερώνει την περήφανη κρητική καταγωγή του, από το όρος Δίκτη της Κρήτης και τη λέξη θάμνος: Δίκταμνος-ο θάμνος της Κρήτης. Εναλλακτικά ονομάζεται «έρωντας» ενώ η επιστημονική του ονομασία είναι Origanum dictamnus.

Τις ιδιότητές του έχουν υμνήσει ο Θεόφραστος, ο Πλούταρχος, ο Διοσκουρίδης, ο Πλίνιος και ο Αριστοτέλης, αναφερόμενοι στην παυσίπονη χρήση του και στην επουλωτική του δύναμη.  Περιέχει μια σειρά από πολύτιμα συστατικά, όπως φλαβονοειδή, κουμαρίνες, φαινολικά οξέα, τριτερπένια και κατεχίνες και είναι πλέον δυσεύρετος καθώς σε πολλές περιοχές της Κρήτης έχει εξαφανιστεί. Λόγω της σπανιότητάς του, προστατεύεται πλέον από τη Συνθήκη της Βέρνης. 

Πού ωφελεί;

Ο δίκταμνος χρησιμοποιείται ως αφέψημα, βάμμα, σκόνη ή ρόφημα για να καταπραΰνει πονοκεφάλους, νευραλγίες και στομαχικές διαταραχές ενώ λέγεται πως δρα ως φυσικό τονωτικό και ως καταπραϋντικό για το κρυολόγημα και τον βήχα. 

Αρκετοί ισχυρίζονται πως έχει αφροδισιακές ιδιότητες ενώ αναφορές έχουν γίνει και σε καταπολέμηση ηπατικών παθήσεων και πόνων περιόδου. Τέλος, χρησιμοποιείται και κατά των δερματικών παθήσεων, ενώ ως αιθέριο έλαιο καταπολεμά τις ρευματικές παθήσεις.

Η λειτουργία του οργασμού μέσο κυριαρχίας και υποταγής. Μέρος 3ο

Η τρίτη και πιο μοιραία παγίδα τυραννίας της ανθρωπότητας. Η λαγνεία

Σύμφωνα με τα όσα έχουμε ήδη αναφέρει, γίνεται κατανοητό ότι η σχέση παράβασης ή αλλιώς αμαρτίας (από το ρήμα αμάρτω το οποίο σημαίνει παραβαίνω) με την υπάρχουσα αθλιότητα που βασίλευε και βασιλεύει ανέκαθεν στην ανθρωπότητα, είναι στενή και αναμφισβήτητη.

Από την στιγμή που οι πρωτόπλαστοι παράκουσαν την θεία εντολή «να μην φας από το δένδρο της γνώσης του καλού· γιατί την ίδια μέρα που θα το φας, εξάπαντος θα πεθάνεις», ( Γεν. Β΄, 15 «θανάτω θανατούσθω») και υπάκουσαν στη συμβουλή του πονηρού φιδιού, «Όχι βέβαια δε θα πεθάνετε· ξέρει όμως ο Θεός ότι την ημέρα που θα φάτε  από τον καρπό του δένδρου θα ανοιχτούν τα μάτια σας και θα γίνετε σαν θεοί και θα γνωρίζετε το καλό και το κακό» (Γεν. Γ΄, 4) ο Αδάμ και η Εύα και όλες οι επόμενες γενεές, υπέπεσαν στις αρπάγες της σύγκρουσης.  και όφειλαν και οφείλουν να αποφασίζουν και να επιλέγουν ανάμεσα στο κακό και στο καλό.

Από εκείνη τη στιγμή άρχισαν τα βάσανα της ανθρωπότητας. Στη γυναίκα είπε «θ’  αυξήσω κατά πολύ τη θλίψη και τους πόνους της κυοφορίας σου Εύα, και με πόνους θα γεννάς τα παιδιά σου. Η επιθυμία σου θα στρέφεται προς τον άνδρα σου, αλλά αυτός θα σε εξουσιάζει». Στον Αδάμ δε… «καταραμένη θα είναι η γη εξαιτίας σου (και όλα τα επ’ αυτής, φυτά, ζώα, έμβια και μη άπαντα). Με μόχθο θα την  καλλιεργείς σ’ όλη σου τη ζωή. Αγκάθια και τριβόλια θα σου βλασταίνει και θα τρως το χορτάρι του αγρού. Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, ώσπου να ξαναγυρίσεις στη γη από την οποία προήλθες, γιατί χώμα είσαι, και στο χώμα θα επιστρέψεις».

Η σύγκρουση αυτή με τη θεία εντολή έγινε η ρίζα και ο ακρογωνιαίος λίθος που ανοίγει τις πόρτες της Κόλασης αλλά και του Παραδείσου. Ανάλογα με ποια πλευρά θα συμμαχήσεις, ποια εντολή θα υιοθετήσεις, θες δεν θες, θα διαβείς αναγκαστικά το δρόμο της αρετής ή της κακίας. Τρίτη λύση δε χωρά, ούτε υπάρχει. Ο Ηθικός Νόμος είναι ξεκάθαρος και άτεγκτος όπως η αλήθεια.

Ο Νόμος (Μωσαϊκός), οι προφήτες και το συμπλήρωμά του «αγάπα τον Θεό με όλη την ψυχή σου και τη διάνοιά σου και τέλος αγάπα τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου» από την καινή Διαθήκη, γίνονται   οι κατευθυντήριες διατάξεις βάσει των οποίων κρίνονται όλες οι πράξεις, οι σκέψεις και οι συμπεριφορές των ανθρώπων.

Το ερώτημα που δημιουργείται ύστερα από όσα έχουμε γράψει είναι εύλογο· γιατί οι άνθρωποι δεν υπακούουν στον Ηθικό Νόμο και δεν ακολουθούν τις εντολές του Θεού;

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη· μήπως πήρε σύνταξη ο Σατανάς; Έκανε τη ζημιά στους πρωτοπλάστους, τους εξαπάτησε ότι θα γίνουν θεοί και από αθάνατοι που είχαν δημιουργηθεί κατέληξαν να σαπίζουν στο χώμα ή να γίνονται στάχτη στα κρεματόρια και μετά αναπαύθηκε ατενίζοντας υπερήφανος το καταστροφικό έργο του; Όχι ασφαλώς.

 

Ο Σατανάς και οι λεγεώνες του ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει. Η κακεπίβουλη αυτή και ολέθρια, δύναμη παρουσιάζεται να ομιλεί να σκέπτεται και να δρα σκόπιμα και με προδιαγεγραμμένο σχέδιο. Έχοντας ήδη εκπέσει από την χωρία των αγγέλων σαν πονηρό πνεύμα συνέλαβε το σχέδιο της παραπλάνησης του θηριάλωτου ανθρώπινου δημιουργήματος. Πρόκειται για ασώματες υπάρξεις όπως οι άγγελοι, με συγκεκριμένο όνομα ο καθένας, όπως οι άγγελοι, και φυσικά αποτελούνται από ένα αέριο σώμα μη υποκείμενο στη φθορά και τον θάνατο, καθώς λέει η δογματική της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.[1]

Η μεγαλύτερη επιτυχία του διαβόλου είναι να πείθει τους ανθρώπους επειδή είναι αόρατος και ασώματος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να εμφανιστεί με ορατή μορφή. Επίσης πετυχημένη είναι η παραπλάνηση των ανθρώπων και δη των απλών και προληπτικών ότι δαιμονισμένος είναι αυτός που κυλιέται κατά γης, βγάζει αφρούς από το στόμα με την περιφορά των Αγίων, τρίζει τα δόντια και βρίζει χυδαία. Όσο για τους επιστήμονες και τους σοφούς του κόσμου αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς, πρόκειται για εκδηλώσεις ψυχωσικού ή υστερικού τύπου.

Αυτεξούσια και με πλήρη επίγνωση οι δαίμονες απώθησαν την αγιότητα με την οποία τους είχε περικοσμήσει ο Θεός της Αγάπης και έγιναν επινοητές του κακού διέστρεψαν τους εαυτούς τους ανεπανόρθωτα και έγιναν ζωντανή αρχή και πηγή του κακού. Αποξενωμένος του θείου φωτός παρουσιάζεται εξ ολοκλήρου τυφλός, έχοντας πλήρη αδυναμία να εισδύσει στην κατανόηση και των απλούστερων θείων αληθειών, σε αντίθεση με τον άνθρωπο που ελεύθερα και αυτόβουλα μπορεί να δει τα λάθη του να μετανοήσει και να υποταχτεί στο θέλημα του Άγιου Θεού.[2] Γεμάτος δόλο και ασύστολα ψεύτης ο Εωσφόρος μισεί αναίτια τα πλάσματα του Θεού και ιδιαίτερα τον άνθρωπο ο οποίος δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του Θεού κι εφευρίσκει και μετέρχεται άπειρους τρόπους να ανατρέψει το έργο του Θεού ιδιαίτερα να ματαιώσει το θείο σχέδιο που αποβλέπει στη σωτηρία του ανθρώπου και την αιώνια ζωή. Έτσι δεν είναι ακατανόητο ότι η παράδοση της εκκλησίας παρουσιάζει δαιμονόπληκτο κάθε άνθρωπο που εκούσια υποδουλώθηκε σε κάποιο πάθος όσο μικρό κι αν φαίνεται, πχ. το κάπνισμα. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: «και το σπουργίτι, έστω κι αν δεν έχει πιαστεί ολόκληρο, αλλά μόνο από το ποδαράκι του στην παγίδα που του έστησαν, βρίσκεται υπό την εξουσία εκείνου που έστησε την παγίδα».

Γενικά θα λέγαμε ότι τρεις είναι οι κύριες παγίδες στις οποίες πέφτει και αυτοπαγιδεύεται ο άνθρωπος. Η πρώτη είναι η υπερηφάνεια και ο ναρκισσισμός, η εγωκεντρική του διάθεση για υπεροχή και κυριαρχία. Ο εγωϊσμός είναι λοιπόν η κεντρική πύλη εισόδου των δαιμόνων και όχι το μάτιασμα, οι κατάρες, τα μάγια που νομίζει ο μέσος άνθρωπος ότι του κάνουν οι άλλοι (χωρίς να αποκλείεται να τα κάνουν με σατανική επενέργεια). Επομένως η ευρεία οδός μέσω της οποίας εισέρχονται δαίμονες πάσης φύσεως και ειδικότητας είναι η λόγω υπεροψίας καταφρόνηση των εντολών του Θεού· η αντικατάσταση του «γεννηθήτω το θέλημά σου» με το «γεννηθήτω το θέλημά μου» με λίγα λόγια. Η δεύτερη είναι η φιλαργυρία, η απεριόριστη κατοχή υλικών απολαύσεων, η δίψα για το χρήμα. Φυσικά ο εγωϊσμός βρίσκεται στο βάθος της φιλαργυρίας όπως και  στην τρίτη παγίδα  τη φιληδονία, τη σαρκολατρεία, τη σεξουαλική ενόρμηση και το ασταμάτητο κυνήγι της σαρκικής απόλαυσης και της οργασμικής απόλαυσης με κάθε τρόπο και μέσο. Ολόκληρη η Αγία Γραφή από την αρχή μέχρι το τέλος μαζί και η εκκλησιαστική παράδοση βρίθει αφηγήσεων και γεγονότων με τους τρόπους που παραπλανά και καταδυναστεύει τον άνθρωπο με τις πλεκτάνες και τις απρόβλεπτες μηχανές που του στήνει. Ο καλλίτερος και ίσως ο επιτυχέστερος τρόπος αν και ασφαλώς όχι ο μόνος, είναι η σαγήνη της ηδονής και από τα διάφορα είδη της η οργασμική απόλαυση.

Η λαγνεία υπεισέρχεται σαν υστερόβουλη διάθεση στον άνθρωπο μετά την πτώση

Ο οργασμός ο προερχόμενος από τη συνουσία με όποιο αντικείμενο ηδονής κι αν επιλέγει ο ηδονοθήρας είναι αποδειγμένα ιστορικά, κοινωνικά, ψυχαναλυτικά, ένας από τους πιο ισχυρούς τρόπους ικανοποίησης του ενστίκτου το οποίο τυφλό και άλογο έχει προορισμό μόνο έναν· να οδηγήσει τον άνθρωπο στην αναπαραγωγή του είδους. Φυσικά εκεί παρεμβάλλεται η ελεύθερη ανθρώπινη βούληση η οποία περιπλέκει και συχνά διαστρέφει, τις επιταγές (αλλιώς ορμέμφυτα) του ενστίκτου. Όσο πιο πολύ ο άνθρωπος παρασύρεται ή αφήνεται στο έλεος των ηδονών, όσο πιο χοιρώδης γίνεται, τόσο πιο ευεπειχείρητος (όργανο του πονηρού δαίμονα γίνεται) όσο και ευάλωτος στις δαιμονικές ενέργειες. Αλλά γι’ αυτά θα αναφερθούμε σε συνέχειες.

[1]Τρεμπέλα, Παναγιώτη: «Δογματική» Τόμος 1ος, ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Η ΖΩΗ», Αθήνα 1959, σελ. 438.

[2]Του ιδίου, ό.π.π. σελ 438.

«Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε…»

Πιο κάτω δημοσιεύουμε άρθρο του φίλου Στυλιανού Παπαθεμελή που μας έστειλε ταχυδρομικώς για το θέμα που μας καίει και πονάει.

Η συμφωνία – έκτρωμα των Πρεσπών που χαρίζει το αδιαπραγμάτευτο ελληνικόν όνομα Μακεδονία στους Σλάβους των Σκοπίων, δια μόνης της υπογραφής Κοτζιά, χωρίς καν εξουσιοδότηση του Υπουργικού Συμβουλίου, πολύ περισσότερο της Βουλής και ακόμη αρμοδιότερα του Ελληνικού Λαού, έχει ήδη επωάσει και συσσωρεύει μύρια προβλήματα στην πατρίδα μας. Αλλά και στις όμορες με το κρατίδιο χώρες.

Αυτό το νομικό εξάμβλωμα δεν μπορεί να έχει «δικαστική ασυλία». Θίγει καίρια ζητήματα της εθνικής μας ταυτότητας κόντρα στην πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου που έχει απορρίψει κάθε εκδοχή «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικής ταυτότητας».

Η συμφωνία των Πρεσπών όπως μετά λόγου γνώσεως υπογραμμίζει ο καθ’ ύλην αρμόδιος καθηγητής Γιώργος Κασιμάτης: «είναι άκυρη νομικά και κατά το Διεθνές Δίκαιο και κατά το Σύνταγμά μας. Όλα τα στοιχεία που περιέχει είναι αντικειμενικά, επιστημονικά και πολιτικά αναληθή. Δεν επιτρέπεται να συνάπτεται μία συμφωνία σε οποιοδήποτε επίπεδο με εντελώς αναληθή στοιχεία».

Συντρέχουν κατά συρροήν λόγοι ακυρότητας της συμφωνίας κατά της οποίας ελπίζουμε όταν δημοσιευθούν αυτές οι γραμμές να έχει ασκηθεί προσφυγή προς ακύρωσή της ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Πρέπει παντί σθένει να αποτραπεί το ενδεχόμενο ισχύος της υπογραφής του απίθανου Κοτζιά. Ο περί ου, που φαίνεται τα μυαλά του πήραν αέρα, ετοιμάζεται με την ίδια επιπολαιότητα να ξεπουλήσει τώρα τα απαράγραπτα δικαιώματα του Ελληνισμού στην Βόρειο Ήπειρο. Κλείστε του έγκαιρα το δρόμο!

Τότε που η Ελλάδα διέθετε ηγέτες του διαμετρήματος του Ελευθερίου Βενιζέλου (Σεπτέμβριος 1924) οι συνεργάτες του ανδρός διακεκριμένοι κατά τα άλλα επιστήμονες Νικόλαος Πολίτης και Ανδρέας Ανδρεάδης απεδέχτησαν επιπολαίως το υπονομευτικό των εθνικών μας συμφερόντων «Πρωτόκολλο Πολίτη – Καλφώφ» με το οποίο ανεγνωρίζετο η ύπαρξη βουλγαρικής  μειονότητας στη Μακεδονία μας! 

Ο Βενιζέλος τους έπαυσε πάραυτα και τους ανεκάλεσε καταλογίζοντάς τους: ότι «ενήργησαν αφελώς και μετά πλήρους περιφρονήσεως προς τας πραγματικότητας της ζωής»!

Τον Κοτζιά ποιος θα τον σταματήσει; Αυτός που καταρχήν νομιμοποιείται, ο πρωθυπουργός κατά τον όντως αριστερό Μανόλη Αναγνωστάκη (Το περιθώριο ‘68-’69) κινείται:

«Κάπου ανάμεσα στο αξιοπρεπές μελό και στο φθηνό πάθος./Δεν έφταιγεν ο ίδιος. Τόσος ήτανε»!!!

Εδώ δια της εις άτοπον απαγωγής ανακύπτουν οι αναγκαίες δράσεις (με ή χωρίς αρμοδιότητες) από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πρόεδρε μη διστάζεις άλλο! Κάνε «κάτι»!  Και «ο!  ποιείς ποίησον τάχιον»!

Ο Κυριάκος ξεκαθάρισε και ναι και όχι το τοπίο από πλευράς ΝΔ. Είπε: «Ούτε θα ψηφίσουμε, ούτε θα κυρώσουμε αυτή τη συμφωνία»!  Αλλά εσιώπησε στην περίπτωση που η συμφωνία, όπως είναι σφόδρα πιθανόν ψηφισθεί και κυρωθεί από τους αντιπάλους του. Αυτός θα την ακυρώσει;  Αν κρίνουμε από το παρακάτω περιστατικό ό,τι έχει κάνει ο Τσίπρας καλώς καμωμένο είναι, η κατά τη βυζαντινή παροιμία «μη κινείν κακόν ευ κείμενον»: Οι κύριοι Γκιουλέκας και Κυρανάκης βουλευτές ΝΔ φέρονται δηλώσαντες ότι: «Η ΝΔ θα κάνει ό,τι μπορεί ως κυβέρνηση για να ακυρώσει τη συμφωνία για τα Σκόπια». Όμως αμφότεροι έλαβαν το μήνυμα της ηγεσίας «να περιορίζονται μόνο στο ότι η ΝΔ δεν πρόκειται να ψηφίσει τη συμφωνία, χωρίς καμία περαιτέρω δέσμευση»!   Όποιος δεν κατάλαβε τι σημαίνει αυτό, είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως. Στη ΝΔ θέλουν και την πίτα (= το εκλογικό τους σώμα) σωστή και τον (γερμανοαμερικανό) σκύλο χορτάτο!  

Αντιστάσεως μη ούσης, σοβαρής τουλάχιστον, από τη Διοικούσα Εκκλησία η κυβέρνηση γυροφέρνει και ολοκληρώνει την κατεδάφιση των ιερών και των οσίων του Ελληνισμού. Μεθοδεύει τώρα τον διαβόητο χωρισμό Εκκλησίας – Πολιτείας, καταστατική επιδίωξή της.

Οι ζωντανοί πιστοί εξαιτίας της ερημοδικίας της εκκλησιαστικής διοικήσεως χρεώνονται το καθήκον να αποτρέψουν το βέβηλο έγκλημα.

Το «Τρελλοβάπορο» του Ελύτη προσωποποιεί την πολυκύμαντη αγωνιστική ιστορία των Ελλήνων.

«Κατακλυσμούς ποτέ δεν λογαριάσαμε

μπήκαμε μέσ’ τα όλα και περάσαμε.

Και έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα

παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα»

Πρόκειται ασφαλώς για τον Ήλιο της Δικαιοσύνης της εκκλησιαστικής υμνογραφίας που εύστοχα χρησιμοποιεί συχνά ο ποιητής.-

 

 

Έγραψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης Στυλιανός Παπαθεμελής

Email: stpapathemelis@gmail.com, danagennisi.press@gmail.com

 

Εθνική ταπείνωση και τρόποι αντίδρασης εκ μέρους του λαού δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Κι όμως ελπίδα υπάρχει αν…

 

Η υπογραφή της συμφωνίας χαιρετίστηκε με πανηγυρισμούς, φανερούς από την πλευρά της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της και κρυφούς από συμφωνούντες με την παράδοση της κληρονομιάς μας αλλά μη θέλοντες να εκδηλωθούν για ευνόητους λόγους.

Η  συμφωνία θεωρήθηκε ότι θέτει τέρμα σε μακρόχρονη εκκρεμότητα, που δηλητηρίαζε τις σχέσεις δύο γειτόνων λαών και συμβάλλει στην ειρηνική συνύπαρξη στη Βαλκανική. Υποστηρίχτηκε ότι ήταν πλέον χωρίς νόημα η παράταση της εκκρεμότητας, καθώς περισσότερες από 150 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη γείτονα ως Μακεδονία. Τέλος τονίστηκε ότι και οι γείτονες υποχώρησαν σε κάποια σημεία, ώστε να επέλθει αξιοπρεπής συμβιβασμός!

Η παραπλάνηση είναι πολύ μεγάλη και η καλλιέργεια κλίματος καθησυχασμού ενός λαού, ο οποίος έχει υποστεί άμβλυνση του πατριωτικού αισθήματος σε μεγάλο βαθμό κατά τις δεκαετίες του εκμαυλιστικού καταναλωτισμού, θα έχουν ασφαλώς συνέπειες, οι οποίες θα εκδηλωθούν ίσως όχι πολύ αργά. Στο άρθρο μας θα επισημάνουμε κάποια στοιχεία στα οποία δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή ακόμη και από τους αντιτιθεμένους στην ταπεινωτική συμφωνία.

Το θέμα της συμφωνίας αναθερμάνθηκε στην αρχή του τρέχοντος έτους με τη δήλωση των Αμερικανών ότι η χρονίζουσα εκκρεμότητα θα πρέπει να έχει διευθετηθεί πριν από την σύνοδο του ΝΑΤΟ. Συνεπώς η υποταγή μας στα κελεύσματα των ισχυρών (αφεντικών) είχε ημερομηνία λήξης. Η ένσταση εκείνων που υποκριτικά εναντιώνονται στην υπογραφή της συμφωνίας είναι ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις διατήρησαν την εκκρεμότητα και δεν υπέκυψαν στις πιέσεις, άρα υπήρξαν καλύτερες από τη σημερινή. Παραβλέπουν οι τηρούντες τη στάση αυτή κάτι το ιδιαίτερα σημαντικό: Οι προηγούμενες κυβερνήσεις έφεραν στην εξουσία την παρούσα λόγω της επίσης ταπεινωτικής για τη χώρα μας πολιτικής τους και της κατάρρευσης της οικονομίας μας. Συνεπώς δεν απαλλάσσονται της ευθύνης για τα τελευταία συμβάντα. Η παρούσα συγκυβέρνηση ανέλαβε ρόλο αντίστοιχο προς τον ρόλο των συνταγματαρχών, των ενόχων για την προδοσία της Κύπρου. Και χαίρουν οι αναμένοντες να τη διαδεχθούν στην εξουσία, επειδή «αριστερή» κυβέρνηση υπέκυψε και υπέγραψε την εκποίηση τμήματος της ιστορικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς και όχι αυτοί (οι δεξιές καπιτάλες που εξ αρχής λυμαίνονταν τον τόπο και στήριζαν τη βρώμα του κεφαλαίου, αστοί μέχρι τα μπούνια, η άλλη όψη του νομίσματος)..

Αυτός ο μύθος τη πρώτης αριστερής κυβέρνησης πρέπει να καταρριφθεί πριν παγιωθεί η εσφαλμένη αντίληψη στον λαό μας. Αυτοπροσδιορίζονται αριστεροί οι κυβερνώντες, τους αποκαλούν όμως και οι πολιτικοί τους αντίπαλοι αριστερούς. Οι πρώτοι δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι απομακρύνθηκαν τρομακτικά από το όραμα της νιότης τους για μια δικαιότερη κοινωνία και υπηρετούν πλέον τη νέα τάξη πραγμάτων του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου. Βέβαια απόμεινε σ’ αυτούς ισχυρή η ιδεολογία του διεθνισμού όχι όμως του προλεταριακού, αλλά του κοσμοπολίτικου της παγκοσμιοποίησης. Συνεπώς ο ισχυρισμός τους ότι είναι επίσης πατριώτες, όσο και οι επικριτές τους είναι έωλος. Είναι διεθνιστές και το έχουν τονίσει κατ’ επανάληψη. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλοι οι αντιτιθέμενοι είναι πατριώτες, καθώς αρκετοί στην αντιπολίτευση τρίβουν τα χέρια τους για την ανάληψη του πολιτικού κόστους από τους «αριστερούς». Πιστεύω ότι στο άρθρο μου εκφράζω όσους ειλικρινά πονέσαμε για την κατάντια της χώρας μας. Οι κυβερνώντες ίσως και να αισθάνονται ένοχοι, που στο παρελθόν φωνασκούσαν με το σύνθημα «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Λες και οι φονιάδες των λαών σταλινικοί, μαοϊκοί, πολποτιανοί (οπαδοί του δικτάτορα της Καμπότζης), κ.λπ. ήσαν καλλίτεροι.

Οι ασκούντες την εξουσία έδωσαν γην και ύδωρ πριν ακόμη ανέλθουν στην εξουσία με τη στήριξη του διεθνούς συστήματος νομής της εξουσίας. Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Τσίπρα στις ΗΠΑ δεν ήταν για τουρισμό. Ούτε και η συνάντηση με πλουτοκράτες σε ιταλικό θέρετρο πριν από την ανάρρησή του στην εξουσία έγινε από αβροφροσύνη των «συνοδοιπόρων» της αριστεράς τραπεζικών και επιχειρηματικών κύκλων. Ας θυμηθούμε πόσοι άδολοι πατριώτες ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα μετά τον εμφύλιο πόλεμο στη χώρα μας με την κατηγορία του συνοδοιπόρου του κομμουνισμού! Όλα αυτά τα γνωρίζουν οι ωρυόμενοι σήμερα κατά της συμφωνίας και επιρρίπτοντας ακέραια την ευθύνη στην ενδοτική διαχρονικά στα εθνικά μας θέματα αριστερά. Και όντως υπήρξαν ενδοτικοί οι κομμουνιστές ιδιαίτερα στο θέμα της Μακεδονίας, όταν για πρώτη φορά επινοήθηκε η πλεκτάνη από τον Στάλιν. Αλλά και οι πολιτικοί τους αντίπαλοι υπήρξαν εξόχως ενδοτικοί σε πλείστα όσα θέματα και μάλιστα ως κυβερνώντες.

Η αποδοχή των τετελεσμένων και από την αξιωματική αντιπολίτευση έχει έλθει στο φως από γερμανικά άκρως ανθελληνικά μέσα ενημέρωσης. Η όποια διάψευση πόση ισχύ έχει; Ας ληφθεί υπ’ όψη η στάση ηγετικού στελέχους και συγγενούς του αρχηγού της Ν.Δ. επί του θέματος. Οι «ευγενείς» Ευρωπαίοι γνωρίζουν να ψεύδονται σε άλλης φύσεως θέματα όχι σ’ αυτά. Ένα κεφαλαιώδες ψέμα τους είναι ότι μας βοήθησαν οικονομικά, ενώ στην ουσία μας ρούφηξαν το αίμα.

Ποιος πολιτικός μας τους διέψευσε; Οι όντως πατριώτες, όσοι ανήκουν στον χώρο αυτό, ας αρχίσουν να σκέπτονται πιο προσγειωμένα απαλλασσόμενοι από τον κομματικό φανατισμό που τυφλώνει. Πολλοί, δυστυχώς, πολλοί και στον χώρο τους δεν είναι πατριώτες. Κάποιοι δεν ήταν ποτέ, άλλοι μεταστράφηκαν κατά την περίοδο της αντιπολίτευσης, όταν έπνευσε ο άνεμος του κοσμοπολίτικου διεθνισμού.

Από εκεί αρχίζει και τελειώνει ο κοσμοπολίτικος διεθνισμός, οι παγκοσμιοποιημένες απόψεις που διαλύουν τα θεμέλια κάθε κοινωνίας και οικογένειας.

Όσο για την ελάσσονα αντιπολίτευση αυτή εντέχνως άφησε να μονοπωλήσει την παρουσία του στα τηλεοπτικά παράθυρα ο κατ’ εξοχήν διεθνιστής και αντιπατριώτης, ο θερμότερος υποστηρικτής της συμφωνίας και εδώ και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, δια του εκπροσώπου του. Οι λοιποί της νέας «αλλαγής» εσιώπησαν ή τοποθετήθηκαν με μισόλογα επί του θέματος. Ετοιμάζονται για την συγκυβέρνηση, αν τελικά το σύστημα με προκεχωρημένο όργανο την ιδιωτική SINGULAR, παραχωρήσει και δεύτερη τετραετία εξουσίας στο κυβερνόν σήμερα κόμμα, καθώς ο σημερινός εταίρος του μάλλον θα καταποντιστεί.

Έχουν τον τρόπο τους οι υποστηρηκτές του συστήματος, να εκλέγουν με τα εκλογικά μέτρα και με τη χάλκεψη των αποτελεσμάτων, εκείνους που θέλουν ώστε όταν ο λαός εξοργίζεται να του επιβάλλουν σιωπή και υποταγή (ακόμη και με τη βία) με το motto “δεν δικαιούσε να αντιδράς γιατί εσύ με την ψήφο σου εξέλεξες “δημοκρατικά” αυτούς που σε κυβερνούν”. Ουδέν αναληθέστερον τούτου. Πραγματικές, αληθινά δημοκρατικές εκλογές ουδέποτε έγιναν πλην του γέρου της δημοκρατίας στο ελληνικό προτεκτοράτο.

Όσο για το ΚΚΕ εξέφρασε κατ’ αρχήν τη συμφωνία με τις εκχωρήσεις, αντιτίθεται όμως στην ένταξη της γείτονος στο ΝΑΤΟ. Αλλά γι’ αυτόν τον σκοπό συρθήκαμε στη συμφωνία (εννοώ τη χώρα όχι την κυβέρνηση. Αυτή δεν σύρθηκε τα έχει δώσει όλα εξ αρχής στους αμερικανο-γερμανούς). Μήπως έχει την εντύπωση ο Κουτσούμπας και οι συναυτώ αυλή, ότι δίνει ακόμη ο Στάλιν τις εντολές;

Η συμφωνία έγινε με τυμπανοκρουσίες στη μεθόριο των δύο κρατών. Παρόντες αξιωματούχοι του ΟΗΕ με πρώτο τον ανεκδιήγητο Νίμιτς, ο οποίος επέλεξε την ημέρα των γενεθλίων του για την υπογραφή, ώστε να μας ταπεινώσει περισσότερο. Ο βαρελάκης υπουργός μας επί των εξωτερικών αντί να τραγουδήσει τον ύμνο της τρίτης Διεθνούς «Εμπρός της γης οι κολασμένοι» τραγούδησε πλήρης ευφορίας το «Happy birthday to you», ύμνο σύμβολο της δυτικής υποκουλτούρας. Πάλι καλά. Θα μπορούσε να τροποποιήσει τον ύμνο της νιότης τους σε «Εμπρός της γης οι υποταγμένοι και βολεμένοι»!

Είναι χωρίς σημασία το ότι τη συμφωνία χαιρέτισε πανηγυρικά ο διεθνής τύπος, ο στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου ευρισκόμενος; Είναι χωρίς σημασία ότι στο κλίμα ευφορίας πρόσθεσε τη δική του ικανοποίηση ο κερδοσκόπος και ραδιούργος στη Βαλκανική Σόρος, άρθρα του οποίου δημοσιεύθηκαν στις στήλες της κυβερνητικής εφημερίδας; Από τόση μεγάλη αγάπη για την ειρήνη διακατέχονται όλοι αυτοί και εκφράστηκαν με τόσο ενθουσιασμό; Το έδειξαν άλλωστε στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία κ.λπ.

Μήπως οι απλοί υποστηρικτές της συμφωνίας πρέπει να αρχίζουν να θέτουν ερωτήματα, όπως βέβαια και οι αντιτιθέμενοι σ’ αυτήν. Θα τολμήσει κάποιος σ’ αυτή τη χώρα να κραυγάσει κάτω το ΝΑΤΟ; Πολύ δύσκολο! Όσο για τους πραγματικούς πατριώτες συνιστώ ενότητα, ψυχραιμία και σύνεση. Αποφυγή οποιασδήποτε διχαστικής αντίδρασης. Να αγωνιστούν για ένα πατριωτικό υπερκόμμα που θα έχει τις πιο κάτω προδιαγραφές ή προτάγματα που θα ενώνουν, δεν θα χωρίζουν και θα εξουθενώνουν τα συστημικά κόμματα της παγκοσμιοποίησης.

1. ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΡΩΜΗΣ ΑΥΤΟΥ ΩΣ ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΔΗ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΕΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΔΙΚΑΙΟ, ΟΥΤΕ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΛΗΡΩΣΟΥΝ.

2. ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΥΡΩΖΩΝΗ.

3. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΥΝΑΤΑΙ Η ΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΕΚΔΩΣΕΙ ΝΕΟ ΧΡΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗς ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.

4. ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΟΥ ΡΟΤΣΙΛΝΤ-(ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ).

5. ΠΛΗΡΗΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΜΕ ΟΡΚΩΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΛΑΠΕΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ.

6.ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΟΣΩΝ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΑ ΠΡΟΔΟΤΙΚΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΑΝ ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΟ 2009 ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΜΕ ΧΑΛΚΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΡΟΩΡΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΟΝΕ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 2000.

7. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΜΚΟ, ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΗ – ΔΗΜΕΥΣΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΩΝ.

8.ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΜΕ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ.

9.ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥΣ.

10. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ SINGULAR LOGIC.

11)ΔΙΑΛΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΑΣΟΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΙΣΕ.

12. ΕΝΤΑΞΗ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ, ΣΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙ΄ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΕΝΕΚΕΝ ΤΗΣ ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

Σκεφτείτε για ποιον δουλεύετε και μην ξεχνάτε ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ!

Αν αυτά δεν γίνουν δεν υπάρχει περίπτωση να ενωθεί ο λαός μας, και να επικρατήσει δικαιοσύνη και κάθαρση στην ελληνική πολιτική σκηνή,  με ειρηνικούς και πολιτισμένους τρόπους. Η εθνική καταστροφή και ο γενικός μαρασμός θα συνεχίζονται μέχρις ότου κάποιοι αγανακτισμένοι πολίτες να σκορπίσουν αδελφοκτόνο αίμα προς τέρψιν των διεθνών απατεώνων εχθρών και φίλων μας και φυσικά των ντόπιων δοσίλογων.Ο Ηθικός Νόμος της αλήθειας και της δικαιοσύνης είναι αμείλικτος. Λαοί που αδικούνται και σιωπούν, αργά ή γρήγορα αυτοκτονούν.

Ευαγγελάτος Γεώργιος, έγραψε πάνω σε μια εργασία του αγαπητού μας φίλου και συνεργάτη

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ» με τον τίτλο ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΥΦΟΡΙΑ.