Έλληνες της δικτατορίας Μητσοτάκη, σε λίγο όχι μόνο δεν θα βλέπετε τους νεκρούς σας για ψυχοπροφύλαξη αλλά θα σας αλλάζει και τις πάνες σαν υπάκοα νήπια που είσαστε!

ΥΠΑΚΟΗ, ΥΠΑΚΟΗ, ΥΠΑΚΟΗ μην φέρνετε αντιρρήσεις, εμείς ξερουμε πριν ναπό σας τι χρειάζεστε ανώριμα νήπια!

Κωνσταντίνος Βαθιώτης: Η πατερναλιστική διαχείριση του θανάτου μετά το δυστύχημα των Τεμπών

Όταν αφθονούν οι αυταρχικοί Κρέοντες αλλά λείπουν οι ανυπάκουες Αντιγόνες

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, Καθηγητής Ποινικού Δικαίου – Δικηγόρος Αθηνών

ΠΡΟΪΔΕΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΤΙΚΟΥΣ:
Ο σκληρός πατερναλισμός υπάρχει εκεί όπου, σε έναν νοερό διάλογο με τα όργανα του κρατικού Λεβιάθαν, ο πολίτης θα αντιδρούσε με τα εξής λόγια: «μην ανακατεύεσαι στα προσωπικά μου, γούστο μου και καπέλο μου τι θα κάνω με την υγεία μου και την ζωή μου – εδώ κάνω κουμάντο εγώ, εσύ μόκο».  
Ένα νέο παράδειγμα σκληρού πατερναλισμού αυτής της τρισάθλιας κυβέρνησης προέκυψε από την διαχείριση του θανάτου μετά την σιδηροδρομική συμφορά στα Τέμπη. Πρόκειται για την απαγόρευση οπτικής επαφής των συγγενών «με τους ανθρώπους που δεν ζουν πια, ώστε η κατάσταση να είναι λιγότερο ψυχοφθόρα για εκείνους».
Στις 2.3.2023 η Υφυπουργός Υγείας κ. Μ. Γκάγκα δήλωσε ειδικότερα: «Εάν [οι συγγενείς] έχουν κάποιον νεκρό, καλό είναι να τον θυμούνται γερό και καλά»!
Η μισάνθρωπη αυτή απόφαση αποδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η παρούσα κυβέρνηση, φορώντας την ψυχοπονιάρικη μάσκα του φιλανθρωπίας, αρνείται να αναγνωρίσει στους πολίτες την ωριμότητα και την επάρκεια να σταθμίσουν μόνοι τους, με βάση τα δικά τους κριτήρια, τι είναι περισσότερο ψυχωφελές γι’ αυτούς: να πουν στον άνθρωπό τους το ύστατο χαίρε, αντικρίζοντάς τον για τελευταία φορά έστω παραμορφωμένο/διαμελισμένο, ή να προτιμήσουν να τον κρατήσουν στην μνήμη τους όπως ήταν ζωντανός;  Σ.γ.: Ελπίζοντας το κτήνος Γκαγκα ότι αν δεν δουν τον διαμελισμένο γιό ή κόρη τους η οργή ενάντια στην κυβέρνηση θα είναι λιγότερη, Αλλά έτσι κι αλλιώς ο μαζόπολτός έχει κοντή μνήμη.
Το πώς θα διαχειρισθεί ο χαροκαμένος πολίτης το τραγικό, συναισθηματικό του δίλημμα σε μια τόσο ευαίσθητη και οριακή στιγμή είναι αποκλειστικά δική του υπόθεση και στο κράτος δεν (πρέπει να) πέφτει κανένας λόγος.
Αν το κράτος τολμήσει να μπει σε αυτά τα πολύ προσωπικά χωράφια του πολίτη (η Νέα Δικτατορία, διά της κ. Γκάγκα, το τόλμησε ήδη!), τότε αποδεικνύει ότι έχει μεταπέσει σε ένα στυγνό ολοκληρωτικό καθεστώς.
Με βάση όσα γράφει ο Τζων Στιούαρτ Μιλ στην πραγματεία του «Περί ελευθερίας» (“On Liberty”, 1859) θα έπρεπε να είναι προφανές ότι τέτοιοι βιοεξουσιαστικοί χειρισμοί εκ μέρους της κυβέρνησης παραβιάζουν καταφανώς τον θεμελιώδη κανόνα μιας φιλελεύθερης πολιτείας, σύμφωνα με τον οποίο ουδείς έχει το δικαίωμα να λέει σε έναν ενήλικο πώς πρέπει να χειριστεί τα αισθήματά του απέναντι στον θάνατο και τους νεκρούς.
Ας συνειδητοποιήσουμε ποια είναι η ταυτότητα των πολιτικών που μας κυβερνούν κι ας αντιδράσουμε με τα λόγια του Καντ:
Δεν χρειαζόμαστε μια πατρική-δεσποτική κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τους υπηκόους της σαν ανώριμα παιδιά, αλλά μια πατριωτική κυβέρνηση (imperium non paternale, sed patrioticum) που απευθύνεται σε ανθρώπους άξιους για δικαιώματα.
Δεν χρειαζόμαστε άλλους αυταρχικούς Κρέοντες, αλλά έχουμε ανάγκη από ανυπάκουες στην τυραννική εξουσία Αντιγόνες.
 ____________________________________________

Οι Ρωμαίοι νομομαθείς συνόψιζαν τις βάσεις της νομικής επιστήμης σε τρεις αρχές1:

  • honeste vivere (έκαστος θα πρέπει να ζει εντίμως)
  • neminem laedere (να μη βλάπτει κανέναν)
  • suum cuique tribuere (να έχει ό,τι του ανήκει)

Εξ αντιδιαστολής προς την δεύτερη αρχή συνάγεται το επιτρεπτό της αυτοπροσβολής:

Ενώ ο πολίτης πρέπει να αποφεύγει να θέτει σε κίνδυνο ή, κατά μείζονα λόγο, να βλάπτει τα συμφέροντα των τρίτων, έναντι του εαυτού του είναι ελεύθερος να συμπεριφέρεται όπως επιθυμεί.

Έτσι, ο ιππότης Ντελόρζ που είναι ερωτευμένος με την δεσποσύνη Κονιγόνδη, αν πάει να πιάσει το γάντι της, το οποίο εκείνη έριξε ανάμεσα σε ένα λιοντάρι και μια τίγρη, ώστε να διατρανώσει τον έρωτά του γι’ αυτήν πιστοποιώντας το ηρωικό του φρόνημα, θα έχει φάει μόνος του το κεφάλι του, σε περίπτωση που τον κατασπαράξουν τα άγρια ζώα.

Παρότι η Κονιγόνδη ήταν εκείνη που προκάλεσε τον Ντελόρζ να πάει να της πιάσει το γάντι, ο ιππότης ετέθη σε αυτοδιακινδύνευση, αποδεχόμενος ελεύθερα και με πλήρη επίγνωση των διαστάσεων του κινδύνου την πρόκληση της δεσποσύνης.

Την διάστιξη ανάμεσα στην απαγορευμένη ετεροπροσβολή (harm to others) και στην επιτρεπτή αυτοπροσβολή (harm to self) είχε σκιαγραφήσει ο Βρετανός φιλόσοφος Τζων Στιούαρτ Μιλ στην περίφημη πραγματεία του «Περί ελευθερίας»2:

«Το γεγονός ότι ζούμε στα πλαίσια μιας κοινωνίας επιβάλλει να έχει καθένας μας την υποχρέωση να τηρεί μια ορισμένη γραμμή συμπεριφοράς προς τους άλλους. […] Δεν πρέπει να βλάπτονται τα συμφέροντα των άλλων, ή μάλλον ορισμένα συμφέροντα που, λόγω κάποιας ρητής νομικής διάταξης ή κάποιας σιωπηρής συμφωνίας, πρέπει να θεωρούνται δικαιώματα. […] Από τη στιγμή που οποιαδήποτε πλευρά της συμπεριφοράς ενός ατόμου θίγει τα συμφέροντα των άλλων, περιέρχεται στη δικαιοδοσία της κοινωνίας, και τότε τίθεται το ερώτημα κατά πόσο προωθείται ή δεν προωθείται η γενική ευημερία με την επέμβαση της κοινωνίας σ’ αυτήν την συμπεριφορά».

Αντιθέτως:

«Δεν υπάρχουν περιθώρια για να τεθεί τέτοιο ερώτημα, όταν η συμπεριφορά του ατόμου δεν θίγει παρά μόνο τα δικά του συμφέροντα ή όταν θίγει τα συμφέροντα των άλλων, εφόσον το επιθυμούν (σ’ αυτή την περίπτωση, όλοι οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να είναι ενήλικοι και με το συνηθισμένο επίπεδο αντίληψης). Σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις, το άτομο πρέπει να έχει απόλυτη νομική και κοινωνική ελευθερία να ενεργεί και να υφίσταται τις συνέπειες».

Και καταλήγει ο Μιλ:

 

«Κανένας […] –είτε πρόκειται για ένα είτε για πολλά άτομα– δεν έχει το δικαίωμα να πει σ’ έναν άλλο (που είναι φυσικά ενήλικος) ότι δεν πρέπει, για το δικό του καλό, να χειριστεί τη ζωή του όπως επέλεξε να τη χειριστεί. Για την προσωπική του ευημερία, περισσότερο απ’ όλους, ενδιαφέρεται αυτός ο ίδιος: το ενδιαφέρον που μπορεί να έχουν για την ευημερία του οι άλλοι (με εξαίρεση τις στενές προσωπικές σχέσεις) είναι μηδαμινό εν συγκρίσει με το δικό του. […] Και ο πιο συνηθισμένος άνθρωπος (άντρας ή γυναίκα), όσον αφορά τα αισθήματα και τις περιστάσεις του, έχει γνώσεις που ξεπερνούν κατά πολύ εκείνες που μπορεί να έχει οποιοσδήποτε άλλος».

Επιτρεπτή αυτοπροσβολή σημαίνει ατομική ευθύνη:

Για το κακό που απειλήθηκε ή επήλθε σε βάρος του ριψοκίνδυνου πολίτη ευθύνεται ο ίδιος ατομικά (και αποκλειστικά), εφόσον βεβαίως ήταν σε θέση να εκτιμήσει επαρκώς και χωρίς σημαντικές εξωτερικές πιέσεις την επικινδυνότητα του επίμαχου εγχειρήματος.

Με κάποιες θεσπισμένες εξαιρέσεις, κατά κανόνα ήπιου πατερναλισμού (βλ. π.χ. το αξιόποινο της συμμετοχής σε αυτοκτονία και της ανθρωποκτονίας κατ’ απαίτηση – και στις δύο περιπτώσεις το θύμα θεωρείται ότι βρίσκεται σε ευάλωτη θέση), ενίοτε όμως και σκληρού (βλ. π.χ. το αξιόποινο του χρήστη ναρκωτικών ουσιών), η αυτοπροσβλητική συμπεριφορά καθώς και η συμμετοχή του τρίτου σε αυτήν είναι πράξεις νομικώς αδιάφορες, δεδομένου ότι ο παθών είναι εκείνος που «τα ΄θελε και τα ΄παθε», βάζοντας το κεφάλι του στον ντορβά.

Ενώ, λοιπόν, μέχρι να κηρυχθεί η πανδημία του κορωνοϊού, κυριαρχούσε η προμνημονευθείσα φιλελεύθερη αντίληψη, από την στιγμή που ξεκίνησε η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης άρχισε να πνέει ολοένα και συχνότερα ένας σκληρά πατερναλιστικός άνεμος:

το κράτος-πατερούλης, αδιαφορώντας για την αυτονομία του πολίτη και τις ατομικές του επιλογές, έδειχνε ότι έχει την ροπή να επιβάλλει σε αυτόν ό,τι εκείνο θεωρούσε ότι ήταν «για το καλό του», με άλλα λόγια «για την ασφάλειά του».

Τα ίχνη του σκληρού πατερναλισμού ήταν επί παραδείγματι ορατά σε προπαγανδιστικά συνθήματα για την τέλεση ιατρικών πράξεων, όπως η μασκοφορία και ο εμβολιασμός, που συνοδεύονταν εν μέρει από αυτοπροστατευτικές νουθεσίες («φοράμε μάσκα» ή «εμβολιαζόμαστε» όχι μόνο για να προστατεύσουμε τους γύρω μας αλλά και τον εαυτό μας), ή στην στοχοποίηση όσων είχαν μολυνθεί με κορωνοϊό και αρνούνταν να υποβληθούν σε διασωλήνωση.

Σε κάποια φαρμακεία βλέπουμε σήμερα να είναι αναρτημένες κάποιες αφίσες με τα εξής συνθήματα:

«ΕΜΒΟΛΙΑΣΟΥ. Φρόντισε την υγεία σου. Προστάτεψε τους άλλους.

Το αντιγριπικό εμβόλιο είναι ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσεις εσένα και τους γύρω σου από τη γρίπη.

Το αν θα αποφασίσω, όμως, να προστατεύσω τον εαυτό μου εμβολιαζόμενος είναι δικό μου θέμα και όχι του κράτους.

Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας τον ακόλουθο κανόνα:

Ο σκληρός πατερναλισμός υπάρχει εκεί όπου, σε έναν νοερό διάλογο με τα όργανα του κρατικού Λεβιάθαν, ο πολίτης θα αντιδρούσε λέγοντας «μην ανακατεύεσαι στα προσωπικά μου, γούστο μου και καπέλο μου τι θα κάνω με την υγεία μου και την ζωή μου – εδώ κάνω κουμάντο εγώ, εσύ μόκο».  

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα σκληρού πατερναλισμού προέκυψε από την διαχείριση του θανάτου μετά την σιδηροδρομική συμφορά στα Τέμπη. Πρόκειται για την απαγόρευση οπτικής επαφής των συγγενών «με τους ανθρώπους που δεν ζουν πια, ώστε η κατάσταση να είναι λιγότερο ψυχοφθόρα για εκείνους». Στις 2.3.2023 η Υφυπουργός Υγείας κ. Μ. Γκάγκα δήλωσε ειδικότερα:

«Εάν έχουν κάποιον νεκρό, καλό είναι να τον θυμούνται γερό και καλά»!

 

 

Η μισάνθρωπη αυτή απόφαση αποδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει υιοθετήσει ένα απαράδεκτο, σκληρά πατερναλιστικό προφίλ, καμουφλαρισμένο με την ψυχοπονιάρικη μάσκα του φιλανθρωπίας, αφού αρνείται να αναγνωρίσει στους πολίτες την ωριμότητα και την επάρκεια να σταθμίσουν μόνοι τους, με βάση τα δικά τους κριτήρια, τι είναι περισσότερο ψυχωφελές γι’ αυτούς: να πουν στον άνθρωπό τους το ύστατο χαίρε, αντικρίζοντάς τον για τελευταία φορά έστω παραμορφωμένο/διαμελισμένο, ή να προτιμήσουν να τον κρατήσουν στην μνήμη τους όπως ήταν ζωντανός;  

Το πώς θα διαχειρισθεί ο χαροκαμένος πολίτης το τραγικό, συναισθηματικό του δίλημμα σε μια τόσο ευαίσθητη και οριακή στιγμή είναι αποκλειστικά δική του υπόθεση και στο κράτος δεν (πρέπει να) πέφτει κανένας λόγος.

Αν το κράτος νομιμοποιείται να χειραγωγεί τα αισθήματα των πολιτών απέναντι στον θάνατο και στους νεκρούς, απαγορεύοντας προληπτικά, «για το καλό τους», την θέαση των συγγενικών σορών, τότε είναι ενδεχόμενο να πληροφορηθούμε προσεχώς ότι εξεδόθη μια τραγελαφική ΚΥΑ, σύμφωνα με την οποία θα απαγορεύεται το άνοιγμα του φερέτρου κατά την τέλεση της εξόδιας ακολουθίας, προκειμένου να αποφευχθούν οι λιποθυμίες ή, ακόμη χειρότερα, οι καρδιακές προσβολές εξαιτίας της μεγάλης συγκινησιακής φόρτισης από την θέα του κεκοιμημένου.

Σύμφωνα με όσα γράφει ο Μιλ στο προαναφερθέν χωρίο από την περί ελευθερίας πραγματεία του, θα έπρεπε να είναι προφανές ότι τέτοιοι χειρισμοί εκ μέρους της κυβέρνησης παραβιάζουν καταφανώς τον θεμελιώδη κανόνα μιας φιλελεύθερης πολιτείας, σύμφωνα με τον οποίο ουδείς έχει το δικαίωμα να λέει σε έναν ενήλικο πώς πρέπει να χειριστεί τα αισθήματά του, αφού ως προς αυτά ισχύει ότι:

 

 

«και ο κοινότατος άνθρωπος […] είναι ασυγκρίτω τω λόγω σοφώτερος ή άλλος τις οιοσδήποτε»3.

Όποιοι συγγενείς των νεκρών δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα το πατερναλιστικό φιρμάνι της κ. Γκάγκα, η οποία τους αντιμετώπισε σαν να βρίσκονται σε νηπιακή ηλικία, στερούμενοι της ικανότητας έλλογης διαχείρισης των πολύ προσωπικών στιγμών τους, εξ αυτού δε του λόγου χρήζουν τάχα καθοδηγήσεως από τους «ειδικούς» της ιατρικής επιστήμης, διέπραξαν κατά τον Μιλ ένα ολέθριο σφάλμα:

«Όλα τα σφάλματα που είναι πιθανό να διαπράξει ένας πολίτης, παρά τις συμβουλές και τις προειδοποιήσεις, είναι ασήμαντα εν συγκρίσει με ένα ολέθριο, πράγματι, σφάλμα: να επιτρέψει, δηλαδή, στους άλλους να του επιβάλουν αυτό που εκείνοι κρίνουν ότι είναι το καλό του»4.

Πάντως, η απαγόρευση θέασης των συγγενικών σορών ήταν μια εξέλιξη αναμενόμενη με βάση την φρικαλέα διαχείριση της ταφής των νεκρών που πέθαναν από ή με κορωνοϊό. Αφ’ ης στιγμής οι πολίτες δέχθηκαν αγόγγυστα να απολέσουν το αναφαίρετο δικαίωμα να θάψουν τους νεκρούς τους με τις τιμές που τους αξίζουν, οι κυβερνητικοί βιοεξουσιαστές γνώριζαν ότι μπορούσαν να επεκτείνουν την κτηνωδία τους και με άλλη αφορμή.

 

 

Ποιος να μας έλεγε ότι στον 21ο αιώνα θα ζούσαμε στο πετσί μας την σύγχρονη εκδοχή του αυταρχικού Κρέοντα, που, απαγορεύοντας την ταφή του Πολυνείκη, δεν ενήργησε ως ηγέτης αλλά ως δεσπότης, ο οποίος καταλύει την νομιμότητα της εξουσίας με ένα αυθαίρετο διάταγμα!

Δυστυχώς, εν έτει 2023, γνωρίζουμε πλέον ότι αφθονούν οι Κρέοντες, αλλά τείνει να εξαλειφθεί το είδος της ανυπάκουης στην τυραννική εξουσία Αντιγόνης. Το είδος της φαίνεται πως έχει αντικατασταθεί από το αντιπρότυπο του οσφυοκάμπτη ή/και βρεφοποιημένου πολίτη, παθητικού θεατή των έργων ενός ολοκληρωτικού (κομψότερα: μεταδημοκρατικού) καθεστώτος, που δεν έχει κανέναν ανασχετικό φραγμό να ασχημονεί ακόμη και κατά των νεκρών, μη σεβόμενο ούτε τα ιερά ούτε τα όσια.  

Όπως, όμως, έλεγε ο Καντ5:

Δεν χρειαζόμαστε μια πατρική-δεσποτική κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τους υπηκόους της σαν ανώριμα παιδιά, αλλά μια πατριωτική κυβέρνηση (imperium non paternale, sed patrioticum) που απευθύνεται σε ανθρώπους άξιους για δικαιώματα.

 

 

__________________________________

1 Βλ. π.χ. Μερτάνη-Λίζα, εις: Alfonso Gatto, Μύθοι Ρωμαϊκού Δικαίου, Πάτραι 2009, σελ. 13.
2 Εκδ. Επίκουρος, 1983, σελ. 129 επ.
3 Βλ. Ιωάννου Στούαρτ Μιλλ, Περί Ελευθερίας, μεταφρασθέν εκ του Αγγλικού υπό Φ. Παρασκευαΐδου, Αθήνησιν 1872, σελ. 88.
4 Μιλ, ό.π. (υποσ. 2), 1983, σελ. 132.
5 Σχετικά με το κοινώς λεγόμενο ότι κάτι μπορεί να είναι ορθό στην θεωρία αλλά να μην είναι κατάλληλο για την πράξη, εις: Δοκίμια, μτφ.: Ε. Π. Παπανούτσος, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα 1971, σελ. 130-131.

«Πᾶνος»

Σαν τους σοδομίτες καταναλώνουμε περισσότερα από ότι παράγουμε από φιληδονία

Άρα μας αξίζει να γίνουμε Νεκρά Θάλασσα!

Μάθετε να φοβάστε κι αν δεν το μάθετε η ΕΛΙΤ θα σας το επιβάλλει, διότι όποιος φοβάται ελέγχεται καλλίτερα

Μήπως οι ελίτ μας εκφοβίζουν ώστε να μην ταξιδεύουμε πια;

Ας ελπίσουμε ότι τα χρόνια του lockdown ήταν μια ανωμαλία, όμως θα ήταν σοφότερο να τα δούμε ως ένα πιθανό πρότυπο για το τι μας επιφυλάσσουν πραγματικά ορισμένα τμήματα της ελίτ. Και μετά τον Covid, το κλειδί για τη συμμόρφωση είναι πάντα και παντού το ίδιο: ο φόβος

 

Απόσπασμα από άρθρο του Jeffrey Tucker, που δημοσιεύτηκε στις 8 Μαρτίου 2023 από το Brownstone Institute. Χρόνος ανάγνωσης 5′. Απόδοση στα ελληνικά Νίκος Μαρής.

Κατά τη διάρκεια του lockdown το Μεξικό ήταν ανοιχτό, επομένως ήταν ένα από τα λίγα μέρη όπου μπορούσαν να πάνε οι Αμερικανοί. Μόλις έφταναν εκεί, πολλοί διαπίστωναν ότι τους άρεσε γιατί είναι όμορφο, γενικά ασφαλές στις πόλεις -και πολύ περισσότερο από τις πόλεις των ΗΠΑ- και το δολάριο έχει μεγάλη ζήτηση, συν το ότι υπάρχει ένα πιο προσιτό ιατρικό σύστημα, μια πλούσια κουλτούρα, φρέσκο φαγητό, μια εξαιρετική νυχτερινή ζωή, και ούτω καθεξής. 

Το Bloomberg εκτιμά ότι η επαγγελματική μετανάστευση των ΗΠΑ προς το Μεξικό αυξήθηκε κατά 85% από το 2019 έως το 2022. Υπάρχει λόγος που συνέβη αυτό.

Είναι έκδηλο σε πολλές γειτονιές στην Πόλη του Μεξικού. Έχοντας περάσει δύο εβδομάδες εκεί τον περασμένο Ιανουάριο, μπορώ να αναφέρω ότι υπάρχουν ολόκληρες περιοχές της πόλης που μοιάζουν σαν την 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης παλιά, με υψηλή μόδα και σπάνιες ράτσες σκύλων.

Μήπως ορισμένοι άνθρωποι στην Ουάσιγκτον να είναι δυσαρεστημένοι που έχασαν τόσους πολλούς κατοίκους των ΗΠΑ στο Μεξικό; Ίσως ναι. Το Μεξικό δεν μοιάζει με αυτό που δείχνουν αυτές οι επίφοβες προειδοποιήσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι γίνεται προσπάθεια να αποθαρρυνθεί αυτή η τεράστια εκροή. Το Μεξικό, από την άλλη, υποδέχεται τους επισκέπτες με ανοιχτές αγκάλες, χορηγώντας 6μηνες άδειες διαμονής κατά την είσοδό τους και ανανεώνοντάς τις ευχαρίστως χωρίς περιορισμούς. Η εισροή αυτή ήταν υπέροχη για τη μεξικανική οικονομία.

Αν όχι στο Μεξικό, πού μπορούμε να πάμε; Λοιπόν, οι ΗΠΑ έχουν πλέον ταξιδιωτικές οδηγίες για τα εξής κράτη: Ισραήλ, Δυτική Όχθη, Γάζα, Ελ Σαλβαδόρ , Γκάμπια, Ονδούρα, Γουατεμάλα, Βιρμανία, ΗΑΕ, Τόγκο, Ρωσία, Μπουρούντι, Σουηδία, Πακιστάν, Λίβανος, Ιράν , Βολιβία, Λιβερία , Ανταρκτική, Παλάου, Μάλι, Ουγκάντα, Κίνα, Κέιμαν, Βενεζουέλα, Κολομβία, Ιράκ, Τουρκμενιστάν, Περού, Μπρουνέι, Κένυα, Μαδαγασκάρη, Νικαράγουα, Σομαλία, Αϊτή, Μπενίν, Ερυθραία, Ταϊλάνδη, Κούβα, Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία, Τρινιδάδ, Εκουαδόρ , Μολδαβία, Ταϊβάν, Σαμόα, Ουκρανία, Αφγανιστάν, Καμερούν και Ηνωμένο Βασίλειο.

Και αυτά μόλις τους τελευταίους έξι μήνες! Τονίζω το Ελ Σαλβαδόρ και τη Σουηδία επειδή και οι δύο χώρες βρίσκονται στο στόχαστρο των ΗΠΑ αυτή τη στιγμή, η πρώτη επειδή υιοθέτησε το Bitcoin ως νόμιμο νόμισμα και η δεύτερη επειδή είναι ένα από τα λίγα έθνη στον κόσμο που απορρίπτουν τα lockdown. Ούτε η Νικαράγουα κλειδώθηκε.

Τι λέει η ταξιδιωτική οδηγία για το Ηνωμένο Βασίλειο ;

«Σύνοψη χώρας: Οι τρομοκρατικές ομάδες συνεχίζουν να σχεδιάζουν πιθανές επιθέσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι τρομοκράτες ενδέχεται να επιτεθούν με ελάχιστη ή καθόλου προειδοποίηση, στοχεύοντας τουριστικές τοποθεσίες, συγκοινωνιακούς κόμβους, αγορές/εμπορικά κέντρα, εγκαταστάσεις τοπικής αυτοδιοίκησης, ξενοδοχεία, κλαμπ, εστιατόρια, χώρους λατρείας, πάρκα, μεγάλες αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκπαιδευτικά ιδρύματα, αεροδρόμια και άλλα κοινόχρηστους χώρους.”

Εγκληματικότητα! Αυτό ακούγεται απολύτως τρομακτικό! Μόνο που οι άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο σήμερα δεν αναφέρουν τίποτα τέτοιο. Ναι, μετά την καταστροφή των τελευταίων τριών ετών, οι πολιτισμοί και οι οικονομίες σε όλο τον κόσμο υποβαθμίστηκαν μαζικά και η εγκληματικότητα είναι επίσης παντού. Αλλά ουσιαστικά να σταματήσουμε να ταξιδεύουμε οπουδήποτε στον κόσμο, ώστε να είμαστε όλοι παγιδευμένοι στις δικές μας χώρες όσο άσχημα κι αν είναι εκεί; Αυτό μοιάζει τρελό.

Ακόμη και ο Καναδάς υπόκειται σε ταξιδιωτική οδηγία. Γιατί; Το μαντέψατε: Covid! Πρέπει να συνεχίσουμε να ισοπεδώνουμε αυτή την επιδημιολογική καμπύλη.

Μια εκδοχή για το τι μπορεί να συμβαίνει στ’ αλήθεια

Ήρθε η ώρα να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε όλη αυτή την τρομοκράτηση με επιφύλαξη. Η ανησυχία μου είναι ότι συμβαίνουν πολλά περισσότερα, πέρα από την συνηθισμένη υπερβολική επαγρύπνηση. Μήπως υπάρχει κάποιο ευρύτερο masterplan για να αντιστραφεί ουσιαστικά ο θρίαμβος της ταξιδιωτικής τεχνολογίας που ξεκίνησε πριν από περίπου έναν αιώνα, και να μας πάει πίσω στο χρόνο, στο σημείο που ήμασταν όλοι για πάντα παγιδευμένοι στους τόπους  καταγωγής μας, πάσει θυσία;

Στις μέρες μας δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτα. Ο Fauci έχει καταγράψει τη λύπη του για τα τελευταία 12.000 χρόνια τεχνολογικής προόδου. Ήθελε τα lockdown να διαρκέσουν για πάντα. Το ξέρουμε γιατί το έχει γράψει ο ίδιος. Στη συνέχεια, έχετε το κίνημα για πόλεις των 15 λεπτών, στις οποίες η δραστηριότητά μας είναι περιορισμένη.

Τα lockdown του 2020 έβαλαν στο στόχαστρο τα ταξίδια. Ήταν διακρατικά, ναι, αλλά ήταν και εγχώρια. Δεν μπορούσατε να πάτε από πολιτεία σε πολιτεία χωρίς μια καραντίνα για δύο εβδομάδες μεταξύ των ταξιδιών. Αυτό καθιστούσε το να πάτε οπουδήποτε πολύ δύσκολο, ακόμη και κακόβουλο. Μαζί με τα διατάγματα παραμονής στο σπίτι, ουσιαστικά αντέστρεψαν τον μεγάλο φιλελεύθερο θρίαμβο της ανεμπόδιστης κυκλοφορίας. Και ας μην ξεχνάμε την απίστευτη επίθεση στον κλάδο της κρουαζιέρας: δαιμονοποιήθηκε σαν μέσο διάδοσης ασθενειών και τίποτε άλλο.

Ναι, αυτές οι μέρες έχουν παρέλθει, μήπως όμως αυτές οι μέρες ήταν απλώς ένα σοκ και δέος για να μας συνηθίσουν στην ιδέα να καθόμαστε στ’ αυγά μας; Εξάλλου, η επίθεση κατά των ορυκτών καυσίμων συνάδει με αυτή την εκδοχή. Ένα ηλεκτρικό drone δεν μπορεί να αναδημιουργήσει την σπουδαία εποχή των ταξιδιών. Ούτε καν ένα μπαλόνι θερμού αέρα δεν θα ήταν νόμιμο σύμφωνα με την ιδέα ενός κόσμου μηδενικού άνθρακα.

Είναι όλα μέρος ενός οράματος για το μέλλον που ονόμασα τεχνο-πρωτογονισμό, που υποβαθμίζει μαζικά το βιοτικό μας επίπεδο, που μας υποβαθμίζει όλους σε τροφοσυλλέκτες, περιορισμένους στις μετακινήσεις μας, οι οποίοι θα ζούμε όμως υπό την κυριαρχία κάποιων τεχνολογικών εταιρειών συλλογής δεδομένων σε συμμαχία με μια άρχουσα τάξη που μετακινείται αποκλειστικά με ιδιωτικά τζετ εδώ και χρόνια.

Μόλις δεις τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο, αρχίζει να βγάζει νόημα η αδιάκοπη δημιουργία φόβου για τα διεθνή ταξίδια από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Ο ένδοξος κόσμος που επευφήμησε ο Ιούλιος Βερν (Voyages extraordinaires) πρέπει να τελειώσει, και να αντικατασταθεί από κάτι ακόμα χειρότερο κι από τη φεουδαρχία. Δεν είναι ούτε καν σοσιαλισμός, ο οποίος, παρ’ όλα τα προβλήματά του, τουλάχιστον προσποιήθηκε ότι ευνοούσε τον βιομηχανικό πολιτισμό και την πρόοδο. Υπό τον τεχνο-πρωτογονισμό, η ιδέα της υλικής προόδου και της ελευθερίας αντικαθίσταται εξ ολοκλήρου από μια σταθερά εκδικητική παρόρμηση κατά των μαζών των ανθρώπων, ενώ η άρχουσα τάξη ζει καλά μέσα στα περίκλειστα μεγαλεία της.

Σε αυτή την κατάσταση προστίθεται η αυξανόμενη μιζέρια της κίνησης των αεροδρομίων, η αναίτια απαγόρευση των πτήσεων, οι κατάφωρες παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής από την TSA, το υψηλό κόστος λόγω του πληθωρισμού, και η ολοένα αυξανόμενη λίστα των απαιτούμενων ταξιδιωτικών εγγράφων. Είναι όλα σχεδιασμένα για να αποθαρρύνουν τους ανθρώπους και για να τους παρέχουν πάντα λόγους για να μείνουν στο σπίτι τους. Ίσως αυτό να είναι όλο το σχέδιο.

Δεν πρόκειται για μια άμεση απειλή, αλλά περισσότερο για μια μακροπρόθεσμη ατζέντα. Και όποιος πει ότι αυτή είναι μια τρελή σκέψη, μπορεί να κοιτάξει πίσω μόλις πριν από λίγα χρόνια και να παρατηρήσει ότι οι ελίτ σε αυτή τη χώρα έκλεισαν τις εκκλησίες, κατάργησαν γάμους και κηδείες, σταμάτησαν τα πάρτι, τελείωσαν τις ιδιωτικές λέσχες, δαιμονοποίησαν το τραγούδι και περιόρισαν ακόμη και τα ταξίδια μεταξύ πολιτειών.

Θα μπορούσατε να πείτε ότι όλα ήταν ένα λάθος, αλλά συνέβη. Και συνάδουν με μια περιρρέουσα θεωρία, η οποία έχει στραφεί ενάντια σε όλες τις μορφές της προόδου, όπως γνωρίζουμε αυτόν τον όρο από το παρελθόν. Ας ελπίσουμε ότι τα χρόνια του lockdown ήταν μια ανωμαλία, ωστόσο θα ήταν σοφότερο να τα δούμε ως ένα πιθανό πρότυπο για το τι στ’ αλήθεια μας επιφυλάσσουν ορισμένα τμήματα της ελίτ κοινωνίας.

Και με τον Covid, το κλειδί για τη συμμόρφωση είναι πάντα και παντού το ίδιο: ο φόβος. 

Όλες οι ειδήσεις αυτές τις μέρες πρέπει να διαβάζονται και να ερμηνεύονται υπό το φως αυτού του φόβου.

ΠΗΓΗ:https://liberty-express.blogspot.com/2023/03/blog-post_9.html#more

***

 

  • Ο Jeffrey A. Tuckhttps://liberty-express.blogspot.com/2023/03/blog-post_9.html#moreer είναι ιδρυτής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Brownstone. Είναι επίσης Senior Economics Columnist για την Epoch Times, συγγραφέας 10 βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου του Liberty or Lockdown , και χιλιάδων άρθρων στον επιστημονικό και καθημερινό τύπο. Μιλάει δημοσίως για θέματα οικονομίας, τεχνολογίας, κοινωνικής φιλοσοφίας και πολιτισμού.

(Στείλτε την λίστα και στον Κ. Καραμανλή) Όλα μικρά παιδιά πλην ελαχίστων ενηλίκων

ΟΛΑ ΤΑ ONOMATA ΤΗΣ ΜΑΚΑΒΡΙΑΣ ΛΙΣΤΑΣ ΝΕΚΡΩΝ

ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΔOΛOΦOΝΙΑΣ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ

  1. Γιώργος Μπουρνάζης, 15 ετών
  2. Αναστασία Παπαγγελή, 19 ετών
  3. Θώμη Πλακιά, 20 ετών
  4. Χρύσα Πλακιά, 20 ετών
  5. Αναστασία Πλακιά, 20 ετών
  6. Αναστάσιος Κουτσόπουλος, 21 ετών
  7. Μαρία Θωμαή Ψαροπούλου, 21 ετών
  8. Φραντσέσκα Μπέζα, 21 ετών
  9. Γιώργος Παπάζογλου, 22 ετών
  10. Ελένη Τσίντζα, 22 ετών
  11. Ιορδάνης Αδαμάκης, 22 ετών
  12. Κλαούντια Λάτα, 22 ετών
  13. Αφροδίτη Τσιωμά, 23 ετών
  14. Αγάπη Τσακλίδου, 23 ετών
  15. Ιφιγένεια Μήτσκα, 23 ετών
  16. Άγγελος Τηλκερίδης, 23 ετών
  17. Ντένις Ρούτσι, 23 ετών
  18. Κυπριανός Παπαϊωάννου, 23 ετών
  19. Νικήτας Καραθεόδωρος, 23 ετών
  20. Αναστασία Αδαμίδου, 24 ετών
  21. Καλλιόπη Πορφυρίδου, 24 ετών
  22. Δήμητρα-Ευαγγελία Καπετάνιου, 25 ετων
  23. Ελισάβετ Χατζηβασιλείου, 26 ετών
  24. Δημήτρης Ασλανίδης, 26 ετών
  25. Νίκος Ναλμπάντης, 27 ετών
  26. Σωτήρης Καραγεωργίου, 28 ετών
  27. Ελπίδα Χούπα, 28 ετών
  28. Γιάννης Καρασάββας, 28 ετών
  29. Δημήτρης Οικού, 29 ετών
  30. Παναγιώτης Χατζηχαραλάμπους, 29 ετών
  31. Σοφία-Ελένη Ταχμαζίδου, 32 ετών
  32. Δημήτρης Μασσάλης, 32 ετών
  33. Βάιος Βλάχος, 34 ετών
  34. Αθηνά Κατσάρα 34 ετών
  35. Μοχάμεντ Εντρίς, 34 ετών
  36. Σπύρος Βούλγαρης, 35 χρονών
  37. Ιονέλ Κουλέλα, 35 ετών
  38. Λένα Δουρμίκα, 39 ετών
  39. Βάγια Μπλέκα, 42 ετών
  40. Ιωάννης Βουτσινάς, 48 ετών
  41. Ανδρέας Παυλίδης, 49 ετών
  42. Μαρία Μουρτζάκη, 51 ετών
  43. Βασίλειος-Κυριάκος Κώττας, 52 ετών
  44. Βαγγέλης Μπουρνάζης, 54 ετών
  45. Βασιλική Χλωρού, 55 ετών
  46. Μαρία Εγούτ, 55 ετών
  47. Γιάννης Τζοβάρας, 55 ετών
  48. Χρυσούλα Κουκαριώτη, 56 ετών
  49. Μαρία Μιάρη, 56 ετών
  50. Γιώργος Φωτόπουλος, 57 ετών
  51. Γιώργος Κουτσούμπας, 59 ετών
  52. Παβλίνι Μπόζο, 62 ετών
  53. Γιάννης Καριώτης, 63 ετών
  54. Γιώργος Κυριακίδης, 67 ετών
  55. Ευαγγελία Κουκαριώτη, 63 ετών
  56. Σύριος μετανάστης ο οποίος ταυτοποιήθηκε μέσω δείγματος DNA που εστάλη από τον αδελφό του από την Ολλανδία.
  57. Εριέττα 23 ετών αγνοείται.

Υπάρχει καταγγελία για 5 χρονων παιδί με τον πατέρα του 40  που δεν είναι εδώ και ίσως είναι νεκροί.

 

https://www.oparlapipas.gr/2023/03/onomata-ooo.html?m=1#more

Από φυλακισμένο και φανατικό εθνικιστή μαθαίνεις την αλήθεια γιατί αυτός τόλμησε να βάλει το κεφάλι του στη λαιμητόμο

Σ.γ.: Φυσικά μην περιμένετε τίποτα από τη συμβιβασμένη δικαιοσύνη…

Επιτέλους κινητοποιηθείτε. Βράζει η οργή του λαού ακόμη και στα γήπεδα. ΚΑΘΑΡΣΗ στην αθλιότητα!

ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΤΡΑΙΝΑ ΚΑΙ ΦΩΤΙΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ  ΠΑΙΔΟΦΙΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΣΑΣ ΕΠΑΝΩ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΥ

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

 

Η Δύση μισεί την Ρωσία γιατί βρίσκεται στη λάθος πλευρά καθώς την καθοδηγούν μασονία και ο Σιωνισμός στον Γ’ Π.Π.

ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ και στη ΛΑΘΟΣ μεριά της ιστορίας η ρωσόφοβη Δύση – ΧΑΡΤΗΣ

Σχεδόν το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού αδιαφορεί για την αντιρωσική μανία.

Η Economist Intelligence Unit (EIU) δημοσίευσε μία πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση που αποδεικνύει γιατί η Δύση είναι ένας…εμμονικός μικρόκοσμος που προάγει την ρωσοφοβία, εν αντιθέσει με τον υπόλοιπο κόσμο.

Πιο συγκεκριμένα, η EIU ενημέρωσε έναν χάρτη που δημοσίευσε για πρώτη φορά πέρυσι με σκοπό να αξιολογήσει το επίπεδο υποστήριξης προς τη Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία.

Ο χάρτης υπογραμμίζει ποιες χώρες υποστηρίζουν τη Ρωσία, ποιές τη Δύση και ποιές είναι πιο…ουδέτερες, μη θέλοντας να τορπιλίσουν την όποια σχέση τους με τον Πούτιν.

Πολλές χώρες που έβλεπαν τους εαυτούς τους ως ουδέτερους ή αδέσμευτους, άλλαξαν από τότε τη στάση τους από την έναρξη της εισβολής.

Ποιά είναι τα συμπεράσματα:

«Από τη στιγμή που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, παρακολουθήσαμε την εξέλιξη της παγκόσμιας υποστήριξης ή εχθρότητας προς τη Ρωσία, ιδίως από αδέσμευτες, ουδέτερες χώρες.

Αξιολογήσαμε την επιβολή των κυρώσεων, τα πρότυπα ψηφοφορίας του ΟΗΕ, τις εσωτερικές πολιτικές τάσεις, τις επίσημες δηλώσεις πολιτικών, καθώς και τους οικονομικούς, πολιτικούς, στρατιωτικούς και ιστορικούς δεσμούς.

Τον περασμένο χρόνο, ο αριθμός των χωρών που καταδίκασαν ενεργά τη Ρωσία μειώθηκε από 131 σε 122, καθώς ορισμένες αναδυόμενες οικονομίες έχουν μετατοπιστεί σε ουδέτερη θέση.

Αυτό το μπλοκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της ΕΕ, που αντιπροσωπεύει περίπου το 36% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχει επιδείξει ισχυρό επίπεδο συνεργασίας για τις κυρώσεις, καθώς και ισχυρή στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη στην Ουκρανία.

Ο αριθμός των ουδέτερων χωρών έχει αυξηθεί από 32 σε 35 (σήμερα αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 31% του παγκόσμιου πληθυσμού). Tόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα αυξάνουν το προβάδισμα στη στρατολόγηση των χωρών που είναι αδέσμευτες και ουδέτερες.

Έχει σημειωθεί μεγάλη αλλαγή στάσης μεταξύ των χωρών που κλίνουν προς τη Ρωσία, ο αριθμός των οποίων έχει αυξηθεί από 29 σε 35. Η Κίνα παραμένει η πιο σημαντική χώρα σε αυτήν την κατηγορία, αλλά άλλες αναπτυσσόμενες χώρες (κυρίως η Νότια Αφρική, το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο) έχουν επίσης μετακόμισε σε αυτήν την ομάδα, η οποία αντιπροσωπεύει το 33% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτές οι τάσεις υπογραμμίζουν την αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας στην Αφρική».

Ο παρακάτω χάρτης “μιλάει” από μόνος του:

 

(φωτο:freepik)

el.gr και https://balsamopsyxhs.gr/2023/03/12/%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bf%cf%88%ce%b7%cf%86%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bb%ce%b1%ce%b8%ce%bf%cf%83-%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf/

Προσευχηθείτε, μετανοήστε, εξομολογηθείτε, χανόμαστε!

ΓΕΡΩΝ ΔΟΣΙΘΕΟΣ – ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΚΑΝΤΕ ΑΥΤΑ – ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ – Θα λέν “ΕΔΩ ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΗΡΧΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΓΑΝ ΕΛΛΑΔΑ …”

ΓΕΡΩΝ ΔΟΣΙΘΕΟΣ – ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΚΑΝΤΕ ΑΥΤΑ – ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ – “ΕΔΩ ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΗΡΧΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΓΑΝ ΕΛΛΑΔΑ …”

ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ! – ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ – Μπείτε & ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ στις ΟΜΑΔΕΣ – Προσευχής – Διατροφής Παραγωγών – Εργασίας κλπ

Πάρτε και τα Δωρα σας, σας δειχνω στο Βιντεο

Επίσης το Γκάλοπ συνεχίζεται, για τα Ελληνοτουρκικά αν δεν ψήφισες,
(ΓΚΑΛΟΠ)
Το Λινκ για Γκάλοπ κάτω από το Βίντεο θα το βρεις

“Χριστὸς μεθ΄ ἡμῶν στήτω”

(περισσότερα στο Βίντεο όπως και τα Λινκ που παραθέτω για την Οργανωση σε Ομάδες, κάτω από το Βίντεο)

ο Χριστός και η Παναγιά μαζί σας …..

 

του Αβραάμ Σκεντερίδη , Οικονομολόγου OnlineMarketer
Email : ➜ ➜➜ abraam3.skenteridis@gmail.com

«Από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη μπορεί να προέλθει οτιδήποτε καλό;».

Πώς εξηγείται ο κ. Μητσοτάκης να «μεριμνά» για την ασφάλεια της υγείας των πολιτών και να παραμένει παγερά αδιάφορος για την ασφαλή μετακίνησή τους; Απλούστατα εμπνευσμένος από την ΕΛΙΤ του Νταβός δηλ. τον Κλάους Σβαμπ, κάνει ό,τι μπορεί για την απάλειψη του ελληνικού λαού και την αντικατάστασή του.

Γεώργιος Ευαγγελάτος

Δημήτρης Δασκαλάκης: Σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη: Η αποθέωση της πολιτικής υποκρισίας

Η ανάποδη ανάγνωση του μητσοτακικού συνθήματος από «ποτέ ξανά!» σε «πότε ξανά;»
Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος
(Για τους ανόητους, δάσκαλος δεν είναι η λογική αλλά η συμφορά)
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνα Φιλόσοφος 

Την στιγμή που η Ελλάδα θρηνεί τα αθώα θύματα μίας ακόμη ανείπωτης τραγωδίας, λαμβάνουν μορφή χιονοστιβάδας οι αποκαλύψεις και οι καταγγελίες σχετικά με την προκλητική αδιαφορία και την ανικανότητα της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη να εγγυηθεί την καλή λειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου, σύγχρονες υποδομές και ευρωπαϊκά συστήματα ασφαλούς κυκλοφορίας των τρένων και μεταφοράς των επιβατών.

Δυστυχώς, με τον πιο πολυαίμακτο τρόπο καταρρέει με πάταγο και απροσδόκητα (;) λίγο πριν από τις επικείμενες εκλογές το νανουριστικό αφήγημα του επιτελικού κράτους της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, ενώ ο ίδιος καταφεύγει έντρομος σε άθλια επικοινωνιακή διαχείριση του ανθρώπινου πόνου, εμφανιζόμενος μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες με το δήθεν τεθλιμμένο ύφος του «συντετριμμένου ηγέτη» που συμπάσχει με την οδύνη των οικογενειών των θυμάτων, καθησυχάζοντας τους πολίτες ότι ανάλογη τραγωδία δεν θα συμβεί «ποτέ ξανά»!
Βέβαια, στο πλαίσιο της αντιστροφής της πραγματικότητας και της μαζικής χειραγώγησης της κοινωνίας, το διά των πρωθυπουργικών χειλέων «ποτέ ξανά» ηχεί παράξενα στα αυτιά των αφυπνισμένων πολιτών που ευχερώς αντιλαμβάνονται την κραυγάζουσα αλήθεια:

Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη είναι ένας ακόμη κρίκος που έρχεται να προστεθεί στην μακρά αλυσίδα των ανθρωπίνων τραγωδιών και εγκληματικών σφαλμάτων, παραλείψεων και ολιγωριών του πολιτικού συστήματος εξουσίας.

Υπό το πρίσμα της συνειδητοποίησης της πιο πάνω αλήθειας, οι πολίτες σφίγγουν τα δόντια τους, προκειμένου να συγκρατήσουν την οργή που ξεχειλίζει καθώς νιώθουν στο πετσί τους τον εμπαιγμό της πολιτικής εξουσίας, χωρίς όμως να σκύβουν το κεφάλι στην φαύλη ρητορική του κ. Μητσοτάκη, όπως ο ίδιος με βάναυση προπέτεια αξίωσε στο τηλεοπτικό του διάγγελμα.

Μερικά μόνο (ενδεικτικώς αναφερόμενα) παραδείγματα που αποδεικνύουν την ανικανότητα ή έστω την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού να επιτελέσει την κοινωνική του αποστολή σε έκτακτες συνθήκες είναι τα εξής:

  • Η φονική πυρκαγιά στο Μάτι, που είχε εκδηλωθεί αρχικώς κοντά στο Νταού Πεντέλης, η οποία όμως εξαιτίας της παροιμιώδους αδράνειας της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας δεν κατασβέστηκε έγκαιρα με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε πύρινη λαίλαπα και να χάσουν –κάτω από τραγικές συνθήκες– την ζωή τους πάνω από εκατό συνάνθρωποί μας, ενώ αποτεφρώθηκαν και δεκάδες χιλιάδες στρέμματα πευκοδάσους
  • Ο καταστροφικός χείμαρρος που έπνιξε την Μάνδρα προκαλώντας την βιβλική καταστροφή ολόκληρων οικισμών και παρασύροντας στον θάνατο είκοσι τέσσερις πολίτες, αφού τα έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης εξαγγέλλονταν χωρίς ποτέ να υλοποιηθούν.
  • Ο εγκλωβισμός των ανύποπτων οδηγών κατά τον περσινό χειμώνα στην κεντρικότερη οδική αρτηρία της Αττικής, δηλ. σε εκείνη της Αττικής Οδού, όταν από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα εξαιτίας του ψύχους.
Στις πιο πάνω περιπτώσεις καταγράφεται με απόλυτη διαύγεια η νοσηρή και προκλητική αδιαφορία του πολιτικού προσωπικού της χώρας να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, μεριμνώντας για την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών και ως εκ τούτου καθίσταται πολύ πιθανή και η επόμενη τραγωδία που θα κουρελιάσει με εκκωφαντικό τρόπο το λίαν υποκριτικό «ποτέ ξανά».

Συνεπώς, όταν ο κ. Μητσοτάκης εκφώνησε σε δραματικό τόνο το «ποτέ ξανά»προσπαθούσε συνειδητά να ξεγελάσει για μια ακόμη φορά τους βρεφοποιημένους πολίτες με ένα επιπλέον προκλητικό ψέμα ολκής, στο οποίο συμπυκνωνόταν ολόκληρη η πρωθυπουργική αμετροέπεια και αναλγησία για την δυστυχία και τα βάσανα του ελληνικού λαού.

Οι πιο πάνω περιπτώσεις παραλυσίας του διοικητικού μηχανισμού μαρτυρούν με τον πιο εύγλωττο τρόπο την κομματική άλωση του κράτους, την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των αρμοδίων φορέων και υπηρεσιών και πρώτα από όλα τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες που βαραίνουν διαχρονικά όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις που διαχειρίζονται με πρωτοφανή επιπολαιότητα, ωχαδερφισμό και εγκληματική αμέλεια τα ζητήματα της καθημερινότητας των πολιτών και την τύχη της πατρίδας μας.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, κρίνεται πολύ πιθανό ότι παρόμοιες προσωπικές ή συλλογικές, μικρότερες ή μεγαλύτερες, ανθρώπινες τραγωδίες θα επαναληφθούν και στο μέλλον (υπό άλλες περιστάσεις και αφορμές), αφού η κάθε νέα δοκιμασία θα διαδέχεται την προηγούμενη, σε ένα αέναο φαύλο κύκλο πολιτικού εκμαυλισμού, εξαχρείωσης, κοινωνικής αδιαφορίας και παθητικότητας.

Σε ανάποδη ανάγνωση, λοιπόν, η διαβεβαίωση του «ποτέ ξανά!» μετατρέπεται στο ερώτημα «πότε ξανά;».

Τούτο θα εξακολουθεί να συμβαίνει όσο οι Έλληνες πολίτες παραμένουν χειραγωγούμενοι και εξαρτημένοι από τα μέσα μαζικής επιρροής και εξαπάτησης, αδυνατώντας να συνειδητοποιήσουν την κρυστάλλινη αλήθεια που στέκεται ολόγυμνη μπροστά τους και ουρλιάζει:

Η κακοδαιμονία της Ελλάδας οφείλεται στο σάπιο, διεφθαρμένο και ξενόδουλο πολιτικό σύστημα εξουσίας, το οποίο, επιχειρώντας να καταπραΰνει την χαροκαμένη μάνα, χύνει κροκοδίλια δάκρυα μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, την στιγμή που εκείνη, θρηνώντας σπαρακτικά, θα ενταφιάζει το μονάκριβο παιδί της.

Η εκάστοτε κυβέρνηση επιρρίπτοντας συστηματικά την ευθύνη για κάθε τραγωδία είτε στο μικροκλίμα (Μάτι), είτε στην «ακραία αστική καταιγίδα» (Μάνδρα), είτε στην «πρωτοφανή» χιονόπτωση (Αττική Οδό), είτε τέλος στον ανθρώπινο (μη πολιτικό) παράγοντα (Τέμπη), θα εμφανίζεται πάντοτε ενώπιον της κοινής γνώμης, ως «λευκή περιστερά», εμπαίζοντας με τον πλέον σαδιστικό τρόπο την νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών και διεκδικώντας με περισσή θρασύτητα την ψήφο τους.

Η δήλωση παραίτησης του κ. Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών πόρρω απέχει από την ειλικρινή έκφραση προσωπικής συγγνώμης και συντριβής για τα δεκάδες αθώα θύματα της φοβερής και ανείπωτης τραγωδίας, καθόσον τα πολιτικά του σφάλματα και οι παραλείψεις του συνδέονται αιτιωδώς με την πρόκληση του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη.

Ο τέως Υπουργός εμφανίζει τον εαυτό του περίπου ως αποδιοπομπαίο τράγο του πολιτικού συστήματος στα χέρια του οποίου έσκασε ατυχώς η «καυτή πατάτα» της άθλιας κατάστασης του σιδηροδρομικού δικτύου, αφού δήλωσε επί λέξει τα εξής:

«Είναι αυτό που νιώθω καθήκον μου να πράξω [εννοώντας να παραιτηθεί] ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν τόσο άδικα και αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τα διαχρονικά λάθη του ελληνικού κράτους και του πολιτικού συστήματος».

Ο κ. Καραμανλής, ως άριστα μυημένος στην γνώση της προπαγανδιστικής τέχνης, επιχειρεί με τις μισοαλήθειες και τα ψευτοδάκρυα να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα χειραγωγώντας τους πολίτες, καθώς αποσιώπησε εσκεμμένα να αναφέρει ότι είχε ενημερωθεί προσωπικά ο ίδιος για τα κενά ασφαλείας, καθώς επίσης για την έλλειψη μέτρων προστασίας στην ασφαλή λειτουργία και κυκλοφορία των τρένων1.

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος και τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου τέλεσαν μνημόσυνο για την ανάπαυση των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Σακελλαροπούλου και του κ. Μητσοτάκη.

Προκαλεί πραγματικά αλγεινή εντύπωση η στάση της Διοικούσας Εκκλησίας, η οποία, αντί να ελέγχει με δριμύτητα όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις για τα διαχρονικά εγκληματικά τους λάθη και τις παραλείψεις εις βάρος των συμφερόντων του Ελληνικού λαού, επιλέγει να αποτελέσει το θλιβερό δεκανίκι της απολυταρχικής εξουσίας, κηρύσσοντας πάνδημο μνημόσυνο (όπως ακριβώς συνέβη και για τα θύματα της τραγωδίας στο Μάτι) και προσκαλώντας τον κ. Μητσοτάκη, τον πολιτικά υπεύθυνο της σιδηροδρομικής τραγωδίας, που δεν τόλμησε να ψελλίσει (έστω και για τα μάτια του κόσμου) μια συγγνώμη στο τηλεοπτικό του διάγγελμα.

Η τέλεση του μνημοσύνου σε όλους τους Ιερούς Ναούς της πατρίδας μας δυστυχώς εργαλειοποιείται με σκοπό να λειτουργήσει ως βαλβίδα αποσυμπίεσης της κοινωνικής οργής (μέσω της έκφρασης του θρησκευτικού συναισθήματος των πολιτών) και να περάσει προς τα έξω η εικόνα της αρραγούς ενότητας μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας ενώπιον μιας κοινωνικής δοκιμασίας.

Αν όμως οι προθέσεις του Αρχιεπισκόπου και των Ιεραρχών της Δ.Ι.Σ. ήταν ειλικρινείς, όφειλαν να τελέσουν το Ιερό Μνημόσυνο χωρίς τουλάχιστον την παρουσία του κ. Μητσοτάκη, ως εγκόσμια προϋπόθεση που θα προσπόριζε πραγματική ωφέλεια, ανάπαυση και παρηγοριά στις ψυχές των αθώων θυμάτων της κυβερνητικής αναλγησίας και αδιαφορίας.

Δυστυχώς, στην παρούσα χρονική συγκυρία, η διοικούσα εκκλησία της Ελλάδας έχει μεταλλαχθεί από φιλόστοργη και ηρωική Μάνα του Γένους σε κακή και άσπλαχνη μητριά, στηρίζοντας προσωπικά τον κ. Μητσοτάκη σε μια δύσκολη για αυτόν χρονική συγκυρία –λίγο πριν από την προκήρυξη των εθνικών εκλογών– και ενώ καλείται να διαχειριστεί την τεράστια προσωπική και πολιτική ευθύνη της ασύλληπτης σιδηροδρομικής τραγωδίας.

Δηλαδή η Διοικούσα Εκκλησία αποφασίζει να «βάλει πλάτη» στην σκληρή και αδυσώπητη κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, μολονότι γνωρίζει άριστα ότι οι πράξεις και κυρίως οι παραλείψεις της κυβέρνησής του να θωρακίσει την καλή λειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου και την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών, αποτέλεσαν την κύρια και βασική αιτία που προκάλεσε το πολύνεκρο δυστύχημα στην περιοχή των Τεμπών, βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

Ένα χρόνο μετά την έναρξη του εμβολιαστικού προγράμματος, δηλαδή τον Ιανουάριο του 2022, ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης προέβη σε προσωπική ανάρτηση, όπου έμπλεος χαράς και υπερηφάνειας δήλωνε τα εξής:

 

 

«Σήμερα, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι η Ελλάδα κατάφερε να οικοδομήσει ένα ψηφιακό σύστημα διαχείρισης του εμβολίου, όταν άλλες μεγάλες χώρες απέτυχαν. Αυτό που όμως πραγματικά κρατάμε από αυτή τη μεγάλη επιχείρηση είναι τα διδάγματα της προσπάθειας και της προσήλωσης σε ένα στόχο: να σχεδιάζουμε συστήματα με επίκεντρο τον πολίτη και τις ανάγκες του, να αναγνωρίζουμε και να διορθώνουμε γρήγορα τις αστοχίες …»2.

Τον Μάρτιο του 2023, ο ελληνικός λαός παρακολουθώντας με συνοχή καρδιάς τις συνθήκες του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη, μένει κυριολεκτικά με ανοικτό το στόμα, μαθαίνοντας ότι δεν υφίσταται ψηφιακό σύστημα αυτοματοποιημένης διαχείρισης του σιδηροδρομικού δικτύου (!), το οποίο, αν υπήρχε, θα είχε αποσοβηθεί το τρομακτικό δυστύχημα3.

Επομένως, συνάγεται ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη επέδειξε εμβολιαστικό οίστρο με στόχο να τρυπήσει όλους τους Έλληνες πολίτες ψηφιοποιώντας το σύστημα διαχείρισης του εμβολίου (άραγε για το καλό τους;), ενώ την ίδια στιγμή αδιαφόρησε προκλητικά για τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου, το οποίο εγκατέλειψε σε πρωτόγονη κατάσταση, προφανώς για το κακό τους!

  • Πώς εξηγείται ο κ. Μητσοτάκης να «μεριμνά» για την ασφάλεια της υγείας των πολιτών και να παραμένει παγερά αδιάφορος για την ασφαλή μετακίνησή τους;
  • Μήπως τελικά η αδιανόητη και ασυγχώρητη κυβερνητική ολιγωρία, αμέλεια και αδιαφορία που αποκαλύφθηκε με την αφορμή του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη, συνιστούν ισχυρό ενδείκτη και για την εγκληματική διαχείριση της πρόσφατης υγειονομικής κρίσης από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη; Οι πολίτες καλούνται να αναλογιστούν πάρα πολύ σοβαρά σε ποιον εμπιστεύθηκαν την προστασία της υγείας τους.

Παραφράζοντας την Ευαγγελική ρήση «Εκ Ναζαρέτ δύναταί τι αγαθόν είναι;»4, ο κάθε Έλληνας πολίτης νομιμοποιείται να διερωτηθεί ως άλλος Ναθαναήλ:

«Εκ κυβερνήσεως Μητσοτάκη δύναται τι αγαθόν είναι;» που ερμηνεύεται ως εξής: «Από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη μπορεί να προέλθει οτιδήποτε καλό;».

Και οι νεκροί των Τεμπών, αν μπορούσαν να απαντήσουν από τον τάφο τους, ίσως να χρησιμοποιούσαν τα λόγια του Αποστόλου Φιλίππου:

«Έρχου και ίδε».

Παρακολουθώντας οι πολίτες το ολιγόλεπτο τηλεοπτικό διάγγελμα του κ. Μητσοτάκη, το στομάχι τους «θα έγινε κόμπος», αναλογιζόμενοι τον τόπο και το μέγεθος της επόμενης συμφοράς, καθώς συνειδητοποιούν ότι ζουν στην χώρα του «πάμε και όπου βγει», με έργα βιτρίνας και κομματικές φιέστες που καλύπτουν την ανυπαρξία κρίσιμων υποδομών και διεθνών προτύπων ασφαλείας.

Υπό τις πιο πάνω συνθήκες, οι πολίτες όφειλαν να αναπτύξουν κανονικά μια θερμότερη σχέση εμπιστοσύνης με τον Θεό, καθώς η εμπειρία της μετακίνησης στην Ελλάδα εξελίσσεται σε «επικίνδυνη αποστολή», δεδομένου ότι ένα τυχαίο γεγονός ή μια απειροελάχιστη λεπτομέρεια μπορεί να καθορίσει την αίσια ή την, ο μη γένοιτο, μοιραία έκβαση μιας διαδρομής.

Πάντως, αν οι Έλληνες πολίτες εξαιτίας του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη κατανοήσουν ότι, ζώντας στην Ελλάδα, βρίσκονται κυριολεκτικά υπό την σκέπη της Παναγίας και στο έλεος του Άγιου Τριαδικού Θεού και αποφασίσουν να κάνουν επάνω τους το σημείο του Σταυρού, κάθε φορά που θα ταξιδεύουν είτε με το ιδιωτικό τους αυτοκίνητο, είτε με το πλοίο, είτε με το λεωφορείο της γραμμής, είτε με το τρένο και το αεροπλάνο, το γεγονός αυτό θα πρέπει να πιστωθεί στα θετικά πεπραγμένα της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, η οποία συνέβαλε, έστω και ακουσίως, στην ενίσχυση της πίστης του ελληνικού λαού. Σ.γ.: Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τις πιθανότητες καρδιακής ανακοπής των εμβολιαζομένων οδηγών λεωφορίων, φορτηγών και επιβατικών, ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται ο Θεός ξέρει κατά πόσο!

 

_________________________________

3 Την απολογητική δήλωση του κ. Μητσοτάκη για την ανυπαρξία ψηφιακού συστήματος ελέγχου ίδετε εδώ: https://www.iefimerida.gr/politiki/kyriakos-mitsotakis-sta-tempi-ofeilo-syggnomi
4 Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κεφ. Α΄, στίχος 47.
«Πᾶνος»

Εσείς πως θα αντιδρούσατε αν διαβάσετε τα παρακάτω του Χρ. Μαντζιάρη;

Η Ελλάς ανάποδα με ψήφους από το εξωτερικό. Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Ψάχνουν ψηφοφόρους στο εξωτερικό, για να ψηφίσουν από το εξωτερικό για την Ελλάδα, και ας μην είναι Έλληνες. Αυτό γίνεται «συμπτωματικά» για πρώτη φορά.  Ψάχνουν τέτοιους ψηφοφόρους ώστε να σώσουν την δημοκρατία τους, δηλαδή τους εαυτούς τους….. αλλά και για να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο τους έως το τέλος, όπως έχουν δεσμευθεί στ’ αφεντικά τους που τους προωθούν. Ονειρεύονται να φέρουν τα πάνω κάτω μετά τις εκλογές. Θέλουν ν’ ανατρέψουν τα πάντα στην Ελλάδα.

Το σύστημα αυτό ψηφοφορίας που επινόησαν και θα εφαρμόσουν για πρώτη φορά, φέρει υποψίες νόθευσης των εκλογών. Όταν π.χ. έγινε ότι έγινε στις ΗΠΑ κατά τις τελευταίες εκλογές, και τα όσα περί νοθείας ακούστηκαν, φαντασθείτε πόσο διαβλητό θα είναι το ηλεκτρονικό αυτό σύστημα στις ελληνικές εκλογές. Ίσως  βγάλουν ότι αποτελέσματα θέλουν το βράδυ των εκλογών, όμως το πιο σημαντικό τούτη την φορά είναι να βγουν τέτοια αποτελέσματα ώστε να επανεκλεγούν πάλι οι ίδιοι άνθρωποι. Όχι για λόγους ιδεολογικούς, καθόσον δεν υπάρχουν ιδεολογίες. Τις κατήργησαν αυτοί που τις επινόησαν! Αλλά για λόγους προστασίας. Δηλαδή, δεν πρέπει να χάσουν τις θέσεις τους αυτοί που τόσα δεινά έφεραν στην Ελλάδα, διότι αν χάσουν τα προνόμιά τους, θα χάσουν και την φρουρά τους. Για σκεφθείτε π.χ. τον Άδωνι χωρίς φρουρά. Αν και από την στιγμή που ο συγκεκριμένος πολιτικός παίρνει έστω και μια ψήφο, την δική του, το εκλογικό σύστημα είναι ήδη αναξιόπιστο.Διότι, «ποιος έχων σώας τας φρένας» θα τον ψήφιζε;

Το όλο νέο εκλογικό σύστημα μυρίζει «νοθεία» και ίσως γι’ αυτό ο Ράμμος, της ΑΔΑΕ,  άφησε αιχμές στην Ευρωβουλή για νόθευση των εκλογών (Εφημ. «Δημοκρατία», 1 Μαρτίου 2023). Εξ άλλου το πολιτικό σύστημα έχει προϋπηρεσία στην επέμβαση στα ηλεκτρονικά συστήματα της Ελλάδος. Οι υποκλοπές. Οι υποκλοπές είναι παράνομη επέμβαση στα ηλεκτρονικά συστήματα της χώρας.

Ας δούμε τώρα πως «ψαρεύουν» ψηφοφόρους στο εξωτερικό. Το Υπουργείο Εσωτερικών έχει προβείσε μια τεραστίων διαστάσεων διαφήμιση – ενημέρωση προς κάποιους, που μπορεί να είναι και φρέσκοι Έλληνες, ώστε να τους πείσει να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους ηλεκτρονικά, για να ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές που πλέον δεν θα είναι εθνικές, αλλά πολυεθνικές! Το ελληνικό έθνος διώκεται! Η διαφήμιση αυτή κυκλοφορεί μόνο στο εξωτερικό. Οι υπολογιστές, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, το ηλεκτρονικό φακέλωμα μέσω κοινωνικών δικτύων, κλπ, καθιστούν εύκολο τον εντοπισμό των υποψηφίων νέων ψηφοφόρων, πολλοί εκ των οποίων δεν ψήφισαν ποτέ στις χώρες τους λόγω άλλου τύπου δημοκρατιών, και θα ψηφίσουν στην Ελλάδα. Αυτή η παράδοξος κατάσταση στην εθνοκτόνο ορολογία αποκαλείται «πρόοδος». Η συγκεκριμένη διαφήμιση προβαλλόταν από καιρό στα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα στο εξωτερικό. Υπήρξε ένα διάλλειμα λόγω των αιματηρών γεγονότων στα Τέμπη, και τώρα άρχισε πάλι να προβάλλεται.

Η διαφήμιση έχει ως εξής: «ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ. ΨΗΦΙΖΕΙΣ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΖΕΙΣ. Μπες σήμερα στο apodimoi.gov.grκαι κάνε την αίτησή σου για να ψηφίσεις στις επερχόμενες εθνικές εκλογές από τον τόπο κατοικίας σου. Αν έχεις μείνει συνολικά 2 χρόνια στην Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια και έχεις υποβάλλει φορολογική δήλωση το τρέχον ή το προηγούμενο έτος [Εδώ παρεμβάλουν μια επεξηγηματική σημείωση](Σημ. Ισχύει και για άτομα κάτω των 30 ετών, εφόσον έχουν υποβάλει φορολογική δήλωση συγγενείς α’ βαθμού, κατά το τρέχον ή το προηγούμενο έτος) Μπορείς να διαμορφώσεις το μέλλον της χώρας σου, ακόμα και αν είσαι μακριά από την Ελλάδα. Κάνε τώρα την αίτησή σου στο apodimoi.govγια να ψηφίσεις στις επερχόμενες εθνικές εκλογές από τον τόπο κατοικίας σου».

Και πως αποδεικνύεται πόσο έμεινες στην Ελλάδα ως ευρωπαίος πολίτης; Λεπτομέρειες.Μπαίνοντας στο “apodimoi.gov.gr” εμφανίζεται στην οθόνη πίναξ στον οποίον πρέπει να επιλέξεις «Εγγραφή» ή «Σύνδεση με στοιχεία TaxisNet». Υπόψη ότι όσοι δεν έχουν τα απαιτούμενα έγγραφα για την διασταύρωση των στοιχείων, εξουσιοδοτεί ο αιτών ψηφοφόρος το ελληνικό Δημόσιο να κάνει αυτήν την δουλειά. Να βρει δηλαδή όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά. Τι συγκινητική εξυπηρέτηση. Πουθενά στην διαφήμιση δεν αναφέρονται οι λέξεις«Έλληνας» ή «Ελληνίδα». Πουθενά! Επομένως το εκλογικό σώμα διευρύνεται με άλλου τύπου έλληνες. Αυτό δεν εννοούν;

Επομένωςθα μπορούν να ψηφίσουν πολλοί ελληνοποιημένοι, στα χαρτιά, πρώην πρόσφυγες, είτε ζουν στην Ελλάδα είτε όχι. Όμως, πολλοί δεν γνωρίζουν ελληνικά και οι γραφειοκρατικές υποχρεώσεις τους πραγματοποιούνται από τις ΜΚΟ ή άλλους δημοκρατικούς φορείς και ενώσεις. Και αν οι ΜΚΟ έχουν τους κωδικούς TaxisNet; Και αν ο Αμπουμπακάρ, ο Αμντουλάχ ή η Αϊσά από την Νιγηρία έφυγαν σε άλλη χώρα με ελληνικά χαρτιά θα ψηφίσουν; Αν η Χαμπίμπα από το Μαρόκο ή ο Μπαμπακάρ ή η Μαϊμούνα από την Σενεγάλη έκαναν αίτηση να γίνουν ψηφοφόροι στην Ελλάδα χωρίς οι ίδιοι απαραίτητα να το γνωρίζουν διότι θα στοιχεία τους τα έχουν οι ΜΚΟ, επειδή δεν γνωρίζουν ελληνικά, τι γίνεται τότε; Και αν κάποιοι π.χ. δικηγόροι, σύλλογοι κλπ, παρουσιάσουν εξουσιοδοτήσεις του Ζουλφιγκάρ ή της Ναζμούλ από το Πακιστάν, ή του Μαχμουντούλ από το Μπαγκλαντές, τότε σε ποιόν θα περιέλθουν οι κωδικοί του «TaxisNet»; (Τα μη ελληνικά ονόματα που αναφέρονται είναι όλα πραγματικά). Και είναι σίγουρο ότι αυτοί που θα ψηφίσουν θα ξέρουν ότι ψήφισαν;

Η υπόθεση είναι σοβαρή και επικίνδυνη. Μήπως είμαστε ήδη μειοψηφία; Μήπως έχουν ήδη «στήσει» τις εκλογές; Μήπως δεν έχει νόημα να ψηφίσουμε; Μήπως τα αποτελέσματα θα είναι πρωτοφανή για την Ελλάδα; Αυτά διότι αποκλείεται οι δημοκράτες πολιτικοί στην Ελλάδα να μην έλαβαν κρυφά και δόλια τα κατάλληλα μέτρα ώστε να επιτύχουν στα αποτελέσματα των εκλογών. Εξ άλλου έχουν και το πλεονέκτημα των πρώτων κινήσεων, άρα μπορούν να εκμεταλλευτούν ποικιλοτρόπως τις εκλογές. Οι εκλογές, ως γνωστόν, έχουν μόνο έναν λόγο ύπαρξης. Να μεταβιβάζονται οι ευθύνες των πολιτικών στον λαό.

Αν πάμε τώρα και στους συμβολισμούς των διαφημίσεων του Υπουργείου Εσωτερικών τότε θα διαπιστωθεί ότι η κατάσταση είναι ακόμη πιο τραγική! Όταν μπει κάποιος στο “apodimoi.gov.gr”αντικρίζει μια κακόμοιρη ελληνική σημαία τσαλακωμένη πατσαβουροειδώς , με αφανισμένο τον σταυρό, προφανώς για να μην προσβάλλονται κυρίως οι μουσουλμάνοι και εβραίοι, η δε υποψία του σταυρού είναι προς τα κάτω. Είναι αυτό προσβολή του εθνικού συμβόλου από το Υπουργείο Εσωτερικών ή όχι; Φυσικά, δικαιολογείται ως «τέχνη».

Εν τω μεταξύ, ο πλήρης τίτλος του Υπουργείου Εσωτερικών είναι «Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης» με Υπουργό τον πρώην «πελεκυφόρο εθνικόφρονα», Βορίδη. «Διοικητικής Ανασυγκρότησης», το πιάσατε το υπονοούμενο; Αυτή η «Διοικητική Ανασυγκρότηση» επιχειρείται με την ψήφο των αλλοδαπών μεν, ελλήνων δε στα χαρτιά.

Η πιο τραγική εικόνα στην εν λόγω διαφήμιση είν’ αυτή που δείχνει όλα τα χαρακτηριστικά μνημεία ξένων μεγαλουπόλεων όρθια, τα δε ελληνικά είναι ανάποδα! Ο συμβολισμός είναι σαφής. Το δε ψηφοδέλτιο είναι η ελληνική σημαία με τον σταυρό πάλι προς τα κάτω. «Ψηφοδέλτιο» η ελληνική σημαία την στιγμή που ο ΓΑΠ μέσα στην Βουλή τους παραδέχθηκε ότι το περιεχόμενο της αιθούσης των 300, κατά το πλείστον δεν είναι ελληνικό, λόγω DNA!


Οι επερχόμενες εκλογές στην Ελλάδα είναι σίγουρα ότι θα έχουν εκπλήξεις λόγω πολλών νέων παραγόντων. Η επόμενη τετραετία είναι κρίσιμη για την χώρα. Έχουν ήδη θέσει το νομικό πλαίσιο ώστε οι Έλληνες να χάσουμε τα πάντα. Νέα μνημόνια είναι ήδη στα φωτοτυπικά μηχανήματα της Ευρώπης. Το Δημόσιο χρέος διπλασιάσθηκε από τότε που επενέβησαν οι ξένοι για να μας σώσουν. Θεωρούν ότι στην επόμενη τετραετία θα σβήσουν την λέξη «Ελλάς» από τον χάρτη. Είναι έτοιμοι για την τελική επίθεσή τους, έτσι όπως δείχνουν οι καταστάσεις. Οπότε αυτές ίσως είναι οι τελευταίες εκλογές στην Ελλάδα.

Ναι, μπορεί να είναι οι τελευταίες εκλογές στην Ελλάδα. Αλλά αν είναι οι τελευταίες εκλογές του κράτους των Αθηνών τώρα, οι επόμενες εκλογές θα είναι του κράτους της Κωνσταντινουπόλεως. Της μεγάλης Ελλάδος.

Χρήστος Μαντζιάρης

ΠΗΓΗ:https://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2023/03/blog-post_361.html