ΑΥΤΟΝΟΜΗΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΦΕΟΥΔΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Καθημερινά, όπου και να βρεθούμε, ακούμε και βλέπουμε, πόσο διαλυμένη είναι η χώρα μας σαν να πρόκειται για την πιο κοινή και αποδεκτή διαπίστωση. Ακόμη και οι ίδιοι Έλληνες πολίτες φαίνονται να το αποδέχονται παθητικά. Κι αυτό είναι το κόλπο. Να το δεχτούμε αδιαμαρτύρητα. Για όσους έξυσαν λίγο την επιφάνεια, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Το αντίκρισμα της πραγματικότητας, και όχι απλώς η διαπίστωσή της, προκαλεί τρόμο. Η παγκοσμιοποίηση είναι ο τρόμος και ο φόβος των νέων γενεών. Η Ελλάδα η πατρίδα μας και η ελληνική πολιτεία το σύστημα οργάνωσής μας, ευρίσκονται σε τρομερό κίνδυνο. Καταλαβαίνουμε όλοι ότι οφείλουμε και τα δύο να τα φροντίσουμε, να τα προστατέψουμε, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και ιδεολογιών. Όχι ότι είναι τα καλλίτερα στον κόσμο, αλλά αν τα χάσουμε, θα χάσουμε την ίδια την ταυτότητά μας, την ιδιοπροσωπεία μας.

Μπορεί να μας κλονίζει το γεγονός αν η διάλυση οφείλεται στην κρίση που διανύουμε ή αν, απλώς, η κρίση αποκάλυψε ένα διαλυμένο και βαθιά διεφθαρμένο σύστημα. Εκείνο για το οποίο είμαστε βέβαιοι είναι ότι, παρά την ηθική, πνευματική, κοινωνική, πολιτική, οικονομική κρίση και την όποια αυτοκριτική έχουμε κάνει, τα πράγματα εξελίσσονται ολοένα και χειρότερα. Όπου γίνεται κάποια προσπάθεια ανασυγκρότησης, οι ανασυγκροτούμενοι, έστω και μερικώς, χώροι, διαμορφώνονται χειρότερα από ότι ήσαν πριν την κρίση.

Η έλλειψη παιδείας και μια αντίληψη γρήγορου και εύκολου πλουτισμού, κυρίαρχα χαρακτηριστικά της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, παίρνουν, τώρα, δραματικές διαστάσεις. Η αίσθηση συλλογικότητας, αλληλεγγύης και κάποια πολιτική αντίδραση, εκδηλώνονται μόνο από το φόβο μήπως βρεθούμε και εμείς σε παρόμοια κατάσταση. Όχι από μια γνήσια, συνειδητοποιημένη ανάγκη για πραγματική αλλαγή.

Η αντίληψη ότι μπορούμε να φθάσουμε ακόμη και στην κορυφή, έστω, και χωρίς προσόντα, αρκεί κάποιος μπάρμπας από την Κορώνη να μας προστατεύσει, και βοηθήσει, εξακολουθεί να είναι ακόμη κυρίαρχη. Και το χειρότερο: το σύστημα που κυβέρνησε τη χώρα και την οδήγησε στο γκρεμό, μιλάμε για σύστημα, όχι για πολιτικά κόμματα, τα οποία είναι μέρος του συστήματος, παραμένει αλώβητο. Τα πάντα πρέπει να εξαρτώνται από αυτό, τίποτε πέραν του απολύτου ελέγχου του, η ελληνική περιφέρεια αποτελεί μια ιδιότυπη εσωτερική αποικία που έπαιζε και παίζει δευτερεύοντα ρόλο. Η υδροεγκεφαλική Αθήνα ήταν και είναι, το κέντρο του πανελλήνιου ενδιαφέροντος.Οι επαρχίες ως μη υπάρχουσες.

Η διεθνής συγκυρία επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τα πράγματα και αναδεικνύει τους τεράστιους κινδύνους. Η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού ως οικονομικού συστήματος με κύριο χαρακτηριστικό τη χρηματοπιστωτική οικονομία, επιβάλει μια νέα οργάνωση της παγκόσμιας κοινωνίας. Η διεθνής οργάνωση στη βάση των εθνικών κρατών ήταν αποτέλεσμα του κλασικού αστικού τρόπου παραγωγής. Τα κράτη έθνη δεν χρειάζονται στο νέο παγκόσμιο σύστημα. Πρέπει να αποδομηθούν και να αντικατασταθούν από νέους τρόπους λειτουργίας της παγκόσμιας κοινότητας. Η τελευταία, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, τείνει να οργανωθεί εν είδη παγκόσμιου δικτύου. Όλος ο κόσμος, ένα δίκτυο. Και επειδή για να λειτουργήσει ένα δίκτυο χρειάζονται τα κομβικά του σημεία, οι κόμβοι στο παγκόσμιο δίκτυο θα είναι με τη σειρά: Οι παγκόσμιες πόλεις, φέουδα τις λέγανε στο παρελθόν, και οι διεθνείς επιχειρήσεις, τα μεγάλα μονοπώλια δηλαδή, και οι γιγαντιαίων διαστάσεων τράπεζες, ΕΚΤ, Ντώυτσε Μπανκ, οι οποίες θα γίνονται μεγαλύτερες, θηριωδέστερες, ισχυρότερες και πιο αμείλικτες στη διαχείριση της εξουσίας μέσω των χρεών και των δανείων που θα επιβάλλουν, που θα εδράζονται στους κόμβους πόλεις, ή φέουδα..

Όταν ένα μικρό σύνολο μονοπωλίων όχι μεγαλύτερο των 7.000 εταιρειών-θηρίων, και 50 τραπεζών-χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων,  έχουν συσσωρευμένο κεφάλαιο 1 τετράκις 200 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 20 φορές πάνω από το παγκόσμιο ΑΕΠ, κάτι ασυνήθιστο και πέρα από τα παραδεδεγμένα, πρέπει να γίνει. Το παγκόσμιο ΑΕΠ όλων των Εθνών του πλανήτη ανέρχεται στα 72 τρις. Αυτά τα συσσωρευμένα κεφάλαια ζητούν τοποθέτηση, επενδύσεις για να παράξουν μεγαλύτερο κέρδος σ’ αυτό το 1% των πλουσίων τυχερών που ελέγχει το 52% του παραγομένου εισοδήματος. Αυτά λοιπόν τα  κεφάλαια, κυρίως αποτελούμενα  από τοκοφόρα ομόλογα, παράγωγα ομολόγων κ.λπ πλαστικό δηλαδή χρήμα, ως τώρα έπεφταν στις αγορές. Όμως αυτό δεν φτάνει, δεν γεμίζει, μηδέ στο ελάχιστο, την ανεξέλεγκτη απληστία τους. Που καταλήγουν λοιπόν; Τι πρέπει να γίνει για να αυξήσουν τα κέρδη τους;

Το βρήκαν∙ συνέλαβαν το σχέδιο να ισοπεδωθεί ο πλανήτης αλλού με πολεμική εισβολή (Ιράκ, Αφγανιστάν), αλλού με εμφύλιους (Λιβύη, Συρία, Αίγυπτος, Τυνησία, Σομαλία, υποσακχάρια Αφρική,) αλλού  φαινομενικά ειρηνικά (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, χώρες του πρώην ανατολικού Μπλοκ) κ.λπ. μέσω της δημιουργίας τεράστιου χρέους. Στις τελευταίες, με το κόλπο του συνεχούς δανεισμού, της εισόδου στο μνημόνιο, με τη μέθοδο του «ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ»,  χωρίς ελπίδα ξεπληρώματος των δανείων. Επιβάλλουν στα κράτη το ένα δάνειο πίσω από το άλλο μέχρι να ξεπουληθούν όλα τα υπάρχοντα, δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία, των κρατών και των πολιτών.

Διαλύουν λοιπόν τις χώρες, τις χρεοκοπούν, αίρουν τα σύνορά τους, ανοίγουν όλες τις πύλες μετανάστευσης και σκοπεύουν να δημιουργήσουν  μεγάλες κομβικές  περιφέρειες για παράδειγμα η Νέα Υόρκη και ολόγυρα τα σκουπίδια, Νέα Υερσέη, Κονέκτικατ, Μασαχουσέτη, Πενσυλβάνια κ.λπ.  Στην περιοχή μας η Κωνσταντινούπολη, συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις να έχει αυτή τον πρώτο ρόλο στα Βαλκάνια. Και το χειρότερο, προορίζεται να δορυφοριοποιηθεί η Ελλάδα μαζί με τη Βουλγαρία, τη Σερβία, τα Σκόπια και την Αλβανία γιατί δε συμφέρει στο παγκόσμιο κεφάλαιο να υπάρχουν χωριστές εθνικές οντότητες. Λαοί με ταυτότητα, πολιτισμό, ιστορία δικαιώματα και απαιτήσεις. Μόνο δουλοπάροικοι, των 350 με 120 ευρώ δικαιούμαστε να γίνουμε εδώ κάτω, στο φέουδο των Βαλκανίων.

Για να επιτευχθεί αυτό, την ίδια στιγμή, το βλέπουμε, τα εθνικά κράτη θα διαδραματίζουν όλο και  μικρότερο ρόλο. Οι κυβερνήσεις θα νομοθετούν για να εντάξουν (υποτάξουν) τις κοινωνίες τους στο παγκόσμιο δίκτυο και, ίσως, θα διαδραματίζουν το ρόλο που απέδιδε ο Γκράμσι σ’ αυτά: να διαμορφώνουν την ισορροπία μεταξύ των καταναγκαστικών και ηγεμονικών θεσμών. Τούτο ερμηνεύεται ως εξής: Ουσιαστικά θα νομοθετούν με καταναγκαστικούς νόμους όπως οι ελληνικές κυβερνήσεις, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου στην Ελλάδα, παντελώς έξω από κάθε έννοια δημοκρατίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τις δε αποφάσεις τους θα τις επιβάλλουν με το μαστίγιο και τη βία. Όπως οι φεουδάρχες έκαναν με τον ιδιωτικό στρατό που κατείχαν (από μισθοδίαιτους πληβείους ή τυχοδιώκτες εγκληματίες, κλέφτες και λωποδύτες εννοείται) και τον πλήρωναν από τους σκληρούς φόρους επί των δουλοπαροίκων.

Ταυτόχρονα όσοι υποστηρίζουν την αναγκαιότητα του εθνικού κράτους, θα τείνουν να καταστούν μειοψηφία. Η οικονομική κρίση, άλλωστε, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για τέτοιου είδους αναζητήσεις. Αναγκασμένοι να εργαζόμαστε για 350 με 150 ευρώ μηνιαίως για 8 έως 12 ώρες, δεν θα διαθέτουμε καν την πολυτέλεια της σκέψης. Δεν θα συλλογιόμαστε τίποτα άλλο από την επιβίωση. Φυσικά,  όποιος δεν μπορεί να προσαρμοστεί, θα εξαφανίζεται.

Εκείνο που αναδύεται, λοιπόν, είναι η πόλη-φέουδο-επαρχία (περιφέρεια την ονομάζουν για να μας αποκοιμίζουν). Η διεθνής, σχετική, βιβλιογραφία, (Σάσκια Σάσσεν, Η  Κοινωνιολογία της Παγκοσμιοποίησης)[1], επισημαίνει την ύπαρξη 40 διεθνών πόλεων. Από την Ελλάδα, καμιά πόλη δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτές. Η Αθήνα (βαθμολογημένη με Β+) δεν θα μπορέσει μόνη της να διαδραματίσει έναν ρόλο σημαντικού παγκόσμιου κόμβου. Η Ελλάδα ολόκληρη κατά την εκτίμηση μερικών -συμβιβασμένων- διανοουμένων, δεν φαίνεται προορισμένη να λειτουργήσει σαν μία παγκόσμια πόλη. Ίσως, υπάρχει ελπίδα, να μετατραπεί σε ένα περιφερειακό κόμβο.  Συνειδητά, ή ασυνείδητα, εν γνώσει η εν αγνοία τους, στην ελληνική πρωτεύουσα, όλοι οι κυβερνητικοί και τα κόμματα (συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης) σαν ένα παγιωμένο σύστημα εργάζονται ομοθυμαδόν, σαν καλοπληρωμένα ρομποτάκια, ώστε το κέντρο (η πρωτεύουσα) να αποκτήσει ένα ρόλο, κατά το δυνατόν, κάποιου είδους κόμβου. Γι αυτό, εν ονόματι της κρίσης, όλα όσα με πολλές προσπάθειες είχαν αποσυγκεντρωθεί, επαναφέρονται στο κέντρο.

Το ζήτημα είναι που και πως μπορούμε να παρέμβουμε, ώστε να διατηρήσουμε ως κοινωνία, τα διαχρονικά, εθνικά και παραδοσιακά χαρακτηριστικά μας, προσαρμοζόμενοι, παράλληλα, στο νέο διεθνές περιβάλλον.

Μπορούμε να αντισταθούμε και πως;

Ενωμένοι πρώτα απ’ όλα όλοι οι Έλληνες, σε μια φροθιά, ανεξαρτήτως κομματικής διαφοράς, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι χάνουμε τον εαυτό μας, τη ζωή μας την προσωπικότητά μας και μεταβαλλόμαστε σε αγέλη υπανθρώπων. Μεταλλασσόμαστε σε νούμερα αν όχι σε μηδενικά. Χρειάζεται να αντιληφθούμε πως είμαστε πιόνια στα χέρια των συμμοριών της Παγκοσμιοποίησης. Σκοτεινές δυνάμεις όπως ο Σιωνισμός, η Μασονία, το Τάγμα των Ιλουμινάτων, κρυφές Λέσχες όπως η Μπίλντμπεργκ, η των Sculls and Bones, έχουν διεισδύσει και υπερδραστηριοποιηθεί μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, στο χώρο  της πολιτικής και της οικονομίας. Αυτοί όλοι, απεργάζονται τα σχέδια ομογενοποίησης των λαών και ισοπέδωσης των ιδιαιτεροτήτων τους.

Η αντιμετώπισή τους επομένως πρέπει να γίνει σε δύο επίπεδα. Σε παγκόσμιο και σε τοπικό.

Σε παγκόσμιο επίπεδο η συμμετοχή σε διεθνή αντιπαγκοσμιοποιητικά, ακτιβιστικά κινήματα. Συνεργασία με αποδειγμένα αντισυστημικές οργανώσεις, ενώσεις, κινήσεις όπως το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ),  στην Ελλάδα, η Union Républicaine Populaire στη Γαλλία, η Per Il Bene Commune, η Eurotruffa και η Economia Per I Cittadini της Ιταλίας,, η Asociación Democracia Real Ya της Ισπανίας, η Campaign for an Independent Britain στη Βρετανία, η National Platform από την Ιρλανδία, η Mouvement Politique d’Emancipation Populaire από τη Γαλλία καθώς και η IPU της Φινλανδίας και τόσες άλλες ενδοευρωπαϊκές αλλά και παγκόσμιου επιπέδου, π.χ. η Διεθνής Αμνηστία, Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα, (Reporters above Borders), . Όλες αυτές οι κινήσεις και οργανώσεις πολιτικού ως επί το πλείστον χαρακτήρα μάχονται :

α) ενάντια στον εν λειτουργία μηχανισμό του χρέους που έχει επιβληθεί και υποδουλώνει έθνη και λαούς στο καθεστώς πεονίας (φεουδαρχίας) που επιβάλλουν οι τράπεζες και το ευρώ.

β) προβάλλουν την ανάγκη για έξοδο από το ευρώ, ως βασικό συστατικό στοιχείο της εθνικής ανεξαρτησίας, προκειμένου να απαλλαγούν οι λαοί από τη θηλιά του χρέους και της φτώχειας και να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη και η παραγωγική ανασυγκρότηση των οικονομιών τους σε όφελος των λαών.

γ) επιδιώκουν τη συνειδητοποίηση της ανάγκης μονομερούς αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με το άρθρο 50 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

δ) αναδεικνύουν σε κομβικό ζήτημα στους λαούς της Ευρώπης αλλά και των άλλων Ηπείρων, ότι στην Ευρώπη υπάρχει ένα τέτοιο παγκόσμιο όσο κι ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον όπου οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης – με πρώτες τις ελίτ των χωρών αυτών – επιβάλλουν πολιτικές που οδηγούν την Ευρώπη στη νέα φεουδαρχία των αγορών. Κατανόηση ότι οι παγκοσμιοποίηση των αγορών, η παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, η GATT, το ΝΑΤΟ,  επιδιώκουν την ίδια μοίρα και για τους Αμερικανούς του Βόρειου όσο και του Νότιου ημισφαιρίου, στην Κίνα, στην Ιαπωνία, στη Ρωσία και τις δορυφόρες χώρες της. Να δώσει την ελπίδα πως με συντονισμένο αγώνα η ευρωζώνη, όπως και κάθε άλλη νομισματική ένωση , αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει μαζί με όλο το οικοδόμημα της Ευρώπης των αγορών.

Το δίλημμα που όλο και περισσότερο πρέπει να αφομοιώσουν οι λαοί είναι: είτε δικτατορία των αγορών είτε λαϊκή κυριαρχία και δημοκρατική-αναπτυξιακή άνοιξη των λαών.

Σε τοπικό, ελληνικό επίπεδο, οφείλουμε εκτός της συμμετοχής μας σε  σε αντιμνημονιακού τύπου κινήσεις, μέτωπα  και  κόμματα τα οποία έχουμε επανειλημμένως αναφέρει, να οργανωθούμε σε χώρους εργασίας, σε γειτονιές και Δήμους όσο και δημόσιους οργανισμούς. Οι γενικές συνελεύσεις ανά γειτονιά, το κίνημα αλληλέγγυων στη ΕΡΑ και των ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ, είναι κάποια παραδείγματα. Τα Κινήματα εναλλακτικής οικονομίας όπως το ΚΟΙΝΟΝ της Θεσσαλονίκης, Οβολός και ΣΤΑΚΡΑΕΛΙ στην Πάτρα και άλλα, αποτελούν ελπιδοφόρες προτάσεις για να δράσουν όλοι οι αφυπνισμένοι Έλληνες πολίτες μαζί.

Αλληλοενημέρωση και προτάσεις δράσεων από τους συνειδητοποιημένους πολίτες σε προσωπικό επίπεδο, όπως:

Σταματούμε  ή καθυστερούμε να πληρώνουμε αντισυνταγματικούς φόρους και χαράτσια. Ενημέρωση των γνωστών μας ότι μας επιβάλλουν να πληρώσουμε π.χ. φόρους για ανοίκιαστα διαμερίσματα και σπίτια που δεν αποδίδουν κανένα εισόδημα. Στην ουσία παύουμε  να τροφοδοτούμε το αρπακτικό αιμοδιψές τέρας -Κράτος-ΤΡΟΙΚΑ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και το αψήφιστο και με το έτσι θέλω, επιβεβλημένο στους λαούς, Ευρωπαϊκό κομιτάτο. Πρόκειται για μια οικονομική συμμορία  που σκοπό έχει να μας απορροφήσει, στην καλλίτερη περίπτωση, να μας πιεί το αίμα με τα μνημόνια, τα χρέη και τα δάνεια που οι κυβερνητικές ελίτ υπέγραψαν χωρίς να ερωτηθούμε. Καθυστέρηση πληρωμής των δανείων των τραπεζών ακόμη και με ένδικα μέσα  όπως προτείνει το ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ  και το  ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ κ.ά.

Δημιουργία Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης και σύνταξης ενός νέου Δημοκρατικού Συντάγματος με υποχρεωτική λογοδοσία των αιρετών κι εντεταλμένων προς τους εκλογείς τους.  Χωρίς Συντακτική Εθνοσυνέλευση δεν μπορεί να θεμελιωθεί λαϊκή κυριαρχία ούτε να τελειώσει η οικογενειοκρατία που δέρνει και γδέρνει (λεηλατεί) το πολιτικό μας γίγνεσθαι.

Το νέο Σύνταγμα και η τιμωρία των δωσιλόγων είναι η μόνη δυνατότητα που έχουμε για να απαλλαγούμε μονομερώς από το χρέος. Το χρέος που έχουμε με όλα τα κουρέματα, δεν ξεχρεώνεται και μετά από δέκα γενεές. Ομοίως μόνο έτσι μπορούμε να φύγουμε από το ευρώ, να επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα, να προβούμε σε εθνικοποίηση των τραπεζών, απαγόρευση των off-shore εταιρειών, και να διατηρήσουμε την εθνική μας κυριαρχία.

Ειδάλλως προβλέπουμε να εξελισσόμαστε σε μια επαρχία ισλαμορθόδοξη α λα Σαμουήλ Χάντινγκτον…  Μια περιφερειακή κουκίδα στο χάρτη της προωθούμενης Νέας Τάξης πραγμάτων…

Αιτία του άρθρου αυτού ήταν ένα άρθρο του Παντελή Σαββίδη, πρώην δημοσιογράφου. της ΕΤ3 με τον τίτλο:

Το παιχνίδι (με την κρατική τηλεόραση) τελείωσε;

Από την  «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» της  4/1/14

Η δημοσιογράφος

Η Κοινωνιολόγος Saskia Sassen

[1] Saskia Sassen: «Globalization and Its Discontents: Essays on the New Mobility of People and Money». Μια διεθνώς αναγνωρισμένη Αμερικανοολλανδέζα κοινωνιολόγος εξειδικευμένη σε μελέτες πάνω στην παγκοσμιοποίηση, τις μητροπόλεις του κόσμου και την παγκοσμιότητα των προβλημάτων των εργατών μεταναστών. Τα βιβλία της και οι μελέτες της, σε περιοδικά και εφημερίδες, έχουν σήμερα ευρύτατη απήχηση καθώς προάγουν τις αρχές και τις θέσεις των παγκοσμιοποιητών. «Η παγκοσμιοποίηση και τα μειονεκτήματά της» και «Παγκόσμια Πόλη, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Τόκιο» είναι από τα πιο γνωστά. Στο έργο της ασχολείται με τα δύο φύλα, τη μετανάστευση, την τεχνολογία της πληροφορίας, τη νέα δυναμική των ανισοτήτων. Συνδυάζει στις μελέτες της την κουλτούρα με τη λογοτεχνία, τη θεωρία του φεμινισμού, την πολιτική οικονομία, την κοινωνιολογία τις πολιτικές επιστήμες, υποδεικνύοντας το ευρύ κι αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ μητροπολιτικών κέντρων εμπορίου και χαμηλού οικονομικού επιπέδου πόλεων που αφήνουν αδιάφορες τις αγορές και τους ισχυρούς επιχειρηματίες.

Ο ηγέτης που θα λυτρώσει τους Έλληνες και την Ελλάδα υπάρχει… Και δεν είναι πολιτικός! Οι συνθήκες θα επιτρέψουν στον κόσμο να τον αναδείξει πολύ γρήγορα.

 Posted on by

Ο Όσιος Παίσιος πρόβλεπε ότι η ανάσταση του ελληνικού Έθνους πλησιάζει

Ο Όσιος Παίσιος πρόβλεπε ότι η ανάσταση του ελληνικού Έθνους πλησιάζει

Ο σεισμός και το τσουνάμι της 26 Δεκεμβρίου 2004 στον Ινδικό Ωκεανό ήταν μια από τις χειρότερες φυσικές καταστροφές της σύγχρονης ιστορίας. Το πρωί εκείνης της ημέρας (00:58:53 UTC), ένας σεισμός μεγέθους 9,3 της κλίμακας Ρίχτερ χτύπησε βόρεια του νησιού Σουμάτρα της Ινδονησίας, ανάμεσα στο νησί Σιμεουλούε και τη Σουμάτρα. Είναι ο τρίτος ισχυρότερος σεισμός που καταγράφηκε ποτέ από σεισμογράφο. Το σεισμό ακολούθησε τσουνάμι με κύματα ύψους μέχρι 30 μέτρων που έπληξε 15 χώρες και έφτασε μέχρι και τα παράλια της Ανατολικής Αφρικής. Ο τελικός απολογισμός θυμάτων του σεισμού και του τσουνάμι κυμαίνεται από 230.210 μέχρι 280.000 άτομα σε 14 χώρες, κατατάσσοντάς την ως την 6η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή στην καταγεγραμένη ιστορία.

Τι σχέση έχει το τσουνάμι της Ινδονησίας με την Ελλάδα; Αυτή τη μικρή. Ένας Γερμανός τουρίστας απεκάλυψε πως ο γιός του επί επτά μέρες έβλεπε κάθε βράδυ στον ύπνο του ότι η οικογένειά του θαλασσοπνιγόταν από ένα τεράστια παλιρροϊκό κύμα που τους παράσερνε. Το ανέφερε στον πατέρα του αλλά αυτός τον καθησύχαζε. Στις 26 Δεκέμβρη του 2004 η πρόβλεψη του μικρού παιδιού επαληθεύτηκε. Ελπίζουμε πως οι προβλέψεις και του σεβαστού μακαριστού γέροντα που θα διαβάσετε πιο κάτω θα επαληθευθούν…

«Η Ελλαδα καταντησε σκισμενο πουκαμισο και αυτη την στιγμη κυβερναται απο τον διαβολο.
Ειμαστε ενας οχλος πια …..προβατα διχως ποιμενα ….δεν ξερουμε που να παμε
Δεν γνωριζουμε που ειναι το φως και που το σκοταδι.
Ζουμε τους εσχατους καιρους, την εποχη του αντιχριστου οπου η εμφανιση του θα γινει αμεσως μετα το τελικο χαραγμα που ερχεται συντομα.

Οι υπηρετες του διαβολου δεν ειναι μονον οι Ελληνες και Ευρωπαιοι πολιτικοι που με τα εργα τους εξαθλιωσαν τους Ελληνες, αλλα και ανθρωποι καθημερινοι που δεν μετανοουν και δεν εχουν μεσα τους Θεο.
Οι Ελληνες επεσαν θυματα του καταναλωτισμου αγαπωντας την σαρκα τα χρηματα το σεξ και την ματαιη χωρις νοημα ζωη.
Ο Ελληνας, ο καθενας μας ξεχωριστα θα πρεπει να μετανοησουμε για οτι εχουμε πραξει και δεν ειναι αρεστο στον Θεο, να πολεμησουμε τον εγωισμο μας και την αμαρτια, που μας καθηλωσε σαν Εθνος και που μας οδηγει στην καταστροφη, να μεταλαβουμε Σωμα και Αίμα Κυριου, ζωντας κατοπιν την κατα Θεόν Ζωή.

Μετανοια χρειαζεται και για τις επιλογες που καναμε στα πολιτικα προσωπα, διοτι αυτες οι επιλογες ολων των περασμενων ετων οδηγησαν την Χωρα στην σημερινη της καταντια…
Ο καθρεπτης της κοινωνιας ειναι η Ελληνικη βουλη κι αν δεν μετανοησει ο Ελληνας και δεν το αλλαξει αυτο, οι Ελληνες θα χαθουν.

Ειναι εσκεμενη η στηριξη των μεταναστων για να εξαφανισουν το Ελληνικο Εθνος απο προσωπου γης αφου οι διωξεις των μεταναστων, ειναι πλεον πολυ λιγοτερες απο τις διωξεις των ιδιων των Ελληνων πολιτων, απο το Ελληνικο κρατος.

Μεγαλο ρολο στην συνεχιση της πτωσης του Ελληνα, εχει παιξει το σατανοκουτι που εχουν ολοι στα σπιτια τους και που πρεπει να σταματησουν να το κοιτουν…ολοι …ακομα και τα παιδια μας γιατι απο αυτο παιρνουν ολα τα μυνηματα που ο αντιχριστος θελει να μεταφερει σε εσας και τα παιδια σας.

Η ειδωλολατρια του χρηματος και της σαρκας περνουν μεσα απο το σατανοκουτι στα παιδια μας, που απο μικρα γινονται λατρεις αυτου του τροπου ζωης

Ο πολεμος θα γινει.
Και οι Ελληνες δεν θα πρεπει να τον φοβουνται γιατι θα ειναι απο Θεού…
Υπαρχουν αξιωματικοι που εχουν καλεσμα απο τον Θεο και ειναι ευλογημενοι να πολεμησουν σαν Ηρωες

Η Τουρκια θα αφανιστει και οι Τουρκοι μαζι της
το 1/3 της χωρας θα σκοτωθει το 1/3 θα βαφτιστουν χριστιανοι και οι υπολοιποι θα χαθουν στα βαθη της χωρας.
Ο Ηγετης που θα λυτρωσει τους Ελληνες και την Χωρα υπαρχει …ειναι ευλογημενος απο τον Θεο, καθαρος στην ψυχη Χριστιανος Ορθοδοξος και δεν ειναι πολιτικος…
Οι συνθηκες θα επιτρεψουν στον κοσμο να τον αναδειξει πολυ γρηγορα…
και επειδη θα θεσει σαν κορωνα της πολιτικης του τον Χριστιανικο πολιτισμο θα ενωσει ολους τους Ελληνες και θα αναδειξει με τις πραξεις του την αναγγεννηση του Ορθοδοξου Χριστιανισμου σε ολο τον κοσμο.

Αν ο Ελληνας μετανοησει και ανακοψει την αποστασια απο τον Θεο που εχει ξεκινησει σαν εργο του αντιχριστου, ζησει ενωμενος κατω απο τον χριστιανικο πολιτισμο, και διωξει μακρια την λατρεια του χρηματος και της σαρκας τοτε ο Θεος θα δειξει αμερηστο ελεος και θα σηκωθουμε ορθιοι».

(Ευχαριστω τον γεροντα για την αδεια και την ευλογια του να μεταφερω στον κοσμο την φωνη του …)
Κωνσταντίνος Αρχοντής

Αντίγραφο από το πιο πάνω άρθρο στο http://www.makeleio.gr/?p=44942#more-44942

2013. Έτος κατάλυσης της Τραπεζικής Πίστης από την Ευρωπαϊκή Ένωση

 

Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, με την είσοδο του Νέου Χρόνου ένα τοπικό κανάλι, το Best TV, έδειξε ένα τσέχικο έργο που μου θύμισε ακριβώς την επανάληψη του εφιάλτη που περνάει η χώρα μας σήμερα.

Μια μεγάλη οικογένεια Εβραίων, οι Σίλμπερστάιν, που έμεναν στην Πράγα με την εισβολή των Γερμανών στη Σουδητία και αργότερα στην Τσεχία, είδε μέσα σε ελάχιστο χρόνο τη ζωή της να ανατρέπεται και να διαλύεται. Ο μεγαλύτερος αδερφός ιατρός, είχε πάρει με δάνειο ένα όμορφο σπίτι και ξαφνικά ο Γερμανός κηπουρός του, το κατάσχεσε με το έτσι θέλω μαζί με όλα τα περιουσικά του στοιχεία. Έπιπλα, υάλινα , πορσελάνινα, αντικέιμενα , πίνακες ζωγραφικής κ.λπ. εξαφανίστηκαν εν μια νυκτί. Ο μικρότερος αδελφός, ο Σαμ, διακεκριμένος βιολιστής πούλησε το βιολί του πιθανώς ένα «Στραντιβάριους» για να δραπετεύσει στη Γαλλία ή Αγγλία αλλά δεν πρόλαβε, ευαίσθητος άνθρωπος, αυτοκτόνησε. Συμβούλευσε τον αδελφό του τον γιατρό να στείλει το παιδί μέσω ενός Άγγλου, του Ουίνστον, στην Αγγλία. Ο Ουίνστον, πρόβλεπε τον επακόλουθο διωγμό των Εβραίων από τους Ναζί και μεθόδευσε μια επιχείρηση διάσωσης των Εβραίων. Συμφώνησε να στείλει ο γιατρός το γιο του Νταβίντ, στην Αγγλία, πράγμα που έκανε. Η μάνα του παιδιού με βαριά καρδιά και ο πατέρας, αποχωρίστηκαν το γιο τους με το συναίσθημα ότι δεν θα το ξανάβλεπαν.

Έτσι κι έγινε. Πλην ενός εξαδέλφου που μετανάστευσε στην Παλαιστίνη, όλοι οι άλλοι, εξαφανίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί, αγρίως αποχωρισθέντες παιδιά από τους γονείς τους, άνδρες από τις γυναίκες τους και τα λοιπά γνωστά.

Η πιο πάνω ιστορία μου θύμισε το στραπάτσο που Ελλάδα και αργότερα η Κύπρος έχουν πάθει με την κατάληψη τους από τη νέα Γερμανική κατοχή, την οποία για εύλογους λόγους τα ντόπια όργανά τους, τη βάφτισαν οικονομική σωτηρία των χωρών μας από την Τρόϊκα.

Όπως η οικογένεια Σίλμπερστάιν είδε σε ελάχιστο χρόνο 6 με 12 μήνες τη ζωή της να καταστρέφεται, το ίδιο συνέβη με τους Έλληνες και Κύπριους και όχι μόνο. Το Μάρτιο του 2013 στο τριήμερο του Καρναβαλιού και της Καθαρής Δευτέρας, μπορεί να μην κατέβηκαν οι ερπύστριες των γερμανικών τανκς, αλλά έγινε το μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό πραξικόπημα από της ιδρύσεως της Εταιρείας Άνθρακος και Χάλυβος αρχικά, ΕΟΚ αργότερα και μετέπειτα Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τι συνέβη; Κάτι πρωτοφανές. Εν μια νυκτί, οι άνω των 100.000 ευρώ καταθέσεις των Κυπρίων έκαναν φτερά από τους απατεώνες του τραπεζικού καρτέλ και τους διαπλεκόμενους Κύπριους πολιτικάντηδες. Οι Κύπριοι αισθάνθηκαν στο πετσί τους και στις ατέλειωτες ουρές μπροστά από τις τράπεζες, τι σημαίνει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Ως γνωστόν, το Χρηματοπιστωτικό σύστημα στηρίζεται στην εμπιστοσύνη του καταθέτη προς μια συγκεκριμένη τράπεζα, σημαίνει πίστη, εμπιστοσύνη, credit, στην τράπεζα όπου καταθέτω τον κόπο μου, στην ουσία τη δανείζω. Αμ δε!

Πολλοί Έλληνες από την Ελλάδα αλλά και άλλοι που μετανάστευσαν στην Κύπρο επί κυπριακής λίρας και είχαν πολύ υψηλότερους από την Ελλάδα μισθούς, αξιοπρεπείς και όχι τα χάλια των 1200, 1500 ευρώ άντε 2.500 ευρώ των εδώ «υψηλόμισθων», όπως και οι Κύπριοι, εμπιστεύθηκαν τις κυπριακές τράπεζες και αυτές τους πρόδωσαν.

Αναφέρεται από την ΒΙS (Βank for International Settlement) ή αλλιώς Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών ένας διεθνής οργανισμός αποτελούμενος από κεντρικές τράπεζες, που «υποβοηθά τη διεθνή νομισματική και χρηματοοικονομική συνεργασία και δρα ως συμβουλευτική τράπεζα», εκτίμησε τις καταθέσεις των Ελλαδιτών στο ποσόν των 5 εκατομμυρίων ευρώ από τους δύσμοιρους Έλληνες, οι οποίοι από την εποχή που είδαν τα μαύρα της ελληνικής οικονομίας το 2009 με 2010, μετέφεραν τις καταθέσεις τους στην Κύπρο. Και έχασαν το πέραν των 100.000 ποσόν των καταθέσεών τους! Ληστεύτηκαν σαν τους Έλληνες ομολογιούχους από το Βενιζέλο!

Οι καταθέτες στις Κυπριακές τράπεζες, Λαϊκή και Τράπεζα Κύπρου, έχασαν τον ύπνο τους. Ο πανικός τους κατέλαβε και έτρεχαν στις τράπεζες για ανάληψη έστω κι εκατό ευρώ. Ένα αίσθημα απόλυτης αβεβαιότητας, ανασφάλειας και ματαίωσης τους συνεπήρε.

Ένιωσαν βαθιά μέσα τους, ό,τι οι δυστυχείς Εβραίοι της Γερμανίας τη νύχτα των κρυστάλλων, στην Τσεχία, την Πολωνία και όπου αυτοί οι βέβηλοι πάταγαν το ποδάρι τους. Είναι δυνατό να περιμένεις από κράτη απάνθρωπα με ποινικό μητρώο, έλεος, αλληλεγγύη, συμπάθεια και κατανόηση; Το να ζητάς έλεος και λύπηση από ένα φιλελεύθερο αστικό κράτος σαν τη Γερμανία με ναζιστικό παρελθόν, με τη σκέψη ότι αποτελεί μέλος της κοινής ευρωπαϊκής ένωσης και συνεργασίας, είναι ουτοπία. Πολύ περισσότερο γελασμένος είσαι αν τα ζητάς από τους τραπεζίτες της Φραγκφούρτης!

Υπόψη ότι τα ίδια μπορούν να συμβούν και στους καταθέτες των ελληνικών τραπεζών με παρόμοιες δικαιολογίες, όπως ότι η Κύπρος ήταν κέντρο πλυσίματος μαύρου χρήματος, και πράγματι ήταν, αλλά τι έφταιγαν οι απλοί Κύπριοι και οι Έλληνες καταθέτες; Αυτοί είναι το λιγότερο που νοιάζει το τραπεζικό καρτέλ. Η απανθρωπιά και η επικράτηση του κερδοσκοπικού κτήνους είναι ο τελικός στόχος τους.

Τι μπορούν να κάνουν οι καταθέτες σε παρόμοιες περιπτώσεις; Πολύ λίγα πράγματα. Ο οικονομολόγος αναλυτής Δημήτρης Καζάκης γ.γ. του ΕΠΑΜ, αναφέρει τι μπορεί να κάνει ο ελλαδίτης καταθέτης που βλέπει τις καταθέσεις του να κάνουν φτερά μπροστά τα μάτια του. Συγκεκριμένα προτείνει:

Να απαιτήσει από τις κυπριακές τράπεζες τη μεταβίβαση των καταθέσεών του σε άλλη τράπεζα, του εξωτερικού όπως στην Barclays, στην J.P. Morgan Chace εξωτερικού, προς Θεού, όχι στην Ελλάδα, γιατί θα του τα φάνε οι εδώ Έλληνες τραπεζίτες.

Αν αρνηθούν οι κυπριακές αρχές, τότε να προχωρήσει σε αγωγή κατ” αυτών και σε περίπτωση μη ικανοποίησης του αιτήματός του, να ζητήσει αποζημίωση από το ελληνικό κράτος, έως τις 100.000 ευρώ. Τα άνω των 100.000 ευρώ του τα έφαγαν έτσι και αλλιώς οι απατεώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Ένας Έλληνας υπάλληλος που εργαζόταν στην τέως τράπεζα Κύπρου μου διηγήθηκε ότι έχασε επί ένα δεκαήμερο τον ύπνο του και δέκα μέρες από τη ζωή του, από την αγωνία, διότι δεν ήξερε, όσο η τράπεζα Κύπρου παρέμενε κλειστή, αν θα τον διώξουν ή αν θα εξακολουθούσε να εργάζεται στην Ελλάδα άμισθος κατά πως συμβαίνει στις υπό εκκαθάριση ιδιωτικές εταιρείες, ή όπως έπαθαν οι υπάλληλοι της ΕΡΤ. Και απολύθηκαν και δεν αποζημιώθηκαν!

Ο Καζάκης επιμένει ότι, εφόσον τα κυπριακά υποκαταστήματα απορροφήθηκαν από εγχώριες τράπεζες, με παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης, οφείλει το ελληνικό κράτος όπως έκανε και με τους καταθέτες της PROTON BANK του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, να τους αποζημιώσει. Η ελληνική κυβέρνηση είναι υπεύθυνη και αρμόδια να σώσει τις καταθέσεις των Ελλήνων στις κυπριακές τράπεζες της Ελλάδας, βάση του νόμου περί εγγύησης των τραπεζικών καταθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν μπορεί να σώζει τις κυπριακές τράπεζες η ελληνική κυβέρνηση και να αφήνει τους Έλληνες καταθέτες στην Κύπρο, απροστάτευτους.

Οι νόμοι της Ε.Ε. λέγουν ότι το κράτος και η ελληνική κυβέρνηση έχουν την ευθύνη και οφείλουν να αποζημιώσουν τους Έλληνες καταθέτες στην Κύπρο.

Όλα αυτά σε μια χώρα που προσεχώς χάνει την υπόστασή της ως κράτος, ανήκει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, μια ιδιωτική εταιρεία που δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα, σε μια εποχή που η ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΚΟΠΩΝ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ αποκαλείται «κούρεμα καταθέσεων»…

Το κράτος, επαναλαμβάνει, έχει ευθύνη να αποζημιώσει τους Έλληνες καταθέτες στην Κύπρο, όχι η τράπεζα Πειραιώς, που παρενέβη για να σώσει τα τοπικά υποκαταστήματα της τράπεζας Κύπρου. Όσοι Έλληνες αλλά και Κύπριοι είχαν καταθέσεις έως 100.000 ευρώ στην Κύπρο και τους πρόσβαλλαν την τραπεζική πίστη, έχουν λοιπόν το δικαίωμα να προσφύγουν στο κράτος για αποζημίωση.

Το ερώτημα που προβάλλει εντελώς λογικά είναι: Γιατί πρέπει οι Ευρωπαίοι πολίτες να εμπιστευτούν ένα κράτος ή δυο τράπεζες που καταστρατηγούν την τραπεζική πίστη και μας κατάσχουν τα χρήματα που καταθέσαμε; Πότε στο παρελθόν οι τράπεζες έφαγαν σε χώρες εκτός Ευρώπης τα χρήματα των καταθετών; Δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο. Ούτε οι Γερμανοί Ναζί δεν σκέφτηκαν να το κάνουν!

Η εξήγηση που δίνει είναι η κάτωθι: Πρέπει να το καταλάβουμε μια και καλή, ότι στην Ε.Ε. έχει ήδη ξεκινήσει ένας αέναος αγώνας επιβίωσης, ένας ανελέητος πόλεμος των ισχυρών οικονομιών, της Γερμανίας κατά προτίμηση, εναντίον των φτωχών και ανίσχυρων οικονομιών και τραπεζών. Οι Γερμανοί ενθαρρυμένοι από το βάρβαρο παρελθόν τους, την ένωση των δύο Γερμανιών, την ανοχή αν όχι την αποδοχή και αγαστή συνεργασία του τραπεζικού κατεστημένου των ΗΠΑ, επέβαλαν την καθαρή κλοπή των καταθέσεων, Κυπρίων, Ελλήνων, Ρώσων μεγαλοκαταθετών και ροφούν τον ιδρώτα και το αίμα μας οι τράπεζές τους και ιδιαίτερα η Ντώϋτσε Μπανκ και η ΕΚΤ. Όλα αυτά αποθρασύνουν τους μεγαλοαπατεώνες της Ε.Ε. που διαχειρίζονται τα χρήματά μας καταστρατηγώντας την όποια τραπεζική πίστη.

Γιατί πρέπει να εμπιστευτούμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση όταν τα ασύδοτα και υπεράνω νόμων τραπεζικά τραστς,  κλέβουν τις καταθέσεις των απλών και αδύναμων να αμυνθούν πολιτών της μέσα σε ένα τριήμερο διακοπών; Ποιος μας εγγυάται ότι δεν θα γίνουν κατασχέσεις και στην Ελλάδα και σ” άλλες χώρες τις Ε.Ε.;

Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε για να τους αντιμετωπίσουμε: Ποιοι είναι αυτοί που προκαλούν πανικό στους λαούς, που κλέβουν τις καταθέσεις τους εν τρισίν ημέρες; Πότε ξανάγινε τέτοιο πιστωτικό γεγονός; Να φάνε τις καταθέσεις του κόσμου; Ποιοι τινάζουν στον αέρα την εμπιστοσύνη της τραπεζικής πίστης; Τι απομένει αν χαθεί η χρηματοπιστωτική πίστη στους πολίτες;

Ώρα να αντιληφθούμε ότι στην Ε.Ε. δεν έχουμε μια ζώνη αλληλεγγύης, αλλά Αnschluẞ  (Άνσλους), αφομοίωση οικονομιών. Οι Γερμανοί ερήμην των λαών, κατάσχουν τα τιμαλφή τους και τα συσσωρεύουν στην Γερμανία για να επιβιώσουν οι ίδιοι. Πρόκειται για ένα πόλεμο ζωής και θανάτου της Γερμανίας εναντίον των υπολοίπων ευρωπαϊκών οικονομιών. Ο κος Σόιμπλε και η κα Μέρκελ έχουν κηρύξει Αnschluẞ= Άνσλους, στρατιωτικό νόμο, εις βάρος της Κύπρου, της Ελλάδας και των κρατών του Νότιου τόξου συμπεριλαμβανομένης της Ιρλανδίας, όπου εκεί έφαγαν τις καταθέσεις των ταμείων ακριβώς όπως ο κος Προβόπουλος και ο κος Βενιζέλος έκαναν στην Ελλάδα με τα ταμειακά αποθέματα των ταμείων που τα ανάγκασαν δια νόμου να τα μετατρέψουν σε ομόλογα στην Τράπεζα της Ελλάδας και στη συνέχεια τα κούρεψαν. Αποφασίζομεν και διατάσσομεν.

Αλίμονο στη καημένη Λεττονία που από την 1η Γενάρη μπήκε στην ευρωζώνη ερήμην του Λεττονικού λαού!

Μέρος από την πιο πάνω ανάλυση θα βρείτε στο απόσπασμα από την εκπομπή «ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ» του Γ. Σαχίνη στο ΚΡΗΤΗ TV, την 25η Μαρτίου 2013 με τον Δημήτρη Καζάκη. Δείτε το βίντεο.

http://https://www.youtube.com/watch?v=S9lapMvWUIo

ΜΙΑ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΥ ΤΑ ΜΜΕ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗΣ ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ!

Τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού, σε πρώτη φάση, και στη συνέχεια διεθνούς συντονισμού όλων των κινημάτων που έχουν θέσει σαν σκοπό τον αγώνα των λαών για ανατροπή της δικτατορίας των αγορών και των μηχανισμών που αυτή έχει εγκαθιδρύσει, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ, αποφάσισε η Διεθνής Συνάντηση Κινημάτων που διεξήχθη στην Αθήνα, και αναφέρεται ως Συνάντηση των Αθηνών.

ΚΟΙΝΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

Αθήνα, λίκνο της Δημοκρατίας,
1η Δεκεμβρίου 2013

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στην Αθήνα, στις 30 Νοεμβρίου και την 1η Δεκεμβρίου, η Διεθνής Συνάντηση Κινημάτων, οικονομολόγων και προσωπικοτήτων απ΄ όλη την Ευρώπη και άλλες χώρες. Η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του ΕΠΑΜ και κυρίαρχα θέματα το χρέος, το εθνικό κρατικό νόμισμα και την δημοκρατία. Από την πρώτη μέρα του συνεδρίου αναδείχθηκε η ενωτική διάθεση όλων των ομιλητών-εκπροσώπων των κινημάτων και οι κοινές θέσεις και παρεμφερείς προσεγγίσεις στα κομβικά ζητήματα της σημερινής συγκυρίας όπως :

α) Το ζήτημα της μηχανής χρέους που έχει επιβληθεί και υποδουλώνει έθνη και λαούς στο καθεστώς πεονίας που επιβάλλουν οι τράπεζες και το ευρώ.

β) Η ανάγκη για έξοδο από το ευρώ, ως βασικό συστατικό στοιχείο της εθνικής ανεξαρτησίας, προκειμένου να απαλλαγούν οι λαοί από τη θηλιά του χρέους και της φτώχειας και να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη και η παραγωγική ανασυγκρότηση των οικονομιών τους σε όφελος των λαών.

γ) Η ανάγκη μονομερούς αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με το άρθρο 50 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

δ) Το ζήτημα της δημοκρατίας αναδεικνύεται σε κομβικό ζήτημα, σ΄ένα ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον όπου οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης – με πρώτες τις ελίτ των χωρών αυτών – επιβάλλουν πολιτικές που οδηγούν την Ευρώπη στη νέα φεουδαρχία των αγορών.

Η ευρωζώνη, όπως και κάθε άλλη νομισματική ένωση , αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει μαζί με όλο το οικοδόμημα της Ευρώπης των αγορών.

Το δίλημμα που όλο και περισσότερο αναδεικνύεται μπροστά στους λαούς είναι: είτε δικτατορία των αγορών είτε λαϊκή κυριαρχία και δημοκρατική-αναπτυξιακή άνοιξη των λαών.

Η συνάντηση έκλεισε τις εργασίες της με σημαντικά συμπεράσματα και την υπόσχεση ότι :
α) Οι εργασίες αυτής της διήμερης σημαντικής Συνάντησης των Αθηνών θα αποτελέσει την απαρχή μιας πιο σταθερής και ενεργού σύμπραξης των κινημάτων που κατ΄αρχήν συμμετείχαν, στα πλαίσια του αμοιβαίου σεβασμού των εθνικών ιδιαιτεροτήτων του κάθε λαού, τον οποίο αντιπροσωπεύουν.
β) Θα αποτελέσει την αφετηρία της απελευθέρωσης των λαών της Ευρώπης που δικαιούνται να οικοδομήσουν τη δική τους δημοκρατία και την αναπτυξιακή τους πορεία.
γ) Όλοι οι συμμετέχοντες, αν και εκπρόσωποι δημοκρατικών κινημάτων και εναντίον κάθε μορφής εξτρεμισμού, είναι αποκλεισμένοι από όλα τα ΜΜΕ. Ωστόσο, παρατηρείται ότι στις χώρες τους τα ίδια ακριβώς ΜΜΕ δίνουν βήμα σε κόμματα της άκρας δεξιάς με αποτέλεσμα την σύγχυση των πολιτών και την σύνδεση της ανάγκης για εγκατάλειψης του ευρώ και εξόδου από την ΕΕ με την ακροδεξιά ιδεολογία.
γ) Όλοι οι συμμετέχοντες στη διεθνή αυτή συνάντηση δεσμεύτηκαν να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να δραστηριοποιηθούν στην κατεύθυνση της διεύρυνσης του αριθμού των κινημάτων – πανευρωπαϊκά και παγκόσμια – στα βήματα που χαράζει η

Συνάντηση των Αθηνών.

Υπογράφουν:
1. Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο –Ελλάδα
2. Union Républicaine Populaire – Γαλλία
3. Per Il Bene Commune –Ιταλία
4. Asociación Democracia Real Ya – Ισπανία
5. Campaign for an Independent Britain – Βρετανία
6. Eurotruffa –Ιταλία
7. Economia Per I Cittadini – Ιταλία
8. National Platform –Ιρλανδία
9. Mouvement Politique d’Emancipation Populaire – Γαλλία
10. IPU – Φινλανδία

«Η Ελλάδα είναι θύμα εγκλήματος»

 

«Καταλαβαίνω την κούραση και την απογοήτευση, και ότι μερικοί άνθρωποι κυριολεκτικά πεινάνε, αισθάνονται αβοήθητοι και απελπισμένοι. Αλλά δεν πρέπει να τα παρατήσετε. Η εναλλακτική για την Ελλάδα είναι… ο Ισημερινός»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του ΓΚΡΕΓΚ ΠΑΛΑΣΤ δημοσιογράφος, οικονομολόγος, ερευνητής, συγγραφέας  στην ΙΩΑΝΝΑ ΝΙΑΩΤΗ i.niaoti@eleftherotypia.net

GREG PALAST οικονομολόγος, δημοσιογράφος, ερευνητής και συγγραφέας με πλούσια πείρα των ερειπίων που αφήνει πίσω τοιυ το ΔΝΤ

«Η Ελλάδα είναι ήδη κατεστραμμένη. Με ρωτάτε, δηλαδή, εάν είναι καλή ιδέα να πηδήξετε έξω από ένα κτήριο που καίγεται; Πραγματικά είναι λογικό να ανησυχείτε για το τι θα συμβεί όταν πηδήξετε, αλλά εάν μείνετε μέσα, θα καείτε ζωντανοί»

«Με ρωτάτε εάν πρέπει να πηδήξετε έξω από ένα κτήριο που καίγεται; Ε, ναι λοιπόν, να πηδήξετε, γιατί θα καείτε. Και ο Ισημερινός σάς δείχνει το δρόμο… Γιατί το ευρώ έχει ήδη εγκαταλείψει την Ελλάδα. Πιστέψτε με, δεν θέλετε να είστε στην Ευρωζώνη», δηλώνει ο Γκρεγκ Πάλαστ, που μιλά αποκλειστικά στην «Κ.Ε.» για τη νέα διεθνή οικονομική τάξη, η οποία χρησιμοποίησε επιτυχώς το κοινό νόμισμα για να αλώσει το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος και να κάνει τους πλουσίους πλουσιότερους. Ο Αμερικανός δημοσιογράφος-ερευνητής, με αποκλειστικά ρεπορτάζ και έρευνες που προκαλούν τριγμούς, υποστηρίζει ότι οι λαοί που χρησιμοποιούν το ευρώ και υποφέρουν από τη λιτότητα είναι όλοι «Έλληνες».

* Η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων πιστεύει ότι πίσω από τα προγράμματα λιτότητας υπάρχει συνωμοσία εξόντωσης των Ελλήνων και του ελληνικού πολιτισμού. Τι δείχνουν οι έρευνές σας;
– Αυτή η πεποίθηση ή εντύπωση των Ελλήνων μεταφράζεται ψυχολογικά από τον Φρόιντ, που την αποκαλεί «υπεροψία της μικρής διαφοράς», δηλαδή την τάση των ανθρώπων να πιστεύουν ότι είναι ξεχωριστοί και γι” αυτό καταδιώκονται. Αυτή η θεωρία όμως είναι ανόητη. Εχω μια άλλη: όλοι όσοι χρησιμοποιούν το ευρώ είναι «Ελληνες». Είναι, δηλαδή, στόχοι της οικονομικής κατάρρευσης. Ολα τα κράτη που υποφέρουν υπό τη διοίκηση των φανατικών της λιτότητας κυβερνήσεων είναι «Ελλάδες» – όπως και οι ιδιοκτησίες τους… Είναι προγραμματισμένο να κλαπούν μέσω της ιδιωτικοποίησης. Δεν υπάρχει τίποτε ιδιαίτερο στις κακοποιήσεις που ζει η ελληνική οικονομία, ούτε και στο έγκλημα που διαπράττεται στην Ελλάδα. Απλώς είστε ο πρώτος στόχος μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση – μια μικρή, ευάλωτη χώρα με ελκυστικά «περιουσιακά στοιχεία» για… κλοπή.

Ρατσισμός

* Υποστηρίζετε ότι η Ελλάδα είναι η σκηνή ενός εγκλήματος, ποιος όμως είναι ο δολοφόνος;
– Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι Έλληνες παρουσιάζονται ως τεμπέληδες που πίνουν ούζο στον ήλιο, δανείζονται πάρα πολλά και δουλεύουν πολύ λίγο. Γι” αυτό και η οικονομία τους κατέρρευσε. Πόσο λάθος ισχυρισμός… Στοιχεία από τον ΟΟΣΑ (από το 2000 έως το 2012), τα οποία και χρησιμοποιώ στο άρθρο μου στο περιοδικό VICE, με τίτλο «My Big Fat Greek Minister», αποδεικνύουν ότι οι Έλληνες εργάζονται κατά μέσο όρο 619 ώρες το χρόνο περισσότερες από τους Γερμανούς, τους Άγγλους και τους Αμερικανούς. Δυστυχώς, το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι Έλληνες ηγέτες συμφωνούν με αυτή τη ρατσιστική προσέγγιση, που προωθείται από την «ισχυρή γερμανική φυλή». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πρώην υπουργός Θεόδωρος Πάγκαλος…
Η αλήθεια όμως είναι μία: η Ελλάδα είναι θύμα εγκλήματος που διαπράχθηκε σε δύο πράξεις. Η πρώτη πράξη ξεκίνησε όταν η διεθνής οικονομική τάξη αποφάσισε την «εφεύρεση» του ευρώ ως οχήματος για την εφαρμογή των σκληρών οικονομικών θεωριών των Τόμας Φρίντμαν, Μίλτον Φρίντμαν, Τζόσεφ Σούμπετερ και του Ρόμπερτ Μούντελ, που πίστευαν στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου μέσω της «δημιουργικής καταστροφής». (Σ.γ.: Όρο που χρησιμοποιούσε επανειλημμένως σε λόγους του ο παγκοσμιοποιητής και μασόνος πρωθυπουργός της ευμάρειας, είχε μυηθεί στη στοά ‘Ξίφος του Δαυίδ’ στον Καναδά, Ανδρέας Παπανδρέου). Μέχρι τώρα βλέπουμε μόνο την καταστροφή. Στην Ελλάδα, η πρώτη πράξη του εγκλήματος ξεκίνησε το 2002 (σ.γ.: επί πρωθυπουργίας Ααρών Αβουρίμ, πιο γνωστός στην Ελλάδα σαν Κ.Σημίτης) με τα κρυφά παιχνίδια παραγώγων συναλλάγματος, που έπαιξαν τα δύο μεγάλα κόμματα με τη συνεργασία της Goldman Sachs, μια τρελή ταχυδακτυλουργία ώστε οι ελληνικές κυβερνήσεις να προσποιηθούν ότι το έλλειμμα της χώρας δεν ξεπερνούσε το 3% του ΑΕΠ.

«Το Όρνεο»
Η δεύτερη πράξη του οικονομικού εγκλήματος, που αποτελείωσε την Ελλάδα, ήταν η επίθεση που δέχθηκε το ελληνικό υπουργείο Οικονομίας από τον Αμερικανό μεγαλοεπενδυτή Πολ Σίνγκερ, τον άνθρωπο που είναι γνωστός ως «Το Όρνεο», γιατί παρουσιάζεται σε χώρες με προβληματικές οικονομίες, αγοράζει από τη δευτερογενή αγορά ομόλογα σε εξευτελιστική τιμή και μέσω δικαστικών προσφυγών απαιτεί την αποπληρωμή τους στο ακέραιο.

* Η ελληνική κυβέρνηση προωθεί την ιδιωτικοποίηση ως κινητήριο μοχλό της ανάκαμψης. Καθώς έχετε εξετάσει τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης στη Λατινική Αμερική, στο τέλος του τούνελ υπάρχει φως ή κι άλλο τούνελ;
– Όταν ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης οικονομολόγος Τζο Στίγκλιτς ήταν επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας, μου είπε ότι άλλαξε τον όρο «ιδιωτικοποίηση» σε «μιζο-ποίηση». Οι ιδιωτικοποιήσεις, μου είχε πει ο Στίγκλιτς, σχετίζονται απόλυτα με δωροδοκίες, πληρωμές σε πολιτικούς, σε μεσάζοντες και στους συνεργάτες τους. Η ιδιωτικοποίηση «πουλιέται» στο λαό ως το μέσο σωτηρίας. Όμως η αλήθεια είναι άλλη.
Για παράδειγμα: Εάν πουλήσετε τη δημόσια εταιρεία ύδρευσης, πάλι θα χρειάζεστε νερό. Τώρα, όμως, θα πρέπει να πληρώνετε ιδιοκτήτες που χρεώνουν περισσότερο. Ακόμη και εάν οι νέοι ιδιοκτήτες είναι τίμιοι, δεν μπορείς να εξοικονομήσεις χρήματα. Το ΔΝΤ εξανάγκασε την Αργεντινή να πουλήσει το σύστημα ύδρευσης του Μπουένος Άϊρες στην Enron. Η Enron αύξησε τις τιμές στο νερό κατά 400% και στη συνέχεια, επειδή μειώθηκε κατακόρυφα το προσωπικό (κίνηση εξορθολογισμού, όπως την αποκάλεσε), το νερό μολύνθηκε και μετά η παροχή διακόπηκε. Αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται σε ιδιωτικοποιήσεις σε όλο τον κόσμο. Δεν έχω βρει καμία εξαίρεση. (Σ.γ.: Στο βιβλίο της Ναόμι Κλάιν «ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ» Εκδόσεις Λιβάνη, θα βρείτε άφθονα παραδείγματα σαν το πιο πάνω). Τα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές, με τον μεγιστάνα Μπόμπολα να έχει πάρει τη μερίδα του λέοντος στη συμφωνία, μυρίζουν όπως μια… τυπική συμφωνία ιδιωτικοποίησης. Ο εταίρος του Μπόμπολα, η καναδική Eldorado Gold, ανήκει στις εταιρείες που ελέγχουν την αγορά χρυσού διεθνώς. Η συνήθης πρακτική τους είναι να περιμένουν μέχρι να βρεθεί κάποια χώρα σε πολύ αδύναμη θέση, έτσι ώστε να αναγκαστεί να δώσει τον χρυσό της σε εξευτελιστική τιμή. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Κανένας δεν αποκτά μεταλλεία χωρίς να δωροδοκήσει. Δεν ιδιωτικοποιούν, σας κλέβουν τον χρυσό!

Οι πλούσιοι πλουσιότεροι

* Η τρόικα και βλέπει τις επιπτώσεις του προγράμματός της στην Ελλάδα και έχει παραδεχθεί «λάθη» της. Γιατί, λοιπόν, δεν διαφοροποιείται η πολιτική της;
– Δεν είμαστε αντιμέτωποι με πολιτικές που είναι σωστές ή λάθος. Είμαστε αντιμέτωποι με πολιτικές που έχουν μοναδικό στόχο να κάνουν ακόμη πιο πλούσιους αυτούς που είναι ήδη πλουσιότεροι από σένα και μένα. Η πολιτική αυτή δεν θα αλλάξει όσο δημιουργούνται υπερκέρδη για τον κ. Μπόμπολα, τον Αμερικανό μεγιστάνα Πολ Σίνγκερ, και όσο υπάρχουν ελληνικά περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να αγοράσουν οι Γερμανοί.

* Υιοθετεί η Ευρώπη ολοένα και περισσότερο δύο ταχύτητες: φτωχός Νότος, πλούσιος Βορράς; Ποιος είναι ο ρόλος της Γερμανίας στη δράση του ΔΝΤ;
– Είχα μια ασύλληπτη συζήτηση με τον συνάδελφο οικονομολόγο Ρόμπερτ Μούντελ, τον «πατέρα» του ευρώ. Μου ξεκαθάρισε ότι το ευρώ δεν δημιουργήθηκε ως ισχυρό νόμισμα για να βοηθήσει την Ευρώπη να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ, αλλά για να καταστρέψει το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, (σ.γ.: Καταλαβαίνουμε γιατί πρόσφατα ο Βασιλιάς της Ολλανδίας Willem-Alexander Claus George Ferdinand ομολόγησε στους έκπληκτους Ολλανδούς ότι τέλειωσε το κοινωνικό κράτος στην Ολλανδία») ξεκινώντας με τη διάλυση των συνδικάτων, καθώς και για την προώθηση ιδιωτικοποιήσεων. Η ιδέα του ευρώ -μου είπε- είναι να «πάρουμε την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική από τα Κοινοβούλια», περιορίζοντας δηλαδή το δημοκρατικό έλεγχο στα οικονομικά προϊόντα. (Σ.γ.: Από δω και στο εξής αυτά θα τα αναλάβει η οικονoμική ελίτ, οι Τράπεζες και οι χρηματοπιστωτικοί-επενδυτικοί οίκοι, π.χ. η Παγκόσμια Τράπεζα, η ΕΚΤ, η Goldman Sachs, oι οίκοι  Standards & Poors, John Moody, η τράπεζα J.P. Morgan, Chase, κ.λπ.) Αυτή η πορεία επέτρεψε στη… φιλελευθεροποίηση να αποτελεί σήμερα το μόνο οικονομικό εργαλείο. Εκτίμησα την ειλικρίνειά του. Ως οικονομολόγος ο Μούντελ δεν είχε τη δύναμη να εφαρμόσει την αρρωστημένη φαντασίωσή του. Γι” αυτό χρειαζόταν μια ελίτ, ενισχυμένη από τη Γερμανία, για να προσελκύσει τα ευρωπαϊκά κράτη σε αυτή τη νομισματική παγίδα.
Μπορεί να μιλάω για νέα γερμανική κατοχή στην Ελλάδα, αλλά θέλω να υπογραμμίσω ότι ο μέσος Γερμανός δεν επωφελείται από την κατάσταση της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και των άλλων στοχοποιημένων κρατών. Ο πραγματικός μισθός του μέσου Γερμανού επίσης πέφτει. Δεν πιστεύω ότι η Ευρώπη αντέχει και θα αντέξει δύο ταχύτητες. Είναι αλήθεια ότι η Σουηδία, η Ολλανδία και η Γερμανία, που θα έπρεπε να έχουν τη δική τους νομισματική ένωση, επωφελούνται από την «τεχνητά» υψηλή συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ στο Νότο. Όμως, πρέπει να καταλάβουμε ότι η καταστροφή του Νότου τελικά θα πληγώσει και τον Βορρά. Οι μισθοί στη Γερμανία συνεχίζουν να πέφτουν, η Γαλλία αιμορραγεί και η Αγγλία αυτοπληγώνεται με την εφαρμογή ενός ανόητου προγράμματος λιτότητας.

* Γράφετε στα άρθρα σας ότι δεν καταλαβαίνετε γιατί οι Έλληνες αφήνουν τον εαυτό τους να πεθάνει. Ποια είναι η εναλλακτική;
– Πραγματικά είναι τρελό! Καταλαβαίνω την κούραση και την απογοήτευση και ότι μερικοί άνθρωποι κυριολεκτικά πεινάνε, αισθάνονται αβοήθητοι και απελπισμένοι. Αλλά δεν πρέπει να τα παρατήσετε. Η εναλλακτική για την Ελλάδα είναι… ο Ισημερινός. Ο πρόεδρός του Ραφαέλ Κορέα, καθηγητής Οικονομικών, είναι πολύ καλά εκπαιδευμένος και μορφωμένος για να πέφτει θύμα και να γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας από οικονομικές βλακείες. Είπε στα όρνεα, στο ΔΝΤ, στην Παγκόσμια Τράπεζα, στο αμερικανικό υπουργείο Οικονομίας και στα υπόλοιπα αρπακτικά της οικονομίας να πάνε στο διάολο. Το τραγούδι που χρησιμοποίησε στην προεκλογική του εκστρατεία «We’re not gonna take it anymore» τα λέει όλα.

Ο Κορέα αρνήθηκε να πληρώσει τα αρπακτικά που έχουν το ξένο χρέος. Υποστηρίζει ότι τα χρέη που δημιουργήθηκαν από τους εγκληματίες-τραπεζίτες δεν αποτελούν ευθύνη του λαού του. Ο Κορέα απέρριψε κατηγορηματικά τα παρανοϊκά προγράμματα λιτότητας του ΔΝΤ. Αντιθέτως, αύξησε τον προϋπολογισμό του για την εκπαίδευση και την υγεία. Αρνήθηκε τα προγράμματα ιδιωτικοποίησης, γιατί δεν ήθελε να αφήσει κανέναν να κλέψει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας του. Καλωσόρισε στον Ισημερινό τους μετανάστες και τη διασπορά που είχε φύγει αναζητώντας καλύτερο μέλλον. Αντιμετώπισε απειλές δολοφονίας και απαγωγής, αλλά δεν έκανε πίσω, και τώρα ο Ισημερινός από την κρίση έχει εκτοξευθεί στην εκρηκτική ανάπτυξη. Γι” αυτό σας λέω, Έλληνες, σκεφτείτε ότι και οι ΗΠΑ «αποσκίρτησαν» από τον πρώτο Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου -τη Βρετανική Αυτοκρατορία- και δεν κατέρρευσαν, επειδή ανακήρυξαν την οικονομική τους ανεξαρτησία.

8 βήματα
* Θεωρητικά ακούγεται βιώσιμο, πρακτικά όμως ποιος είναι ο δρόμος για την αντιστροφή του κλίματος στην Ελλάδα;
– Η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ, γιατί το ευρώ εγκατέλειψε την Ελλάδα. Είδαμε την Αργεντινή να εγκαταλείπει το αμερικανικό δολάριο και ο ουρανός παρέμεινε στη θέση του. Η Ελλάδα είναι ήδη κατεστραμμένη. Με ρωτάτε, δηλαδή, εάν είναι καλή ιδέα να πηδήξετε έξω από ένα κτήριο που καίγεται; Πραγματικά είναι λογικό να ανησυχείτε για το τι θα συμβεί όταν πηδήξετε, αλλά εάν μείνετε μέσα, θα καείτε ζωντανοί. Δυστυχώς, η Ελλάδα περίμενε πολύ και άργησε να κάνει την απόδραση, όμως ακόμη και τώρα είναι αναγκαίο να εγκαταλείψετε το ευρώ. Θα με ρωτήσετε πώς, το ξέρω και σας δίνω ένα-ένα τα βήματα:

  1. Γυρίστε στη δραχμή, ως μοναδικό επίσημο νόμισμα της Ελλάδας.
  2. Όλα τα χρέη -κρατικά και μη- να αποπληρώνονται σε δραχμές, με ισοτιμία ένα προς ένα.
  3. Η κυβέρνηση και οι επιχειρήσεις πρέπει να πληρώσουν άμεσα όλο το ξένο χρέος σε αυτό το νόμισμα (δραχμή).
  4. Εάν ξένοι πιστωτές, ειδικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κινηθούν για να κατασχέσουν ελληνικά περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό, η ελληνική κυβέρνηση να κατασχέσει ξένα περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα, επιστρέφοντας την ιδιοκτησία της χώρας στους Έλληνες.
  5. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, πριν από την αλλαγή (νομίσματος), προχωρήστε σε εμπορικές συμφωνίες ανταλλαγής προϊόντων με τη Βραζιλία, το Βιετνάμ και άλλες ισχυρές οικονομίες που δεν χρησιμοποιούν το ευρώ. Γνωρίζω προσωπικά τον πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαντούρο, και είμαι σίγουρος ότι ενδιαφέρεται για πετρελαϊκές συμφωνίες με την Ελλάδα.
  6. Προετοιμαστείτε για αναταραχές, που θα διαρκέσουν περίπου έξι μήνες. Όμως, καθώς η χώρα βρίσκεται σε αναταραχή τέσσερα χρόνια τώρα, έχετε την εμπειρία για να το αντιμετωπίσετε.
  7. Προετοιμαστείτε για την οικονομική ανάπτυξη που θα ακολουθήσει.
  8. Προετοιμαστείτε, γιατί η τρόικα θα σας παρακαλά για νέα συμφωνία. Εξετάστε την με ψυχραιμία και λογική και ενεργήστε με τόλμη.

(Σ.γ.: Τα ίδια μέτρα συνιστούν και Έλληνες οικονομολόγοι ; όπως ο Λ. Βατικιώτης, ο Θ. Πιτικάρης, Σ. Λαβδιώτης, Δ. Καζάκης, Θ. Κατσανέβας, Β. Σεραφειμάκης και τους οποίους η κυβερνητική λογοκρισία τους έχει ρίξει στο μαύρο σκοτάδι από τα εξωνημένα ιδιωτικά κανάλια. Ο Δημήτρης Καζάκης για παράδειγμα, οικονομολόγος και γενικός γραμματέας του ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΛΛΑΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ προτείνει ακριβώς τα ίδια με επιπλέον τις πιο κάτω προτάσεις:

Α)Την εθνικοποίηση των Τραπεζών,

Β)Συντακτική Εθνοσυνέλευση που θα αλλάξει το Σύνταγμα και θα θεσπίσει την απλή αναλογική σαν εκλογικό νόμο,

Γ)θα άρει την ασυλία των εκχυδαϊσμένων βουλευτών και υπουργών και

Δ)θα τους οδηγήσει σε ειδικό δικαστήριο ώστε να αποδειχθούν οι προδοσίες που επιτέλεσαν κατά συρροή ενάντια στην πατρίδα, το Σύνταγμα και τους νόμους και να δοθεί ένα επί πλέον επιχείρημα στη νεοεκλεγμένη κυβέρνηση που θα προκύψει ύστερα από γνήσιες εκλογές, να ισχυριστεί στους δανειστές: «Κύριοι τα μνημόνια, οι δανειακές σας συμβάσεις και οι οικονομικές συμφωνίες σας ήταν προϊόν συναλλαγής με προδότες και ΔΕΝ ΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, απαιτούμε βάσει των διεθνών νόμων, την αποκατάσταση της εθνικής μας κυριαρχίας και μονομερή άρση του Χρέους ή επανεξέτασή του πάνω σε νέα βάση. Θέτοντας σαν θεμελιώδη προϋπόθεση ότι θα φροντίσουμε τον λαό μας πρώτα και έπειτα θα σεβαστούμε τις οικονομικές συμφωνίες σας με τους Έλληνες Αρχιπροδότες και κομματικούς εγκάθετους». Εννοείται ότι τα προδοτικά κόμματα θα κινήσουν θεούς και δαίμονες, θα δωροδοκήσουν  ακόμη και τον αναστημένο Ιούδα προκειμένου να κάνουν νοθείες, αλχημείες για να αποπροσανατολίσουν το λαό και να βγάλουν κάλπικα εκλογικά αποτελέσματα. Αλλά ο λαός θα δώσει τη λύση σε όλες αυτές τις παγίδες που θα του στήσουν οι εξωτερικές και οι εσωτερικές σατανικές δυνάμεις και οι οικονομικοί δολοφόνοι. Αρκεί να μείνει ΕΝΩΜΕΝΟΣ και να μην διχασθεί.

* Ζούμε σε… δημοκρατία σε τιμή ευκαιρίας; Κατά τη διάρκεια του 2012, με εξαίρεση την Αραβική Άνοιξη, αναλυτές εκτιμούσαν (λανθασμένα, όπως αποδεικνύεται τώρα) ότι οι μαζικές κινητοποιήσεις και οι λαϊκές εξεγέρσεις έχουν πεθάνει. Πιστεύετε ότι θα συνεχίσουν μέχρι να εφευρεθεί εκ νέου η ιδέα και η ουσία της πολιτικής;
– Δυστυχώς, η Αραβική Άνοιξη εξελίχθηκε σε Αραβικό Καλοκαίρι Διακοπών… Όλα τα έθνη που ζουν τον οικονομικό τρόμο της λιτότητας υποφέρουν, γιατί οι πληθυσμοί αισθάνονται ηττημένοι και αδύναμοι. Γι” αυτό και απαιτούνται χαρισματικοί ηγέτες. Όταν οι ηγέτες κάνουν τη διαφορά, όπως ο Κορέα, ο Τσάβες, η Κίρχνερ, οι λαοί και πάλι θα αισθανθούν δυνατοί.

Who is who
Συνδυάζοντας τις πτυχές του πολύπλευρου εαυτού του (οικονομολόγος, συγγραφέας, δημοσιογράφος-ερευνητής), ο Γκρεγκ Πάλαστ συνεργάζεται με τα πιο ισχυρά ειδησεογραφικά δίκτυα στον κόσμο, παρουσιάζοντας αποκλειστικά ερευνητικά ρεπορτάζ (κυρίως αποκαλύψεις στο χώρο της διεθνούς πολιτικής και οικονομίας), που προκαλούν σεισμούς. Το βιογραφικό του είναι ατέλειωτο και οι δημοσιογραφικές τους επιτυχίες πολυάριθμες.

Αντιγραφή από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της Κυριακής 25 Αυγούστου 2013 

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟΥΣ. Β΄ ΜΕΡΟΣ

Αν αντίθετα εμφανιζόταν ένας χαρισματικός ηγέτης που να έχει τη βοήθεια να εμφανιστεί στην τηλεόραση και να ζητήσει από το λαό να κλιμακώσει την αντίδρασή του προτείνοντας τα πιο κάτω μέτρα 1)ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ για 15 τουλάχιστον μέρες, 2)ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ στις ΕΦΟΡΙΕΣ και στις ΤΡΑΠΕΖΕΣ, 3)ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ώστε οι τράπεζες να οδηγηθούν σε πλήρη ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ, 4) ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΓΓΥΗΤΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ 5)Αλληλεγγύη και αλληλοϋποστήριξη ώστε να μην υπάρχουν πολιτικές διαφοροποιήσεις, χωρισμός και διαίρεση αφού καταργούμε όλα τα κόμματα κι ενωνόμαστε όλοι εναντίον της δωσίλογης κυβέρνησης με στόχο 6)να περάσει από ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ και να τιμωρηθούν όλοι όσοι υπέγραψαν τις κατάπτυστες συμβάσεις και μνημόνια, είναι σίγουρο ότι ο λαός θα έριχνε μια προδοτική κυβέρνηση σε 24 ώρες.

Αλλά ποτέ ο τύπος, τα δουλοκάναλα, και οι κυβερνητικοί δεν θα επιτρέψουν σε τέτοιο ηγέτη να απευθυνθεί στο λαό. Θα βάλλουν δικό τους γόητα για να ρίξει το λαό στην απελπισία και την αφασία, να του ρίξει το ηθικό, να φοβηθεί και να ανεχτεί το σφαγιασμό του, την φτώχια, την αυτοχειρία, τον διχασμό αφού του πρώτα του καλλιεργήσουν την ατομοκεντρικότητα και την υποταγή. Πως γίνεται αυτή η λαϊκή υποταγή;
Ο Φρόυντ φωτίζει σε μεγάλο βάθος τα λεπτά νήματα που κινούν την ψυχολογία των μαζών. Υποστηρίζει ότι «το υπόβαθρο της ομαδικής ψυχής είναι οι ερωτικές σχέσεις, ή με μια πιο ουδέτερη έκφραση, οι συναισθηματικοί δεσμοί» (Φρόυντ Σ.: «Ομαδική Ψυχολογία και Ανάλυση του Εγώ» σελ. 106). Το άτομο από ανάγκη να ευρίσκεται σε αρμονία με τα υπόλοιπα μέλη του πλήθους, να είναι αρεστό στους άλλους, επομένως για την αγάπη τους, παραιτείται από κάθε τι το προσωπικό και αφήνεται να υποβληθεί από τους πολλούς. Προκειμένου να διατηρηθεί ένα πλήθος ενωμένο, ποια άλλη δύναμη μπορεί να το συγκρατήσει «εκτός από τον έρωτα, ο οποίος διασφαλίζει την ενότητα και τη συνοχή του κάθε τι που υπάρχει στον κόσμο;» Mε την λέξη έρωτα δεν εννοεί της σεξουαλική έλξη, εννοεί τη LΙΒΙDΟ, την ενέργεια που προέρχεται από το σεξουαλικό ένστικτο, τη σεξουαλική παρόρμηση, από το ένστικτο της ζωής ή της αγάπης.
Κάθε πλήθος οργανωμένο ή ανοργάνωτο έχει ανάγκη από ένα αρχηγό-πατέρα, ο οποίος αγαπά εξίσου όλα τα μέλη του, αυτά ανταποκρίνονται αγαπητικά προς εκείνον (αν και το συναίσθημα της αγάπης συχνά είναι ανάμεικτο με το συν αίσθημα του φόβου και του θυμού μίσους με λίγα λόγια τα αμφίθυμα συναισθήματα που συνδέονται μεταξύ πατέρα και γιού με άλλα λόγια οιδιπόδειο σύμπλεγμα), κι έτσι συνδέονται μεταξύ τους όλα τα μέλη της ομάδας με δεσμούς συντροφικότητας. Αν κάποιος αντιτείνει οι ιδέες και τα ιδανικά περί πατρίδας, περί δόξας του Έθνους δεν ισχύουν για τη διατήρηση π.χ. της συνοχής του στρατού; Ο Φρόυντ τα αμφισβητεί φέρνοντας τα παραδείγματα του Καίσαρα, του Βαλλενστάιν και του Ναπολέοντα λέγοντας ότι «ο αρχηγός και η λιβιδινική προσήλωση στο πρόσωπό του και όχι οι πιο πάνω ιδέες, που δεν είναι διόλου απαραίτητες, απαιτούνται για τη διατήρηση της συνοχής του στρατού». Έτσι εξηγείται το θεμελιώδες φαινόμενο της ψυχολογίας του πλήθους, η έλλειψη ελευθερίας του σκέπτεσθαι και πράττειν καθώς και η υποτακτικότητα που το χαρακτηρίζουν.
Για να ισχυροποιήσει ακόμη πιο πολύ το επιχείρημα του ερωτικού δεσμού μεταξύ των μελών που απαρτίζουν τον όχλο, ο Φρόυντ φέρνει σαν παράδειγμα τον πανικό. «Ο πανικός συμβαίνει όταν το πλήθος αρχίζει να αποσυντίθεται». Όταν το κάθε άτομο σκέπτεται εξατομικευμένα, διακόπτει τα αμοιβαία αισθήματα προς τα άλλα άτομα της ομάδας, (ακόμη και προς τον ηγέτη του που παύει να τον εμπιστεύεται χάνοντας επομένως και το αίσθημα της ασφάλειας που του ενέπνεε), του «δημιουργείται το συναίσθημα ότι βρίσκεται μόνος απέναντι του κινδύνου», δε νιώθει την παντοδυναμία της ενότητας που του μείωνε τις διαστάσεις του φόβου και τότε το βάζει στα πόδια. Αυτό συνέβη μετά τη σύλληψη του αρχηγού της Χρυσής Αυγής. Τα συλληφθέντα μέλη αλλά και αρκετοί οπαδοί του κόμματος άρχισαν να μαρτυρούν τα μυστικά της οργάνωσης και συχνά ο ένας κάρφωνε τον άλλον.
Ο πανικός προκαλείται «…είτε κατόπιν αυξήσεως του κινδύνου, ο οποίος μετατρέπεται σε γενική απειλή, είτε κατόπιν της καταστολής των συναισθηματικών δεσμών, (τούτο σημαίνει ότι αποσύρεται η λίμπιντο από τα μέλη της ομάδας προς τον αρχηγό και μεταξύ τους με αποτέλεσμα να μην διασφαλίζεται πια η συνοχή των μελών, του πλήθους). Στην τελευταία περίπτωση του πανικού από καταστολή των συναισθηματικών δεσμών, εμφανίζεται ομαδικό άγχος που παρουσιάζει μεγάλες αναλογίες με το νευρωτικό άγχος του ατόμου που πανικοβάλλεται από φόβο».
Από την αγάπη του προς τον αρχηγό και τα μέλη της κοινότητας προς χάριν της διαιώνισης της ενότητας και της παντοδυναμίας του λαού, (εδώ αναφέρεται σε ομοιογενή πλήθη όπως το θρησκευτικό του ιδίου δόγματος), το πλήθος δεν διστάζει να γίνει βίαιο, παράφορο, μισαλλόδοξο, αδιάλλακτο, σκληρό και να προβεί σε καταστροφικές ενέργειες κατά του εαυτού του και των άλλων. Παράδειγμα η ομαδική αυτοκτονία των 912 οπαδών του Τζιμ Τζόουνς, ιδρυτή της αίρεσης «Ναός του Λαού» μετά την επίσκεψη του επίσης δολοφονηθέντος Αμερικανού γερουσιαστή Ράιαν και των δημοσιογράφων που τον συνόδευαν όταν παρέβη το άδυτο της κοινότητας στην Βρετανική Γουιάνα. Η προσωπικότητα του αρχηγού – Μεσσία υπερίσχυσε όταν κάλεσε το κοινόβιό του ν’ αυτοκτονήσει, καθησυχάζοντάς το: «Μην φοβάστε σας περιμένει ο Παράδεισος». Κι όσοι αρνήθηκαν να κοινωνήσουν από το καζάνι με τα διαλυμένα σε σιρόπι υδροκυάνιο και ηρεμιστικά, έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες των φρουρών τους.
Τα ίδια συνέβησαν και στην κοινότητα Νταβίντιανς στην περιοχή ΓΟΥΑΚΟ του Τέξας με τους οπαδούς του Ντέιβιντ Κορές μετά από απόπειρα εισβολής του FBI. 76 οπαδοί κάηκαν ζωντανοί και όσοι δεν πέθαναν από τη φωτιά πυροβολήθηκαν από τους ενόπλους της ομάδας.
Αυτή την παράλογη τάση να στρέφεται η εχθρικότητα και η καταστροφικότητα εναντίον αγαπημένων προσώπων, ο Φρόυντ την ονομάζει «αμφιθυμική συναισθηματικότητα» και προσπαθεί να την αποδώσει στην πόλωση του έρωτα και του μίσους, στην αντίθεση μεταξύ των ενστίκτων της ζωής και των ενστίκτων του θανάτου, όπως περιγράφει στο βιβλίο του «Πέρα από την αρχή της Ηδονής».
Για να διατηρηθεί αυτή η σχεδόν μυστικιστική ενότητα στα μέλη, θα πρέπει να περιοριστεί σημαντικά ο ναρκισσισμός τους, η τάση συντήρησης και διαιώνισης της ατομικής ιδιομορφίας και των ιδιοτήτων του κάθε μέλους της ομάδας. «…ένας παρόμοιος περιορισμός του ναρκισσισμού δεν μπορεί να επέλθη παρά με την επενέργεια ενός μοναδικού παράγοντα: της ερωτικής προσήλωσης προς άλλα πρόσωπα. Ο εγωισμός συναντά κάποιο φραγμό μόνο στον έρωτα προς άλλα πρόσωπα και αντικείμενα…. Έτσι κατά την εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας, όπως και στην ατομική, ο έρωτας αποτελεί το κύριο, αν όχι και το μοναδικό παράγοντα πολιτισμού με καθοριστικό ρόλο στην περίοδο του περάσματος από το στάδιο του εγωισμού στο στάδιο του αλτρουισμού. Και τούτο ισχύει εξίσου καλά για τον σεξουαλικό έρωτα, τον ομοφυλόφιλο και εξαϋλωμένο προς τους συνανθρώπους, γενόμενο από την κοινή εργασία, συνεργασία και δραστηριότητα».
Όπως στις νευρώσεις έχουμε ερωτικές παρορμήσεις οι οποίες κατά την προσήλωσή τους στα αντικείμενα ακολουθούν άμεσους σεξουαλικούς σκοπούς, στο πλήθος έχουμε σεξουαλική προσήλωση σε αντικείμενα χωρίς αμέσους σεξουαλικούς στόχους. Ο σκοπός εδώ είναι η ταύτιση του Εγώ με εκείνο το αντικείμενο που υιοθετεί σαν πρότυπο. Η ταύτιση μπορεί να υποκαταστήσει την LIBIDO που προσανατολίζεται και εγκαθίσταται (cathexis) προς το αντικείμενο με το οποίο υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά που απορροφούνται από το άτομο ή είναι δυνατό να συνυπάρχουν ταύτιση και σεξουαλική ενέργεια προσανατολισμένες στο ίδιο ή σε διαφορετικά αντικείμενα∙ όπως στο Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα το αγόρι π.χ. ταυτίζεται με τον πατέρα και προσανατολίζεται σεξουαλικά προς τη μάνα και μεταγενέστερα προς την σύντροφο που θα επιλέξει. Η ταύτιση δηλαδή έχει σαν επακόλουθο την αμοιβαία προσήλωση μεταξύ των ατόμων που συνθέτουν το εκάστοτε πλήθος, βάσει μιας κοινότητας συναισθημάτων, η οποία δημιουργείται από τη φύση του δεσμού που συνδέει το κάθε μεμονωμένο με τον αρχηγό, δεσμό που όπως προαναφέραμε είναι καθαρά ερωτικός με την ευρύτερη έννοια του όρου.
Διάδοχη κατάσταση του ναρκισσισμού, όπως από το παιδικό Εγώ προβάλλει αργά αλλά σταθερά το ώριμο άτομο, είναι το ιδεώδες του Εγώ. Το ιδεώδες του Εγώ στην εργασία του Φρόυντ για την Ομαδική Ψυχολογία, δεν ξεχωρίζει από το Υπερεγώ. Το θεωρεί μια κριτική κατάσταση μέσα στο Εγώ, η οποία μπορεί να συγκρουστεί μαζί του και του αποδίδει τις πιο κάτω λειτουργίες: 1) Την αυτοπαρατήρηση, 2) την ηθική συνείδηση, 3) τη λογοκρισία των ονείρων, 4) την αποφασιστική χρήση του μηχανισμού της απώθησης και 5) τον έλεγχο της πραγματικότητας.
Από τις ανωτέρω λειτουργίες αντιλαμβανόμαστε πως ό,τι ανώτερο έχει ο άνθρωπος, οι συγκρούσεις που αναπόφευκτα θα συναντήσει μέσα στην κοινωνία, οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί στις οποίες θα υποκύψει δεν τον αφήνουν αδιάφορο. Περνούν από την ηθική συνείδηση και με την αυτοπαρατήρηση τον ψέγουν ή τον επιδοκιμάζουν. Αν ο πόνος και η ηθική από τις υποχωρήσεις και τους συμβιβασμούς που κάνει υπερβαίνουν τις αντοχές του και τη δυνατότητα που έχει να τις αντέξει τότε τις θάβει στο ασυνείδητο κάνοντας χρήση του μηχανισμού της εκούσιας (suppression) ή ακούσιας (repression) απώθησης. Αν το βάρος της συνείδησης είναι μεγάλο και οι ενοχές ξεπερνούν τα όρια της δυνατότητας να επιβιώσει το άτομο αντιλαμβανόμαστε ότι το καθιστούν ανίκανο ή ελαττωματικό να λειτουργήσει σε έναν κόσμο που απαιτεί να σφραγίσει κανείς το στόμα της ηθικής συνείδησής του για να επιβιώσει κι επομένως το άτομο υφίσταται τεράστιες δυσκολίες να προσαρμοστεί στην άτεγκτη πραγματικότητα αν αρνηθεί να χρησιμοποιήσει τους μηχανισμούς αμύνης και καθημερινά ξύνει τις πληγές του. Τούτο εκφράζεται με χάσιμο τις πέμπτης λειτουργίας, του ελέγχου της πραγματικότητας και προφανώς διαταράσσει και την Τρίτη λειτουργία που είναι ο έλεγχος των ονείρων και μια νέα τρύπα της αβύσσου τον περιμένει∙ η φρίκη των ονείρων, οι εφιάλτες που τον κυνηγούν όπως οι Ερινύες των Ορέστη. Η λογοκρισία των ονείρων όπως και ο έλεγχος της πραγματικότητας τον περιμένουν στη γωνία και μπορεί να τον οδηγήσουν είτε στην κατάθλιψη, (τέταρτη σε συχνότητα νόσος μετά τις καρδιοπάθειες, τα εγκεφαλικά, και τον καρκίνο), στην αγχώδη, καταναγκαστική ή φοβική νεύρωση και τέλος η ψύχωση, η αυτοκτονία, ή η επιθετική συμπεριφορά που εκδηλώνεται με απόπειρα δολοφονίας του ανθρώπινου στόχου που με κάποιο τρόπο τον αναστατώνει και τον προκαλεί, ή θέλει να εκδικηθεί, είτε με την πιο συχνή μέθοδο της αδιαφορίας προς τον πλησίον που φτάνει μέχρι σαδισμού το γνωστό «αυτός πατάει επί πτωμάτων». Τα πιο πάνω νομίζουμε ότι ερμηνεύουν την συμπεριφορά των περισσοτέρων ανθρώπων στο σύγχρονο ταραγμένο κόσμο της παγκοσμιοποίησης και της κυριαρχίας της ολιγαρχίας του κεφαλαίου και των τραπεζιτών.

Προοδευτικά το ιδεώδες του Εγώ, παίρνει από το περιβάλλον τις απαιτήσεις που αυτό επιβάλλει στο Εγώ, στις οποίες το Εγώ δεν είναι πάντα ικανό να ανταποκριθεί και δημιουργείται διαφοροποίηση μεταξύ Εγώ και ιδεώδους του Εγώ, άλλοτε άλλη σε απόσταση. Έτσι εάν στο περιβάλλον του ατόμου υπάρχει ένα πρόσωπο ή αντικείμενο που διαθέτει γόητρο, δύναμη, ερωτική έλξη, ιδανικές ιδιότητες κατά τη γνώμη του, τότε το Εγώ για να ικανοποιήσει το δικό του ναρκισσισμό συνδέεται με λατρεία κι ερωτικό πάθος προς το αντικείμενο, ώστε συχνά το Εγώ επιτρέπει την αφομοίωση, την απορρόφησή του από το ισχυρότερο, ιδανικότερο Εγώ του ηγέτη, ή του ερωτικού του ινδάλματος.
Παράλληλα με την εγκατάλειψη του Εγώ στο αντικείμενο, η οποία δεν διακρίνεται καθόλου και σε τίποτα από την υπέρτατη εγκατάλειψη σε κάποια αφηρημένη ιδέα, σταματούν και οι αποδιδόμενες στο ιδεώδες του Εγώ λειτουργίες που προαναφέραμε. Λειτουργίες που θα απευθύνονταν προς το αντικείμενο με το οποίο το Εγώ θα επιθυμούσε να συγκεράσει την προσωπικότητά του. Η κριτική σταματά να υφίσταται∙ οτιδήποτε κάνει και απαιτεί το αντικείμενο είναι άγιο και καλό. Η φωνή της συνείδησης σταματά να επεμβαίνει, απ’ τη στιγμή που πρόκειται για κάτι που είναι ωφέλιμο για το αντικείμενο∙ μέσα στην τύφλωση του ερωτικού πάθους, γίνεται κανείς εγκληματίας χωρίς τύψεις. (Σ.γ.: Αντιλαμβανόμαστε ότι το Εγώ απορροφάται από το αντικείμενο του θαυμασμού του. Έτσι εξηγούνται οι ομαδικές σφαγές, λεηλασίες, βιασμοί, το λυντσάρισμα κ.ά. βιαιοπραγίες που διαπράττονται κατ’ εντολήν του χαρισματικού ηγέτη, του θεοποιημένου ηγέτη. Φυσικά μεγάλη μερίδα έχει εδώ η υποκίνηση εκ μέρους του γητευτή, ηγέτη π.χ. του Χίτλερ, των γερμανικών ορδών σε επεκτατικό πόλεμο ). Θα μπορούσαμε να συγκεφαλαιώσουμε ότι: «..το αντικείμενο υποκατέστησε το Εγώ και ό,τι συνιστά το ιδεώδες του Εγώ».

Επιστρέφοντας πάλι στην ύπνωση αναγνωρίζουμε ότι ο υπνωτιστής αποτελεί για τον υπνωτιζόμενο το μοναδικό αξιοπρόσεκτο αντικείμενο, η δε υπνωτιστική κατάσταση αντιπαραβάλλεται με την πλήρη ερωτική εγκατάλειψη στο αντικείμενο του πόθου. Ο Υπνωτιστής παίζει εδώ τον αρσενικό ρόλο και ο υπνωτιζόμενος τον παθητικό θηλυκό ρόλο.

Στην επιτυχημένη Ομαδική Ύπνωση, την υποβολή των μαζών από τον γόητα υπνωτιστή-ηγέτη, έχουμε τα ίδια αποτελέσματα. Η διαφορά μεταξύ ύπνωσης και ερωτικής προσήλωσης είναι ότι στην πρώτη δεν έχουμε ολοκληρωμένη ερωτική σχέση (συνουσία) με οργασμική κορύφωση. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει ένας αριθμητικός περιορισμός, η δυαδική σχέση, στη δεύτερη περίπτωση της ομάδας αφορά τη συμπεριφορά του μαζάνθρωπου σαν μέλους του πλήθους, απέναντι στον αρχηγό του. Τέλος, ενώ στη σεξουαλική – ερωτική σχέση, όπως και στο γοητευμένο από το δημαγωγό πλήθος, η ηθική συνείδηση λίγα μπορεί να κάνει την ώρα της έξαρσης για να προλάβει το κακό, (συνήθως επεμβαίνει με καθυστέρηση προκαλώντας τύψεις και ενοχές αφού όμως η εγκληματική ή καταστροφική πράξη π.χ. ο βιασμός, το λυντσάρισμα, οι εκτελέσεις των αθώων του Διστόμου και των Καλαβρύτων έχουν ήδη γίνει), στην υποβολή δι’ υπνωτισμού, η ηθική συνείδηση του υπνωτιζόμενου μπορεί ν’ αποδειχτεί πολύ ανθεκτική και να αντιδράσει. «Οι ανωτέρω παρατηρήσεις μας επιτρέπουν εν τούτοις, να σχηματίσουμε τη διατύπωση της ερωτικής συγκρότησης ενός πλήθους… Έτσι ένα πλήθος στην αρχική του μορφή, παρουσιάζεται σαν ένα άθροισμα ατόμων, τα οποία στο σύνολό τους, υποκατέστησαν το ιδεώδες του Εγώ τους με αυτό το αντικείμενο, πράγμα που κατέληξε στην συνταύτιση του Εγώ τους».

Πως εξηγείται τώρα η αμοιβαία υποβολή των όχλων; Αρνούμενος να παραδεχθεί την άποψη του Wilfred Batten Lewis Trotter (πρωτοπόρου Βρετανού Χειρουργού ιδίως στον τομέα της Νευροχειρουργικής και πολύ γνωστού για τις μελέτες του στον τομέα της κοινωνικής ψυχολογίας «Instincts of the Herd in Peace and War» 1919 MacMillan publication New York ), ότι ο όχλος εμφανίζει μια ομοιομορφία στη συμπεριφορά του λόγω της ύπαρξης του «ενστίκτου της αγέλης», o Φρόυντ αποδίδει την υποταγή του πλήθους, την εκούσια δέσμευσή του, στην Ψυχολογία του Τοτεμισμού. Στην βίαιη κυριαρχία του αρχηγού – του πρωτόγονου πατέρα, που στεκόταν εμπόδιο στην άμεση ικανοποίηση των σεξουαλικών παρορμήσεων των παιδιών του. Αυτά τον μισούν και τον φοβούνται, χωρίς να τολμούν να τον αγγίξουν. Αποτελούν μέλη του Τοτέμ υποχρεωμένα από έναν ιερό, απαράβατο νόμο, να μην σκοτώσουν τον πατέρα – Τοτέμ αλλά να υποταχτούν σ’ αυτό.

Στον υπνωτισμό έχουμε παρόμοια εκδήλωση μιας μυστηριακής δύναμης που εξασκεί ο υπνωτιστής πάνω στον υπνωτιζόμενο. «Αυτή η μυστηριακή δύναμη, στην οποία δίνουμε την κοινή ονομασία του ζωικού μαγνητισμού, πρέπει νάναι η ίδια μ’ εκείνη που αποτελεί για τους πρωτόγονους την πηγή του ταμπού. Είναι η δύναμη που χειραφετεί τους αρχηγούς και θέτει σε κίνδυνο όσους τους πλησιάζουν». «…με τις ενέργειές του, ο υπνωτιστής ξυπνά στο υπνωτιζόμενο άτομο ένα κομμάτι της αρχαϊκής κληρονομιάς του, η οποία εκδηλώθηκε στη συμπεριφορά προς τους γονείς και ιδιαιτέρως, στην ιδέα που είχε δημιουργήσει για τον πατέρα: πως πρόκειται περί πανίσχυρης κι επικίνδυνης προσωπικότητας, προς την οποία δεν είναι δυνατό να συμπεριφερθεί κανείς παρά με παθητικό και μαζοχιστικό τρόπο, μπροστά στην οποία θα πρέπει να εξαφανίζεται εντελώς η προσωπική βούληση και δεν είναι δυνατόν ν’ αντιμετωπίσει κανείς το βλέμμα της χωρίς έτσι να διαπράξει ένα αυθάδες αδίκημα… Ο αρχηγός του πλήθους ενσαρκώνει πάντα τον πρωτόγονο πατέρα τον τόσο επίφοβο, γιατί το πλήθος θέλει πάντα να κυβερνάται από μία δύναμη απεριόριστης ισχύος… διψά για υποταγή».

Σε αυτό συμφωνεί ο Έριχ Φρομμ με το βιβλίο του «Ο Φόβος μπροστά στην Ελευθερία». Σ’ αυτό το βιβλίο δίνει την ερμηνεία της γένεσης του ναζισμού-φασισμού θεωρώντας ότι είναι ένα ψυχολογικό πρόβλημα που διαμορφώνεται μέσα από τις άθλιες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες με τις οποίες ζει ένας λαός. Η Γερμανία του μεσοπολέμου, είναι μια ηττημένη χώρα, με τη συνθήκη των Βερσαλλιών οφείλει να πληρώσει τεράστιες αποζημιώσεις, η οικονομική δυσπραγία είναι τεράστια, οι απολύσεις, ο πληθωρισμός με κορύφωμα το 1923, ξεπέρασαν τα όρια αντοχής του πληθυσμού. Η δημοκρατία της Βαϊμάρης αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εργατικής τάξης αλλά και της φιλελεύθερης και καθολικής αστικής τάξης. Η προθυμία υποταγής στο ναζιστικό καθεστώς οφειλόταν σε μια κατάσταση εσωτερικής κόπωσης και μοιρολατρίας όπως απαντάται σήμερα και στον άφωνο, παθητικό προς τα χαράτσια και τις αυξήσεις φόρων ελληνικό λαό που δεν αντιδρά στην μνημονιακή πολιτική της κυβερνητικής συμμαχίας ούτε στο χάσιμο της εθνικής κυριαρχίας που τα κόμματα του «μνημονιακού τόξου» υπέγραψαν ερήμην του λαού με αποικιακή ρήτρα.
Τότε εμφανίζεται για πρώτη φορά το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα που μέλλει να οδηγήσει τον Χίτλερ στην εξουσία. Η εργατική τάξη παρά τις αρχικές αντιστάσεις της (μέχρι τότε ήταν παραδομένη στον μπολσεβικισμό) μαζί με τα κατώτερα στρώματα της μεσαίας αστικής τάξης, μικροεπαγγελματίες, βιοτέχνες και υπάλληλοι έκαναν με ενθουσιασμό αποδεκτή τη ναζιστική ιδεολογία. Ο ναζισμός στηριζόταν σε δύο βασικές αρχές 1)στο μίσος κατά των φυλετικών και πολιτικών μειονοτήτων και 2)στην ανάκτηση του εθνικού γοήτρου που είχε ευτελισθεί και καταρρεύσει μετά την ήττα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη συνθήκη των Βερσαλλιών. Στη δίψα για κατακτήσεις και κυριαρχία της Αρείας φυλής. Αυτά ήσαν τα χιτλερικά επιχειρήματα έδωσαν τον ενθουσιασμό και την τόνωση σ’ έναν καταπονημένο και εγκαταλειμμένο στη φτώχια και στη μοίρα του λαό. Το άτομο αισθανόταν πως με το ναζισμό ανήκε σ’ ένα σταθερό κοινωνικό και ασφαλές πολιτικό σύστημα-καταφύγιο. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην κρατική εξουσία, κάθε αγώνας εναντίον του σήμαινε πως όποιος την έκανε αυτόματα αποκλειόταν από τη μεγάλη γερμανική κοινότητα. Η αντιπολίτευση προς το NSDΑP (το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα) σήμαινε αντιπολίτευση προς τη Γερμανία.Το αίσθημα αδυναμίας, άγχους και απομόνωσης από το κοινωνικό σύνολο ήταν ένας ανυπόφορος εφιάλτης την ίδια στιγμή όπου οι οικονομίες μιας ολόκληρης ζωής για τις οποίες είχαν θυσιαστεί τόσες μικροαπολαύσεις χάθηκαν όχι από υπαιτιότητα του κατόχου τους αλλά από αθέτηση της υπόσχεσης που το κράτος είχε δώσει με ενυπόγραφα τραπεζογραμμάτια και ομολογίες που εν μια νυκτί, αχρηστεύτηκαν. Ταυτόχρονα, διαταράχτηκε η εξουσία του πατέρα και η ηθική της παλιάς μεσαίας τάξης. Η νεώτερη γενιά έκανε ό,τι ήθελε χωρίς να νοιάζεται αν στις πράξεις της είχε την επιδοκιμασία των γονέων. Οι γονείς έχασαν την εξουσία και το κύρος τους, η παλιά γενιά τα είχε χάσει, δεν ήξερε τι να κάνει και μπορούσε να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες δυσκολότερα από την εξυπνότερη νεώτερη γενιά. Στους νέους η βάση για μια ανεξάρτητη οικονομική ύπαρξη σαν εκείνη που γνώρισαν οι γονείς τους, είχε πια χαθεί. Η επαγγελματική αγορά ήταν κορεσμένη και οι ευκαιρίες να σταδιοδρομήσει κανείς σαν γιατρός ή δικηγόρος ήταν περιορισμένες. Από την άλλη οι πολυάριθμοι νέοι αξιωματικοί που ήσαν συνηθισμένοι να διοικούν και να ασκούν εξουσία εντελώς φυσικά, δεν μπορούσαν να συμβιβαστούν με την ιδέα πως θα υποβιβαστούν σε χαμηλόμισθους υπαλλήλους ή σαν περιοδεύοντες πωλητές.

Έτσι η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού είχε καταλάβει το αίσθημα της ατομικής ασημαντότητας και αδυναμίας, που περιγράψαμε σαν χαρακτηριστικό γνώρισμα του μονοπωλιακού καπιταλισμού γενικά. Δεν θα πρέπει να ξεχνούμε το ρόλο που έπαιξαν οι εκπρόσωποι του μεγάλου βιομηχανικού κεφαλαίου και οι μισοχρεοκοπημένοι Γιούνκερς. Αυτοί αρχικά ήταν διστακτικοί, αλλά σιγά-σιγά «καθώς τα προγράμματα δημοσίων έργων και στη συνέχεια οι αυξανόμενοι επανεξοπλισμοί, άρχιζαν να βγάζουν τη Γερμανία από την οικονομική κρίση και να απορροφούν μαζικά τους ανέργους με ρυθμούς που κανένας δεν είχε τολμήσει να διανοηθεί…»(Kershaw, Ian: Χίτλερ Ύβρις, Α΄Τόμος, εκδόσεις SCRΙΡΤΑ, σελ. 499), τους έκανε να υποστηρίξουν τον Χίτλερ που εισέπραξε όλα τα προπαγανδιστικά και οικονομικά οφέλη. Αρκεί να αναφερθεί ότι σε μια σύναξη των βιομηχάνων από τον τότε υπουργό οικονομικών του Χίτλερ, Χιάλμαρ Σαχτ (Horace Greely Hjalmar Schacht) 1934-1937, αφού τους καθησύχασε ότι δεν θα διακινδυνεύσει η διασφάλιση της ατομικής ιδιοκτησίας (πλην των Εβραίων επιχειρηματιών), για τη συντριβή του μαρξισμού και την καταστολή των εργατικών κινητοποιήσεων, μαζί με τη μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων της βιομηχανίας, θα επέλθει η ανάκαμψη των επιχειρήσεων και θα έχουν υψηλά κέρδη, κατεδάφισαν και τους τελευταίους δισταγμούς και όταν ζήτησε ο Σαχτ τη βοήθειά τους εκείνο το βράδυ, μέσα σε μερικές εβδομάδες του παραδόθηκαν εκ μέρους τους τρία εκατομμύρια μάρκα.(Kershaw, Ian: Ό.π.π. σελ. 497 και 498).

Και συνεχίζει ο Φρομμ: Η προσωπικότητα του Χίτλερ, η διδασκαλία του και το ναζιστικό σύστημα εκφράζουν στην ακραία τους μορφή τη διαμόρφωση χαρακτήρα που αποκαλέσαμε «ολοκληρωτικό» και από αυτό το γεγονός εύρισκαν έντονη απήχηση στα στρώματα εκείνα του πληθυσμού που είχαν λίγο-πολύ την ίδια διαμόρφωση χαρακτήρα…

Η ουσία αυτού του ολοκληρωτικού χαρακτήρα βρίσκεται στην ταυτόχρονη συνύπαρξη σαδιστικών και μαζοχιστικών παρορμήσεων. Ορίσαμε πως ο σαδισμός αποσκοπεί στην απόκτηση απεριόριστης εξουσίας πάνω σε ένα άλλο άτομο που συνοδεύεται λίγο πολύ με ροπή καταστροφής. Ο μαζοχισμός από την άλλη, αποσκοπεί στη διάλυση του εγώ του ατόμου μέσα σε μια συντριπτικά ισχυρή δύναμη και τη συμμετοχή του στην ισχύ και τη δόξα της. Τόσο η σαδιστική όσο και η μαζοχιστική τάση προκαλούνται από την ανικανότητα του απομονωμένου ατόμου να μείνει μόνο του και την ανάγκη που νιώθει για μια συμβιωτική σχέση που θα υπερνικούσε τη μοναξιά του. Η ανθρωπόμαζα χρειάζεται μια ισχυρή προσωπικότητα για να ξεπεράσει τη μοναξιά του έστω κι αν χάσει την ελευθερία του. Αντίθετα μέσα στην επαφή του με χιλιάδες ανθρώπους που έχουν τις ίδιες πεποιθήσεις αισθάνεσαι κυρίαρχος και έτοιμος να υποκύψεις στη μαζική υποβολή, έστω και εις βάρος της ελευθερίας σου. (Φρομμ, Έριχ: «Ο Φόβος μπροστά στην Ελευθερία», Εκδόσεις Μπουκουμάνη, 1971, σ.σ. 231-305).

Επανερχόμενοι στην αντίληψη του Τοτέμ-ηγέτη πατέρα, ο Φρόυντ τονίζει ότι «κάποια μέρα η πλειοψηφία θα συνεννοηθεί, όταν ο πατέρας γεράσει, θα σκοτώσει και θα σκυλεύσει τον πατέρα, θα σχηματίσουν μετά από πολέμους και αδελφοκτόνες μάχες διαδοχής, την αδελφική τοτεμική κοινότητα, επιδιώκοντας να εξιλεωθούν από τα εγκλήματά τους. Η δυσαρέσκεια όμως θα συνεχιστεί κι αφού καταργηθούν τα προνόμια του δημιουργημένου μητριαρχικού καθεστώτος θα ανασυγκροτηθεί η καινούργια οικογένεια και κοινωνία με έναν πατέρα – αρχηγό, σκιά (σ.γ.: ή αντίγραφο;) του πρώτου. Η καινούργια κοινωνία είναι φυσικά οργανωμένη και λιγότερο αυταρχική». (Φρόυντ,Σ: «Ομαδική Ψυχολογία και Ανάλυση του Εγώ» Ό.π.π.).

Από την πιο πάνω μελέτη προκύπτει σαν συμπέρασμα, ότι η αντιμετώπιση και η αντίσταση απέναντι αυτών των αδίστακτων δικτατορίσκων που νέμονται την εξουσία από τον λαό και τον χειραγωγούν και τον υποβιβάζουν στο επίπεδο της μάζας, απαιτείται κάθε άτομο να συνειδητοποιήσει ότι το ίδιο πρέπει να αντιδράσει ενάντια στην εγκεφαλόπλυση, να ενωθεί με τους άλλους ομοιοπαθείς συνανθρώπους και συναγωνιστές του. Στην εποχή της καταιγιστικής πληροφόρησης να αλληλοενημερώνεται, να παλέψει και να αγωνιστεί σαν συνειδητοποιημένος, με φρόνηση και ταπείνωση, ελεύθερος στο πνεύμα. Ιδανικό του οφείλει να είναι ένα πολύτιμο μέρους ενός ώριμου, συνειδητοποιημένου λαού και όχι ένα ομαδοποιημένο πλήθος ζώων αγόμενο από το τυφλό ένστικτο της αγέλης όπως ακριβώς το επιδιώκουν οι ισχυροί για να είναι ευκολοδιαχειρίσιμος και ελεγχόμενος από τα αρπακτικά της εξουσίας και τα οικονομικά όρνια που τον θέλουν εύκολο θύμα για να κατασπαράζουν, χωρίς τελειωμό, τις σάρκες του.(Ευαγγελάτος, Γεώργιος: «Ανθρώπινη Καταστροφικότητα. Ανάλυση του Πολέμου και της Καταστροφικότητας από την Κοινωνική Ψυχολογία», Εκδόσεις-Διάθεση ΑΠΑΝΤΑ ΚΟΙΝΑ, σ.σ. 28-39).

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟΥΣ Α΄ Μέρος

«χρὴ δὲ τά γ᾽ εἰς θεοὺς μηδὲν ἀσεπτεῖν. μεγάλοι δὲ λόγοι μεγάλας πληγὰς τῶν ὑπεραύχων ἀποτίσαντες γπολλῷ τὸ φρονεῖν εὐδαιμονίας πρῶτον ὑπάρχε ήρᾳ τὸ φρονεῖν ἐδίδαξαν».
Μτρφ.«Η φρόνηση είναι το πρώτο καλό για την ευτυχία. Ανάγκη στα θεία να έχεις ευσέβεια. Για λόγια μεγάλα μεγάλες πληγές οι αλαζόνες πληρώνουν. «Σοφοκλέους Αντιγόνη»

Είναι αναντίρρητο γεγονός ότι όσο πιο ώριμη είναι μια προσωπικότητα, όσο περισσότερο νοητικά και συναισθηματικά ισορροπημένη, τόσο λιγότερο ευπηρέαστη γίνεται στους ποικίλους εξωτερικούς πειρασμούς και προκλήσεις. Η προσωπικότητα αυτή μόνη είναι ικανή να αναπτύσσει τις ικανότητες της ελεύθερης βούλησης, δηλαδή να αναλαμβάνει την ευθύνη για τις αποφάσεις της, να διατηρεί ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη σκέψη, διαθέτει τη δυνατότητα της αυτογνωσίας και του ελέγχου των συναισθημάτων χωρίς να πνίγει τον αυθορμητισμό της. Όπως αναφέρει η διάσημη ψυχαναλύτρια η Κάρεν Χορνάι, μια τέτοια συνειδητοποιημένη, ολοκληρωμένη, γνήσια προσωπικότητα επιτρέπει «να διεγείρει τον αυθορμητισμό των αισθημάτων είτε αυτά είναι χαρά, λαχτάρα, πόθος, αγάπη, είτε θυμός, αγανάκτηση, φόβος, απελπισία… πρόκειται για εκδηλώσεις του γνήσιου εαυτού που οδηγείται στην ολοκλήρωση της γνήσιας προσωπικότητας και στη βαθύτερη έννοια της ενότητας του συνόλου της προσωπικότητας ή αν θέλετε, του προσώπου. Το σώμα και η ψυχή, οι πράξεις, οι σκέψεις και τα συναισθήματα βρίσκονται σε πλήρη αρμονία και λειτουργούν χωρίς καμιά σοβαρή εσωτερική σύγκρουση» (Χορνάι Κάρεν: «Ο Ρόλος της Νεύρωσης και η Ανέλιξη της προσωπικότητας. Ο Αγώνας για την Αυτοκαταξίωση» Εκδόσεις Επτάλοφος, Αθήνα 1983, σ.σ. 188-189).

Karen Horney. I graduated at her American Institute of Psychoanalysis of the karen Horney Clinic in 1979.Η διάσημη Ψυχαναλύτρια που όραμά της ήταν η καταξίωση του αυθεντικού εαυτού μας.

Όλα αυτά προκύπτουν από τη βαθμιαία και κοπιώδη διαδικασία της αυτοπραγμάτωσης, της θετικής ανέλιξης του προσώπου, την ανεύρεση αυτής της αυθεντικής δύναμης που βοηθάει στο να «επανακτήσουμε την πλήρη αναγνώριση της ταυτότητάς μας, αφού λυτρωθούμε από τις νευρωτικές αναπηρίες μας» (Όπως πιο πάνω Χορνάι Κάρεν, σελ. 189). Ένα πρόσωπο με τόσο υψηλή επίγνωση του «γνήσιου εαυτού» του, όπως τον προσδιορίζει η Χορνάι, έχει σίγουρα αναπτύξει κριτικές ικανότητες που εκμηδενίζουν την πιθανότητα υποβολής και παρασυρμού του από τον κάθε αντικοινωνικό πολιτικό, το χονδροκομμένο προπαγανδιστή ή το φανατικό δημαγωγό. Μια τέτοια ελεύθερη προσωπικότητα δεν επηρεάζεται από τους πολιτικούς, τις ψεύτικες κι απατηλές ειδήσεις των ΜΜΕ. Πλην όμως…
Πλην όμως αυτές οι προσωπικότητες με την αυτογνωσία και συνείδηση του τι σημαίνει «γνήσιος εαυτός» σπανίζουν σήμερα. Μολονότι οι δυνατότητες της εκπαίδευσης υπάρχουν για την παραγωγή και δημιουργία συνειδητοποιημένων προσώπων παρεμβάλλονται δυστυχώς τα συμφέροντα, η αλαζονεία της εξουσίας, το κέρδος των οικονομικών τραστ, των μονοπωλίων, των τραπεζών, των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που υπονομεύουν και ματαιώνουν την ολοκλήρωση της προσωπικότητας κάθε ανθρώπου. Αντίθετα μάλιστα οι πιο πάνω δυνάμεις κάνουν ό,τι μπορούν για να σπείρουν το χάος στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και των λαών καθώς και να κρατήσουν σε όσο πιο χαμηλό επίπεδο αυτογνωσίας τους λαούς τους, γίνεται… σε επίπεδο κτήνους και ενστικτώδους ζωώδους αυτοσυντήρησης για να τους κρατούν υπό έλεγχο. Το αντικείμενο που μελετά και ερευνά η Πολιτική Ψυχολογία είναι η συμπεριφορά των ανθρώπων ως πολιτικών όντων. Ο Λένιν μάλιστα θεωρείται από τους θεμελιωτές της Πολιτικής Ψυχολογίας. Αυτός τόνισε το ρόλο των ηγετών και ιδιαίτερα του αρχηγού που οφείλει να καθοδηγεί αυταρχικά τις υποταγμένες στη δική του ισχυρή θέληση μάζες αφού τους επιβληθεί κάνοντας χρήση κι εκμετάλλευση των ανθρωπιστικών και άλλων επιστημών όπως της Ψυχολογίας, της Νευρολογίας, της Βιολογίας, της Πολιτικής Οικονομίας, της Ιστορίας, της Ανθρωπογεωγραφίας και της Κοινωνιολογίας. Η κατάλληλη επιστημονική επεξεργασία και ο έλεγχος των μαζών μπορεί να γίνει μόνο με την Προπαγάνδα. (Γεωργαλάς Γεώργιος: ‘ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ’, Εκδοτική Εταιρεία Γεωργιάδης, Αθήνα 1967, σελ. 37).
Η Πολιτική ψυχολογία είναι αυτή που αναφέρεται στα ανθρώπινα σύνολα σαν μάζες και δίνει τον ορισμό της μάζας σαν «ένα σύνολο ανθρώπων που κατά τον ίδιο χρόνο υπόκεινται στην ίδια ψυχολογική επίδραση, και αντιδρούν ψυχολογικά κατά τρόπο ομαδικώς ομοιόμορφο». (Γεωργαλάς Γ.: ό.π.π. σελ. 68).
Πιο καλή περιγραφή της ψυχολογίας του πλήθους δε θα μπορούσε να γίνει πέρα από τις κλασικές εργασίες του Γουσταύου Λεμπόν «Η Ψυχολογία των Όχλων» και του Σίγκμουντ Φρόυντ, «Ομαδική Ψυχολογία και Ανάλυση του Εγώ» και αργότερα από τον Έριχ Φρομμ με τα δύο εκπληκτικά βιβλία-δοκίμια του «Ο Φόβος μπροστά στην Ελευθερία» και «Υγιής κοινωνία» (Εκδόσεις Μπουκουμάνη). Θα πρέπει να αναφέρω και την εργασία μου με τον τίτλο «Ανθρώπινη Καταστροφικότητα. Ανάλυση του Πολέμου και της Καταστροφικότητας από την Κοινωνική Ψυχολογία» (Εκδόσεις-Διάθεση Άπαντα Κοινά). Στο βιβλίο αυτό σε σχέση με την αδυναμία των μαζών να αναχαιτίσουν το δρόμο προς την καταστροφή που τους οδηγούν οι ηγέτες τους, αναλύεται η ψυχολογία των μαζών και αναφέρουμε τα κάτωθι:

Όταν τα άτομα συγκεντρώνονται σε πολυάριθμη ομάδα κατά τον Λεμπόν και τον Φρόυντ, αποκτούν ειδικά χαρακτηριστικά που δεν τα εμφανίζουν σαν μονάδες ξεκομμένες από το σύνολο. Οι επιστήμονες της Πολιτικής Ψυχολογίας και Κοινωνιολογίας ξέρουν πως υπάρχουν πολλών ειδών πλήθη: Οι ομοιογενείς όχλοι, είναι πιο οργανωμένοι όχλοι, όπως οι κοινωνικές τάξεις, οι θρησκευτικές ομάδες, τα συνειδητά μέλη ενός κόμματος κ.λπ. και οι ετερογενείς όχλοι, οι ανώνυμοι, οι αγοραίοι, όπως οι φίλαθλοι, οι θεατές, οι ακροατές, είναι όχλοι που συρρέουν για ν’ ακούσουν το πολιτικό ίνδαλμά τους ή τον τραγουδιστή της αρέσκειάς τους. Αυτοί οι τελευταίοι, οι ετερογενείς όχλοι, αποτελούνται από οποιαδήποτε άτομα, με οποιοδήποτε επάγγελμα ή διανοητικότητα και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, θα αναφερθούμε πιο συγκεκριμένα. Τούτο, γιατί ο ανομοιογενής πληθυσμός είναι το θύμα και ο θύτης, ο κύριος και ο δούλος, από τον οποίο βασικά εξαρτάται η επιβίωση ή μη του ανθρώπινου είδους, η ειρήνη ή ο πόλεμος. Είναι το πλήθος εκείνοι το οποίο ο Φρόυντ στην εργασία του «Ομαδική Ψυχολογία και Ανάλυση του Εγώ» (Πανεκδοτική, Αθήνα 1965, μετάφραση Παύλου Σύρρου, σελ. 107), «καθοδηγείται από αρχηγούς», είναι πρωτόγονο στην οργάνωσή του, όχι μακροχρόνιας υπόστασης, με μεγάλη οικονομική, κοινωνική και παιδαγωγική ανομοιογένεια, αλλά ανήκει στο ίδιο Έθνος, όχι κατ’ ανάγκη στην ίδια φυλή.

Σ’ αυτό το πλήθος ενταγμένο το άτομο, αλλάζει, «Η συνείδηση κι η προσωπικότητα εξαφανίζεται, τα συναισθήματα και οι ιδέες όλων των μονάδων (ατόμων) προσανατολίζονται προς την ίδια κατεύθυνση». «…το γεγονός πως μεταμορφώθηκαν σε όχλο, τα προικίζει μ’ ένα είδος ομαδικής ψυχής… Βλέπεις δύο ανθρώπους οι οποίοι ενώ από διανοητική άποψη διαφέρουν όσο η άβυσσος, π.χ. ένας διάσημος μαθηματικός και ο παπουτσής του, να έχουν ταυτόσημα ένστικτα, πάθη και συναισθήματα. Σε κάθε τι που αποτελεί ύλη του συναισθήματος, θρησκεία, πολιτική, ηθική, συμπάθεια, αντιπάθεια, μίσος, σεξουαλική επιθυμία κ.λπ. ακόμη και οι πιο διαπρεπείς άνθρωποι σπάνια ξεπερνούν το0 επίπεδο των συνηθισμένων ανθρώπων». (Λεμπόν, Γ.: «Ψυχολογία των Όχλων», Εκδόσεις Μαρή σ.σ. 17,19 & 21). «Οι αποφάσεις γενικού ενδιαφέροντος που λαμβάνονται κάτω από τέτοιες συνθήκες ενοποιημένου πλήθους είτε από μια συγκέντρωση διακεκριμένων ανθρώπων δεν είναι αισθητά ανώτερες από τις αποφάσεις που θα έπαιρνε μια συνέλευση ηλιθίων». Ο Φρόυντ καταλήγει ότι «το άτομο ενταγμένο στο πλήθος ευρίσκεται τοποθετημένο μέσα σε συνθήκες που του επιτρέπουν μια κάποια χαλάρωση της περιστολής των παρορμήσεων του ασυνειδήτου του. Έτσι τα φαινομενικά, καινούργια χαρακτηριστικά που παρουσιάζει, δεν αποτελούν παρά εκδηλώσεις αυτού του ασυνειδήτου μέσα στο οποίο έχουν συσσωρευθεί τα σπέρματα απ’ ότι χειρότερο υπάρχει στην ανθρώπινη ψυχή» (Φρόυντ, Σ.: Ό.π.π. σ.σ. 86-87).

Κάτω από τέτοιες συνθήκες πολύ σωστά ο Λεμπόν παρατηρεί ότι: «…στο άτομο του όχλου εξαφανίζεται η έννοια του αδυνάτου. Ο μεμονωμένος άνθρωπος καταλαβαίνει πως μόνος του δεν μπορεί να πυρπολήσει… ούτε να λεηλατήσει… Όταν όμως ανήκει σ’ έναν όχλο, αποκτάει συνείδηση για τη δύναμη που του δίνει ο αριθμός και στην πρώτη υποβολή που δέχεται για φόνο και για λεηλασία θα υποχωρήσει αμέσως. Το απροσδόκητο εμπόδιο θα συντριβεί με παραφορά… θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε πως η ομαλή κατάσταση του ερεθισμένου όχλου είναι η μανία» (Λεμπόν Γ.: Ό.π.π. σελ 29). Εδώ βλέπουμε τον Λεμπόν να αναφέρει τη χρήση του όρου υποβολή, στην προσπάθεια να ανεύρει τις αιτίες που προσδιορίζουν την εμφάνιση των ειδικών χαρακτήρων των όχλων, αναφέρει δε και τον όρο «διανοητική μεταβίβαση», η οποία συντελεί ώστε: «Σ’ έναν όχλο, κάθε συναίσθημα, κάθε πράξη είναι μεταδοτική σε τέτοιο σημείο που το άτομο θυσιάζει πολύ εύκολα το προσωπικό του συμφέρον στο ομαδικό». (Λεμπόν, Γ.: Ό.π.π. σελ 22).
Τη «διανοητική μεταβίβαση» ο Φρόυντ τη συμπεριλαμβάνει στην ‘Ομαδική Ψυχολογία και Ανάλυση του Εγώ’ στα φαινόμενα της κατηγορίας του υπνωτισμού και την ερμηνεύει σαν «την αμοιβαία επίδραση που τα μέλη του πλήθους ασκούν το ένα επί του άλλου…» δηλαδή σαν μια επιμέρους εκδήλωση της υποβολής. Η δε υποβολή ορίζεται κατά τον Γ. Λεμπόν (ό.π.π. σ.σ. 22-23) «σαν η διαδικασία επηρεασμού ενός προσώπου στο βαθμό της χωρίς κρίση αποδοχής εκ μέρους του μιας ιδέας, πίστης ή άλλης αντιληπτικής και γνωστικής λειτουργίας».

Οι αναλογίες είναι οι ίδιες στο πλήθος, όπως μεταξύ υπνωτιστή και υπνωτιζόμενου. «Ξέρουμε σήμερα πως ένα άτομο μπορεί… έχοντας χάσει τη συνειδητή προσωπικότητά του, να υπακούει σε όλες τις υποβολές του ανθρώπου, που ήταν η αφορμή να τη χάσει, (την συνειδητή προσωπικότητα) και να διαπράξει τις πιο ανήθικες (κι ας μη ταιριάζουν) στον χαρακτήρα του και στις συνήθειές του πράξεις. Λοιπόν, προσεκτικές παρατηρήσεις φαίνεται να αποδείχνουν πως το άτομο που πριν λίγο καιρό είχε βυθιστεί στους κόλπους της δραστηριότητας ενός πλήθους περιπίπτει σε λίγο – εξ αιτίας των επιρροών που προέρχονται από τον όχλο, ή για όποια άλλη αιτία που ακόμη την αγνοούμε – σε μια ιδιαίτερη κατάσταση, που πλησιάζει περισσότερο την κατάσταση της υπνώσεως του υπνωτιζόμενου στα χέρια του υπνωτιστή του. Στον υπνωτισμένο παραλύει η εγκεφαλική ζωή και αυτός γίνεται σκλάβος όλων των επενεργειών του ασυνειδήτου του, που τις κατευθύνει όπως θέλει ο υπνωτιστής. Η συνειδητή προσωπικότητα εξαφανίζεται η βούληση και η κρίση καταστρέφονται. Συναισθήματα και σκέψεις προσανατολίζονται προς την κατεύθυνση που δίνει ο υπνωτιστής».

Ο Παλαιστήνιος δολοφόνος του Ρόμπερτ Κέννεντυ, Σιρχάν Σιρχάν

(Παράδειγμα επίδρασης της ύπνωσης επί ατόμου στην πολιτική Ιστορία αποτελεί ο Σιρχάν Μπασίρ Σιρχάν, ο δολοφόνος του Ρόμπερτ Κέννεντυ. Υποστηρίζεται πως σαν πληγωμένο ζωάκι, βλέποντας όταν ήταν παιδί τις δολοφονίες των Παλαιστινίων από τους Ισραηλίτες, έβραζε από μίσος για τους αμερικάνους πολιτικούς που υποστήριζαν και υποστηρίζουν το Ισραήλ κάτω από την ισχυρή επίδραση του εβραϊκού λόμπυ. Όταν μετανάστευσε στις ΗΠΑ οι εικόνες των φόνων των γειτόνων και των μικρών παιδιών που θάβονταν κάτω από τα ερείπια των βομβαρδισμένων σπιτιών βρίσκονταν θαμμένες στο υποσυνείδητό του. Κάτω από την καθοδήγηση της ΣΙΑ, της Μαφίας και της οικονομικής ολιγαρχίας που δεν πήγαινε τον Ρόμπερτ όπως και τον αδερφό του, ιδιαίτερα διότι διαφωνούσε ως προς την εκτύπωση δολαρίων από μια ιδιωτική τράπεζα σαν την Federal Reserve Bank, έβαλλαν την ΣΙΑ και τον επέλεξε σαν θύτη και θύμα. Τον υπνώτισαν και σαν τηλεκατευθυνόμενη βολίδα σκότωσε τον Ρόμπερτ στο ξενοδοχείο Ambassador του Los Angeles.

Ο πρόσφατα αναλαβών την υπεράσπισή του Σιρχάν δικηγόρος Γουίλλιαμ Πέππερ, ζητά να ξαναγίνει η δίκη του γιατί έχει νέες αποδείξεις να παρουσιάσει. Ο Σιρχάν ήταν εντελώς ανυποψίαστος και ειλικρινά αγνοούσε τις πράξεις του όταν στις 5 Ιουνίου το 1968 έτεινε το όπλο αντί να χαιρετίσει τον Ρόμπετ Κέννεντυ. Ο Πέππερ ισχυρίζεται ότι ο Σιρχάν ήταν ένα πειραματόζωο σε ένα υπεραπόρρητο πρόγραμμα που αφορούσε να μετατρέψει προηγουμένως υπνωτισμένους ανθρώπους σε δολοφόνους χωρίς να αφήνουν ίχνη. Ο Σιρχάν συμμετείχε σε ένα πρόγραμμα έρευνας σπονσαρισμένο από τη CIA το λεγόμενο MK-ULTRA program στο οποίο, παραδέχεται και η Κυβέρνηση των ΗΠΑ πως υπήρχε, ανάμεσα στους άλλους στόχους που είχε, ήταν να καθορίσει εάν τα συμμετέχοντα σε αυτό ανθρώπινα πειραματόζωα μπορούσαν να μετατραπούν σε μηχανές θανάτου. Το έναυσμα ήταν η αμνησία του Σιρχάν μετά τον φόνο. Κάτω από ύπνωση έβαλαν τον Σιρχάν να γράψει σημειώσεις που του υπέβαλλαν όπως βρήκαν στο ημερολόγιό του σε μορφή «αυτόματης γραφής» και όταν ξύπνησε ο Σιρχάν δεν θυμόταν απολύτως τίποτα από ό,τι έγραψε.
Αυτό μας οδηγεί στην πρόσφατη εργασία του Ντάνιελ Μπράουν, ενός ψυχολόγου του Χάρβαρντ. Ο Ντάνιελ πέρασε περίπου 70 ώρες συνεντευξιαζόμενος τον Σιρχάν στην πολιτειακή φυλακή Πλέζαντ Βάλευ της Καλιφορνίας. Ο Dr. Μπράουν κατέληξε πως πριν από το συμβάν της δολοφονίας του Ρόμπερτ Κέννεντυ ο Σιρχάν είχε όχι μόνο υπνωτιστεί αλλά και υπνοπρογραμματιστεί “hypno-programmed”.
Ο Μπράουν και ένας πρώην καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τζωρτζτάουν του Άλλαν Σέφλιν, είναι ειδικοί στον τομέα της πλύσης εγκεφάλου, ελέγχου του νου, και της αναγκαστικής επιβολής και χρήσης της ύπνωσης προς εκτέλεση αντικοινωνικού τύπου παραβατικών συμπεριφορών. Κατά τον Μπράουν και τον Σέφιλντ πολύ έμπειρων σε θέματα μνήμης και τραύματος (memory and trauma), έχουν μελετήσει τη χρήση της ύπνωσης από την ΣΙΑ και άλλες υπηρεσίες των ΗΠΑ και έχουν καταλήξει ότι η ύπνωση μπορεί και έχει έως τώρα, χρησιμοποιηθεί για την προαγωγή αντικοινωνικού τύπου συμπεριφοράς.

Παρόμοια με τον κατ’ ιδίαν υπνωτισμένο είναι περίπου η κατάσταση του ατόμου που ανήκει σ’ έναν όχλο. Δεν έχει συνείδηση για τις πράξεις του. Σ’ αυτόν όπως και στον υπνωτισμένο, ενώ ορισμένες του ιδιότητες έχουν καταστραφεί, άλλες μπορούν να φθάσουν σε καταπληκτικό βαθμό έξαρσης… και η ορμή αυτή είναι πιο ασυγκράτητη ακόμα στα πλήθη… γιατί η υποβολή, όντας η ίδια για όλα τα άτομα, με την αμοιβαιότητα φθάνει στο ύψιστο σημείο της έντασής της.(Φρόυντ, Σ.: Ό.π.π. σελ. 89).

Το ανώνυμο πλήθος υποτάσσεται στον γητευτή πολιτικό χωρίς να σκέπτεται ή να αντιδρά στις υποσχέσεις και τις μπούρδες που του προσφέρει αφειδώς

Εννοείται πως το πρόσωπο που αντικαθιστά τον υπνωτιστή μέσα στο πλήθος είναι ένας γόης που γνωρίζει να ασκεί την υπνωτιστική του επίδραση, υποβολή, γοητεία τόσο στο άτομο όσο και στο πλήθος. Σε αυτή την υποβολή λέει ο Ιάν Κέρσοου ο Ιστορικός και βιογράφος του Χίτλερ, όφειλε ο Φύρερ την επιτυχία του. Ήταν ο προπαγανδιστής που γοήτευε με τη δύναμη των λόγων του και των κινήσεων του σώματος.
Σχετικά με το ετερόκλητο (ετερογενές) πλήθος ενός έθνους που μας αφορά προκειμένου να εξηγήσουμε το ερώτημα ποιος υπνωτίζει τα πλήθη, ποιος μπορεί και τα εξαπολύει με ασυγκράτητη ορμή να εκτελέσουν πράξεις αιματηρές – κακουργήματα – όσο και ηρωικές. (Λεμπόν, Γ.: ό.π.π. σ.σ. 12 και 27). Αναμφισβήτητα στις μέρες μας, οι σύγχρονοι γητευτές των μαζοψυχών και μαζοεθνών, είναι οι πολιτικοί – μαριονέττες – και κατά προέκταση τα κατεστημένα – παρασκήνια – που τους διαλέγουν κινώντας από το σκοτάδι τα κουκλόσκοινα. Κάτω από την χαυνωτική επίδραση των ηγητόρων του ο όχλος «…καθοδηγείται αποκλειστικά από το ασυνείδητο», (Λεμπόν, Γ.: ό.π.π. σελ. 46), γίνεται παιχνίδι των εξωτερικών ερεθισμών και αντανακλά τις συνεχείς μεταβολές τους. Οι απωθημένες παρορμήσεις του συντρίβουν κάθε έννοια ηθικής, ή αν το διατάξει ο αρχηγός μετατρέπεται σε εξαιρετικά συντηρητικό σύνολο το οποίο συνήθως σέβεται τη δύναμη και τον πλούτο, ενώ περιφρονεί την καλοσύνη, που τη θεωρεί εκδήλωση βλακείας και αδυναμίας. Ειρωνεύεται την αγάπη σαν ηλιθιότητα και έκφραση δειλίας σε έναν κόσμο γεμάτο βία και ανταγωνισμό ισχύος. Πιστεύει ωμά πως ο δυνατότερος υπερισχύει.

Τα άτομα του όχλου διακρίνονται για την ευπιστία τους, την αστάθειά τους, την απλοϊκότητα της σκέψης όσο και την τάση τους για ακρότητες, εξτρεμισμούς και υπερβολές. Ο δογματισμός τους, η πνευματική νωχέλεια, η έλλειψη κρίσης, η ρηχότητα στη σκέψη και η μισαλλοδοξία τους είναι χωρίς προηγούμενο. Περιττό να αναφέρουμε στο σημείο αυτό πως σήμερα βιώνει ολόκληρη η χώρα μας ένα παρόμοιο φαινόμενο εγκεφαλόπλυσης και υποβολής από μέρους των ηγετών της ένα φανατικό και έτοιμο για όλα πολιτικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα τα όσα επακολούθησαν αφήνουν κεχηνότες τους Έλληνες και τις Ελληνίδες. Πρόκειται για ένα αδιάψευστο κήρυγμα υποβολής μίσους, οργής, μισαλλοδοξίας, φανατισμού, επιθετικότητας λόγω και έργω, που επιβεβαιώνουν την πιο πάνω ανάλυση της ψυχολογίας του όχλου.
Και συνεχίζει ο Λεμπόν: «…Και το δίχως άλλο δεν είναι το συμφέρον που κατευθύνει τους όχλους σε τόσους πολέμους, ακατανόητους τις περισσότερες φορές για τη νοημοσύνη τους και όπου αφήνονται να σφαγιαστούν τόσο εύκολα όσο και οι υπνωτισμένοι από το κάτοπτρο του κυνηγού κορυδαλλοί». (Λεμπόν, Γ.: ό.π.π. σελ.46). «Αυτή η αστάθεια των όχλων τους κάνει δυσκολοκυβέρνητους, προπάντων όταν ένα μέρος της δημόσιας εξουσίας πέσει στα χέρια τους. Αν οι ανάγκες της καθημερινής ζωής δεν αποτελούσαν ένα είδος αθέατου ρυθμιστή των γεγονότων, οι δημοκρατίες δε θα μπορούσαν να διατηρηθούν». (Του ιδίου σελ. 29).

Ποιες είναι αυτές οι ανάγκες της καθημερινής ζωής; Η συνεχής εργασία και ο αγώνας για την εξοικονόμηση του επιούσιου άρτου, που δεν αφήνει τον πολίτη να σκεφτεί ούτε να συμμετέχει σε συλλογικές πολιτικές δραστηριότητες. Επομένως οι πολιτικοί μπορούν να δρουν ανενόχλητα, να νομοθετούν άθλια και οι κυβερνήσεις να επιβάλλουν με τη κατασταλτική βία την υπακοή του πλήθους στους νόμους. Άλλος τρόπος είναι η μανία απόκτησης πλούτου ή το εφήμερο κυνήγι της σεξουαλικής ηδονής, επιδιώκοντας όσους περισσότερους συντρόφους μπορεί κανείς. Παρομοίως συμβαίνει με την εκτόνωση που προσφέρει ο αθλητισμός από τις κερκίδες για να ξεφουσκώσει η επιθετικότητα των νεολαίων. Άλλοι τρόποι η τηλεόραση, το Βίντεο, το διαδίκτυο, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια τύπου play station, και οι τεχνητοί παράδεισοι των ναρκωτικών. «Η υπερβολή και η πρωτόγονη απλοϊκότητα του συναισθηματισμού των όχλων πολύ συχνά εξάπτει την φαντασία τους, η οποία ερεθίζεται ή αναστέλλεται από τις προλήψεις τους και δημιουργεί εξωπραγματικές αντιλήψεις, παραισθήσεις ακόμα και ψευδαισθήσεις. Το μη πραγματικό έχει την ίδια σημασία γι’ αυτούς όπως και η πραγματικότητα, …δεν τα διαφοροποιούν. Σ’ αυτήν ακριβώς την λαϊκή φαντασία στηρίζεται η δύναμη των κατακτητών… και η ισχύς των Κρατών. Όποιος την επηρεάζει παρασύρει τους όχλους… Όποιος ξέρει την τέχνη να προκαλεί εντύπωση στη φαντασία των όχλων, αυτός ξέρει την τέχνη να κυβερνάει».

Φαντάζεται κανείς κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις τι δημόσιος κίνδυνος είναι ένας λαοπλάνος πολιτικός που κατορθώνει από τον προεδρικό θώκο, είτε από τη θέση του γενικού γραμματέα να πείσει ένα Έθνος, μια ομάδα εμπειρογνωμόνων, ή ένα υπουργικό συμβούλιο για το αναγκαίο μιας κεραυνοβόλου πυρηνικής επίθεσης στο αντίπαλο στρατόπεδο. Αρκεί να κάνει χρήση της Ψυχοπολιτικής, και να απευθύνεται σε ομαδοποιημένους όχλους που σκέφτονται με «χοντροκομμένους συνειρμούς ιδεών», και με ιδέες που κυριαρχούν επάνω τους αφού αποκτήσουν πολύ απλή μορφή και αποτυπωθούν στο πνεύμα τους με «εικόνες», περίπου όπως επαναλαμβάνουμε αυτόματα τη μελωδία μιας διαφήμισης εντομοκτόνου που έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές. Ας μην αυταπατώμεθα, έτσι «κατασκευάζονται» οι «συνειδητές» πλειοψηφίες που ανεβάζουν και κατεβάζουν «λαοπρόβλητες!» Κυβερνήσεις στην εποχή μας. Οι όχλοι «ποτέ δεν δίψασαν για αλήθειες. Αποστρέφονται τα ολοφάνερα πράγματα που τους δυσαρεστούν και προτιμούν να θεοποιούν την πλάνη, αν η πλάνη τους γοητεύει. Όποιος ξέρει να τους προκαλεί αυταπάτες γίνεται εύκολα κύριός τους, (σαν τον Χίτλερ, τον Μουσολίνι, τους Αυτοκράτορες της Ιαπωνίας κ.λπ.), ενώ όποιος προσπαθεί να τους λυτρώσει από τις αυταπάτες γίνεται πάντα το θύμα τους», (όπως συνέβη με τον Σωκράτη, τον Χριστό, τον Παύλο, τον Γαλιλαίο, και δεκάδες πρωτοποριακά πνεύματα). Θα ήταν μεγάλο λάθος εν τούτοις να αποδώσουμε τα πιο πάνω χαρακτηριστικά των μαζών στην αμοιβαία υποβολή, στο αίσθημα παντοδυναμίας που τους δίνει η συλλογικότητά τους. Έτσι φτάνουμε μέχρι την απελευθέρωση των πιο ανατριχιαστικών και βίαιων επιθυμιών και παρορμήσεων που τα άτομα σαν μονάδες με την εκούσια και ακούσια απώθηση καταχωνιάζουν στο ασυνείδητό τους, καθώς και στη συναισθηματική και νοητική μεταβίβαση, υποβιβάζοντας τον άλλο πόλο∙ την δυαδική σχέση ηγέτη – ηγουμένων.

Καιρός είναι να δούμε πως ο πολιτικός, ο δημαγωγός, ο κυβερνήτης του πλήθους, σχετίζεται μαζί του. Τα περισσότερα άτομα, από την πιο ανώτερη ως την πιο κατώτερη κοινωνική σφαίρα, προπαντός στις λαϊκές νμάζες, μην έχοντας εκτός από το επάγγελμά τους, καμιά σαφή και λογική ιδέα, είναι ανίκανα να χαράξουν αυτεξούσιο τρόπο δράσης∙ ο δημαγωγός λοιπόν τους είναι χρήσιμος ως οδηγός». Ο δημαγωγός πολιτικός με τις απλές διαβεβαιώσεις του, απογυμνωμένες από κάθε συλλογισμό, αφήνει εύπεπτη τροφή να εισχωρήσει στο πνεύμα των όχλων. Χρησιμοποιώντας την επανάληψη ώστε και το πιο απίθανο να γίνει πιστευτό, και να καθιερωθεί στην ανθρωπόμαζα σαν αποδειγμένη αλήθεια. Με τον μηχανισμό της μετάδοσης, επιτυγχάνει ώστε «…οι ιδέες, τα συναισθήματα, οι συγκινήσεις, οι πίστεις να κατέχουν μια μεταδοτική δύναμη έντονη όπως τα μικρόβια πάνω στους όχλους». Και τα τρία παραπάνω μέσα δράσης των δημαγωγών δεν θα είχαν το απαιτούμενο αποτέλεσμα αν έλειπε η μυστηριώδης εξουσία, το essence που υποβάλλει τους πολλούς, «…ένα είδος μαγνητισμού που ασκεί ένα άτομο, ένα έργο ή μία θεωρία στο πνεύμα μας…» το ΓΟΗΤΡΟ. Ο Αλέξανδρος ο Μέγας, ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Μωάμεθ, ο Ροβεσπιέρος, ο Ναπολέων, ο Λίνκολν, εξασκούσαν απεριόριστο γόητρο στις μάζες. Όμως η υποβολή και το γόητρο με ποιο μηχανισμό επενεργούν; Πώς υποβάλλουν υπνωτιστικά τους όχλους και ιδιαίτερα τους κοινοβουλευτικούς και πολιτικούς όχλους, τους ανώνυμους και ετερογενείς, ώστε να υπακούουν αναντίρρητα στις εντολές του προέδρου, του πρωθυπουργού, είτε του αρχηγού του κόμματος; Υπακοή σε τέτοιο βαθμό δουλοφροσύνης και υποταγής ώστε σε κάποιο σημείο του βιβλίου του ο Λεμπόν να καγχάσει: «Κακομεταχειριστείτε τους ανθρώπους, σφαγιάστε τους κατά εκατομμύρια, προκαλέστε εισβολές πάνω σε εισβολές, όλα σας επιτρέπονται αν διαθέτετε αρκετό βαθμό γοήτρου και το αναγκαίο τάλαντο για να το διατηρήσετε». (Λεμπόν, Γ.: «Ψυχολογία των Όχλων», εκδόσεις Μαρή, σ.σ. 29, 55, 57, 94, 49, 92, 98-118, 161 και 114).

Τώρα κατανοούμε πως ένας ελληνικός λαός που έχει σφαγιαστεί οικονομικά, πεταχτεί στο δρόμο είτε εργάζεται ιδιωτικά, είτε στο Δημόσιο, που η Κυβέρνησή τον απειλεί με κατασχέσεις του αυτοκινήτου του, του σπιτιού του, ακόμη και με προσωπική κράτηση για χρέη στις τράπεζες και στην εφορία δεν αντιδρά; Πως ανέχτηκε την υπογραφή τέτοιων μνημονίων και δανειακών συμβάσεων με την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας και απεμπολώντας την δημόσια και την ιδιωτική του περιουσία δίνοντας το ελεύθερο στις κυβερνήσεις του να ξεπουλήσουν τα πάντα; Πως ανέχεται να κυβερνά τη χώρα η κυβέρνηση Σαμαρά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ερήμην της βουλής και της αντιπολίτευσης; Και τέλος πια είναι η αντίδρασή του στην υπαγωγή των υλικών και άυλων πόρων της χώρας στο ΕΜS Μηχανισμό Ευρωπαϊκής Σταθερότητας ο οποίος δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα και δεν μπορεί ούτε η ντόπια ούτε η διεθνής δικαιοσύνη να τον δικάσει για όσες εκτροπές, παραβάσεις και καταχρήσεις κάνει. Η απάντηση βρίσκεται στα πιο πάνω γραφέντα∙ η πλύση εγκεφάλου από τα δουλοκάναλα Mega, Antenna, Alpha, Star, Sky, ΔΤ μαζί με το ενοχικό πλέγμα που σπέρνει «φταις και συ γιατί διορίστηκες με το ρουσφέτι», «φταις και συ γιατί εψήφισες αυτές τις κυβερνήσεις», «τα φάγαμε όλοι μαζί» έτσι κατεβάζει το κεφάλι και το βουλώνει. Μαζί με τα πιο πάνω αν προσθέσουμε το διχασμό που σπέρνουν στον ελληνικό λαό με τους συνδικαλιστές να τους κρατούν ανοργάνωτους, διχασμένους, κλεισμένο τον καθένα στον εαυτό του και προωθώντας το προσωπικό συμφέρον της κάθε ομάδας, σωματείου και συλλόγου, ώστε η μάζα να νιώθει διαιρεμένη και αδύναμη να τα βάλει με το νόμο, την εξουσία, την εφορία, τις τράπεζες και τις δυνάμεις καταστολής.

Ευαγγελάτος Γεώργιος

Posted in Διάφορα | Tagged θρησκεία, πολιτική | Leave a reply ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΣΑΣ

Σε τέτοια λίθινα ερείπια θα ζούμε σε λίγο κατ’ εντολήν των τραπεζών και της Ε.Ε.

Τον Νοέμβριο του 2011, στη διάρκεια Λαϊκής Συνέλευσης του Αγίου Βασιλείου,σ’ ένα προάστιο της Πάτρας, παρουσιάσαμε ένα φωνητικό ντοκουμέντο με τον Σταμάτη Πέρδιο ενεργειακό επιθεωρητή και σύμβουλο των ελληνικών και ευρωπαϊκών ομοσπονδιών ιδιοκτητών ακινήτων σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας. Ο κος αυτός σε συνέντευξη που έδωσε σε δημοσιογράφο έλεγε πως υπάρχει εντολή από την τρόϊκα να κατασχεθούν τα σπίτια των Ελλήνων γιατί έχουν 80 με 85% ιδιοκατοίκιση ενώ ο μέσος όρος των Ευρωπαίων έχει αντίστοιχα 40 με 45%. Όταν το συζητήσαμε με τους συμμετέχοντες στην Λαϊκή Συνέλευση κανείς δεν είχε δείξει το αντίστοιχο ενδιαφέρον ή οι εντυπώσεις των μελών της Συνέλευσης κράτησαν πολύ λίγο. Αυτό φάνηκε και από το γεγονός ότι η Συνέλευση φυλλορροούσε και μετά 6 μήνες ανεστάλη και κανείς εκ των κατοίκων της Αγίου Βασιλείου δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να συνεχιστεί.

Επακολούθησαν πολλές συμφορές στον ελληνικό λαό έκτοτε, ώσπου φτάσαμε πλέον ο ημερήσιος τύπος να κάνει πλύση εγκεφάλου στους Έλληνες για να αποδεχτούν ότι οφείλουν να «πληρώσουν την εφορία με τα ακίνητά τους». Καθημερινά βλέπουμε αντίστοιχα άρθρα που μας προειδοποιούν ότι σε λίγο θα γίνουμε ενοικιαστές στην ιδιοκτησία μας, ότι θα πληρώνουμε ενοίκιο στο σπίτι μας, ή πως θα πρέπει να συνηθίσουμε να πληρώνουμε φόρο ακίνητης περιουσίας ακόμη και σ” αυτό που δεν αποδίδει κέρδος, όπως το δικό μας σπίτι, όπως ένα ξενοίκιαστο ρημάδι, ή ένα διατηρητέο ερείπιο που το κράτος αν και υποσχέθηκε, δεν πρόκειται να το συντηρήσει γιατί δεν διαθέτει μια, και όμως εσείς πρέπει να πληρώσετε φόρο ακίνητης περιουσίας και γι’ αυτό κι ας μην τολμάει να μείνει κανείς στο ερείπιο που απέξω έχει θωριά κι από μέσα σαπίζει και καταρρέει. Αλλά ας διαβάσουμε τι γράφει το ΠΟΝΤΙΚΙ στο τεύχος 1780 της 3 Οκτώβρη 2013:

Tο κράτος σε ρόλο τοκογλύφου

Πλέον όμως είναι πραγματικότητα. Σε περίπτωση που κάποιος οφειλέτης δεν διαθέτει άλλο τρόπο αποπληρωμής των φόρων του, για να αποφύγει τις… χειροπέδες, θα προσφεύγει στην εκχώρηση των ακινήτων του προς το ελληνικό Δημόσιο, ενώ θα πραγματοποιείται και συμψηφισμός των οφειλών με την αξία του ακινήτου, η οποία θα αποτιμάται κατά περίπτωση, βασισμένη σε ειδική μεθοδολογία.

Αυτός θα είναι ο μόνος τρόπος (!) προκειμένου να αποφευχθεί το «κελί 33» στον Κορυδαλλό, ανεξαρτήτως των οικονομικών συνθηκών που επικρατούν στην «τσέπη» του οφειλέτη, είτε αυτός είναι άνεργος είτε χαμηλοσυνταξιούχος, απολυμένος ή απλήρωτος.

Το επόμενο διάστημα αναμένεται να μεταβιβαστεί η σχετική νομοθετική ρύθμιση από το υπουργείο Οικονομικών προς ψήφιση στη Βουλή, με τον οφειλέτη να έχει δύο επιλογές εφόσον αδυνατεί να εξοφλήσει τα χρέη του με «ζεστά» μετρητά:

1) Να μεταβιβάσει σε τρίτον την πλήρη κυριότητα του ακινήτου με ταυτόχρονη εκχώρηση της απαίτησης καταβολής του τιμήματος ή μέρους αυτού στο ελληνικό Δημόσιο. Με αυτόν τον τρόπο τα χρέη περνούν στον νέο ιδιοκτήτη, ο οποίος θα είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος για την εξόφληση των οφειλών που έχει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης στο Δημόσιο, κάτι που συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες να πραγματοποιηθεί, αφού κανείς δεν θα θέλει περισσότερα χρέη στο… κεφάλι του.

2) Να παραχωρήσει στο ελληνικό Δημόσιο την πλήρη κυριότητα ακινήτου ίσης τουλάχιστον αξίας με το ποσό του εξοφλούμενου φόρου και στην ουσία να χάσει το σπίτι του.

Ενδεικτικό της αναλγησίας του υπουργείου Οικονομικών είναι το ότι, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος μεταβιβάσει στο Δημόσιο ακίνητο μεγαλύτερης αξίας από τη συνολική οφειλή και παρατηρηθεί διαφορά μεταξύ της αξίας του ακινήτου που μεταβιβάζεται και της ληξιπρόθεσμης οφειλής υπέρ του ελληνικού Δημοσίου, τα… ρέστα δεν θα επιστρέφονται. Παράλληλα, με απόφαση του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, θα καθορίζεται η διαδικασία εξόφλησης του φόρου με τη μεταβίβαση των… σπιτιών, γραφείων κ.λπ. του οφειλέτη.

«Καμπάνες»

Πάντως, με διαφορετική διάταξη, οι συμβολαιογράφοι, οι φύλακες μεταγραφών και οι προϊστάμενοι κτηματολογικών γραφείων καθίστανται «συνυπεύθυνοι» αν προχωρήσουν σε υπογραφή συμβολαίων μεταβίβασης ακινήτων, μεταγράψουν τίτλους κ.λπ. και οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν πληρώσει τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων 2014. Οι παραβάτες του νόμου θα τρώνε πρόστιμο – «καμπάνα» της τάξεως των 5.000 ευρώ.

Το «αστείο» της υπόθεσης είναι πως, σε περίπτωση που δεν έχει πληρωθεί ο φόρος, οι συμβολαιογράφοι μπορούν να συντάξουν κανονικότατα τα συμβόλαια, αν – και μόνο αν – καταβάλουν οι ίδιοι τον οφειλόμενο φόρο ακινήτων μέσα σε τρεις μέρες από την υπογραφή του συμβολαίου.

Προφανώς πρόκειται για «παράλογη» σκέψη, καθώς κανένας συμβολαιογράφος δεν θα πιστωθεί χρήματα τα οποία δεν χρωστάει ο ίδιος στο Δημόσιο. Η διάταξη, πιο συγκεκριμένα, προβλέπει τα εξής:

«Απαγορεύεται, επί ποινή ακυρότητας του συμβολαιογραφικού εγγράφου, η σύνταξη συμβολαιογραφικού εγγράφου με το οποίο μεταβιβάζεται ή δημιουργούνται εμπράγματα δικαιώματα σε αυτό ή γίνεται σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας ή εγγράφεται υποθήκη επί ακινήτου, αν δεν επισυναφθεί από τον συμβολαιογράφο στο συμβόλαιο που συντάσσει πιστοποιητικό της Φορολογικής Διοίκησης με το οποίο να πιστοποιείται ότι το ίδιο ακίνητο, με τα ίδια στοιχεία, περιλαμβάνεται στη δήλωση του ενιαίου φόρου ακινήτων, καθώς και ότι ο φορολογούμενος έχει καταβάλει ή νόμιμα απαλλαγεί από τον ΕΝΦΙΑ για το συγκεκριμένο ακίνητο και έχει καταβάλει, ρυθμίσει ή νόμιμα απαλλαγεί για τα υπόλοιπα ακίνητα για τα οποία είναι υπόχρεος, κατά τα προηγούμενα έτη.

Οι συμβολαιογράφοι, φύλακες μεταγραφών και οι προϊστάμενοι των κτηματολογικών γραφείων που παραβαίνουν τις παραπάνω υποχρεώσεις υπόκεινται σε πρόστιμο που ορίζεται σε 5.000 ευρώ για κάθε παράβαση».

Συμπέρασμα; Το κράτος θα λειτουργεί πλέον σαν τοκογλύφος, ο οποίος, ακόμη και αν του χρωστάς λίγα χρήματα, θα μπορεί να καρπώνεται το σύνολο της – συχνά πολλαπλάσιας – αξίας του σπιτιού σου.

Γιατί γράφονται και γίνονται όλα αυτά; Μα αυτές είναι οι εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινοτικής Τράπεζας και του ΔΝΤ! Είναι μέσα στις συλλογιστική της Παγκοσμιοποίησης. Όπως στη φύση με τη μορφή πλημμύρας, τυφώνα, σεισμού, ανεξέλεγκτης πυρκαγιάς, λοιμού, λιμού, καταποντισμού, δημιουργείται στον άνθρωπο και στους λαούς το αίσθημα του ΣΟΚ, του ΔΕΟΥΣ της πλήρους αδυναμίας, του φόβου, της ανασφάλειας, της αυτοεκμηδένισης της ύπαρξης, με τον ίδιο τρόπο, κάτω από παρόμοιες συνθήκες, μια οικονομική καταστροφή τύπου ντόμινο που υποκινείται από συγκεκριμένους οικονομικούς εγκληματίες, αποβλέπει στο να κάμψει την αντίσταση ενός ολόκληρου λαού, να τον γεμίσει άγχος, ανασφάλεια, αίσθημα ματαίωσης, και να τον οδηγήσει στην απελπισία, στην υποταγή, την αίσθηση της απόλυτης ματαίωσης και απαξίωσης των πάντων με μακροπρόθεσμο στόχο την υποταγή και συντριβή του λαού σαν άτομα και σαν σύνολο. Στην ουσία πρόκειται για παλινδρόμηση των ανθρώπων σε επίπεδο ζώου. Ζαλισμένα τα ανθρώπινα άτομα σαν τα μυρμήγκια που δέχονται ξαφνική εισβολή από μια τεράστια αρβύλα πάνω από τα κεφάλια τους κατευθείαν μέσα στη φωλιά τους, είναι έτοιμα να δεχτούν οποιαδήποτε «μεταρρύθμιση», οποιαδήποτε θυσία και παραχώρηση τους ζητηθεί αρκεί να επιβιώσουν. Πως μπορεί ένας ταλαίπωρος λαός σαν το δικό μας, ν” αντισταθεί στις εντολές της τρόϊκας; Τι διδάσκει η πείρα και η ιστορία από κράτη και λαούς που αντιμετώπισαν παρόμοιες καταστάσεις;

Δεχόμαστε απαντήσεις και σχόλια για τον τρόπο αντίδρασης του ελληνικού λαού από τους αναγνώστες μας. Αλλά θα επανέρθουμε…

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΝΑ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ – ΜΑΣΟΝΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ

Αυτά τα σύμβολα είναι στην ουσία η σημαία της Ε.Ε.

Όταν τα διαβάζαμε από τα βιβλία του και τα ακούγαμε από το ίδιο του το στόμα δεν τα πιστεύαμε. Τώρα τα βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια και τα ζούμε μέσα στο πετσί μας. Ήταν η προφητική φωνή του που ακουγότανε όπως συμβαίνει με όλες τις χαρισματικές προφητικές παρουσίες σε αυτό τον κόσμο, «ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Τον διέβαλλε ο ελληνικός λαός, τον θεωρούσε «γραφικό μπάρμπα Νίκο», η ίδια η ελληνική Βουλή τον έβλεπε συγκαταβατικά, τον παραθεωρούσε, τον σατίριζε και τον υποβίβαζε βάζοντάς τον να μιλάει μετά της δύο τη νύχτα όταν οι ελάχιστοι εναπομείναντες βουλευτές έπαιρναν τον πρώτο τους ύπνο πάνω στα βουλευτικά έδρανα. Ποιος ήταν ο εμπνευσμένος εκείνος άνδρας που αν ζούσε σήμερα θα είχε δώσει κουράγιο, ελπίδα και στόχο ζωής στον παραπαίοντα στη βαβυλώνια, αυτή τη στιγμή, εξορία του ελληνικό λαό;

Ο Νικόλας Ψαρουδάκης. Επιστροφή από την εξορία μετά την πτώση της χούντας

Ο Νικόλας Ψαρουδάκης, ο ιδρυτής και πρόεδρος της ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, βουλευτής επικρατείας στην περίοδο της παντοκρατορίας του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου.

Μεταφέρουμε μερικές από τις διαπιστώσεις που έκανε από το 1985 σχετικά με την ΕΟΚ τότε. Είναι παρμένες από το βιβλίο του «Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΕΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Υπότιτλος: Προσκήνιο, Παρασκήνιο, Εθνική Αυτονομία» Εκδόσεις ΜΗΝΥΜΑ 1985.

«α) Η πλουτοκρατία ετοιμάζει τον πανευρωπαϊκό της Χωροφύλακα
Είναι γνωστό ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός, η ατομική ιδιοκτησία του κεφαλαίου, (σ.γ.: στα χέρια των οικονομικών volptures=ορνέων που είναι οι τραπεζίτες και οι χρηματοπιστωτές) και η μεγάλη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής, οδήγησαν στη μεγάλη συσσώρευση κεφαλαίου και στη δημιουργία των μονοπωλίων. Σήμερα υπάρχουν μονοπώλια τόσο ισχυρά που συναγωνίζονται άνετα τα κράτη… δεν αρκούνται στην εξαγωγή των προϊόντων τους, αλλά εξάγουν και το ίδιο κεφάλαιο για επενδύσεις σ’ άλλες χώρες και για τον σκοπό μιας πραγματικής παγκόσμιας ηγεμονίας και γεννούν οικονομικά μεγαθήρια, είτε μοιράζονται συμβατικά λαούς και ηπείρους, σαν πρόβατα! Η συσσώρευση του κεφαλαίου (σ.γ.: αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μεγαλύτερο μονοπώλιο από το τραπεζιτικό, καθώς οι διεθνείς υπερτραπεζίτες ψάχνουν να βρούν με ποιο τρόπο θα αυξήσουν τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη τους, με ποιες τεχνικές θα οδηγήσουν τα κράτη και τους λαούς στο δανεισμό, π.χ. στην Ελλάδα με πρωτοβουλία της Goldman Sachs και τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης Σημίτη, αλλοίωσαν τους οικονομικούς δείκτες που δεν επέτρεπαν την Ελλάδα να μπει στην ΟΝΕ και την έβαλαν πρόωρα στην Ενιαία Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Αργότερα ήρθε το Όργανο της παγκόσμιας οικονομικής κυβέρνησης αυτός ο άπατρις, αμερικανοθρεμμένος πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ Γιωργάκης Παπανδρέου, για να αλλοιώσει τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και να εγκλωβίσει την Ελλάδα στα δίκτυα του ΔΝΤ και της ΕΚΤ παραδίδοντας την εθνική κυριαρχία στα μονοπώλια των διεθνών απατεώνων τραπεζιτών), κι η δημιουργία των μονοπωλίων αφού εξαφανίζει τον ελεύθερο ανταγωνισμό, εξαφανίζει στη συνέχεια και την ανάγκη διατήρησης της πολυεθνικής μορφής του κόσμου και των ηπείρων. Όταν π.χ. η Ευρωπαϊκή οικονομία περιέλθει στα χέρια του μονοπωλίου, για ποιο λόγο να υπάρχουν ευρωπαϊκά κράτη; Μέχρι σήμερα το εθνικό κεφάλαιο χρειάζονταν τον εθνικό χωροφύλακα (το Κράτος) για να το φυλάει. Τώρα (σ.γ.;με την απελευθέρωση των αγορών και την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων) που το κεφάλαιο στη μορφή του μονοπωλίου πήρε πολυεθνική μορφή, η σημασία των επ’ί μέρους κρατών έχει εξασθενίσει και αποκτά σημασία η ύπαρξη ενός πανευρωπαϊκού κράτουθς και ενός πανευρωπαϊκούθ χωροφύλακα. Κι η οικονομική και πολιτική ηγεσία τα δημιούργησε και τα δυό: ΕΟΚ και ΝΑΤΟ!

β)Φανερές και μυστικές ηγεσίες
Είναι κοινό μυστικό ότι στα Έθνη, πλάϊ στις φανερές υπάρχουν, μυστικές ηγεσίες και κέντρα αποφάσεων. Ότι ουσιαστικός κάτοχος της εξουσίας δεν είναι το προσκξήνιο αλλά το παρασκήνιο. Ότι οι αποφάσεις παίρνονται σε μυστικές συναγωγές, (σ.γ.: Λέσχη Bilderberg, Illuminati, Trilateral, Aspen, G20, Μασονικές στοές, Ροδόσταυροι κ.λπ.) όπου οι αληθινοί αφέντες του κόσμου ρυθμίζουν τις εξελίξεις λαών και ηπείρων, σύμφωνα με μακροπρόθεσμα παγκόσμια σχέδια κυριαρχίας. Χωρίος πολλά λόγια, βρισκόμαστε μπροστά σε παγκόσμια συνωμοσία! Όλα μαρτυρούν ότι η ΕΟΚ είναι εργαλείο για κάτι άλλο, ένας ενδιάμεσος στόχος, προεργασία για μια εξέλιξη που δεν αποκαλύπτεται, γιατί υπηρετεί άλλους κι όχχι την ΕΟΚ.
Κατ’ αρχήν, είναι βέβαιο ότι η ΕΟΚ σαν υπερκράτος, τελικό σκοπό δεν μπορεί να έχει άλλον από την απορρόφηση των Κρατών μελών της. Αυτό δεν φαίνεται να το καταλαβαίνουν όσο πρέπει τα κράτη που το ένα μετά το άλλο μπαίνουν στη στρούγκα της. Έτσι νομίζουν πως προστατεύονται όταν κάθε φορά που το καθένα υπογράφει τον περιορισμό της εθνικής του κυριαρχίας προσθέτει τη φράση: «υπό τον όρον της αμοιβαιότητος». Γιατί, όταν σε κάποια στιγμή αποκαλυφθεί η αλήθεια και αποδειχθεί ότι η πραγματική ΕΟΚ δεν είν αι η ΕΟΚ, αλλά ένας τρίτος, τότε σε τι θα ωφελήσει ο όρος της αμοιβαιότητος, αφού η εθνική κυριαρχία θα έχει χαθεί για όλους κι η εξουσία θα έχει περάσει στα χέρια του τρίτου, του και πραγματικού αφέντη της ΕΟΚ;» (Σ.γ.: Η Ελλάδα ήδη μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, είναι fiscus, τουτέστιν δεν έχει εθνική κυριαρχία, ανήκει σε μια υπερεταιρεία ESM = ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας, που έχει δικαίωμα να εισπράττει φόρους από τους πολίτες της χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν, ούτε στην ελληνικές κυβερνήσεις ούτε στον λαό της).
Και συνεχίζει: «Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή. Απόδειξη ότι ενώ η ΕΟΚ εμφανίζεται σαν δύναμη ανεξάρτητη απ.ό την υπερδύναμη των ΗΠΑ, το Ευρωπαϊκό κεφάλαιο βρίσκεται στο στόμα του αμερικάνικου πλουτοκρατικού καρχαρία κι ότι επομένως η ΕΟΚ δερν είναι παρά το πρόσφορο μέσο για την πλήρη κυριαρχία των ΗΠΑ στην Ευρώπη και σ’ όλη τη γη! (Σ.γ.: φανταστείτε ότι τότε δεν είχε καν καταρρεύσει το κομμουνιστικό τέρας της ΕΣΣΔ). Η ΕΟΚ θα ενοποιήσει την Ευρωπαϊκή οικονομία κι αργότερα με την πολιτική ενοποίηση και τον εξαμερικανισμό της ζωής, θα είναι όλα έτοιμα για να προσφερφθεί η Ευρώπη εύγευστο έδεσμα, στον μεγάλο «businesman», τον προστάτη από τη μακρινή Δύση! Αλλά το τραγικό είναι ότι τελικά ούτε ο αμερικάνος μπιζνεσμαν δουλεύει για τον εαυτό του, έστω κι αν φαίνεται πανίσχυρος σαν ισπανικός ταύρος! Δουλεύει ρίχνοντας νερό στο μύλο του Σιωνισμού που κρατάει στα χέρια του την Οικονομία ΗΠΑ-Καναδά – και μόνο την οικονομία; – κι έχει μεταβάλλει την «υπερδύναμη» των ΗΠΑ σε δορυφόρο του Ισραήλ!»

Στο σημείο αυτό ο Νικόλας Ψαρουδάκης κάνει μια εν τω βάθει ανάλυση στηριγμένος στη Γραφή και στην Ιστορία, για το παιχνίδι που παίζει το Σιωνιστικό Ισραήλ και οι Μεγάλοι δήθεν κυβερνήτες, οι οποίοι παίζουν χωρίς να το αντιλαμβάνονται, το παιχνίδι του Ισραήλ και του Σιωνισμού. Πίσω από το σκοτεινό παρασκήνιο της ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Νέας Τάξης Πραγμάτων, του Σιωνισμού και των Εβραίων υποκινητών της Παγκοσμιοποίησης «σύμφωνα πάντα, με τον αψευδή λόγο της Αγίας Γραφής βρίσκεται ο ίδιος ο Σατανάς! Το Ισραήλ επιμένοντας να αρνείται τον Ιησού Χριστό και πολεμώντας τη βασιλεία του στη γη, βρίσκεται στην άμεση υπηρεσία του Σατανά και προετοιμάζει το έδαφος για τον ερχόμενο Αντίχριστο, που θα είναι η εικόνα κι η ενέργειά του, προτού κριθεί και μπει οριστικά τέρμα στη δράση του από τον ίδιο τον Δημιουργό».
Μας θυμίζουν τίποτα τα λόγια του τέως πρωθυπουργού της Ελλάδας ΓΑΠ; «we need a New Global Governance, we need a New Financial Governance». Κάτι θα είχε πιάσει το πδί από τα όσα τεκταίνονται στο παγκόσμιο παρασκήνιο. Κι νόσο κι αν θέλουν να μας τον παρουσιάσουν σαν νοητικά καθυστερημένο, η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική∙ ο Γιωργάκης ήταν και είναι μυημένος στα σκοτεινά παρασκήνια. Σατανοκίνητος, όργανο των εωσφοριστών εκούσιο ή ακούσιο, λίγη σημασία έχει, (θυμηθείτε γινόταν έξαλλος γιατί τον ξύπναγε το πρωί της Κυριακής η καμπάνα) πέταξε την Ελλάδα καθημαγμένη, κατερειπωμένη, στα αδηφάγα χέρια των διεθνών τοκογλύφων με τη δικαιολογία πως θα μας σώσει από την χρεοκοπία. Έστω κι αν αυτή τη στιγμή είμαστε σε καθεστώς default (ελεγχόμενης χρεοκοπίας).

Και συνεχίζει ο συγγραφέας:

«γ) Ο ρόλος των μυστικών οργανώσεων
Είναι γνωστός σε παγκόσμια κλίμακα ο διαβρωτικός ρόλος των Σκοτεινών Δυνάμεων και των ποικιλώνυμων μυστικών τους οργανώσεων και ιδιαίτερα της Μασονίας, που βρίσκεται στην υπηρεσία των σκοπών του Διεθνούς Σιωνισμού της κορωνίδας των Σκοτεινών Δυνάμεων.
Πράγματι, όπως αποκαλύπτεται, ο τελικός και πραγματικός σκοπός της Μασονίας είναι η ένωση των λαών σύμφωνα με τις βασικές επιδιώξεις του Σιωνισμού, όπως αναγράφεται σε πολλά μασονικά κείμενα… «Είμεθα η ισχυροτέρα αριθμητικώς, αλλά και ποιοτικώς, παγκόσμιος οργάνωσις και έχομεν την δύναμιν, όχι να συμβάλωμεν απλώς, αλλά να πρωτοστατήσωμεν εις την αναγέννησιν, που επίκειται της ανθρωπότητος»! (Τεκτονικό Δελτίο, τεύχος 70, Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου 1966, σελ. 377).

Δυνατό μέσο λοιπόν η Μασονία για την ένωση των λαών και τη δημιουργία, σήμερα, της Ευρωπαϊκής και αύριο της παγκόσμιας, λαϊκής δημοκρατίας! Μέσο κατάλληλο για κάθε «δουλειά»: Στην Ελλάδα για να κτυπηθεί η Ορθοδοξία, στην Ιταλία για να αποδιοργανωθεί η δημόσια ζωή (σ.γ.: βλέπε σκάνδαλο Στοάς Π2, Μπερλουσκόνι, σκάνδαλα, αποπομπή του από το ιταλικό κοινοβούλιο αλλά και η πρότασή του για επάνοδο της Ιταλίας στην λιρέτα), στην Ευρώπη για να μπουν στο επιθυμητό κανάλι οι εξελίξεις (όπως ορίζουν η Λέσχη Bilderberg, Trilateral κ.ά.)!

Ήξερε λοιπόν που στηριζότανε ο αρχισιωνιστής Δαυίδ Μπεν Γκουριόν όταν το 1962 δήλωνε ότι μέχρι το 1987 η Ευρώπη “θα γίνει Ομοσπονδία από αυτόνομα κράτη με σοσιαλιστικό και δημοκρατικό σύστημα”! (LOOK, January 16, 1962, Volume 26, No2). Oι οργανώσεις που είχαν ταχθεί για το έργο αυτό δουλεύουν αποδοτικά!
Όταν γίνει γνωστό το παρασκήνιο της ΕΟΚ, ο κόσμος θα μείνει με ανοικτό το στόμα, βλέποντάς το να κυριαρχείται από την Μασονία και τον Σιωνισμό! Ποιοι κυβερνούν σήμερα την Ευρώπη; Σιωνιστές, μασόνοι, πλουτοκράτες! Ακόμη και στη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Μitterand της Γαλλίας, όπως αναγράφει το διεθνούς κυκλοφορίας γαλλικό περιοδικό “EXPRES” (Ιούλιος 1983), υπάρχουν 7 υπουργοί, 48 βουλευτές και 13 γερουσιαστές, μασόνοι, τοποθετημένοι σε θέσεις κλειδιά!

Είναι πια ολοφάνερο ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε μια μεθοδευμένη σιωνιστική περικύκλωση με σκοπό την απονεύρωση της εθνικής κυριαρχίας των επί μέρους κρατών και την ενοποίησή της, έτσι που να ελέγχεται και να «κυβερνάται» από ένα παγκόσμιο διευθυντήριο, εύκολα και γρήγορα. Ο ελληνικός λαός δεν θα ξεχάσει ότι η εβραϊκής καταγωγής κα Σιμόν Βέιλ, αξιωματούχος της ΕΟΚ, ήρθε στην Ελλάδα για να εποπτεύσει προσωπικά για την πιστή τήρηση των οδηγιών της μασονοκρατούμενης ΕΟΚ για την αποδιοργάνωση της ελληνικής κοινωνίας με την ψήφιση των γνωστών νόμων που ναρκοθετούν την ορθόδοξη Χριστιανική οικογένεια! (Εννοούσε τους νόμους που η «ελληνική κυβέρνηση» του ΠΑΣΟΚ εψήφισε στα γρήγορα, ερήμην και χωρίς συζήτηση με τον ελληνικό λαό, για το αυτόματο διαζύγιο, την αποποινικοποίηση της μοιχείας, την τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου, τη μη στράτευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, της καθιέρωσης του πολιτικού γάμου, της αποδοχής του γυμνισμού, της ελεύθερης χωρίς βαθύτερη σκέψη καταφυγής στην έκτρωση, της ελευθερίας των πορνό εντύπων, κ.ά.! Νόμων που αλλοίωσαν αργά, αλλά σταθερά, τις θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις μας, χωρίς να τεθούν, όπως και ποτέ ως τώρα δεν έγινε, στα υπόψιν του ελληνικού λαού, όταν υπογραφόταν η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. (Σ.γ.: Έστω και μ” ένα δημοψήφισμα.  Ακόμη και τότε που ήξεραν ότι οι Έλληνες ήθελαν την είσοδο στην ΕΟΚ, γιατί όλες οι Σειρήνες τραγουδούσαν στον κουτολαό πως σαν μπαίναμε σ” αυτή, όλα τα προβλήματά μας θα ήσαν λυμένα, με το ραβδί μιας ευρωπαίας νεράϊδας!).

Ο Σιωνισμός είναι μια ιδιόρρυθμη Εβραϊκή οργάνωση με στόχους θρησκευτικούς, πολιτικούς και Οικονομικούς. Όσοι αγνοούν το περιεχόμενο του Σιωνιστικού Κινήματος είναι παρατηρητές των γεγονότων (…με βασικό σκοπό την Παγκόσμια Κυβέρνηση των Σοφών της Σιών!) αλλά το πραγματικό τους νόημα τους διαφεύγει. Ο ΟΗΕ, κάτω από την πίεση του Τρίτου Κόσμου, καταδίκασε τον Σιωνισμό ως φυλετικό Κίνημα αλλά είναι αναμφίβολο αν κατενόησε όλο το μέγεθος του κινδύνου. Ο Σιωνισμός, κίνημα εθνικοθρησκευτικό, πιστεύει στην παγκόσμια κυριαρχία του Ισραήλ, του περιούσιου λαού του Θεού, η κυριαρχία του οποίου στην ανθρωπότητα παρουσιάζεται σαν υπόσχεση του Θεού, σε μια φρικτή παρερμηνεία των προφητειών. Ο Σιωνισμός υπηρετώντας αυτή τη μεγάλη ιδέα του Ισραήλ κινείται στην στην πλήρη οικονομική και πολιτική κυριαρχία του στη γη και ήδη σ’ ένα μεγάλο βαθμό το έχει επιτύχει. Μια έρευνα που μονάχα ο ΟΗΕ ίσως θα μπορούσε να φέρει εις πέρας, γύρω από τους ιδιοκτήτες των διαφόρων μονοπωλιακών ενώσεων του κόσμου, των μαζικών μέσων ενημέρωσης, του Τύπου κ.ά. θ’ απεδείκνυε του λόγου το αληθές. Ότι δηλαδή ήδη το μεγάλο μέρος του παγκόσμιου κεφαλαίου έχει συγκεντρωθεί στα εβραϊκά χέρια! Η οικονομική αυτή κυριαρχία του Ισραήλ αποτελεί διεθνές σκάνδαλο!…

Ενώ λοιπόν οι οικονομολόγοι σωστά βλέπουν στην ΕΟΚ τον υπερεθνικό και υπερκρατικό εκείνο οργανισμό που ιδρύθηκε από νομοτελειακή ανάγκη της κυριαρχίας των μονοπωλίων και χάριν αυτών, στην πραγματικότητα η ΕΟΚ βρίσκεται μέσα στα μακροπρόθεσμα πολιτικά σχέδια του Σιωνισμού, που θα του επιτρέψουν να έχει, τον πλήρη οικονομικό και πολιτικό έλεγχο της Ευρώπης!»

Όλα όσα έλεγε το 1985 ο μακαρίτης, επαληθεύονται σήμερα και επιβεβαιώνονται από πολλές παράλληλες πηγές πληροφόρησης ιδιαίτερα διαδικτυακές, τις οποίες θα παρουσιάσουμε εν καιρώ στην προσπάθειά μας να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός και να φύγει τάχιστα από την Ε.Ε. των πλουτοκρατών και των μασώνων εωσφοριστών που απεργάζονται την αποκτήνωσή του και την ρομποτοποίησή του. Στην σημερινή έρευνά μας θα παραθέσω την ζωντανή πληροφόρηση ενός θρύλου της ελληνικής πολιτικής και καλλιτεχνικής ζωής, του Μίκη Θεοδωράκη.

Με αφορμή τα τύμπανα πολέμου που με τη σύμπραξη των Αμερικανών και των Ευρωπαίων συμμάχων τους στη σφαγή των λαών, ηχούν και πάλι στη Μέση Ανατολή, στη Συρία ο Μίκης εξομολογείται (31/8/2013) τα πιο κάτω:

«Το έχουμε, νομίζω, πει. Κάθε τόσο πρέπει να γίνεται και ένας πόλεμος για να κρατηθεί το επίπεδο ζωής στις χώρες που στηρίζουν την κοινωνική τους ανάπτυξη στην εξαγωγή του μαύρου θανάτου. Κάποτε ο πρόεδρος Μιττεράν μου εκμυστηρεύθηκε ότι εάν δεν πουλήσουν όπλα, θα πέσει κάθετα το επίπεδο της ζωής στην Γαλλία. Και όταν λέμε «όπλα», πρόσθεσε, εννοούμε μεγάλα, χοντρά, ακριβά, όπως αεροπλάνα, υποβρύχια, τανκς, πυραύλους και φυσικά σφαίρες, εκατομμύρια σφαίρες.

– Μ.Θ. Και χημικά; τον ρώτησα, γιατί ήξερα.

– Φ. ΜΙΤ. Αυτό δεν μπορώ να το πω, μου απάντησε με το γνωστό γαλατικό του ειρωνικό μειδίαμα. Αφού αυτός ο ίδιος είχε φροντίσει να σώσει τον γιο μου βάζοντάς τον στο μοναδικό στον κόσμο υπερσύγχρονο «διαστημικό» στρατιωτικό νοσοκομείο του Παρισιού που ήταν παράρτημα του εργαστηρίου παραγωγής χημικών, που τότε εφοδίαζαν τον Σαντάμ με αυτά, στον πόλεμο κατά του Ιράν. Τα χημικά εξόντωναν τους Ιρανούς και όσους δεν πέθαιναν «όπως θα έπρεπε» αλλά είχαν βαρειά εγκαύματα τους έφερναν σ’ αυτό το νοσοκομείο για να τους εξετάσουν βασικά οι επιστήμονες που έφτιαχναν τα χημικά και να διαπιστώνουν ποιο σφάλμα έκαναν στο κοκταίηλ των χημικών και έζησαν οι τραυματίες αυτοί ενώ κανονικά «έπρεπε» να πεθάνουν… Έτσι μ’ αυτόν τον «ανθρωπιστικό» τρόπο -γιατί παράλληλα οι γιατροί (σ.γ: απόγονοι του Μέγκελε) βελτίωναν τις μεθόδους θεραπείας εγκαυμάτων- οι χημικοί των εργαστηρίων του μαύρου θανάτου βελτίωναν τις επιδόσεις τους! Σκέφτομαι την ικανοποίηση των επιστημόνων θανάτου όπου γης από το τελευταίο τους κατόρθωμα, τα εκατοντάδες παιδάκια στη Συρία, για να κρατηθεί ψηλά το επίπεδο ζωής ενός ακόμα προπύργιου της Δημοκρατίας και της υπεράσπισης της Ασφάλειας και της Ειρήνης σε περιοχή με υπανάπτυκτους λαούς.

– Μ.Θ. Και γιατί, κύριε Πρόεδρε, αντί να πουλάτε θάνατο δεν φροντίζετε να πουλάτε ειρήνη; Αντί για σφαίρες τρόφιμα, αντί για πυραύλους ψυγεία, αντί για κανόνια αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, έπιπλα, σχολεία, βιβλία, ρούχα, αρώματα! Οι πόλεμοι δεν γίνονται μόνο για τα κέρδη;

– Φ. ΜΙΤ. Γίνονται για να παταχθεί η τρομοκρατία, οι εθνικισμοί, οι φανατισμοί.

– Μ.Θ. Κι εσείς τι είσθε; Χωροφύλακες;

– Φ. ΜΙΤ. Ποιοι εμείς; Το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφασίζει.

– Μ.Θ. Το λέτε σοβαρά; Αφού υπάρχουν χώρες που δεν συμφωνούν.

– Φ.ΜΙΤ. Τότε απευθυνόμαστε στον ΟΗΕ, στην πλειοψηφία των Εθνών.

– Μ.Θ. Κορέα, Βιετνάμ, Αφρική, Νότια Αμερική… Μόνο αυτοί οι λαοί είναι άτακτοι; Υπανάπτυκτοι; Κακοί; Κι αυτό το λέτε αυτό εσείς, ένας Γάλλος που έζησε από πρώτο χέρι την καλωσύνη, την Ανάπτυξη και την Τάξη της Χιτλερικής Γερμανίας… Υπάρχει τάχα ένας λαός σε όλο τον υπανάπτυκτο κόσμο που να έχει φτάσει την βαρβαρότητα και την κτηνωδία στα επίπεδα αυτής της ευρωπαϊκής χώρας; Ήταν τότε που φιλοξενούσα τον Πρόεδρο της Γαλλίας στο σπίτι μου στο Βραχάτι. Όπως ξέρετε, ποτέ δεν αναφέρθηκα στις προσωπικές μας συζητήσεις, γιατί έτσι έπρεπε να κάνω. Πέρασαν όμως πολλά χρόνια και πιστεύω ότι αυτά τα λόγια που αποκαλύπτω, δεν θίγουν τη μνήμη του μεγάλου φίλου.
Μου δίνουν όμως το έναυσμα για να προχωρήσω σε ορισμένες σκέψεις με αφορμή τους πολέμους που σχεδόν κάθε χρόνο κάνουν εδώ κι εκεί οι ίδιες πάντα χώρες: ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ισραήλ και η Γερμανία να ακολουθεί προσεκτικά. Τι το κοινό έχουν; Έχουν πολλά. Όμως εγώ θα αναφερθώ στο γεγονός ότι οι πολεμικές τους βιομηχανίες μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου άρχισαν να παίρνουν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο στο σύνολο των παραγωγικών σχέσεων και δυνάμεων και επομένως και στους εθνικούς προϋπολογισμούς αυτών των κρατών, σε σημείο που, όπως το είπε κι ο Μιττεράν, να εξαρτάται το επίπεδο ζωής της χώρας από τα κέρδη της εξαγωγής του μαύρου θανάτου.
Όμως αυτή η τεράστια σημασία των πολεμικών βιομηχανιών στη ζωή ενός έθνους δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στα οικονομικά πλαίσια. Διότι διαβρώνει με πολλούς τρόπους ολόκληρη την κοινωνία. Και κυρίως ψυχολογικούς, ιδεολογικούς, πολιτικούς και φυσικά στρατιωτικούς. Τα εκατομμύρια εργάτες στις πολεμικές βιομηχανίες, οι οικογένειές τους, το κοινωνικό περιβάλλον στις μικρές πόλεις, όπου υπάρχουν πολεμικά εργοστάσια. Οι στρατιωτικοί που η ψυχολογία τους ανεβαίνει με το αίσθημα της δύναμης, της ανωτερότητας, της εθνικής ισχύος, της βίας που ξεπερνά τα όρια κάθε ελέγχου και γίνεται ανεξέλεγκτη, ατιμώρητη, κυριαρχική. Και φυσικά αυτή η αλλαγή της ψυχολογίας δεν περιορίζεται στους στρατιωτικούς αλλά διαχέεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και κυρίως στα ΜΜΕ και τους επιστήμονες. Επίσης τα οικονομικά οφέλη δεν περιορίζονται στους λίγους επί κεφαλής. Διαχέονται και αυτά σε όλη την κοινωνία. Όσο για τα κρατικά οφέλη, με τους φόρους πηγαίνουν προς τους κοινωνικούς τομείς της Πρόνοιας, Υγείας, Παιδείας και Έρευνας. Έτσι τελικά πίσω από κάθε δολάριο και κάθε ευρώ του κάθε πολίτη υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των όπλων που κατασκευάζουν οι «πολιτισμένοι» για να εξοντώσουν τους «απολίτιστους», εισπράττοντας από τους θανάτους και τις καταστροφές τους κολοσσιαία κέρδη, ώστε να ζουν άνετα και πολιτισμένα και να δίνουν αφ’ υψηλού μαθήματα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλες παρλαπίπες. (Σ.γ.: Τα ακούν αυτά οι ευρωπαιολιγούρηδες δυτικόπληκτοι φραγκολεβαντίνοι υπερασπιστές μιας ευρωπαϊκής ένωσης της πλουτοκρατίας και του Μασονο-Σιωνιστικού Σατανισμού;)

Συμπέρασμα Θεοδωράκη: Από μια τέτοια κοινωνία αγρίων με γραβάτα, τι μπορεί κανείς να περιμένει; Η διαφορά μας εμάς των Ελλήνων από τους Ιρακινούς και τους Σύριους είναι γεωγραφικού χαρακτήρα, γιατί είμαστε πιο κοντά στα έθνη των «πολιτισμένων». Αν μας καίγανε ζωντανούς, όπως ετοιμάζονται να κάνουν τώρα με την Συρία, η οσμή των κρεάτων που καίγονται, ίσως έφτανε ως τη μύτη τους και αυτό είναι ενοχλητικό. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για υπανάπτυκτους που κατά λάθος έγιναν Ευρωπαίοι. Εξ ίσου κερδοφόροι. 40 δισεκατομμύρια ευρώ κέρδισαν οι Γερμανοί από τη δική μας κρίση και από την κρίση των άλλων υπανάπτυκτων του Νότου…

πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_30/08/2013_516327

Monthly Archives: Φεβρουαρίου 2013 ΕΝΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ «ΑΓΡΟΝ ΗΓΟΡΑΖΕ»

 

«Τα δεινά έρχονται καλπάζοντας» λέει ο Πατήρ Εφραίμ από την Αριζόνα πρώην ηγούμενος της Μονής Φιλοθέου.

Σίγουρα το πολιτικό σύστημα της χώρας, αυτό το σύστημα που έριξε την Ελλάδα στον γκρεμό και καταδίκασε τους πολίτες της στον αφανισμό ή στην εξορία, θα τρίβει τα χέρια του επειδή στην κορυφή της ελληνικής εκκλησίας βρίσκονται οι πιο βολικοί ιεράρχες που θα μπορούσαν να βρεθούν στην δεδομένη συγκυρία. Έτσι, εκεί που θα φοβόντουσαν από έναν ορθόδοξο κόσμο που θα στέκονταν απέναντι τους ανυποχώρητος στην ιστορική αυτή προδοσία, η ιεραρχία αυτού του ποιμνίου δεν δείχνει καμία διάθεση όχι μόνο να προβάλλει φραγμό σε αυτόν τον θανατηφόρο κατήφορο, αλλά ούτε καν να ενοχλήσει το σύστημα μήπως και της προσάψουν κάτι το «μεμπτό», αυτοί που έχουν παραβιάσει κάθε ιερό και όσιο. Αυτή την ιεραρχία την ενδιαφέρει να δώσει αγρούς στον κάθε «πικραμένο», μήπως και έτσι μετριάσει την πίκρα του, μετριάσει το θυμό του και την οργή του για την συνεχιζόμενη εθνική προδοσία. Και ενώ καταρρακώνεται κάθε αξία και συνθλίβεται ο κοινωνικός ιστός, παρακολουθεί απαθής όλο αυτό το κατρακύλισμα μην τυχόν και θίξει κάτι από το κατεστημένο. Είναι άραγε τόσο μακριά οι εποχές των ιεραρχών-ηρώων του ελληνισμού ;
Δυστυχώς στην πιο κρίσιμη περίοδο για την ύπαρξη του ελληνισμού, στην μεγαλύτερη εθνική συμφορά της μεταπολεμικής μας ιστορίας, η ελληνική ιεραρχία, εκτός από μια ξύλινη γλώσσα του -μην απελπίζεστε, έχει ο Θεός, όλα έχουν τον σκοπό τους- (κατά το σφάξε με αγά ν’ αγιάσω), έχει ταυτιστεί πλήρως με όλη αυτή την προδοτική διαδικασία που οδηγεί, εκτός των άλλων και στη σταδιακή αποχριστιανοποίηση, στην αποκαθήλωση όλων των ορθοδόξων συμβόλων, φυσικά για… το καλό της «ελευθερίας» και στο τέλος στην εξολόθρευση κάθε ίχνος ελληνισμού. Ενώ δεκάδες εκκλησίες στην επαρχία έχουν αδειάσει χωρίς ιερείς, ενώ θέλουν να βάλουν χέρι σε ότι απόμεινε με υψηλή τροΐκανική προστασία, η ελληνική εκκλησιαστική ιεραρχία κάνει δημοσιές σχέσεις, επισκέπτεται κοινούς απατεώνες στις φυλακές με τους οποίους έχει στενούς δεσμούς από τότε που καταλήστευαν το ελληνικό κράτος και ακόμα χειρότερα, βγάζει κυριακάτικους λόγους μέσα στον ναό, (ο γνωστός ιεράρχης της συμπρωτεύουσας), που προβάλλονται και από την τηλεόραση, για να στηρίξει αυτό το διεφθαρμένο και κοινωνικοκτόνο πολίτικο σύστημα. Ντροπή ! Και άλλος γνωστός ιεράρχης από τα μέρη της Αχαΐας ευλογεί τη φασιστική έκδοση του εθνικοπατριωτισμού.
Έχουν αντιληφθεί αρχιερείς και κλήρος, πως όλοι αυτοί οι πολιτικοί ταγοί έχουν παραδώσει την εθνική κυριαρχία χωρίς να πέσει ούτε ένα βόλι, χωρίς να υπάρξει ούτε μια καμπάνα να χτυπήσει σημαίνοντας συναγερμό για την μεγάλη αυτή εθνική συμφορά; Στην μικρασιατική καταστροφή, την δεύτερη μεγάλη συμφορά μετά την πτώση της Πόλης, η εκκλησία είχε σταθεί στην πρώτη έπαλξη και πολλοί ιεράρχες θυσίασαν ακόμα και την ζωή τους για τον ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Σήμερα οι περισσότεροι ιεράρχες μας κρύβονται πίσω από την πραγματικότητα και κινούνται σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Μην μας λένε ότι το να δίνεις μερικές μερίδες φαγητό στους εξαθλιωμένους, κάνουν κάτι το σημαντικό. Κάθε μέρα ακούγονται ιστορίες φρίκης για το κατάντημα μας, κάθε μέρα και μια καινούργια τραγωδία προστίθεται στο μεγάλο δράμα της Ελλάδας που πνέει τα λοίσθια. Έχουν την εντύπωση ότι με μια χώρα που πεθαίνει θα παραμείνουν όρθιες οι ενορίες τους και θα συνεχίσουν να λειτουργούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα ; «Η ευθύνη της Εκκλησίας είναι μεγάλη, γιατί έγινε μέρος του κρατικού συστήματος στον τρόπο της σκέψης και της δράσης. Αγκαλιάστηκε με το κράτος, διαπλέχτηκε με το βρώμικο πολιτικό κατεστημένο, και δεν έχει ελεύθερα χέρια να αγκαλιάσει το λαό πλέον. Δεν αγκαλιάζεις το λαό μόνο με τα συσσίτια, που είναι σημαντικό και αυτό δεν το αμφισβητώ βέβαια. Τον λαό όμως, τον αγκαλιάζεις περισσότερο με τις πολιτιστικές ρίζες του, τον πολιτισμό που έχει μέσα του, τον τρόπο της σκέψης του», μας λέει ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος.
Αλλά σημαντικό είναι και αυτό που έρχεται. Μήπως νομίζουν πως θα γλυτώσουν αυτοί ; Αυτό το προδοτικό σύστημα έχοντας προετοιμάσει κατάλληλα τα πράγματα και με την δική τους σύμπραξη, ετοιμάζεται για την «τελική έφοδο». Έχουν ετοιμάσει ένα πονηρό και βρώμικο πόλεμο που σκοπό έχει να απαξιώσει τελείως την ελληνική Ορθοδοξία στα εκατομμύρια δεινοπαθούντων Ελλήνων και να γκρεμίσουν κάθε πνευματικό στήριγμα σε ένα λαό που άντεξε επί τόσους αιώνες μεγάλες συμφορές. Τα πρώτα σημάδια αυτού του πόλεμου ήδη τα βλέπουμε. Θα είναι σκάνδαλα επί σκανδάλων ενώ ο κόσμος θα λιμοκτονεί και έπεται συνέχεια, για να μην μιλήσουμε για το ηλεκτρονικό φακέλωμα, την κάρτα του πολίτη, το νόμο για τις μεταμοσχεύσεις και την πλήρη αποχριστιανοποίηση της παιδείας.
Η κατοχή δεν είναι μόνο υλική, η οποία έχει πλήξει τα μεγαλύτερα τμήματα του λαού μας, αλλά και πνευματική, που είναι πολύ πιο σημαντική. Η Κωνσταντινούπολη όταν έπεσε δεν έπεσε πνευματικά, με αποτέλεσμα η Ορθοδοξία να επιβιώσει και παράλληλα να μεγαλουργήσει μέσα στην σκλαβιά. Σήμερα η Ελλάδα καταρρέει χωρίς πίστη στον τριαδικό Θεό, στην πατρίδα, στην οικογένεια, ψυχικά και πνευματικά και αυτό είναι πολύ πιο σοβαρό.
Ας ξυπνήσουμε πριν είναι τόσο αργά που κάνεις δε θα μπορεί πλέον να σώσει τίποτα. Από κάπου πρέπει να πιαστούμε, από κάπου πρέπει να αντισταθούμε, από κάπου πρέπει να σωθούμε. Πάνω από το πτώμα αυτής της χώρας δεν θα υπάρξει συγχώρεση για κανένα. Σεβασμιότατοι Δεσπότες, «εκτός από το πετραχήλι υπάρχει και το καρυοφύλλι».

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 16, 2013