Αν στη χώρα τους οι Αμερικάνοι είναι όπως οι αρχαίοι Ρωμαίοι, τόσο σκληροί και άτεγκτοι με τους δικούς τους πολίτες φαντάζεστε την σκληρότητα και την βαρβαρότητα με την οποία συμπεριφέρονται στους πολίτες άλλων χωρών όταν ανθίστανται και αντιδρούν στην δική τους πολιτική και τον δικό τους οικονομικό, βιομηχανικό, κοινωνικό και γεωπολιτικό σχεδιασμό.
Με όσα μάλιστα έχουμε αναφέρει έως τώρα αν και είναι οι ίδιοι με τις ενέργειές τους, υπεύθυνοι για τις τρομοκρατικές ενέργειες του ISIS των Αφγανών Ταλιμπαν και όπου γης.
Είναι ιστορικός νόμος όταν μια χώρα αναδεικνύεται σε ισχυρή και παντοδύναμη αυτοκρατορία, να καραδοκεί με όλες τις μυστικές υπηρεσίες της να διατηρήσει πάση θυσία και με κάθε τρόπο τα πρωτοτόκια.
Ας δούμε όμως τις “αγαθές” ενέργειές των Αμερικανών για να διατηρήσουν την απόλυτη κυριαρχία σε όλους τους προαναφερθέντες τομείς.Δεν τα γράφουμε εμείς αλλά ένας Αμερικανός, από τους ιδρυτές και αρθρογράφους της Washington Free Press της πρώτης αντιστασιακής εφημερίδας των ΗΠΑ ο William Blum.
Abu-Ghraibαιχμάλωτος ζώο
Βασανιστήρια στις δορυφόρες χώρες και στα προτεκτοράτα που οι ΗΠΑ έχουν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους.
Ουρουγουάη: Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ο Νταν Μιτριόνε υπάλληλος του γραφείου Δημόσιας Ασφαλείας των ΗΠΑ το οποίο εκπαίδευε και εξόπλιζε ξένες αστυνομικές δυνάμεις, είχε ως έδρα το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Η συμβολή του Μιτριόνε ήταν στο γεγονός ότι οι Αμερικανοί συνετέλεσαν στο να θεσπίσουν τα βασανιστήρια ως μέτρο ρουτίνας. Επιστημονικές μέθοδοι δοκιμάζονταν για πρόκληση σωματικού αλλά και ψυχικού πόνου στα θύματά τους. Συχνά στη διπλανή αίθουσα των βασανιστηρίων παιζόταν μια κασέτα με γυναικεία και παιδικά ουρλιαχτά ώστε ο βασανιζόμενος να ομολογεί υπό την πίεση ότι του βασανίζουν μέλη της οικογένειάς του.
Ο Μιτριόνε είχε ηχομονώσει το κελάρι του και δίδασκε στους Ουρουγουανούς αξιωματικούς της αστυνομίας τεχνικές βασανισμού. Σε μια φάση εφάρμοσε τα αποτελέσματα διαφόρων τάσεων του ηλεκτρικού ρεύματος σε τέσσερεις ζητιάνους οι οποίοι πέθαναν.”Ο σωστός πόνος στο σωστό σημείο, στο σωστό βαθμό για το σωστό αποτέλεσμα” ήταν το σλόγκαν του.
Όταν αποσπάσεις αυτό που ζητάς, κι εγώ το αποσπώ πάντα” παινευόταν, “ίσως είναι καλό να παρατείνεις τη δοκιμασία λιγάκι ποερισσότερο για να τους τσακίσεις το ηθικό. Όχι πλέον για την απόσπαση πληροφοριών, αλλά μόνον ως πολιτικό μέσο για τη δημιουργία ενός υγιούς φόβου προς αποφυγή μελλοντικών ανατρεπτικών ενεργειών”.
Γουατεμάλα:Οι δυνάμεις ασφαλείας της ιδιαίτερα η ομάδα στρατού G2 χρησιμοποιούσε το ηλεκτροσόκ στα γεννητικά όργανα με μικρές γεννήτριες δώρο του Θείου Σαμ και έφταναν μέχρι το καψάλισμα της σάρκας και τους ακρωτηριασμούς. Η διείσδυση της CIA με τρεις τουλάχιστον πράκτορες επικεφαλείς στη G2 στη δεκαετία του 80 έως τις αρχές της δεκαετίας του 90 έφτασε την υπηρεσία σε τρομερές ακρότητες όπως του στρατηγού Χέκορ Γκραμάχο Μοράλες και της Νταϊάν Ορτίζ μιας μοναχής από την Αμερική
.Την Ορτίζ την έκαψαν με τσιγάρα, την βίασαν επανειλημμένα, την έριξαν σε έναν λάκκο με πτώματα κι ένας βασανιστής της έβαλε στο χέρι μια ματσέτα και την ανάγκασε να μαχαιρώσει μια άλλη κρατούμενη ώστε να γίνει ιδιαίτερα σαν καλόγρια, ένοχη φόνου. Ο άνθρωπος που έδινε οδηγίες για τον βασανισμότης Ορτίζ μίλαγε σπασμένα ισπανικά με αγγλική προφορά και οι υποτελείς του τον αποκαλούσαν “Αλεχάντρο” και “αφεντικό”. Όταν αργότερα συνειδητοποίησε πως η Ορτίζ ήταν αμερικανίδα διέταξε αμέσως να σταματήσουν τα βασανιστήρια.
Είναι περιττό νομίζουμε να αναφέρουμε σε τι βασανιστήρια οι Αμερικανοί και οι υποτελείς τους κυβερνήσεις με τις μυστικές υπηρεσίες, αλλά και την αστυνομία, υπέβαλλαν και υποβάλλουν τους αντιφρονούντες και όσους ονομάζουν τρομοκράτες με τον δικό τους ορισμό, “της πρόκλησης εσωτερικής αστάθειας στη χώρα ή οποιασδήποτε άλλης μορφής έκτακτης ανάγκης”.
Abu-Ghraib Ιράκ, αιχμάλωτος ζώο κάτω από τον φόβο ότι θα τον ξεσκίοσυν τα σκυλιά τους!
Δεν θα αναφερθούμε στην τρομοκρατία και τα βασανιστήρια που έκαναν στο Βιετνάμ οι Πρασινοσούφηδες, στο Ιράκ, στο ιράν με τη Σάβακ του Σάχη, στην Βολιβία ανακρίνοντας τους ντόπιους μέχρι να συλλάβουν και να εξοντώσουν τον Τσε Γκεβάρα, στην Ονδούρα, στον Παναμά όταν εισέβαλαν το 1989, ούτε στην Ελλάδα με τον Θεοφιλογιαννάκο, τον Μπάμπαλη τον Λάμπρου κ.λπ.
Ούτε το είδος των βασανιστηρίων σαν το ξυλόκαρφο που μπηγόταν στο έσω ους και στη συνέχεια στον κροταφικό λοβό του ανακρινόμενου μέχρις ότου πέθαινε. Ούτε στη μέγγενη, στη φάλαγγα, τις ψευδείς εκτελέσεις κ.λπ.
Όλα αυτά είναι γνωστά για να μας θυμίζουν πως η ανθρωπότητα ζει ακόμη στον μεσαίωνα με νεώτερες μηχανικές και ηλεκτρονικές εφευρέσεις, αλλά στην πράξη δεν έχει ούτε ωριμάσει, ούτε ξεπεράσει τις υλικού τύπου προσηλώσεις της, την δίψα για κυριαρχία, δύναμη κι επιβολή του ισχυρότερου στον ασθενέστερο.
Γι’ αυτό κι επιμένουμε πως δεν έχουμε ακόμη ξεπεράσει την εποχή του Νέρωνα και του Καλιγούλα. Έχουμε για τα καλά κολλήσει στα ανθρώπινα πάθη και τα έργα μας ξεπερνούν σε βαρβαρότητα την εποχή εκείνη. Α’ και Β’ Π.Π. Πυρηνική Ειρήνη και Ψυχρός πόλεμος, τρομοκρατία κρατική και μη.
Πρόσφατα Σχόλια