Ε, εσύ στην καφετέρια που δείχνεις ανέμελος, και χαμογελαστός, απαθής κι αδιάφορος στην τραγωδία, όπου νάναι θα ρθει και η σειρά σου!

Αργά ή γρήγορα θα έρθει το βραχυκύκλωμα που θα κατεβάσει το γενικό… Οι Έλληνες περνούν καλά…

Nein News 

Υπάρχουν ακόμα ηλίθιοι που μετράνε τη ζωή με το αν είναι γεμάτη μια καφετέρια.

Κεφετέριες γεμάτες στην Ελλάδα της αφθονίας του 2017

Υπάρχουν ακόμα ανόητοι που θεωρούν «καλά» το ότι είναι εντάξει με τις τράπεζες και την εφορία. Δεν σκέφτονται ότι σε λίγο θα χρωστάνε κι αυτοί και θα ζουν με τον εφιάλτη των κατασχέσεων καθώς τα πρόστιμα της εφορίας θα αυξάνουν και τα έσοδά τους ολοένα θα μειώνονται.

Σκέφτονται οι ανόητοι Σιβαρίτες, “καλά είμαστε”  γιατί ένα μέρος του πληθυσμού μπορεί ακόμα και τη βγάζει καθαρή μέσα στο μεγάλο σφαγείο και μέσα σ’ αυτούς είμαστε και μεις.

Επειδή δεν έχει έρθει η σειρά τους. Αλλά το αμείλικτο καθεστώς των τοκογλύφων και των υποταγμένων πολιτικών που πειθήνια χωρίς ευαισθησία και ηθική συνείδηση υπογράφουν μνημόνια και νομοθετούν σαν υπάκουα ζόμπι ό,τι καταστροφικό και θνησιγενές δεν μπορεί να σκεφτεί κι η πιο άγρια φαντασία για το λαό τους.

Επειδή ο χασάπης τους έχει ακόμα στη κατάψυξη να σιτέψουν καλά… Νομίζουν ότι δεν κινδυνεύουν να γίνουν loosers όπως οι υπόλοιποι τριγύρω τους.

Πίσω από το φαινομενικό σας γέλιο κρύβεται μια αφάνταστη τραγωδία…

Όχι, απατάσθε Σιβαρίτες, δεν περνάμε καλά. Κι όπου νάναι έρχεται η ώρα σας…
Γιατί πίσω από το γέλιο στη καφετέρια και το χαβαλέ διακρίνεις τα άφτιαχτα δόντια των Ελλήνων που αρχίζουν και σαπίζουν ένα προς ένα κι έχει μπει ο οδοντίατρος στη λίστα των αχρείαστων ειδών.Όχι δεν περνάμε καλά, γιατί βλέπεις τις πόλεις να έχουν γεμίσει από κακοσυντηρημένα αυτοκίνητα «χιλιάρια» ή το πολύ «χιλιοτετρακοσάρια», μικρά και επικίνδυνα στους διαλυμένους ασυντήρητους δρόμους της Ελλάδας. Παιδικές μινιατούρες όχι αυτοκίνητα σοβαρά και ασφαλή, σαν αυτά που σ’ όλο τον πολιτισμένο κόσμο τα δίνουν για να μαθαίνουν τα παιδιά τους να οδηγούν, πριν τους αγοράσουν το καινούργιο σεντάν των 2.500 κυβικών…Γιατί βάφεσαι και φτιάχνεσαι για το ραντεβουδάκι αλλά στο σπίτι οι υπόλοιποι θα τη περάσουν με κουβέρτα δίπλα σε ένα αερόθερμο του κώλου…

Γιατί και το πετρέλαιο είναι στην ίδια λίστα με τον οδοντίατρο, εκείνες τις εξετάσεις που αναβάλεις, το φαΐ ποιότητας, το φρεσκάρισμα στο σπίτι που αρχίζει και βγάζει μούχλα, ενώ καταρρέουν οι σοβάδες από την υγρασία και σιγά σιγά τα υπόλοιπα είδη ενός «πολιτισμένου κόσμου» που θα μπουν στην ίδια λίστα σαν περιττές δαπάνες.

Όχι δεν περνάμε καλά, γιατί αυτό το νεαρό παιδί χώθηκε κάπου με τρία κατοστάρικα, αλλά δεν έχει όνειρα. Πάει να πιεί το ποτάκι του μόλις καβατζώσει ένα μεροκάματο γιατί νιάτο είναι, αλλά μέχρι εκεί φτάνουν τα όνειρα του. Μερικά 24ωρα μπροστά και πολύ λέω.

Όχι δεν περνάμε καλά, γιατί στο παππού δώσανε κάτι κωλογενόσημα αγνώστου προελεύσεως που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους και θέλει να τα ξεφορτωθεί η κινέζικη φαρμακοβιομηχανία της πλάκας..

Όχι δεν περνάμε καλά, γιατί για τρίτο συνεχή χρόνο δεν ανάβουμε καλοριφέρ και τον παππού τον τυλίξαμε με μια κουβέρτα να μη ξεπαγιάζει και τελικά…  μας έμεινε από πνευμονία και καρδιακή ανεπάρκεια που τον οδήγησε σε πνευμονικό οίδημα γιατί τον έδιωξαν πρόωρα από το νοσοκομείο με τα ποντίκια και τους ακάθαρτους καμπινέδες για να βάλουν στο ράντζο κάποιο νέο που κινδύνευε όσο κι ο δικός μας γεράκος. Αληθινά ο παππούς υπέφερε μέχρι τέλους χωρίς να διαματτύρεται. Για χάρη του έγγονα μέχρι να κλείσει τα μάτια…

Τρως δήθεν ξένοιαστα στα ρεστωράν την ώρα που οι γονείς και οι παπούδες σου λυσσάνε από την πείνα για να κάνεις λίγο εφέ στους φίλους και στις γκόμενες…

Όχι δεν είμαστε καλά, γιατί όλη αυτή η κίνηση, τα γελάκια στις καφετέριες, τα σύρε κι έλα στις πλατείες και τους κεντρικούς δρόμους, τα γεμάτα τραπέζια στα ρεστωράν, είναι το τρέξιμο ανθρώπων που δεν ελπίζουν σε τίποτα πια, δεν έχουν τίποτα, αλλά δεν είναι κι ελεύθεροι.

Ξυπνάνε και κοιμούνται με τη σκέψη ποια θα είναι η έλλειψη της επόμενης μέρας. Τι να πρωτο-πληρώσουν. Αν θα κάνουν αυτό αντί για εκείνο. Γιατί πλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια να τα κάνουμε και τα δυο ακόμα κι αν αυτά είναι βασικές ανάγκες.

Ναι έτσι γουστάρουν και γυρνάνε με το αυτοκίνητο τσάρκα.
Μήπως θα μάθετε ποτέ πόσοι τσακωμοί προηγήθηκαν στο σπίτι;
Πόσα γαμοσταυρίδια πέσανε πριν ξεμυτίσει η χαρούμενη οικογένεια για τη βόλτα της;
Μήπως θα μάθετε πόσοι κοιμούνται χαπακωμένοι και πόσοι δεν κοιμούνται καθόλου πια; Πόσοι απεκαμαν και σκέφτονται ως και την αυτοκτονία;

Μπορεί κανείς να συλλάβει ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΑPΡΩΣΤΕΙΑΣ; Το απροσμέτρητο βάθος της δυστυχίας;
Όχι δεν μπορούμε να το συλλάβουμε, γιατί δεν στο λέω και δεν μου το λες.
Γιατί ξυπνάμε και κοιμόμαστε σ’ ενα χώρο που έχει ξεχάσει πλέον τι είναι ζωή, δικαίωμα, πραγματική ανάγκη.

Ανάγκη έχει γίνει να πληρώσεις τις υποχρεώσεις σου.
Ανάγκη έχει γίνει να είσαι εντάξει απέναντι στους τοκογλύφους, να μην κινδυνέψεις για τα «μεγάλα» να σε ξεσπιτώσουν, να μην έχεις φαί, να μην έχεις που να κοιμηθείς, να μένεις στα παγκάκια και με τη βαρυχειμωνιά.
Οτιδήποτε πάνω από αυτό ονομάζεται «εντάξει είμαστε»
Τόσο άθλιο, τόσο μίζερο το τοπίο της νεοφώτιστης μπανανίας της Ευρώπης. Αυτής της Ευρώπης που σαν θυμάσαι σε κυνήγαγαν οι τράπεζες να σου δώσουν εορτοδάνεια, διακοπτοδάνεια, δάνειο για SUV 2000 κυβικά και πάνω και άλλα δώρα θεϊκά.

Είναι σαν να βλέπεις μια δύστυχη να κάνει πιάτσα για ένα δεκάρικο, κι επειδή θα γυρίσει σπίτι έχοντας αγοράσει δυο πιτόγυρα μετά το πήδημα, θα θεωρείται πως «εντάξει είναι μωρέ» δε τρέχει και τίποτα.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αυτή τη στιγμή τρέμουν στην ιδέα πως θα κάνει βαρύ χειμώνα γιατί της θέρμανσης προηγούνται τα χαράτσια, δεν γίνεται να τα καλύψεις και τα δύο.

Στρατιές από ανθρώπους που η υγεία τους πάει κατά διαόλου για χίλιους δυο λόγους, όπως συμβαίνει στον άνθρωπο, την αφήνουν στην άκρη γιατί προηγούνται οι φόροι, οι τράπεζες, οι ΔΕΚΟ, να ζήσουμε να τους θυμόμαστε…

Οι Έλληνες περνάνε καλά.
Φυσικά όταν το καλά το υποβιβάσεις στο επιβιώνω, κι επίσης αν σ’ αυτό συνυπολογίσεις μια χούφτα καραγκιόζηδες που ούτε τους νοιάζει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει, αρκεί ο κώλος τους να είναι καλά, το σώνεις το πράγμα.

Όμως πόσο θα το σώσεις ακόμα λέγοντας αηδίες και ψευτιές;
Πόσο θα κρατήσει η ψεύτικη βιτρίνα της αξιοπρέπειας πριν να φανεί η βρώμα που κρύβεται από πίσω;

Και δεν εννοώ πως θα γίνει κάποιος ξεσηκωμός.Ο καθένας θα κλαίει με τον πόνο του μονάχος. Θα κτυπιέται με τη δυστυχία του χωρίς να βγάζει άχνα στον διπλανό του.
Δεν είναι πανάκεια, πλέον, πως τη φτώχεια και τη δυστυχία θα την ακολουθήσει η Νέμεση.

Μπορεί απλά να δεις γύρω σου τη χώρα των ζόμπι.
Των ζωντανών νεκρών. The walking dead της Μεσογείου…

Ανθρωποι ήδη σέρνονται άσκοπα χωρίς να ξέρουν ούτε τι κάνουν σ΄αυτή τη ζωή , ούτε που πάνε. Ξυπνάνε κοιμούνται σαν ρομποτάκια με τσιπάκι στο μυαλό, χωρίς καν να έχουν ιδέα πως είναι κάτι τέτοιο… Πως είναι θύματα κάποιων άλλων που πάντοτε όριζαν τις τύχες τους και τώρα αποφάσισαν να τους τελειώνουν γιατί δεν τους χεειάζονται. 7 δις είναι πολλά, με 500 εκατομμύρια λαουτζίκο πληβείους και υπηρέτες συμβιβαζόματε…

Αυτό είναι το χειρότερο αλλά το αναπόφευκτο στα ζόμπι.
Κάποιο θόρυβο ακούν κι ακολουθούν, αν τους σφυρίξεις από την άλλη θα πάνε από εκεί. Μόλις μυρίσουν φαί θα ρθουν.. σέρνονται για ροδαλή σάρκα ας είναι κι ενός σκύλου ή μιας γάτας υπόλειμμα.

Ναι, οι Έλληνες περνάνε καλά στο κολαστήριο.
Έχει καπαρώσει ο καθένας την τιμωρία του και αυτομαστιγώνεται.
Εκατό φορές τη μέρα επαναλαμβάνει αυτυό που καθημερινά τα ΜΜΕ του κάνουν πλύση εγκεφάλου, «εγώ φταίω για όλα τούτα, θα είμαι, το υπόσχομαι, καλό παιδί» Δεν θα ξανακάνω ζαβολιές.

Μαζί τα φάγαμε και τώρα αναδρομικά, θα ξεράσουμε και το γάλα της μάνας μας.
Έτσι γιατί οι κύριοι καθηγητές, ο μεγάλος αδερφός, οι δυνάμεις καταστολής, επιβάλλουν συμμόρφωση και τάξη.
Κι όπως λέει κι ο ποιητής όταν ακούς τάξη…  ανθρώπινο κρέας μυρίζει.

Βλέπετε καφετέριες γεμάτες; Τα μπαράκια; Τις ταβέρνες; Τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, την Πρωτομαγιά;

Υπάρχει ένα παλιό ανέκδοτο με το Χότζα και τον αφέντη του.
Του λέει ο αφέντης του τρέχα βάλε φόρους κι έλα να μου πεις.
Πράγματι βάζει και την άλλη μέρα του δίνει αναφορά.
Εχουν αναστατωθεί όλοι αγά μου τι θα κάνουμε;
Βάλε κι άλλους φόρους του λέει κι έλα πάλι.
Αγά μου γίνεται χαμός, φωνάζουν, βρίζουν τι κάνουμε;
Ρίξε κι άλλους φόρους κι έλα να μου πεις.
Αγά μου τώρα έχουν βγάλει κάτι μαχαίρια και τ΄ακονίζουν θα μας σφάξουν.
Τώρα του λέει ρίξε και τα χειρότερα χαράτσια αυτά που ξεπερνάνε κάθε όριο κι έλα να μου πεις.
Γυρνάει ο Χότζας πίσω και του λέει, αγά μου συμβαίνει κάτι πρωτοφανές. Εχουν ησυχάσει όλοι, έχουν γεμίσει τις ταβέρνες, τα μαγαζιά, γελάνε, πίνουν, τραγουδάνε
Αυτό είναι το χειρότερο λέει ο αγάς. Κατάλαβαν που το πάμε και θα τα φάνε όλα, θα τα κάψουν όλα, αλλά εμείς δεν θα πάρουμε άλλο φράγκο. Τώρα αρχίζει ο κίνδυνος.

Ο Έλληνας τη πάτησε με το χρηματιστήριο, οι πρώτες κασέλες αδειάσανε, τώρα αδειάζουν και τα ρέστα..
Όσοι κρατιούνται καλά φεύγουν, μεταναστεύουν, όσοι μείνουν, σε λίγο καιρό, θα νοιώθουν αυτό ακριβώς που τους θεωρεί το σύστημα. Τίποτα. Μηδενικά. Ο κανένας.

Όλη αυτή η κίνηση, όλη αυτή η υποταγή ακόμα υφίσταται γιατί ο άλλος θυμάται ακόμα το ονομά του. Δεν έχει εξουθενωθεί τελείως. Μια σπίθα ν’ ανάψει στο μυαλό της ζόμπιλαντ και θα γίνει ένα γενικευμένο χασάπικο… Κι όποιος επιβιώσει. Άλλωστε η Ελλάδα έχει χορτάσει από αδελφικό αίμα. Δεν ήταν ποτέ ασυνήθιστο αδερφός να σκοτώνει τον αδερφό για μια ιδέα που κάποιοι ξένοι τους φύτεψαν στο κεφάλι.

Το να γυρίζεις ένα λαό στο Μεσαίωνα και να νομίζεις πως όλα θα πάνε καλά και η ανάπτυξη θά ‘ρθει εξ ουρανού ως μάννα, είναι γελοίο. Ο άνθρωπος ήταν και θα είναι πάντα το πιο άγριο θηρίο. Το ξέρουν καλά οι κοινωνιολόγοι, οι επικοινωνιολόγοι, οι ψυχολόγοι, οι ψυχαναλυτές, οι μπηχεβιορίστες, οι προπαγανδιστές, οι ανακριτές του εγκλήματος, των φόνων. αυτοί που βοηθούν τους κυρίαρχους να συνθλίβουν την όποια αντίσταση της μάζας.

Η ταμπέλα του πολιτισμένου κρέμεται επάνω του όσο του δίνεις την ευκαιρία να ονειρεύεται πως είναι κάτι άλλο.
Όσο του δίνεις τα εφόδια να γίνει κάτι άλλο.
Με τη μόρφωση, με την υγεία, με τη τέχνη, με την αίσθηση πως είναι ΑΣΦΑΛΗΣ στη φωλίτσα του.

Αν του τα πάρεις όλα αυτά και τον βάλεις να παίξει σε επίπεδο επιβίωσης, όπως οι γλαδιάτορες στο Κολοσσαίο, μόνοι στη ζούγκλα ανάμεσα στα θηρία, να γίνουν “survivors” του εαυτού τους, ίσως ανακαλύψεις πως ο πολιτισμός δεν πέρασε από πάνω του ούτε μια μέρα… Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν καίγεται το πορτοφόλι απλά, δεν καίγονται τα παλιόχαρτα που λέγονται χρήματα, μετοχές, υποθήκες, ομόλογα. Καίγονται νευρώνες αλύπητα, καίγονται συναισθήματα, όνειρα, ελπίδες, καίγονται όλες οι ασφάλειες…
Κι αργά ή γρήγορα θα έρθει το βραχυκύκλωμα που θα κατεβάσει το γενικό.

Και τότε, πραγματικά θα περάσουμε καλά.Ονειρεμένα…

Θα είμαστε νεκρό τοπίο, μια χώρα με πλούσιο υπέδαφος χωρίς γηγενείς κατοίκους, μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες, ίσως κάποιοι λαθρομετανάστες να τους αντικαταστήσουν…

newchannel.gr, http://neinnewsgr.blogspot.gr/2016/01/blog-post_746.html επίσης βλέπε στα http://attikanea.blogspot.gr/2017/04/blog-post_150.html

με προσθήκες δικές μου

Γεώργιος Ευαγγελάτος ΜΗΠΩΣ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΔΡΑΣΗ.

Το τι οφείλετε να κάνετε κρύβεται στα λόγια του Αγά.

1 σχόλιο

  1. Εύγε! Αυτό το άρθρο αντικατροπτίζει απόλυτα την πραγματικότητα!

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.