Συζήτηση

Πέντε υψηλόβαθμοι Ρώσοι αξιωματούχοι παρουσίασαν μια ασύμμετρη ταλάντευση του χεριού, η οποία ήταν πάντα μειωμένη στη δεξιά πλευρά και η οποία παρατηρήθηκε σταθερά σε διαφορετικές περιπτώσεις σε τέσσερις περιπτώσεις. Εξετάσαμε διάφορες εξηγήσεις. Είναι απίθανο η μείωση της ταλάντευσης του δεξιού βραχίονα να μπορεί να αποδοθεί σε μια ισχυρή προτίμηση για τον αριστερό βραχίονα. Οι περιπτώσεις 1-4 υπογράφουν εύκολα έγγραφα με το δεξί τους χέρι και η περίπτωση 5 χρησιμοποιεί το δεξί χέρι για χειρονομίες, επομένως όλες φαίνονται δεξιόστροφες. Η συνήθεια του Πούτιν να φοράει το ρολόι του στον δεξιό καρπό έχει τροφοδοτήσει εικασίες σχετικά με την κυριαρχία του χεριού του. Ωστόσο, ο Πούτιν το κάνει αυτό για να αποτρέψει τον μηχανισμό περιέλιξης να κολλήσει στο χέρι του – ένα μειονέκτημα στο να φοράει μεγάλα ρολόγια, το οποίο προτιμά ο Πούτιν. 14

Δεν πιστεύουμε ότι η μειωμένη ταλάντευση του χεριού σηματοδοτεί την παρουσία της νόσου του Πάρκινσον σε αυτούς τους Ρώσους αξιωματούχους. Η διάγνωση της νόσου του Πάρκινσον απαιτεί, εξ ορισμού, όχι μόνο την παρουσία βραδυκινησίας (αυτό θα μπορούσε να είναι η μειωμένη αιώρηση του χεριού), αλλά και η παρουσία τρόμου ηρεμίας ή ακαμψίας ή και των δύο. 15 Κανένας από τους πέντε Ρώσους αξιωματούχους δεν εμφάνισε άλλα εμφανή κινητικά σημάδια που να υποδηλώνουν πρώιμο παρκινσονισμό. Για παράδειγμα, ο Πούτιν έχει κατά τα άλλα εξαιρετικές κινητικές δεξιότητες: ο χειρόγραφός του είναι γρήγορος, δεν υπάρχει μικρογραφία ή τρέμουλο, οι κινήσεις του δεξιού χεριού είναι γρήγορες, είναι μαύρη ζώνη τζούντο και εξαιρετικός κολυμβητής και δεν δυσκολεύεται να σηκώσει βάρη. Αυτό έρχεται σε αξιοσημείωτη αντίθεση με, για παράδειγμα, τον Αδόλφο Χίτλερ, για τον οποίο βίντεο και φωτογραφίες τεκμηρίωσαν μια πειστική περίπτωση της νόσου του Πάρκινσον, με όχι μόνο μειωμένη χρήση του ενός χεριού αλλά και προοδευτική πορεία τρόμου ηρεμίας, μικρογραφίας, σκυμμένης στάσης, υποκινησίας. και ανακατεύοντας το βάδισμα. 16 17

Θεωρούμε επίσης απίθανο η μείωση της αιώρησης του χεριού να αντανακλά ένα προκλινικό στάδιο παρκινσονισμού. Αυτό το προκλινικό στάδιο δεν απαιτεί την παρουσία άλλων κινητικών σημείων, αλλά χαρακτηρίζεται από μη κινητικά σημεία όπως διαταραχή συμπεριφοράς ύπνου με ταχεία κίνηση των ματιών ή δυσκοιλιότητα. 2 5 6 Είναι κατανοητό ότι αυτά δεν μπορούν να ανακτηθούν από τα βίντεο. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι αυτοί οι πέντε άνδρες, που όλοι φαίνονται να είναι δεξιόχειρες, θα ήταν επιρρεπείς να αναπτύξουν πρώιμα παρκινσονικά συμπτώματα στη δεξιά πλευρά, επειδή τα συμπτώματα εμφανίζονται πιο συχνά στην κυρίαρχη πλευρά. 18 19 Ωστόσο, η εξαιρετικά συνεπής παρουσίαση σε πέντε υπαλλήλους με παρόμοιο προφίλ σταδιοδρομίας συνηγορεί κατά αυτής της πιθανότητας. Επιπλέον, αυτό το μοτίβο κίνησης παρέμεινε αμετάβλητο για χρόνια σε όλες τις περιπτώσεις, ενώ η νόσος του Πάρκινσον πιθανότατα θα συνδεόταν με την εμφάνιση άλλων κινητικών χαρακτηριστικών εντός της παρατηρούμενης περιόδου.

Αντί να ερμηνεύσουμε αυτό το μοτίβο βάδισης ως παθολογικό, προτείνουμε ότι είναι μια προσαρμογή συμπεριφοράς που προκύπτει από στρατιωτική εκπαίδευση ή εκπαίδευση πληροφοριών. Ένα υποστηρικτικό επιχείρημα είναι το γεγονός ότι οι εκπαιδευόμενοι που εκπαιδεύονται στην KGB διδάσκονται να κρατούν το δεξί τους χέρι κοντά στο στήθος ακόμη και όταν περπατούν, επιτρέποντάς τους να τραβούν γρήγορα ένα όπλο όταν αντιμετωπίζουν έναν εχθρό. Είναι κατανοητό ότι άλλες μορφές εκπαίδευσης σε όπλα συνδέονται με παρόμοια προσαρμογή στη συμπεριφορά του βαδίσματος. Πράγματι, βρήκαμε άλλα παραδείγματα μειωμένης ταλάντευσης του χεριού που σχετίζεται με την εκπαίδευση σε όπλα: οι καουμπόηδες που απεικονίζονται σε ταινίες της «Άγριας Δύσης» έχουν συχνά μειωμένη ταλάντευση του δεξιού χεριού. Αυτό μας παρακίνησε να εισαγάγουμε τον όρο «βάδισμα του πυροβολητή» για να χαρακτηρίσουμε αυτόν τον νέο φαινότυπο βάδισης.

Για να υποστηριχθεί αυτή η υπόθεση, είναι απαραίτητο να συνδεθούν οι Ρώσοι αξιωματούχοι με τη συμμετοχή στην KGB ή τουλάχιστον με άλλες μορφές εκπαίδευσης όπλων. Τόσο ο Πούτιν όσο και ο Ιβάνοφ ήταν αξιωματούχοι της KGB, αλλά αυτό δεν ισχύει για τον Μεντβέντεφ, τον Σερντιούκοφ και τον Σιντόροφ. Ωστόσο, ο Σιντόροφ είναι σημερινό μέλος του ρωσικού στρατού, επομένως έχει σαφείς δεσμούς με τον στρατιωτικό μηχανισμό. Ο Serdyukov υπηρέτησε στον Σοβιετικό Στρατό για τουλάχιστον ένα χρόνο, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία για πρόσθετη στρατιωτική εκπαίδευση. Ωστόσο, ήταν υπουργός Άμυνας για πέντε χρόνια, επομένως έχει επίσης σαφείς δεσμούς με τον στρατιωτικό μηχανισμό στη Ρωσία. Η υπόθεση είναι πιο αδύναμη για τον Μεντβέντεφ, ο οποίος δεν έχει ξεκάθαρους δεσμούς με καμία στρατιωτική ή υπηρεσία πληροφοριών. Ωστόσο, ένας λόγος για τον οποίο μπορεί να εμφανίσει το βάδισμα του οπλοφόρου είναι το φαινόμενο «μίμηση του αφεντικού»: σημαντικά στοιχεία δείχνουν ότι ο Μεντβέντεφ εκπαιδεύεται να ακούγεται, να δείχνει και, κυρίως, να περπατά όπως ο πρόεδρος. 20 21 22 Οι ομοιότητες μεταξύ Πούτιν και Μεντβέντεφ, ιδιαίτερα όσον αφορά το βάδισμα, έχουν αναγνωριστεί στο παρελθόν. 23 Ένα άρθρο σχολίαζε το βάδισμα του Μεντβέντεφ κατά τις ρωσικές προεδρικές εκλογές το 2008: «Όταν ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα ο Πούτιν και ο Μεντβέντεφ βγήκαν μαζί στην Κόκκινη Πλατεία με δερμάτινα μπουφάν και τζιν, ο Μεντβέντεφ προσπαθεί να πιθηκίσει το φαλλοκρατικό βάδισμα του Πούτιν» (βίντεο 2, τμήμα 2 ). 11 Είναι λοιπόν κατανοητό ότι η μειωμένη ταλάντευση του χεριού του Μεντβέντεφ είναι επίσης μια προσαρμογή συμπεριφοράς. Παρόμοιοι μηχανισμοί μπορεί να παίζουν και για άλλους Ρώσους αξιωματούχους, οι οποίοι είναι γνωστό ότι προσαρμόζουν τους τρόπους των ανωτέρων τους («Δεν είναι κάτι νέο στη Ρωσία να μιμούνται το αφεντικό»). 22 Πράγματι, πολλοί γραφειοκράτες ανώτατου επιπέδου και μέλη του κόμματος Ενωμένη Ρωσία έχουν συνηθίσει να φορούν το ρολόι τους στη δεξιά πλευρά, όπως κάνει ο Πούτιν, για να δείξουν την πίστη τους. 24

Αυτό το φαινόμενο μίμησης έχει παραλληλισμούς στον τομέα της νευρολογίας, σε περιπτώσεις υπερεκπληξίας. Συγκεκριμένα, γονιδιακά αρνητικοί συγγενείς προσβεβλημένων ατόμων (δηλαδή, αυτοί με τη δευτερεύουσα μορφή υπερεκπληξίας) μπορούν να εμφανίσουν τα υπερβολικά αντανακλαστικά ξαφνιασμού που παρατηρούνται στα γενετικά προσβεβλημένα άτομα με την κύρια μορφή υπερεκπληξίας. Αυτή η δευτερεύουσα μορφή υπερεκπληξίας θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει ένα μαθημένο (προσαρμοσμένο στη συμπεριφορά) αντανακλαστικό αιφνιδιασμού σε άτομα που υποβάλλονται τακτικά σε μέλη της οικογένειας με οργανικές κρίσεις αιφνιδιασμού. 25 Μόλις υιοθετηθούν, τέτοιες αλλαγές συμπεριφοράς μπορεί να επιμείνουν για μεγάλες περιόδους και ακόμη και να γίνουν μόνιμες. Ασφαλώς, μπορεί να εμφανιστούν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της επαναλαμβανόμενης σωματικής προπόνησης και της απόκτησης συγκεκριμένων προτύπων βάδισης, όπως σε χορευτές μπαλέτου ή στρατιώτες. 21 22 Πρόσθετα στοιχεία προέρχονται από ασθενείς με ψυχογενείς κινητικές διαταραχές. Οι κινητικές τους ανωμαλίες αντιπροσωπεύουν επίσης μια προσαρμογή συμπεριφοράς και όσο περισσότερο επιμένουν, τόσο πιο χρόνιες και επίμονες γίνονται. 23

Ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ανακάλυψή μας βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε κάλυψη βίντεο μεγάλων γεγονότων στη Ρωσία, όπου ο Πούτιν και άλλοι αξιωματούχοι περνούσαν σε μεγάλες αποστάσεις κατά μήκος των κόκκινων χαλιών, δημιουργώντας τέλειες συνθήκες για εξέταση βάδισης. Λέμε πάντα στους νευρολόγους μας ότι δεν μπορεί κανείς να αξιολογήσει επαρκώς το βάδισμα (και ειδικά την αιώρηση του χεριού) στα περιορισμένα όρια της αίθουσας διαβούλευσης και τους παροτρύνουμε να βγάλουν τους ασθενείς τους στο διάδρομο. Τα βίντεο κλιπ που παρουσιάζονται εδώ το δείχνουν καλά.

Συμπεραίνουμε ότι η άγνοια της εκπαίδευσης σε όπλα μπορεί να οδηγήσει τους κλινικούς γιατρούς να διαγνώσουν εσφαλμένα τα υγιή άτομα ότι έχουν παθολογικό βάδισμα, ίσως ακόμη και παρκινσονικό. Συνιστούμε στους νευρολόγους, ιδιαίτερα εκείνους που εργάζονται στη Ρωσία, να συμπεριλάβουν το «βάδισμα του πυροβολητή» στη διαφορική τους διάγνωση μιας ασύμμετρα μειωμένης αιώρησης του χεριού, μαζί με άλλες γνωστές αιτίες όπως η νόσος του Πάρκινσον και η παθολογία του ώμου.