Ραθυμίας και ακηδίας το ανάγνωσμα. Η καλλίτερη συνταγή για την υποταγή στη σαρκική επιθυμία και το δοξασμό του σεξουαλικού ενστίκτου
Αντιτάχθηκε στο Γολιάθ σαν αγνό παιδί αλλά ηττήθηκε οικτρά από τη λαγνεία και το ένστικτό του σε ώριμη ηλικία. Η συνεχής εγρήγορση του πνεύματος η μόνη λύση στην πρόκληση της σαρκικής επιθυμίας
Από τα άφθονα ιστορικά γεγονότα τα οποία παραθέτει η Γραφή, για να διαισθανθούμε τι σημαίνει σαρκική επιθυμία και πόσο ισχυρή είναι επιλέγουμε την απόλυτη μοιχεία μετά φόνου την οποία επιτέλεσε ένας από τους πιο ευσεβείς και δοξασμένους στην παράδοση του Εβραϊκού έθνους, βασιλείς,· του Δαβίδ.
«Ήταν απόγευμα και ο Δαβίδ μη έχοντας τι να κάνει είχε στείλει τον στρατηγό Ιωάβ να πολεμήσει τους Αμμωνίτες κι αυτός καθόταν τεμπέλικα και ξεκουραζόταν στο βασιλικό κρεβάτι. Έκανε ζέστη και βγήκε στην ταράτσα του παλατιού να δροσιστεί κι εκεί είδε μια πανέμορφη γυναίκα να λούζεται στην ταράτσα του σπιτιού της. Αμέσως του ήρθε η ερωτική επιθυμία να συνευρευθεί μαζί της. Έμαθε από πληροφορίες ότι η γυναίκα λεγόταν Βηρσαβεέ και ήταν παντρεμένη με τον Χετταίο στρατιώτη Ουρία ο οποίος είχε ασπασθεί την εβραϊκή θρησκεία και λογιζόταν από τους πιο έμπιστους υπηκόους του. Κάτω από την ορμή που του προκάλεσε το πάθος και ο πόθος, η όψη της τον τρέλανε (δεν είχε κόρες στα μάτια αλλά πόρνες. Τόσο κακό του προκάλεσε η ορμή της ματιάς του και του δημιούργησε την αχαλίνωτη ανάγκη να έρθει σε σαρκική μείξη μαζί της, λέει ο Ιωάννης ο Χρυσσόστομος). Απέστειλε αγγελιοφόρους οι οποίοι την οδήγησαν στα βασιλικά διαμερίσματα. Ο Δαβίδ ήλθε σε συνουσία μαζί της και η Βηρσαβεέ έμεινε έγκυος. Η ίδια του έστειλε άνθρωπο που τον ειδοποίησε πως είναι έγκυος». Β΄ Βασιλειών 11, 2-5).
Από κει και πέρα αρχίζει Γολγοθάς για τον Δαβίδ, το σπιράλ του φαύλου κύκλου του κακού όπου η κάθε προσπάθεια για να συγκαλύψει το ένα λάθος τον οδηγούσε σε ένα ακόμη σοβαρότερο. Πρώτα δίνει εντολή στον Ιωάβ να δώσει άδεια στον Ουρία να έρθει και να ξεκουραστεί στο σπίτι του που είχε τόσο καιρό να απολαύσει. Πίσω από το δήθεν ενδιαφέρον του κρυβόταν η πανούργα σκέψη να συνουσιαστεί με τη γυναίκα του ύστερα από τόσες βδομάδες απουσίας κι έτσι να δικαιολογήσει χάρις στο σμίξιμο της Βηρσαβεέ με τον Ουρία την εγκυμοσύνη της. Όμως ο Ουρίας δεν πήγε σπίτι του και την επομένη εξήγησε στον βασιλιά ότι όταν όλος ο λαός είναι στα αναμμένα κάρβουνα εξ αιτίας του πολέμου με τους Αμμωνίτες ακόμη και η ιερή κιβωτός είναι στην ύπαιθρο μαζί με τους στρατιώτες που έχουν στρατοπεδεύσει κι ένιωθε άβολα. «Πως βασιλιά μου εγώ να πάω στο σπίτι μου να φάγω και να πιώ και να κοιμηθώ με τη γυναίκα μου;»
Τότε έκανε δεύτερη απόπειρα, τον κάλεσε να φάγουν στο παλάτι με το βασιλιά και τον μέθυσε με την ελπίδα ότι μεθυσμένος όπως είναι θα καμφθεί και θα πάει στο σπίτι του το βράδυ. Αλλά ο Ουρίας και πάλι κοιμήθηκε μαζί με τους φρουρούς του βασιλιά και δεν πήγε σπίτι του. Έξαλλος που δεν κατόρθωνε να εφαρμόσει το πονηρό σχέδιό του έκανε κάτι ακόμη χειρότερο· δίνει μια σφραγισμένη επιστολή στον Ουρία για να τη δώσει στο διοικητή του τον Ιωάβ. Η επιστολή δεν ήταν τίποτα άλλο από εντολή να οδηγήσει τον Ουρία στο πιο επικίνδυνο μέρος του πεδίου της μάχης και στη συνέχεια να αποσύρει τις δυνάμεις του αφήνοντάς τον Ουρία εκτεθειμένο στους εχθρούς ώστε να φονευθεί. Έτσι κι έγινε. (Βασιλειών Β΄ 11, 6-27).
Μετά το θάνατο του Ουρία με τη δικαιολογία ότι «τι να κάνουμε Ιωάβ; Στον πόλεμο και στις μάχες η μάχαιρα πότε φονεύει τον ένα και πότε τον άλλο, μην θεωρήσεις τον θάνατο τόσων Ισραηλιτών και πολύ μεγάλο κακό» προσπάθησε να κρατήσει τα προσχήματα και να παραπλανήσει στρατιώτες και λαό για τον θάνατο του Ουρία και τη θυσία τόσων Εβραίων που τους έστειλε να φονευθούν κι ανάμεσά τους το μισητό άνδρα τον οποίο δεν μπορούσε να ξεφορτωθεί αλλιώς. Τελικά τη γυναίκα του Ουρία την έκανε σύζυγό του και απέκτησε τον πολυπόθητο γιο.
Τον απέκτησε; Ασφαλώς και όχι, αντίθετα το έχασε βρέφος μαζί και άλλους τρεις γιούς τον Αμνών, τον Αβεσσαλώμ και τον Αδωνία σαν τιμωρία από το Θεό. Ο προφήτης Νάθαν του το ξεκαθάρισε ότι ο Θεός ο οποίος από βοσκόπουλο τον ανέβασε στο θρόνο του Ισραήλ θα τον τιμωρήσει αμείλικτα. Έτσι κι έγινε. Η λαγνεία και η ηδονή του οργασμού που κατέλαβε τον ηδονοβλεψία Δαβίδ τον βασιλέα τιμωρήθηκε χωρίς έλεος σαν βαρύτατη παράβαση του Ηθικού Νόμου. (Βασιλειών Β΄ κεφάλαιο 12ο).
Πρόσφατα Σχόλια