Τι είναι ΠΙΣΤΗ; Πίστη είναι η σταθερή προσήλωση του ανθρώπου σ’ ένα πρόσωπο, σε μια ΙΔΕΑ ή σ’ ένα ΙΔΑΝΙΚΟ ή σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, «Ελπιζομένων υπόστασης, έλεγχος πραγμάτων ου βλεπομένων», με άλλα λόγια να δίνεις πίστη και να εμπιστεύεσαι πράγματα που αφορούν το μετά θάνατον και να επιμένεις ότι έχεις έλεγχο και γνώση πάνω σε γεγονότα, καταστάσεις και πρόσωπα που δεν είναι ορατά και αφορούν το υπερφυσικό.
Η Πίστη έχει πολύ μεγάλη σημασία για τον άνθρωπο, γιατί τον οπλίζει με ψυχική δύναμη, του καλλιεργεί την αταλάντευτη και σταθερή προσήλωση, του παρέχει ενθουσιασμό, αισιοδοξία, ελπίδα για καλύτερο μέλλον.
Ο πιστός άνθρωπος δεν δειλιάζει μπροστά στα εμπόδια της ζωής, συγκεντρώνει όλες τις δυνάμεις του για την επίτευξη ενός ιερού σκοπού, ενισχύοντας έτσι την αυτοπεποίθηση και την εμπιστοσύνη του.
Η Πίστη του καλλιεργεί την αγωνιστικότητα, προάγει την θέλησή του, νοηματοδοτεί την ανθρώπινη δραστηριότητά του.
Ο άνθρωπος που δεν έχει πίστη σε κάτι, κυριαρχείται από φόβο για το ΑΓΝΩΣΤΟ, γίνεται απαισιόδοξος, μοιρολάτρης, πέφτει σε αδράνεια, δειλιάζει και πανικοβάλλεται μπροστά στις δυσκολίες της ζωής.
Είναι ασταθής γιατί δεν μπορεί να προσηλωθεί στο νόημα της ζωής, νοιώθει αβεβαιότητα και απόγνωση για το μέλλον, πέφτει σε ψυχικό μαρασμό και χάνει την εμπιστοσύνη στην ΑΞΙΑ που ονομάζεται άνθρωπος.
Η Πίστη έχει τα όριά της, δηλαδή δεν πρέπει να αποβλέπει στην επιβολή και στην διάδοση, για να μην καλλιεργεί τον φανατισμό και την βία. Ούτε τις προλήψεις, τις δεισιδαιμονίες και την αμάθεια. Πρέπει να σέβεται και να ανέχεται το δικαίωμα των άλλων να πιστεύουν κάτι διαφορετικό ή να μην πιστεύουν καθόλου. «… Με ποιο τρόπο σώζομαι; Μα με την πίστη βέβαια. Γιατί με την πίστη είναι αρκετό να γνωρίζει κανείς, ότι υπάρχει Θεός κι όχι ποια είναι η ουσία του. Επίσης ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει πως ο Θεός πάντα ανταμείβει εκείνους που τον αγαπούν» μας διαβεβαιώνει με τα γραπτά του ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ.
«Η πίστη σου σε έσωσε» Αυτά ήταν τα λόγια του Ιησού Χριστού στον άνθρωπο που θεράπευσε!
Η πίστη του σε ποιον όμως; Η πίστη σ” αυτή την περίπτωση δεν αναφέρεται σε κάποια ΘΡΗΣΚΕΙΑ, αφού την εποχή εκείνη ο Ιησούς δεν εκπροσωπούσε ούτε κήρυττε κάτι τέτοιο. Η λέξη πίστη δεν είχε την έννοια της θρησκευτικής, αλλά της τυφλής εμπιστοσύνης.
Πήγαζε από μια αποδοχή στέρεα και σίγουρη σε κάτι δεδομένο. Ποιο είναι αυτό και γιατί πρέπει να αφεθούμε κι εμείς στην δύναμη του; Μήπως είναι η πίστη στον ίδιο μας τον εαυτό, μια ΙΔΕΑ του Θεού δηλαδή που έχουμε μέσα μας όλοι οι άνθρωποι; Μήπως είναι η ανάγκη μας να απευθυνθούμε σε κάτι ΑΝΩΤΕΡΟ, σε κάτι ΑΟΡΑΤΟ; Μήπως προσευχόμαστε για να ανταποκριθεί και να μας κάνει αισθητή την παρουσία του; Μήπως τελικά απευθυνόμαστε στον ΑΝΩΤΕΡΟ εαυτό μας εν αγνοία μας, για να αντλήσουμε την αναγκαία ΔΥΝΑΜΗ;
Ο σκεφτόμενος και καλλιεργημένος άνθρωπος με ολοκληρωμένη προσωπικότητα έχει πλήρη ΓΝΩΣΗ του λόγου της ύπαρξής του. Μέσα του κρύβει άπειρες δυνατότητες και το κλειδί των θησαυρών του το κρατάει το ΥΠΟΣΥΝΕΙΤΗΤΟ ή ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ του.
Αυτό είναι σε άμεση επαφή με τον θεϊκό πατέρα του, δηλαδή τον Ανώτερο εαυτό του ή Υπερσυνειδητό του. Γιατί αυτό καταλαμβάνει τα εννέα δέκατα του ανθρώπινου ψυχισμού, αφού μόνο κατά το ένα δέκατο είναι συνειδητός. Άρα είναι δεδομένο πως το υποσυνείδητο είναι ο κυβερνήτης της ψυχής κι αυτή πρέπει να είναι μια σταθερή πίστη στον εαυτό, για να γίνεται αντιληπτό.
Προηγείται η πίστη της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ. Γιατί αν κανείς περιμένει να το αντιληφτεί και μετά να το πιστέψει… τότε δεν μιλάμε για πίστη αλλά για μια απλή θέαση ενός γεγονότος για μια λογική κατάφαση που προκύπτει μέσα από λογικά συμπεράσματα.
Η δύναμη της πίστης ή της ακλόνητης εμπιστοσύνης θα κάνει μια αόρατη πόρτα να ανοίξει απλά με μια φράση κάποιου, που πιστεύει, πως θα ανοίξει. Όταν πιστεύει πως κάτι μπορεί να γίνει, θα γίνει, γιατί η πίστη μπορεί να μετακινήσει και βουνά!
Αόρατος μυστικός νόμος η δύναμη της πίστης και σύμμαχος κάθε επιτυχίας για όσους έχουν ερευνήσει κι έχουν μάθει, πως στην ζωή δεν συμβαίνουν μόνο όσα γίνονται ορατά και αντιληπτά με τις αισθήσεις μας.
Οι μυημένοι στους αιώνιους μυστικούς (για τους περισσότερους ανθρώπους που ενεργούν με το ένστικτο) νόμους δεν εντυπωσιάζονται με τα «αόρατα», μα αποδέχονται το αυτονόητο, αυτό που ζήτησαν κι ήταν σίγουροι πως θα λάβουν. Ευχαριστούν, ενώ ο άπιστος αναφωνεί «ΘΑΥΜΑ«!
Όπως όμως κι αν ονομάσουμε την Πίστη στο Θεό αυτή την μαγική δύναμη, που είναι η κινητήρια δύναμη για τον άνθρωπο… βεβαιότητα… σιγουριά… ασφάλεια… ακόμα κι αν ο νους μας δεν το χωράει, πρέπει να την αποδεχτούμε. Γιατί ΥΠΑΡΧΕΙ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ και μας ΕΜΠΝΕΕΙ εμπιστοσύνη από τη στιγμή που υπάρχει ΖΩΗ.
Όποιος είναι απόλυτα σίγουρος ότι υπάρχει η ΑΝΩΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ, που δημιούργησε τον Άνθρωπο… αυτή η ΠΙΣΤΗ θα τον δικαιώσει μια μέρα. Όποιος πιστεύει πραγματικά στον ΘΕΟ και τον δοξάζει για κάθε τι που του προσφέρει… θα απολαμβάνει και την προστασία του και την ΑΓΑΠΗ του παντοτινά.
Όποιος ευγνωμονεί τον Δημιουργό του για το Θείο δώρο της ζωής και βαδίζει πάντα στον δρόμο της ΑΡΕΤΗΣ… θα έχει πάντα έναν ΑΓΓΕΛΟ φύλακα και συμπαραστάτη του.
Τρυπήστε με τη λόγχη της πίστης την μεμβράνη της ΛΟΓΙΚΗΣ, γιατί κρύβει τον παράδεισο απ’ τα μάτια σας, γιατί η λογική φεύγει με τον θάνατο γελώντας με την ζωή που χάνεται. Η πίστη δεν έχει λογική και δεν δέχεται καμία λογική, γιατί είναι πιο ισχυρή απ’ αυτή.
Η πίστη βλέπει και στο αόρατο. Η λογική αποδέχεται μόνο το ορατό, αλλά ακόμα και γι αυτό έχει αμφιβολίες. Η λογική θα σας πει ότι ο άλλος τα κατάφερε, αλλά εσείς δεν είστε εκείνος. Η πίστη δεν θα μιλήσει απλά, θα προστάξει και τότε εσείς θα είστε τα πάντα! Μα αν δεν υπάρχει απόλυτη πίστη, δεν θα υπάρχει και ανταπόκριση στις προσευχές σας. Μα μετά μην αναρωτηθείτε το ΓΙΑΤΙ.
Οι νόμοι του Σύμπαντος (για τους συμπαντικούς νόμους έχουμε επανειλημμένως αναφερθεί σε άλλες αναρτήσεις μας) δεν θα σας εξηγήσουν το λάθος σας, επειδή αγνοείτε την ύπαρξη και την λειτουργία τους. Επιτρέπετε στην λογική να αναλύει και να σχολιάζει τα πάντα. Να αμφισβητεί κάθε τι μη ορατό! Τώρα όμως γνωρίζετε, πως η πίστη είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΥΝΑΜΗ.
Η πίστη είναι ένας αόρατος μυστικός συμπαντικός νόμος, που δεν έχει παραθυράκια ούτε δέχεται δικηγόρους. Η ετυμηγορία της είναι μια και μοναδική: «Πίστεψε το και θα το δείτε»
Όπως είδαν και οι μαθητές τα θαύματα του ΙΗΣΟΥ! Όπως είδαν και οι Απόστολοι την ΣΤΑΥΡΩΣΗ και μετά την ΑΝΑΣΤΑΣΗ του Χριστού.
Όπως είδε και όλη η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ την μοναδική ΑΛΗΘΕΙΑ στην διδασκαλία του υπέρτατου ΥΙΟΥ του ΘΕΟΥ. Όπως άκουσε όλη η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ τα εκπληκτικά, ασύλληπτα για έναν κοινό άνθρωπο λόγια Του επάνω στο Σταυρό: «Πάτερ αφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».
Όπως θα την δουν και θα την αναγνωρίσουν ακόμα και οι υπηρέτες του ΣΚΟΤΟΥΣ , που θέλουν να κυριαρχήσουν στην ΥΦΗΛΙΟ! Αυτοί που θα αναγκαστούν αργά ή γρήγορα να μάθουν, να ΑΓΑΠΑΝΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ!
Η προτεραιότητα της πίστης
Μπορεί η πίστη πράγματι να κινεί βουνά, πρέπει όμως πρώτα να γνωρίζουμε και προς τα πού θα τα κινήσει, διότι σε μια τέτοια περίπτωση κανείς δεν μας εγγυάται πως τα βουνά δεν θα πέσουν επάνω μας να μας πλακώσουν!
Πόσες φορές στην ζωή μας δεν μας έχουν ζητήσει να προτάξουμε γενικά την Πίστη μας έναντι οποιουδήποτε εμποδίου, δυσκολίας, κακοτυχίας ασθένειας κλπ ; Πόσες φορές δεν μας έχουν εξιστορηθεί παραδείγματα ανθρώπων που πίστεψαν πως θα ξεπεράσουν τις ανυπέρβλητες δυσκολίες τους και τελικά τα κατάφεραν ;
Τα παραδείγματα με βάση άλλοτε την πίστη στον εαυτό μας και τις ικανότητες μας και άλλοτε τη θρησκευτική μας πίστη είναι άπειρα…
Πρώτα δεν τυχαίνει να πιστεύουμε πως θα συμβεί κάτι και μετά να έπεται αυτό που αναμένουμε, ή μήπως ισχύει το αντίστροφο;
Πρώτα π.χ. να πιστεύεις πως θα γιατρευτείς και μετά ο εγκέφαλος σου να μετατρέπει την πεποίθηση σου σε μια σειρά από χημικές εντολές μέσω των οποίων συνεργάζεται αρμονικά με το ανοσοποιητικό σου σύστημα και να εξισορροπεί μέσα σου την ενέργεια στα όργανα που πάσχουν, αφού πρώτα σε έχει οδηγήσει στο να κατανοήσεις το πρόβλημα και να κάνεις την σωστή διαβίωση και διατροφή.
Πρώτα να πιστεύεις στις διανοητικές και ψυχικές δυνάμεις σου και να καλλιεργείς την πεποίθηση αυτή μέσα από την επίγνωση των δυνατοτήτων σου και μετά να έρχεται η εφαρμογή τους και η επιτυχία στην επαγγελματική σου σταδιοδρομία.
Πρώτα να πιστεύεις στην φιλευσπλαχνία του Θεού –ανάλογα και σε τι Θεό πιστεύει ο καθένας- και μετά ο Θεός να συνεκτιμά τη δύναμη της πίστης σου και επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τουλάχιστον αυτήν τη διαδικασία πρεσβεύουν συνήθως όσοι θεωρούν τον εαυτόν τους άξιο ερμηνευτή των επιθυμιών του Θεού.
Κάπως έτσι πάντως δεν θα έπρεπε να είναι η λογική σειρά;
Πρώτα αντιλαμβάνομαι, αφομοιώνω και ενστερνίζομαι κάποιες ιδέες και μετά αναμένω η επιλογή μου αυτή να με οδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση. Με πυξίδα τις ιδέες που πιστεύω, ακολουθώ άλλους ανθρώπους που δηλώνουν πως πρεσβεύουν τις ίδιες ιδέες και διαισθάνομαι πως έχουν τις ίδιες προθέσεις με εμένα έτσι ώστε με δεδομένο το «η ισχύς εν τη ενώσει», να σχηματίσω μαζί με άλλους μια πολιτική, θρησκευτική, συντεχνιακή ή άλλη ενότητα που θα επιφέρει το αποτέλεσμα που πιστεύω, έναντι άλλων ομάδων της κοινωνίας που δεν πιστεύουν τα ίδια…
Δεν είναι αυτή – με απλά λόγια – η σημερινή κοινή αντίληψη;
Ο καθένας είναι βέβαια ελεύθερος να έχει την δική του γνώμη επάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Πάντως, σύμφωνα με την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Η ψυχολογία του όχλου διδάσκει πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν καν γνώμη. Δεν έχει καμία σημασία αν το πράγμα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι.
Είναι βέβαια γεγονός πως κάποτε κάποτε «η πίστη μετακινεί βουνά» !
Συμβαίνει δηλαδή με μόνη κινητήριο δύναμη την πίστη να επιτυγχάνονται καταστάσεις που χωρίς αυτήν τα επιτευχθέντα θα έμοιαζαν με παραλογισμό και αποκυήματα φαντασίας.
Αυτό βεβαιώνει ο κάθε πιστός, αυτό δέχεται και ο γράφων ότι πολλάκις συμβαίνει.
Όμως, το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση ΔΕΝ είναι ζητούμενο θέμα προς διερεύνηση αφορά την ορθή σειρά προτεραιότητας δύο συνειδησιακών καταστάσεων:
Η κατάσταση της Πίστης σε σχέση με την Γνώση.
Πρόβλημα λοιπόν αποτελεί η λανθασμένη προτεραιότητα που επιβάλλεται στη φυσική διαδοχή των συνειδησιακών καταστάσεων Γνώση και Πίστη που τελικά διαμορφώνουν την ορθή κρίση του κάθε ανθρώπου.
Η «λεπτομέρεια» αυτή ανατρέπει το όφελος που προσφέρει η Πίστη γενικώς και επιτρέπει την αισχρή εκμετάλλευση των ανθρώπων από τους επιτήδειους γνώστες και χειριστές της ψυχολογίας των μαζών.
Το γεγονός αυτό, το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά και οι κάθε λογής «μπροστάρηδες» : κομματικοί αρχηγοί, προπαγανδιστές, ‘δημοσιογράφοι’ – διαμορφωτές γνώμης, καθοδηγητές, λαοπλάνοι, προφήτες, δημαγωγοί κλπ. Με λίγα λόγια οι επαγγελματίες του ομαδικού χειρισμού της συνειδήσεως των μαζών.
Στόχος τους είναι να σε κάνουν Πρώτα να πιστέψεις οτιδήποτε σύνθημα και λογικό συλλογισμό (έως και παράλογο) σου εκτοξεύσουν έχοντας διαπλεκόμενες σχέσεις με τα ΜΜΕ και μετά να αποκομίζουν τα οφέλη που συνεπάγεται η τρομακτική δύναμη της Πίστης σου, όντας ενωμένη με αυτήν του διπλανού σου. Πρώτα θα διαλαλήσουν τις πιο ξεκάθαρες θέσεις για την υπεράσπιση των αδικημένων και αναξιοπαθών ή θα οικειοποιηθούν τον αγώνα τους ότι τάχα πασχίζουν για την προστασία των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Άλλοι αντίστοιχα πρώτα θα διαδώσουν τις πιο λατρευτικές για την πατρίδα ιδέες και τις
πλέον ανθρωπιστικές απόψεις για την κοινωνική ευημερία, (από την Χρυσή Αυγή ώς το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο καλύπτοντας όλο το φάσμα των ‘ιδεών’ στις διάφορες κομματικές παρατάξεις από τις περιγραφόμενες ως ‘Δεξιά’ μέχρι και ‘Αριστερά’… Ο ανάλογα με τις ιδεολογικές του καταβολές ψηφοφόρος θα υιοθετήσει το αντίστοιχο ιδεολογικό πολιτικό οργανισμό που του ταιριάζει.
Όταν επενδύεις αφελώς στην παραπλάνηση, τα λόγια δεν κοστίζουν απολύτως τίποτα, οσοδήποτε ανέφικτα και αν είναι τα λεγόμενα.
Επίσης, όσο πιο άψογο φαίνεται το κάθε ιδεολογικό μοντέλο τόσο πιο δύσκολο είναι για τον πολίτη να το αμφισβητήσει επί της αρχής. Το αμφισβητεί πολύ αργότερα όταν δει ότι αυτοί που του υπόσχονταν τον πρόδωσαν.
Άριστο παράδειγμα είναι αυτό του ταλαίπωρου Βασίλη Λεβέντη (σε συνέντευξή του στο ΑΡΤ TV της 14/1/2016) ο οποίος διηγήθηκε στους δημοσιογράφους πως πριν δημιουργήσει το κόμμα της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, αφελώς εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ με ύψιστο στόχο να επιβληθεί συνταγματικώς η απλή αναλογική η οποία εμπεριείχετο στην διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη του λαοπλάνου Ανδρέα Παπανδρέου προς τον ελληνικό λαό.
Όταν λοιπόν είδε πως το κυβερνητικό πλέον ΠΑΣΟΚ τύρβαζε περί άλλων, συνάντησε προσωπικά τον Παπανδρέου και τον ρώτησε «πότε θα επιβάλλει την απλή αναλογική συνταγματικά και μόνιμα;» εισέπραξε την απάντηση: «Ξέρεις τώρα είμαστε κόμμα εξουσίας και δεν πρέπει να γίνει αυτό». Φυσικά μούντζωσε το ΠΑΣΟΚ με τη συνέπεια να τον περιγελά ο ελληνικός λαός μέχρι σήμερα.
Ανάλογα με το ιδεολογικό ή το κομματικό στρατόπεδο θα ακούσεις ακραία εξιδανικευμένες απόψεις που θα κυμαίνονται από την υπεράσπιση ενός εργασιακού παραδείσου μέσα από την ηρωική αυταπάρνηση της ατομικής ευημερίας προς όφελος της συνολικής, μέχρι «διθυραμβικές» «ελεγείες» προς τις ιδέες της Πατρίδας της Θρησκείας, της Ελευθερίας ή της Δικαιοσύνης. Φούμαρα από τα άθλια κομματικά επιτελεία και τους ακόμη αθλιότερους ηγέτες των κομμάτων.
Στόχος του κοινού νεoταξικoύ ‘σπόνσορα’ πίσω από τον συντονισμό των κομματικών ιδεολογιών και της κατευθυνόμενης προπαγάνδας ΔΕΝ είναι οι αφελείς δυστυχώς. (Αυτούς τους έχουν στο τσεπάκι τους οι κομματάρχες και τα κομματόσκυλα. Με ένα ρουσφέτι ο φτωχομπινές λαουτζίκος θα σε ψηφίζει μέχρι να του βγεί η ψυχή όχι από το στόμα αλλά από των κώλ….
Στόχος είναι οι όσον το δυνατόν ικανότεροι και ευφυέστεροι των πολιτών, με δεδομένο ότι οι καθ’ οιανδήποτε έννοια υστερούντες αυτών σε αντίληψη, είναι βέβαιο πως θα είναι ακόμη ευκολότερο να πεισθούν με την ίδια επιχειρηματολογία, από τους ευφυέστερους ή εμπειρότερους που έχουν ήδη ‘προσηλυτιστεί’, χωρίς την σπατάλη επί πλέον ενεργείας. Το πράγμα θα δουλεύει έτσι μόνο του αυτόματα.
Με αυτό το σκεπτικό οπωσδήποτε αληθεύει απόλυτα πως η πίστη από μόνη της δίνει τρομακτική δύναμη και ισχυρά οφέλη, τυφλώνει, φανατίζει, παθιάζει και στο τέλος είναι έτοιμη να ρίξει στη φωτιά τον υποταγμένο, τυφλό οπαδό. Καλλίτερο παράδειγμα από τους φανατικούς τζιχαντιστές νεαρούς του ISIL στον καιρό μας δεν υπάρχει. Δεν τους νοιάζει κι αν τα έντερά τους στολίσουν τα δένδρα της πλατείας μαζί με άλλους 50 και 100 νεκρούς αντίπαλους σαν πατήσουν τον πυροδότη στο διπλανό δημόσιο πάρκο.
Αν κάποιος επιτήδειος και ικανός επαγγελματίας σε αυτήν τη δύσκολη δουλειά βρει τρόπο να σε κάνει Πρώτα να πιστέψεις π.χ. πως ο κύλινδρος από μαλακό λευκό χαρτί που σου προσφέρει είναι τυλιγμένα χαρτονομίσματα των 100 ευρώ και ότι σου ανήκουν, τότε οπωσδήποτε θα έχει καταφέρει ένα διπλό όφελος:
Αφ’ ενός θα σε έχει κάνει να αισθάνεσαι πλούσιος και ασφαλής και αφ’ ετέρου θα έχει καρπωθεί άκοπα τον ιδρώτα σου ανταλλάσσοντας τον θαυμασμό και την εκτίμηση σου με ένα ευτελές υλικό.
Αν κάποιος θεοκρατικός ηγέτης σε κάνει πρώτα να πιστέψεις πως μόνο ο θάνατος στη μάχη για την πίστη θα σε οδηγήσει στον παράδεισο, θα έχει επίσης καταφέρει διπλό όφελος : Σε εσένα θα έχει δώσει την ελπίδα της αιώνιας ευτυχίας και τη δύναμη να ξεπεράσεις τον φόβο του θανάτου, ενώ ο ίδιος θα έχει κερδίσει έναν ακόμη ακαταμάχητο πολεμιστή που πρόσχαρα (και προς όφελος βέβαια του θεοκρατικού υποκινητή του) θα υπερασπιστή δια του θανάτου του τα «ιδανικά» και «συμφέροντα» των ομοϊδεατών του, πιστεύοντας βέβαια πως δρα για το προσωπικό του συμφέρον.
Οι διάφοροι κομματικοί χώροι –όντας ελεγχόμενοι– αποτελούν τις «μάνδρες» ανάμεσα στα όρια των οποίων μας έχουν επιτρέψει να κινούμεθα έτσι ώστε να διατηρούμε μία –απαραίτητη για την μεγιστοποίηση της παραγωγικότητας μας–, ψευδαίσθηση πολιτικής ελευθερίας.
Οι ιδεολογικές τους κατευθύνσεις και γενικά η λειτουργία τους, εκτός από το να μας χωρίζει και να διατηρεί διασπασμένη την δύναμη μας, χρησιμεύει και στο να χτίζονται κάποια «είδωλα» πίστης μέσα στο μυαλό μας.
Τα είδωλα αυτά –πολιτικά, θρησκευτικά, ιδεολογικά ή άλλα– λειτουργούν ως ιδανικά μοντέλα, περίπου όπως τα τοτέμ των πρωτόγονων φυλών. Είναι δομημένα με το πιο αστραφτερό και αψεγάδιαστο ιδεολογικό υλικό, έτσι ώστε κάθε απόπειρα προσβολής, παραμερισμού ή υποβάθμισης τους να ομοιάζει με καθαρή ιεροσυλία !
Είναι πασίγνωστο πως κάποιοι αποκομίζουν τεράστια οφέλη από την κάθε είδους προκατασκευασμένη μαζική Πίστη προς τα απρόσβλητα αυτά ιδεολογικά «τοτέμ».
Εμφανέστεροι είναι κυρίως αυτοί που απολαμβάνουν τιμές ως οι επίσημοι ερμηνευτές των «κρυφών» ή σύνθετων για τον πολύ κόσμο μηνυμάτων που περιέχουν, αλλά και ως οι αρμοδιότεροι διαχειριστές του τρόπου εφαρμογής των ιδεών που εισάγουν στη ζωή των «πιστών».
Αφανέστεροι βεβαίως αλλά και γενικώς πιο ωφελημένοι είναι όσοι διαχειρίζονται τις τεράστιες περιουσίες που δημιουργούνται και διακινούνται στο όνομα της κάθε Ομαδικής Πίστης. Βλέπε τον μακαρίτη Μπιν Λάντεν και τον τρόπο που διαχειρίστηκε την απέραντη περιουσία του στη Σαουδική Αραβία από την οποία καταγόταν για να εδραιώσει τον μηχανισμό της Αλ Κάϊντα.
Αυτοί που έχουν κριθεί κατάλληλοι (κυρίως από την Bildenberg, Trilateral, Masonism, CIA, την MIT και τη MOSAD) να χειρίζονται δημοσίως τέτοια «ιδανικά» μοντέλα πίστης, έχουν προφανώς επιλεγεί με ένα πολύ βασικό κριτήριο, χωρίς βέβαια αυτό να είναι και το μοναδικό :
Να μπορούν να κοιτούν κατάματα το πλήθος με το ασάλευτο βλέμμα και την αθωότητα πεντάχρονου παιδιού στα μάτια, (σαν τον Αλέξη Τσίπρα) να του μιλούν με θερμά και ενθαρρυντικά λόγια όπως η μάνα που αγκαλιάζει προστατευτικά το αδικημένο παιδί της, ενώ ταυτόχρονα να πράττουν εναντίον του έργα τόσο εγκληματικά που θα το οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια στον όλεθρο.
Αθώος σαν πεντάχρονο παιδί
Τέτοιοι «βιρτουόζοι» του είδους, εξαγοράσθηκαν και τοποθετήθηκαν ως γνωστόν σε ρόλους πρωθυπουργών, πολιτικών αρχόντων και πάσης φύσεως διαχειριστών εξουσίας, με κριτήριο την ικανότητα τους στον χειρισμό των προτεραιοτήτων Γνώσης & Πίστης στη συνείδηση των μαζών.
Έφεραν μεθοδικά τη χώρα μας στο σημερινό της κατάντημα, εμπνέοντας στα πλήθη την μοναδική εμπιστοσύνη που συνήθως εμπνέει ο λόγος του πατέρα μέσα στην οικογένεια, ενώ την ίδια στιγμή την κατέστρεφαν, με την παγερότητα του εκτελεστή που κοιτάζει κατάματα το θύμα του και το πυροβολεί εν ψυχρώ χωρίς ίχνος συναισθήματος.
Αυτό λοιπόν που θα έπρεπε να ισχύει κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, είναι η προτεραιότητα της Γνώσης.
Η πολύ καλή γνώση ενισχύει καθοριστικά την πίστη, η μεγάλη πίστη ενισχύει την επιμονή και δημιουργεί την δύναμη που τελικά επιφέρει το αποτέλεσμα. Αρκεί η αρχική γνώση να έχει αποκτηθεί ως άμεση επίγνωση, με σωστούς αντικειμενικούς εκπαιδευτές και όχι ως συρραφή αλλοτρίων εξιστορήσεων, εντυπώσεων και ψευδαισθήσεων.
Εάν πρώτα πιστέψω πως είμαι ικανός να πετάξω, απλά και μόνο επειδή το πιστεύω απόλυτα και δοκιμάσω να πετάξω από την ταράτσα μου στο απέναντι κτίριο χωρίς να γνωρίζω τους νόμους της Φύσης –που είναι ταυτόχρονα για τους πιστούς και νόμοι του Θεού–, το μόνο που θα πετύχω είναι μια σύντομη αποχώρηση από τον μάταιο τούτο κόσμο.
Ίσως τελικά θα έπρεπε να εμβαθύνουμε περισσότερο στο γνωστό ερώτημα :
Γνωρίζω επειδή πιστεύω ή πιστεύω επειδή γνωρίζω;
Δεν μπορεί κανένας να μου ζητήσει να πιστέψω σε κάτι ή σε κάποιον που δεν γνωρίζω απλά επειδή δείχνει σεμνός, ιδεολόγος, ταπεινόφρων, καλοπροαίρετος, ευφυής, όμορφος και εν γένει ιδιαίτερα πειστικός.
Όχι επειδή ακούγονται αληθοφανή τα λόγια του και αθώο το παρουσιαστικό του.
Ακόμα περισσότερο όχι επειδή ακούγεται υπερασπιστικός προς τα συμφέροντα μου ο λόγος του. Ειδικά τότε είναι που απαιτείται ιδιαίτερα αυξημένη προσοχή και εγρήγορση!
Πρώτα λοιπόν οφείλω να γνωρίζω καλά τα έργα και το ποιόν των ανθρώπων που με παροτρύνουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και μετά αποφασίζω εάν θα τους δείξω πίστη. Πρώτα γνωρίζω τους νόμους της Φύσης όσο καλύτερα μπορώ και μετά αποφασίζω αν αυτό που μου εξιστορείται είναι «υπερφυσικό», «θεόσταλτο», «μαγικό» ή είναι κάτι άλλο, που απλά χρησιμοποιείται ως «περιστασιακό ενισχυτικό πίστης».
Αν δεν είμαι σε θέση να κάνω τίποτα από όλα αυτά, τότε καλό είναι τουλάχιστον να γνωρίζω πως η οσοδήποτε υψηλού επιπέδου γνώση, εμπειρία, ευφυΐα ή επιστημοσύνη των ‘εκπροσώπων’ μας, καθόλου δεν εγγυάται την εντιμότητα τους, την ηθική τους ακεραιότητα, ούτε και προδιαγράφει αναγκαστικά οποιαδήποτε τάση προς αλτρουισμό, κοινωνική ευαισθησία ή φιλανθρωπία.
Δεν υπήρξε ποτέ κανένας επιτυχημένος λαοπλάνος που να μην φαινόταν και να μην ακουγόταν ιδιαίτερα πειστικός και αληθοφανής. Π.χ. Ανδρέας Παπανδρέου το πλέον εντυπωσιακό παράδειγμα, εντυπωσιακότερο και από τον πατέρα του τον Γέρο της Δημοκρατίας.
Εν τέλει, μπορεί η πίστη πράγματι να κινεί βουνά, πρέπει όμως πρώτα να γνωρίζουμε και προς τα πού θα τα κινήσει, διότι σε μια τέτοια περίπτωση κανείς δεν μας εγγυάται πως τα βουνά δεν θα πέσουν επάνω μας !
Ένας μέρος των όσων αναρτήσαμε γράφτηκε από τον Κ. Σ. Αναρτήθηκε από Αιθεροβάμων Ετικέτες ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ, ΕΡΕΥΝΑ, ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, ΧΡΗΣΙΜΑ-ΒΟΗΘΕΙΑ
Τα πιο πάνω κύρια μέρη αποτελούν δημισίευση του Κ.Σ. στο
http://olixnos.blogspot.gr/2015/12/blog-post_11.html#more
Συμπέρασμα: Χωρίς την αξιοποίηση της δύναμης της ΠΙΣΤΗΣ της θρησκευτικής εννοούμε, σαν κίνητρο, σαν τρόπο ενεργειακής φόρτισης και ιδανικό δεν είναι δυνατή καμιά ανατροπή ούτε στον κοινωνικό τομέα ούτε στον προσωπικό. Ας μην ξεχνάμε αυτό που έλεγαν οι ήρωες του εικοσιένα και ύψωσαν τη σημαία της επανάστασης «για την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία» κι επετυχαν το θαύμα με λιανοντούφεκα και ελάχιστες δυνάμεις (άτακτους αρματωλούς) απέναντι σε έναν πάνοπλο Τούρκο να απελευθερωθούν.
Πολλά σχόλια κι αναφορές οφείλονται στη δική μας γραφή.
Πρόσφατα Σχόλια